Objawienie 11:1-19
11 Potem otrzymałem trzcinę podobną do pręta mierniczego*+ i usłyszałem głos: „Wstań i zmierz sanktuarium świątyni Boga oraz ołtarz i tych, którzy oddają tam cześć Bogu.
2 Ale jeśli chodzi o dziedziniec, który jest na zewnątrz sanktuarium świątyni, pomiń go i nie mierz, bo został dany narodom, a one będą deptać święte miasto+ przez 42 miesiące+.
3 Sprawię, że moi dwaj świadkowie będą prorokować 1260 dni, ubrani w wory*”.
4 Tych świadków symbolizują dwa drzewa oliwne+ i dwa świeczniki+ i stoją oni przed Panem ziemi+.
5 Jeśli ktoś chce wyrządzić im krzywdę, to z ich ust wychodzi ogień i pochłania ich wrogów. W taki sposób musi zostać zabity każdy, kto chciałby wyrządzić im krzywdę.
6 Ci mają moc zamknąć niebo+, żeby w dniach ich prorokowania nie padał deszcz+. Mają też moc zamienić wody w krew+ i uderzyć ziemię najróżniejszymi plagami, kiedy tylko zechcą.
7 Gdy zakończą swoje świadczenie, bestia wychodząca z otchłani stoczy z nimi wojnę, zwycięży ich i zabije+.
8 Ich zwłoki będą leżeć na głównej ulicy wielkiego miasta, które w sensie symbolicznym jest nazywane Sodomą i Egiptem — tam, gdzie również ich Pan został stracony na palu.
9 A ludzie z różnych ludów, plemion, języków i narodów będą patrzeć na ich zwłoki przez trzy i pół dnia+ i nie pozwolą ich pochować.
10 Mieszkańcy ziemi będą się cieszyć i świętować z powodu śmierci tych dwóch proroków i poślą sobie nawzajem dary, bo byli przez nich męczeni.
11 Po trzech i pół dnia wstąpił w nich duch życia od Boga+ i stanęli oni na nogach. A na tych, którzy ich widzieli, padł wielki strach.
12 I usłyszeli, jak odezwał się do nich donośny głos z nieba: „Wstąpcie tutaj”. I wstąpili do nieba w obłoku, a ich wrogowie ich widzieli*.
13 W tym momencie* nastąpiło wielkie trzęsienie ziemi i jedna dziesiąta miasta legła w gruzach. Wskutek tego trzęsienia ziemi zginęło 7000 ludzi, a pozostali przestraszyli się i oddali chwałę Bogu nieba.
14 Drugie nieszczęście*+ przeminęło. Szybko nadchodzi trzecie.
15 Zadął w trąbę siódmy anioł+. I w niebie rozległy się donośne głosy: „Królestwo świata stało się Królestwem naszego Pana+ i Jego Chrystusa+ i będzie On królował po wieczne czasy, już na zawsze”+.
16 A 24 starszych+, którzy zasiadali na swoich tronach przed Bogiem, upadło na twarze, oddało Mu cześć
17 i powiedziało: „Dziękujemy Ci, Boże Jehowo*, Wszechmocny, który jesteś+ i który byłeś, bo użyłeś swojej wielkiej mocy i zacząłeś królować+.
18 Ale narody bardzo się rozgniewały i Ty okazałeś swój wielki gniew. Nadszedł też wyznaczony czas na to, żeby osądzić umarłych i nagrodzić+ Twoich niewolników — proroków+ — i świętych, i bojących się Twojego imienia, małych i wielkich, oraz żeby zniszczyć tych, którzy niszczą* ziemię”+.
19 Potem sanktuarium świątyni Boga, które jest w niebie, zostało otwarte i było tam widać Arkę Jego przymierza+. Wtedy pojawiły się błyskawice, rozległy się głosy i gromy, nastąpiło trzęsienie ziemi i zaczął padać wielki grad.
Przypisy
^ Lub „kija”.
^ Zob. Słowniczek pojęć.
^ Lub „a ich wrogowie patrzyli”.
^ Dosł. „godzinie”.
^ Dosł. „biada”.
^ Zob. Dodatek A5.
^ Lub „doprowadzić do ruiny tych, którzy rujnują”.
