Jana 13:1-38
13 Przed świętem Paschy Jezus już wiedział, że nadeszła pora+, by opuścił ten świat i udał się do Ojca+. A ponieważ pokochał swoich uczniów, którzy byli na świecie, to dalej kochał ich aż do końca+.
2 Akurat trwał posiłek paschalny i Diabeł zdążył już podsunąć myśl Judaszowi Iskariotowi+, synowi Szymona, żeby zdradził Jezusa+.
3 A Jezus — wiedząc, że Ojciec wszystko dał w jego ręce, i wiedząc, że przyszedł od Boga i do Boga idzie+ —
4 wstał od posiłku, odłożył wierzchnie szaty, wziął ręcznik, przewiązał się nim w pasie*+,
5 po czym nalał wody do miednicy i zaczął myć uczniom nogi oraz osuszać je ręcznikiem, którym był przewiązany*.
6 Gdy podszedł do Szymona Piotra, ten zapytał: „Panie, ty chcesz mi umyć nogi?”.
7 Jezus odpowiedział: „Teraz nie rozumiesz tego, co robię, ale potem zrozumiesz”.
8 Piotr rzekł do niego: „Nigdy się nie zgodzę, żebyś mi mył nogi”. Jezus odparł: „Jeśli ci nie umyję nóg+, to w niczym nie będziesz miał ze mną udziału”.
9 Wtedy Szymon Piotr powiedział: „Panie, umyj mi nie tylko nogi, ale też ręce i głowę”.
10 Jezus odrzekł: „Kto się wykąpał, nie musi myć nic więcej oprócz nóg, bo cały jest czysty. Wy też jesteście czyści, ale nie wszyscy”.
11 Powiedział, że nie wszyscy są czyści, bo wiedział, kto go zdradzi+.
12 Gdy już umył im nogi i włożył swoje wierzchnie szaty, znowu zajął miejsce* przy stole i rzekł: „Czy rozumiecie, co dla was zrobiłem?
13 Zwracacie się do mnie: ‚Nauczycielu’ oraz ‚Panie’ — i słusznie, bo jestem Panem i Nauczycielem+.
14 Jeśli więc ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi+, to wy też powinniście* myć nogi jeden drugiemu+.
15 Bo dałem wam wzór, żebyście i wy robili to, co ja dla was zrobiłem+.
16 Zapewniam was, że niewolnik nie jest większy od swojego pana ani posłaniec — od tego, który go posłał.
17 Skoro już to wszystko wiecie, zgodnie z tym postępujcie, a wtedy będziecie szczęśliwi+.
18 Nie mówię o was wszystkich. Znam przecież tych, których wybrałem. Ale w ten sposób spełnia się następujący fragment Pism+: ‚Ten, który jadł ze mną chleb, zwrócił się przeciwko mnie*’+.
19 Mówię wam to już teraz, żebyście gdy się to stanie, uwierzyli, że te słowa odnoszą się do mnie+.
20 Zapewniam was, że kto przyjmuje tego, którego ja posyłam, przyjmuje także mnie+. A kto przyjmuje mnie, przyjmuje także Tego, który mnie posłał”+.
21 Po tych słowach Jezus, bardzo zasmucony*, oświadczył: „Wiedzcie, że jeden z was mnie zdradzi”+.
22 Uczniowie popatrzyli na siebie nawzajem, nie rozumiejąc, o kim mówi+.
23 A miejsce obok Jezusa zajmował* uczeń, którego on szczególnie kochał+.
24 Szymon Piotr skinął więc na niego i rzekł: „Powiedz nam, o kim on mówi”.
25 Wtedy ten uczeń nachylił się* do Jezusa i zapytał: „Panie, kto to jest?”+.
26 Jezus odpowiedział: „Ten, któremu podam umoczony kawałek chleba”+. Następnie umoczył kawałek chleba i podał Judaszowi, synowi Szymona Iskariota.
27 Gdy tylko Judasz go wziął, wszedł w niego Szatan+. Jezus rzekł więc do Judasza: „Co zacząłeś robić, zrób szybko”.
28 Ale nikt z obecnych* przy stole nie rozumiał, dlaczego mu to powiedział.
29 Ponieważ Judasz trzymał szkatułkę z pieniędzmi+, niektórzy myśleli, że Jezus kazał mu kupić rzeczy potrzebne na święto albo dać coś biednym.
30 Judasz więc wziął kawałek chleba i natychmiast wyszedł. A była noc+.
31 Po jego wyjściu Jezus powiedział: „Teraz Syn Człowieczy jest otoczony chwałą+, a poprzez niego otoczony chwałą jest Bóg.
32 Sam Bóg otoczy go chwałą+ i zrobi to od razu.
33 Dzieci, pozostanę z wami jeszcze tylko chwilę. Będziecie mnie szukać, ale jak powiedziałem Żydom, tak teraz mówię wam: ‚Tam, dokąd idę, nie możecie przyjść’+.
34 Daję wam nowe przykazanie, żebyście się nawzajem kochali. Jak ja kocham was+, tak wy kochajcie jedni drugich+.
35 Po miłości widocznej wśród was wszyscy rozpoznają, że jesteście moimi uczniami”+.
36 Wtedy Szymon Piotr zapytał: „Panie, dokąd idziesz?”. Jezus odpowiedział: „Tam, dokąd idę, teraz nie możesz za mną pójść, ale potem pójdziesz”+.
37 Piotr rzekł do niego: „Panie, czemu teraz nie mogę za tobą pójść? Oddam za ciebie życie*”+.
38 Jezus mu odrzekł: „Oddasz za mnie życie*? Zapewniam cię, że zanim kogut zapieje, trzy razy się mnie zaprzesz”+.
