Liczb 20:1-29

  • Miriam umiera w Kadeszu (1)

  • Mojżesz uderza w skałę i popełnia grzech (2-13)

  • Edomici odmawiają Izraelowi przejścia przez swój kraj (14-21)

  • Śmierć Aarona (22-29)

20  W miesiącu pierwszym cały lud Izraela przybył na pustkowie Cin i zamieszkał w Kadeszu+, gdzie umarła Miriam+ i gdzie została pochowana.  Kiedy się okazało, że nie ma tam wody+, Izraelici zebrali się przeciwko Mojżeszowi i Aaronowi.  Zaczęli się kłócić z Mojżeszem+ i mówić: „Byłoby lepiej, gdybyśmy zginęli z naszymi braćmi, którzy zginęli przed Jehową!  Czemu przyprowadziliście zbór Jehowy na to pustkowie? Żebyśmy tu umarli razem z naszymi stadami?+  Po co wyprowadziliście nas z Egiptu i przyprowadziliście w to okropne miejsce?+ Nie ma tu ziarna ani fig, ani winorośli, ani owoców granatu. Nie ma też wody do picia”+.  Mojżesz i Aaron odeszli od nich* i poszli przed wejście do namiotu spotkania. Tam upadli twarzą do ziemi, a wtedy ukazała im się chwała Jehowy+.  Jehowa rzekł do Mojżesza:  „Weź laskę i razem z Aaronem, swoim bratem, zwołaj lud. Następnie na oczach Izraelitów powiedzcie do skały, żeby wytrysnęła z niej woda. Wyprowadź z niej wodę i daj do picia im oraz ich stadom”+.  Mojżesz wziął więc laskę, która była przed Jehową+, tak jak On mu nakazał. 10  Potem razem z Aaronem zwołał Izraelitów przed skałę i powiedział do nich: „Słuchajcie, buntownicy! Czy z tej skały mamy wyprowadzić wam wodę?”+. 11  Następnie podniósł rękę i dwa razy uderzył w skałę laską. Wtedy wypłynęło dużo wody i ludzie i zwierzęta zaczęli pić+. 12  Później Jehowa rzekł do Mojżesza i Aarona: „Ponieważ nie okazaliście wiary we mnie i nie uświęciliście mnie na oczach Izraelitów, więc nie wprowadzicie ich* do ziemi, którą im dam”+. 13  Było to przy wodach Meriba*+, gdzie Izraelici kłócili się z Jehową i gdzie został wśród nich uświęcony. 14  Następnie Mojżesz wysłał z Kadeszu posłańców do króla Edomu+, żeby powiedzieli: „Twój brat Izrael+ mówi: ‚Dobrze wiesz, ile wycierpieliśmy. 15  Nasi ojcowie poszli do Egiptu+ i mieszkaliśmy tam wiele lat*+. A Egipcjanie znęcali się nad nami i naszymi ojcami+. 16  W końcu zaczęliśmy wołać do Jehowy+, a On nas usłyszał. I posłał anioła+, i wyprowadził nas z Egiptu. Teraz jesteśmy w mieście Kadesz, na granicy twojego terytorium. 17  Prosimy, pozwól nam przejść przez swój kraj. Nie będziemy przechodzić przez pola ani przez winnice. Nie będziemy też pić wody ze studni. Pójdziemy Drogą Królewską. Nie zboczymy ani na prawo, ani na lewo, dopóki nie przejdziemy przez twoje terytorium’”+. 18  Ale król Edomu odpowiedział: „Nie wolno wam przejść przez nasze terytorium. W przeciwnym razie wyruszę na was z mieczem”. 19  Izraelici rzekli mu na to: „Będziemy szli drogą. A jeśli my i nasze stada napijemy się waszej wody, to zapłacimy za nią+. Chcemy tylko tędy przejść”+. 20  Mimo to on powiedział: „Nie wolno wam przejść”+. I wyruszył im naprzeciw z licznym ludem, z silną armią*. 21  Tak więc król Edomu nie pozwolił Izraelowi przejść przez swoje terytorium i Izrael poszedł inną drogą+. 22  Izraelici, cały lud, wyruszyli z Kadeszu i przybyli pod górę Hor+. 23  Potem przy górze Hor, na granicy Edomu, Jehowa rzekł do Mojżesza i Aarona: 24  „Aaron dołączy do swojego ludu*+. Nie wejdzie do ziemi, którą dam Izraelitom, bo obaj zbuntowaliście się przeciw mojemu rozkazowi przy wodach Meriba+. 25  Weź Aarona i jego syna Eleazara i zaprowadź ich na górę Hor. 26  Zdejmij Aaronowi szaty+ i ubierz w nie jego syna Eleazara+. Aaron tam umrze*”. 27  Mojżesz zrobił więc tak, jak nakazał Jehowa, i na oczach całego ludu wspięli się na górę Hor. 28  Następnie zdjął Aaronowi szaty i ubrał w nie jego syna Eleazara, po czym Aaron umarł tam na szczycie góry+. A Mojżesz i Eleazar zeszli z góry. 29  Wtedy lud zrozumiał, że Aaron umarł. I cały dom Izraela opłakiwał go przez 30 dni+.

Przypisy

Dosł. „sprzed zboru”.
Dosł. „tego zboru”.
Nazwa ta znaczy „kłótnia”.
Dosł. „dni”.
Dosł. „ręką”.
Poetycki zwrot, którym opisywano śmierć.
Dosł. „zostanie przyłączony i umrze tam”.