Jozuego 11:1-23

  • Zdobycie miast na północy (1-15)

  • Podsumowanie podboju dokonanego przez Jozuego (16-23)

11  Gdy tylko usłyszał o tym wszystkim Jabin, król Chacoru, wysłał wiadomość do Jobaba, króla Madonu+, do króla Szimronu, do króla Achszafu+,  do królów w górzystym regionie na północy, królów na równinach* na południe od Kinneret, królów w Szefeli i na zboczach Dor+ na zachodzie,  do Kananejczyków+ na wschodzie i na zachodzie, do Amorytów+, Hetytów, Peryzzytów i Jebusytów w górzystym regionie, a także do Chiwwitów+ u stóp Hermonu+ w ziemi Micpa.  Wyruszyli więc wszyscy ci królowie razem ze swoimi wojskami — tak liczni jak ziarnka piasku na brzegu morza — z mnóstwem koni i rydwanów wojennych.  Tak jak się umówili, zeszli się i rozłożyli obozem u wód Meromu, żeby walczyć z Izraelem.  Wtedy Jehowa rzekł do Jozuego: „Nie bój się ich+, bo jutro mniej więcej o tej porze wydam ich wszystkich Izraelowi i zostaną zabici. Ich koniom podetniesz ścięgna+, a ich rydwany spalisz”.  Jozue więc i wszyscy jego wojownicy zaatakowali ich znienacka nad wodami Meromu.  A Jehowa wydał ich w ręce Izraelitów+ i ci zadali im klęskę. Ścigali ich aż do Wielkiego Sydonu+, do Misrefot-Maim+ i do doliny Micpe na wschodzie. Zabijali ich, dopóki wszystkich nie wytracili+.  Potem Jozue postąpił tak, jak mu powiedział Jehowa: ich koniom podciął ścięgna, a ich rydwany spalił+. 10  Później zawrócił i zdobył Chacor, bo miasto to stało na czele wszystkich tych królestw. Jego króla zabił mieczem+. 11  W ten sam sposób Izraelici uśmiercili* wszystkich jego mieszkańców*+. Nikogo* nie pozostawili przy życiu+. Następnie Jozue spalił Chacor. 12  Zdobył wszystkie miasta tych królów, a ich samych pokonał mieczem+. Przeznaczył ich na zagładę+, tak jak nakazał sługa Jehowy Mojżesz. 13  Jednak z wyjątkiem Chacoru, spalonego przez Jozuego, Izraelici nie spalili żadnego z miast położonych na wzgórzach. 14  Cały łup z tych miast i zwierzęta zabrali dla siebie+. Ale ludzi zabili mieczem, wytracili wszystkich+. Nikogo* nie pozostawili przy życiu+. 15  To, co Jehowa nakazał swojemu słudze Mojżeszowi, Mojżesz nakazał Jozuemu+ i Jozue tak zrobił. Nie pominął niczego, co Jehowa nakazał Mojżeszowi+. 16  Jozue podbił więc całą tę ziemię: górzysty region Judy, cały Negeb+, całą ziemię Goszen*, Szefelę+, Arabę+ oraz górzysty region Izraela i jego pogórze* — 17  od góry Chalak, wznoszącej się w stronę Seiru, aż do Baal-Gad+ w Dolinie Libanu, u stóp góry Hermon+. Pojmał wszystkich tamtejszych królów i ich uśmiercił. 18  Walczył z nimi dość długo. 19  Żadne miasto oprócz Gibeonu, w którym mieszkali Chiwwici, nie zawarło pokoju z Izraelitami+. Wszystkie te miasta zdobyli oni w walce+. 20  Jehowa pozwolił ich wrogom zaciąć się w uporze+ i walczyć z Izraelem — tak żeby mógł ich przeznaczyć na zagładę bez okazania im miłosierdzia+. Mieli zostać unicestwieni, tak jak Jehowa nakazał Mojżeszowi+. 21  W tym czasie Jozue wytracił Anakitów+ z terenów górskich: z Hebronu, Debiru, Anabu i z całego górzystego regionu Judy, a także z całego górzystego regionu Izraela. Ich oraz ich miasta przeznaczył na zagładę+. 22  W ziemi izraelskiej nie pozostał żaden z Anakitów. Pozostali+ tylko w Gazie+, Gat+ i Aszdodzie+. 23  Jozue opanował więc całą tę ziemię, tak jak Jehowa obiecał Mojżeszowi+. Następnie dał ją jako dziedzictwo plemionom izraelskim+, żeby każde z nich otrzymało swój dział. I walki w tej ziemi ustały+.

Przypisy

Lub „w Arabie”.
Lub „przeznaczyli na zagładę”. Zob. Słowniczek pojęć.
Lub „każdą duszę”.
Dosł. „niczego, co oddycha”.
Dosł. „niczego, co oddycha”.
Najwyraźniej chodzi o okręg w górzystym regionie Judy.
Dosł. „jego szefelę”.