Filemona 1:1-25
1 Paweł, więzień+ ze względu na Chrystusa Jezusa, i Tymoteusz+, nasz brat, do Filemona, naszego ukochanego współpracownika,
2 a także do Apfii, naszej siostry, do Archipa+, żołnierza w tej samej walce, oraz do zboru, który spotyka się w twoim domu+:
3 Niech Bóg, nasz Ojciec, i Pan Jezus Chrystus okazują wam niezasłużoną życzliwość i udzielają pokoju.
4 Zawsze dziękuję mojemu Bogu, gdy wspominam o tobie w modlitwach+,
5 bo wciąż słyszę o twojej wierze i miłości do Pana Jezusa i wszystkich świętych.
6 Modlę się, żeby wiara, którą przejawiasz wspólnie z innymi, pomogła ci docenić każdą dobrą rzecz, jaką otrzymujemy przez Chrystusa.
7 To, co usłyszałem o twojej miłości, bracie, bardzo mnie ucieszyło i podniosło na duchu, bo pokrzepiłeś serca* świętych.
8 Właśnie dlatego — chociaż w związku z Chrystusem mam pełne prawo* nakazać ci uczynić to, co właściwe —
9 wolę cię raczej poprosić w imię miłości. Przecież ja, Paweł, jestem już starszym człowiekiem, a teraz w dodatku więźniem ze względu na Chrystusa Jezusa.
10 Mam do ciebie prośbę dotyczącą mojego dziecka, Onezyma+, dla którego tu, w więzieniu*, stałem się ojcem+.
11 Kiedyś nie miałeś z niego pożytku, ale teraz jest przydatny i tobie, i mnie.
12 Odsyłam go do ciebie, choć jest tak bliski mojemu sercu*.
13 Chciałbym go zatrzymać przy sobie, by zamiast ciebie usługiwał mi, dopóki jestem więziony ze względu na dobrą nowinę+.
14 Nie chcę jednak nic zrobić bez twojej zgody, żebyś mógł spełnić ten dobry uczynek nie z przymusu, lecz z własnej woli+.
15 Może właśnie dlatego uciekł na krótką chwilę*, żebyś go odzyskał na zawsze,
16 już nie jako niewolnika+, ale kogoś więcej — jako ukochanego brata+, zwłaszcza dla mnie. Tym bardziej ty go pokochasz, bo jest dla ciebie zarówno niewolnikiem, jak i chrześcijańskim bratem.
17 Jeżeli więc uważasz mnie za przyjaciela*, to przyjmij go tak życzliwie, jak przyjąłbyś mnie.
18 Poza tym jeśli wyrządził ci jakąś krzywdę albo jest ci coś winien, obciąż tym mój rachunek.
19 Ja, Paweł, piszę własną ręką: zwrócę ten dług — nie wspominając już o tym, że ty jesteś mi winien nawet samego siebie.
20 Tak, bracie, skoro razem wierzymy w Pana, wyświadcz mi tę przysługę. Pokrzep moje serce* ze względu na Chrystusa.
21 Piszę do ciebie, bo jestem pewny, że spełnisz moją prośbę, a nawet zrobisz więcej, niż mówię.
22 Proszę cię też, przygotuj mi kwaterę, bo mam nadzieję, że dzięki waszym modlitwom wrócę do was*+.
23 Przesyła ci pozdrowienia Epafras+, który jest moim współwięźniem z powodu wiary w Chrystusa Jezusa,
24 oraz moi współpracownicy — Marek, Arystarch+, Demas+ i Łukasz+.
25 Niech Pan Jezus Chrystus okazuje wam niezasłużoną życzliwość za ducha, którego przejawiacie.
