Jakuba 1:1-27

  • Przywitanie (1)

  • Wytrwałość zapewnia szczęście (2-15)

    • Wypróbowana wiara (3)

    • Proś z wiarą (5-8)

    • Pragnienie prowadzi do grzechu i śmierci (14, 15)

  • Każdy dobry dar pochodzi z góry (16-18)

  • Słuchanie i wykonywanie słowa (19-25)

    • Człowiek przyglądający się sobie w lustrze (23, 24)

  • Czysta i nieskalana forma wielbienia Boga (26, 27)

1  Jakub+, niewolnik Boga i Pana Jezusa Chrystusa, do 12 plemion, które są rozproszone po świecie: Pozdrowienia! 2  Moi bracia, cieszcie się*, gdy was spotykają różne próby+, 3  bo przecież wiecie, że dzięki takim próbom wiary rodzi się wytrwałość+. 4  A wytrwałość niech dopełni swojego dzieła, żebyście byli zupełni i pod każdym względem zdrowi, nie mając żadnych braków+. 5  Jeśli więc komuś z was brakuje mądrości, niech prosi o nią Boga+, a ją otrzyma+, bo On daje wszystkim szczodrze i bez wypominania*+. 6  Ale niech prosi z wiarą+, nic nie wątpiąc+. Bo kto wątpi, jest podobny do fali morskiej, którą wiatr miota tu i tam. 7  Prawdę mówiąc, taki człowiek nie powinien się spodziewać, że cokolwiek otrzyma od Jehowy*. 8  Jest niezdecydowany+, niestały w całym swoim postępowaniu. 9  Ubogi brat niech się cieszy* ze swojego wywyższenia+, 10  a bogaty ze swojego upokorzenia+. Bo człowiek bogaty przeminie jak polny kwiat. 11  Gdy słońce wschodzi i przynosi spiekotę, taka roślina wysycha, jej kwiat opada i traci ona swój piękny wygląd. Podobnie bogaty zmarnieje, dążąc do swoich celów+. 12  Szczęśliwy jest człowiek, który wytrwale znosi próby+, bo gdy zyska Boże uznanie, otrzyma koronę* życia+ obiecaną przez Jehowę* tym, którzy Go kochają+. 13  Niech nikt w czasie prób nie mówi: „To Bóg zsyła na mnie próby”. Bo ani Bóg nie może być poddawany próbie przez coś złego, ani też sam nikogo w ten sposób nie poddaje próbie. 14  Ale próba przychodzi na każdego wtedy, gdy go pociąga i kusi* jego własne pragnienie+. 15  Gdy pragnienie się rozwinie*, rodzi grzech. A grzech, gdy już zostanie popełniony, sprowadza śmierć+. 16  Moi kochani bracia, nie dajcie się zwieść. 17  Każdy dobry dar i każdy doskonały podarunek pochodzi z góry+, zstępuje od Ojca światła*+, który się nie zmienia jak przesuwające się cienie*+. 18  Z własnej woli zrodził nas słowem prawdy+, żebyśmy się stali swego rodzaju pierwszymi wybranymi* spośród Jego stworzeń+. 19  Moi kochani bracia, wiedzcie, że każdy powinien być chętny do słuchania, nieskłonny do mówienia+ i nieskłonny do gniewu+, 20  bo człowiek owładnięty gniewem nie robi tego, co prawe w oczach Bożych+. 21  Dlatego odrzućcie wszystko, co nieczyste, oraz każde, nawet najmniejsze zło*+, a z łagodnością dawajcie sobie zaszczepiać słowo, które może was* wybawić. 22  Jednak bądźcie nie tylko słuchaczami, ale i wykonawcami słowa+, i nie oszukujcie samych siebie fałszywym rozumowaniem. 23  Bo jeśli ktoś słyszy słowo, ale go nie wykonuje+, to jest podobny do człowieka, który przygląda się swojej twarzy* w lustrze. 24  Przygląda się sobie, po czym odchodzi i natychmiast zapomina, jakim jest człowiekiem. 25  Ale ten, kto wgląda w doskonałe prawo+, które daje wolność, i się go trzyma, nie jest kimś, kto słyszy i zapomina. Jest kimś, kto wykonuje dzieło, i będzie szczęśliwy, że to robi+. 26  Jeśli ktoś myśli, że czci Boga*, ale nie panuje nad językiem*+, to oszukuje samego siebie*, a jego oddawanie czci jest daremne. 27  Forma oddawania czci*, która jest czysta i nieskalana z punktu widzenia naszego Boga i Ojca, polega na tym, żeby troszczyć się o sieroty+ i wdowy+, które są w trudnej sytuacji+, i wystrzegać się splamienia przez świat+.

Przypisy

Lub „uważajcie to za powód do radości”.
Lub „doszukiwania się winy”.
Dosł. „chlubi”.
Lub „nagrodę”.
Lub „łapie jakby na przynętę”.
Lub „stanie się płodne”. Dosł. „pocznie”.
Lub „u którego nie ma zmienności obracania się cienia”.
Lub „świateł na niebie”.
Lub „swego rodzaju pierwocinami”.
Możliwe też „oraz obfitość zła”.
Lub „wasze dusze”.
Dosł. „twarzy swojego urodzenia”.
Lub „jest religijny”.
Lub „nie trzyma języka na wodzy”.
Dosł. „swoje serce”.
Lub „religia”.