Jeremiasza 12:1-17

  • Skarga Jeremiasza (1-4)

  • Odpowiedź Jehowy (5-17)

12  Jehowo, jesteś prawy+, gdy Ci przedkładam swoją skargę,gdy rozmawiam z Tobą o tym, co się wiąże ze sprawiedliwością. Czemu jednak dobrze się wiedzie niegodziwym+,a postępujący zdradziecko niczym się nie martwią?  2  Zasadziłeś ich i zapuścili korzenie. Wyrośli i wydali owoce. Jesteś na ich ustach, ale z dala od ich najskrytszych myśli*+.  3  Ale mnie, Jehowo, dobrze znasz+, widzisz mnie,zbadałeś moje serce i zobaczyłeś, że jest z Tobą+. Oddziel ich jak owce na rzeźi przeznacz ich na dzień zabijania.  4  Jak długo jeszcze ma ta ziemia marnieć,a roślinność na każdym polu wysychać?+ Z powodu zła jej mieszkańcówptaki i inne zwierzęta zostały zmiecione. Bo powiedzieli: „On nie widzi, co się z nami stanie”.  5  Jeśli się męczysz, biegnąc z pieszymi,to jak zdołasz ścigać się z końmi?+ Nawet jeśli czujesz się pewnie w spokojnej ziemi,to jak sobie poradzisz wśród gęstych zarośli nad Jordanem?  6  Bo zdradzają cię nawet twoi bracia,domownicy twojego własnego ojca+. Zaczęli głośno wołać przeciwko tobie. Nie wierz im,nawet jeśli ci mówią coś dobrego.  7  „Opuściłem swój dom+, porzuciłem swoją własność+. Swoją ukochaną* wydałem w ręce jej wrogów+.  8  Moja własność stała się dla mnie jak lew w lesie. Zaczęła na mnie ryczeć. Dlatego ją znienawidziłem.  9  Moja własność jest dla mnie jak wielobarwny* ptak drapieżny. Inne ptaki drapieżne otaczają go i atakują+. Chodźcie, zbierzcie się, wszystkie polne zwierzęta,przyjdźcie jeść+. 10  Wielu pasterzy zniszczyło moją winnicę+,podeptali należącą do mnie ziemię+. Moją piękną ziemię zamienili w bezludne pustkowie. 11  Stała się nieużytkiem,zmarniała*,leży przede mną spustoszona+. Cały kraj został spustoszony,ale żaden człowiek nie bierze sobie tego do serca+. 12  Ci, którzy niszczą, przyszli przez pustkowie wszystkimi wydeptanymi ścieżkami,bo miecz Jehowy pożera od jednego końca kraju do drugiego+. Nie ma pokoju dla nikogo*. 13  Posiali pszenicę, ale zżęli ciernie+. Umęczyli się, ale nie dało to żadnego pożytku. Będą się wstydzić swoich plonówz powodu płonącego gniewu Jehowy”. 14  Tak mówi Jehowa: „Wszystkich moich niegodziwych sąsiadów dotykających dziedzictwa, które dałem swojemu ludowi, Izraelowi+, wykorzeniam z ich ziemi+. A mieszkańców Judy wykorzenię spośród nich. 15  Ale gdy już ich wykorzenię, znowu okażę im miłosierdzie i każdego z nich przyprowadzę z powrotem do jego dziedzictwa i do jego ziemi”. 16  „A jeśli te narody nauczą się postępować jak mój lud i będą przysięgać na moje imię, mówiąc: ‚Przysięgamy na Jehowę, żywego Boga!*’ — tak jak nauczyły mój lud przysięgać na Baala — to otrzymają miejsce pośród mojego ludu. 17  Ale jeśli jakiś naród nie zechce być posłuszny, to całkowicie go wykorzenię i zniszczę” — oświadcza Jehowa+.

Przypisy

Lub „najgłębszych uczuć”. Dosł. „nerek”.
Lub „ukochaną mojej duszy”.
Lub „nakrapiany”.
Możliwe też „jest w żałobie”.
Dosł. „dla żadnego ciała”.
Dosł. „jako żyje Jehowa!”.