Jeremiasza 34:1-22
34 Kiedy babiloński król Nabuchodonozor* razem z całym swoim wojskiem i wszystkimi królestwami ziemi, nad którymi panował, oraz wszystkimi ludami walczył przeciwko Jerozolimie i wszystkim okolicznym miastom, Jehowa tak przemówił do Jeremiasza+:
2 „Tak mówi Jehowa, Bóg Izraela: ‚Idź, porozmawiaj z judzkim królem Sedekiaszem+ i powiedz mu: „Tak mówi Jehowa: ‚Wydaję to miasto w ręce króla Babilonu i on je spali+.
3 A ty nie umkniesz z jego rąk, ale na pewno zostaniesz schwytany i wydany w jego ręce+. Zobaczysz się z nim oko w oko i on będzie rozmawiał z tobą twarzą w twarz. I pójdziesz do Babilonu’+.
4 Jednak posłuchaj słowa Jehowy, judzki królu Sedekiaszu: ‚Tak Jehowa mówi o tobie: „Nie zginiesz od miecza.
5 Umrzesz w spokoju+ i ludzie zapalą dla ciebie kadzidło, jak to robili dla twoich ojców, królów, którzy byli przed tobą. Będą też cię opłakiwać: ‚Ach, panie!’, bo ‚ja wypowiedziałem to słowo’ — oświadcza Jehowa”’”’”.
6 Potem prorok Jeremiasz przekazał wszystkie te słowa judzkiemu królowi Sedekiaszowi w Jerozolimie,
7 gdy wojska króla Babilonu walczyły przeciw Jerozolimie i miastom Judy, które pozostały+ — przeciw Lachisz+ i przeciw Azece+. Były to jedyne warowne miasta, których jeszcze nie zdobyto.
8 Jehowa tak przemówił do Jeremiasza po tym, gdy król Sedekiasz zawarł z całym ludem w Jerozolimie przymierze co do ogłoszenia uwolnienia+.
9 Każdy miał uwolnić swoich hebrajskich niewolników, mężczyzn i kobiety, tak by nikt nie miał u siebie jako niewolnika swojego rodaka, Żyda.
10 A wszyscy książęta i cały lud usłuchali — zawarli przymierze, że każdy uwolni swoich niewolników i niewolnice i ci już nie będą u nich niewolnikami. Wszyscy usłuchali i pozwolili im odejść.
11 Ale później z powrotem sprowadzili niewolników i niewolnice, których wcześniej uwolnili, i znowu zmusili ich do niewolniczej służby.
12 Dlatego Jehowa przekazał Jeremiaszowi swoje słowo. Jehowa powiedział:
13 „Tak mówi Jehowa, Bóg Izraela: ‚W dniu, gdy wyprowadziłem waszych przodków z Egiptu, z domu niewoli+, zawarłem z nimi takie przymierze+:
14 „Po upływie siedmiu lat każdy z was powinien uwolnić swojego brata, Hebrajczyka, który został wam sprzedany i który wam służył sześć lat. Macie go uwolnić”+. Ale wasi przodkowie mnie nie słuchali ani nawet nie nadstawili ku mnie ucha.
15 Z kolei wy ostatnio* zawróciliście i zrobiliście to, co słuszne w moich oczach, gdy ogłosiliście swoim rodakom uwolnienie i w domu, który nosi moje imię, zawarliście przede mną przymierze.
16 Ale zaraz potem zmieniliście zdanie i zbezcześciliście moje imię+, bo z powrotem sprowadziliście swoich niewolników i niewolnice, których wcześniej uwolniliście zgodnie z ich pragnieniem*, i znowu zmusiliście ich do niewolniczej służby’.
17 „Dlatego tak mówi Jehowa: ‚„Nie posłuchaliście mnie, jeśli chodzi o ogłoszenie uwolnienia każdy swojemu bratu i rodakowi+. Teraz więc ja ogłoszę wam uwolnienie”, oświadcza Jehowa, „puszczę was wolno na śmierć od miecza, zarazy* i głodu+. Uczynię z was coś, co budzi grozę wśród wszystkich królestw ziemi+.
18 A oto co się stanie z ludźmi, którzy złamali moje przymierze przez to, że nie wprowadzili w czyn słów przymierza, które przede mną zawarli, gdy rozcięli na dwoje cielę i przeszli między jego połowami+ —
19 mianowicie z książętami Judy, książętami Jerozolimy, dworzanami, kapłanami i wszystkimi innymi ludźmi tej ziemi, którzy przeszli między połowami cielęcia:
20 Wydam ich w ręce ich wrogów, którzy chcą im odebrać życie*, a ich zwłoki staną się żerem dla ptaków latających po niebie i zwierząt żyjących na ziemi+.
21 Również judzkiego króla Sedekiasza i jego książąt wydam w ręce ich wrogów, którzy chcą im odebrać życie*, na pastwę wojsk króla Babilonu+, które się od was wycofują”’+.
22 „‚Wydam rozkaz’, oświadcza Jehowa, ‚i przyprowadzę je z powrotem do tego miasta. Będą przeciw niemu walczyć, zdobędą je i spalą+. Sprawię też, że miasta Judy staną się pustkowiem, będą niezamieszkane’”+.
