Mateusza 11:1-30
11 Kiedy Jezus skończył dawać wskazówki 12 uczniom, wyruszył stamtąd, żeby nauczać i głosić w innych miastach+.
2 A gdy Jan usłyszał w więzieniu+ o czynach Chrystusa, wysłał do niego swoich uczniów+,
3 żeby go zapytali: „Czy to ty jesteś tym, który miał przyjść, czy mamy oczekiwać kogoś innego?”+.
4 Jezus odrzekł: „Idźcie i opowiedzcie Janowi, co słyszycie i widzicie+:
5 ślepi widzą+, kulawi chodzą, trędowaci+ stają się czyści, głusi słyszą, umarli są wskrzeszani, a biednym jest głoszona dobra nowina+.
6 Szczęśliwy jest ten, kto nie znajduje powodu, by we mnie wątpić*”+.
7 Gdy oni ruszyli w drogę, Jezus zaczął mówić do tłumów o Janie: „Co wyszliście zobaczyć na pustkowiu?+ Trzcinę kołysaną przez wiatr?+
8 Co więc wyszliście zobaczyć? Człowieka ubranego w wytworne* szaty? Przecież wytworne szaty nosi się w pałacach królewskich.
9 No więc po co wyszliście? Żeby zobaczyć proroka? Tak! I to kogoś znacznie większego niż prorok+.
10 To właśnie o nim jest napisane: ‚Wysyłam przed tobą* swojego posłańca, który przygotuje ci drogę!’+.
11 Zapewniam was, że spośród ludzi* nie został powołany nikt większy niż Jan Chrzciciel, ale najmniejszy w Królestwie Niebios jest większy niż on+.
12 Od dni Jana Chrzciciela Królestwo Niebios jest celem, do którego ludzie wytrwale dążą, a ci, którzy się nie poddają, otrzymują je*+.
13 Bo wszędzie, w pismach proroków i w Prawie, prorokowano aż do Jana+.
14 I czy chcecie to uznać, czy nie, to on jest Eliaszem, który miał przyjść+.
15 Kto ma uszy, niech słucha.
16 „Do kogo mam przyrównać to pokolenie?+ Podobne jest do małych dzieci, które bawią się na rynkach i mówią jedne do drugich:
17 ‚Graliśmy wam na flecie, ale nie tańczyliście. Zawodziliśmy, ale się nie smuciliście*’.
18 Podobnie przyszedł Jan, nie jadł ani nie pił, a jednak ludzie mówią: ‚On ma demona’.
19 Przyszedł Syn Człowieczy, je i pije+, a mimo to ludzie mówią: ‚To żarłok i pijak*, przyjaciel poborców podatkowych i grzeszników’+. Ale o mądrości świadczą jej dzieła*”+.
20 Wtedy Jezus zaczął ganić miasta, w których dokonał większości potężnych dzieł, że nie okazały skruchy:
21 „Biada ci, Chorazynie! Biada ci, Betsaido! Bo gdyby takie potężne dzieła jak w waszych murach dokonały się w Tyrze i Sydonie, te już dawno okazałyby skruchę w worze* i popiele+.
22 Dlatego w Dniu Sądu lżej będzie Tyrowi i Sydonowi niż wam+.
23 A ty, Kafarnaum+, czy może będziesz wywyższone do nieba? Zejdziesz do grobu*+. Bo gdyby tak potężne dzieła jak w twoich murach dokonały się w Sodomie, ta istniałaby aż po dziś dzień.
24 Dlatego w Dniu Sądu lżej będzie Sodomie niż tobie”+.
25 W tamtym czasie Jezus powiedział: „Publicznie wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, bo ukryłeś te rzeczy przed mędrcami i intelektualistami, a wyjawiłeś je małym dzieciom+.
26 Tak, Ojcze, bo uznałeś to za dobre.
27 Wszystko zostało mi przekazane przez Ojca+ i nikt nie zna w pełni Syna, tylko Ojciec+, ani nikt nie zna w pełni Ojca, tylko Syn oraz każdy, komu Syn da Go poznać+.
28 Przyjdźcie do mnie wszyscy utrudzeni i obciążeni, a ja was pokrzepię.
29 Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode mnie, bo jestem łagodny i pokorny*+. Wtedy zaznacie pokrzepienia*.
30 Bo moje jarzmo jest miłe*, a moje brzemię lekkie”.
Przypisy
^ Lub „kto nie znajduje we mnie powodu do zgorszenia”.
^ Dosł. „miękkie”.
^ Dosł. „przed twoim obliczem”.
^ Dosł. „wśród narodzonych z kobiet”.
^ Dosł. „pochwytują je”.
^ Lub „nie uderzaliście się ze smutku”.
^ Dosł. „oddający się piciu wina”.
^ Lub „mądrość zostaje usprawiedliwiona przez swoje dzieła”, czyli rezultaty mądrego postępowania.
^ Zob. Słowniczek pojęć.
^ Lub „Hadesu”, czyli wspólnego grobu ludzkości. Zob. Słowniczek pojęć.
^ Dosł. „uniżony w sercu”.
^ Lub „znajdziecie pokrzepienie dla swoich dusz”.
^ Lub „łatwe do niesienia”.
