Jeremiasza 42:1-22

  • Lud prosi Jeremiasza, żeby się modlił o kierownictwo (1-6)

  • Jehowa odpowiada: „Nie idźcie do Egiptu” (7-22)

42  Wtedy wszyscy dowódcy wojska, w tym Jochanan+, syn Kareacha, i Jezaniasz, syn Hoszajasza, a także cały lud — od najmniej do najbardziej znaczącego — podeszli  i powiedzieli do proroka Jeremiasza: „Zechciej wysłuchać naszej prośby o łaskę i módl się za nas do Jehowy, swojego Boga, módl się za cały ten ostatek, bo jak sam widzisz, z wielu pozostała nas garstka+.  Oby Jehowa, twój Bóg, powiedział nam, którą drogą mamy iść i co mamy robić”.  Na to prorok Jeremiasz im odpowiedział: „Dobrze, będę się modlił do Jehowy, waszego Boga, zgodnie z waszą prośbą. Przekażę wam każde słowo, którym Jehowa wam odpowie. Niczego przed wami nie zataję”.  Oni odparli Jeremiaszowi: „Oby Jehowa był prawdziwym i wiernym świadkiem przeciwko nam, jeśli nie zastosujemy się dokładnie do wskazówek, które Jehowa, twój Bóg, nam przez ciebie przekaże.  Czy się nam one spodobają, czy nie, będziemy posłuszni Jehowie, swojemu Bogu, do którego cię posyłamy. Wtedy będzie się nam dobrze wiodło, bo usłuchamy Jehowy, swojego Boga”.  Po 10 dniach Jehowa przemówił do Jeremiasza.  Jeremiasz wezwał więc Jochanana, syna Kareacha, i wszystkich dowódców wojska, którzy z nim byli, a także cały lud — od najmniej do najbardziej znaczącego+.  Powiedział im: „Tak mówi Jehowa, Bóg Izraela, do którego mnie posłaliście, żebym Mu przedstawił waszą prośbę o łaskę: 10  ‚Jeśli pozostaniecie w tej ziemi, to odbuduję was, a nie zburzę, zasadzę was, a nie wykorzenię, bo będę wam współczuł z powodu* nieszczęścia, które na was sprowadziłem+. 11  Nie bójcie się króla Babilonu, którego się boicie’+. „‚Nie bójcie się go’, mówi Jehowa, ‚bo ja jestem z wami, żeby was wybawić i wyratować z jego rąk. 12  Okażę wam miłosierdzie+ i on okaże wam miłosierdzie, i pozwoli wam wrócić do waszej ziemi. 13  „‚Ale jeśli oświadczycie: „Nie, nie pozostaniemy w tej ziemi!” i nie usłuchacie Jehowy, swojego Boga, 14  bo powiecie: „Przeciwnie, pójdziemy do Egiptu+, gdzie nie będziemy oglądać wojny ani słyszeć dźwięku rogu i gdzie nie będzie nam brakować chleba. Właśnie tam zamieszkamy”, 15  to wy, którzy pozostaliście z Judy, słuchajcie słowa Jehowy. Tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów, Bóg Izraela: „Jeśli jesteście całkowicie zdecydowani iść do Egiptu i pójdziecie, żeby tam zamieszkać*, 16  to miecz, którego się boicie, dosięgnie was w tamtym kraju i głód, którego się boicie, podąży za wami do Egiptu, i tam umrzecie+. 17  A wszyscy, którzy są zdecydowani iść do Egiptu i tam zamieszkać, zginą od miecza, głodu i zarazy*. Nikt z nich nie przeżyje ani nie uniknie nieszczęścia, które na nich sprowadzę”’. 18  „Bo tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów, Bóg Izraela: ‚Jak moja złość i mój gniew zostały wylane na mieszkańców Jerozolimy+, tak mój gniew zostanie wylany na was, jeśli pójdziecie do Egiptu. Staniecie się czymś przeklętym i budzącym grozę, czymś, czemu się złorzeczy i co się znieważa+. Już nigdy nie zobaczycie tego miejsca’. 19  „Jehowa wypowiedział się przeciwko wam, wy, którzy pozostaliście z Judy. Nie idźcie do Egiptu. Bądźcie świadomi tego, że was dzisiaj ostrzegłem — 20  wasz błąd będzie was kosztował życie*. Bo posłaliście mnie do Jehowy, swojego Boga, prosząc: ‚Módl się za nas do Jehowy, naszego Boga, i przekaż nam wszystko, co mówi Jehowa, nasz Bóg, a to zrobimy’+. 21  Dzisiaj wam to powiedziałem, ale wy nie usłuchacie Jehowy, swojego Boga, i nie zrobicie niczego, co polecił mi wam przekazać+. 22  Dlatego wiedzcie, że w miejscu, do którego chcecie pójść i w którym chcecie zamieszkać, na pewno umrzecie od miecza, głodu i zarazy”+.

Przypisy

Lub „pożałuję”.
Lub „chwilowo przebywać”.
Lub „choroby”.
Lub „dusze”.