Objawienie 18:1-24

  • Upadek „Babilonu Wielkiego” (1-8)

    • „Mój ludu, wyjdźcie z niej” (4)

  • Rozpacz z powodu upadku Babilonu (9-19)

  • Radość w niebie z powodu upadku Babilonu (20)

  • Babilon ma być rzucony w morze jak kamień (21-24)

18  Potem zobaczyłem innego anioła, który zstępował z nieba i miał wielką władzę. Swoją chwałą rozświetlił ziemię. 2  I zawołał silnym głosem: „Upadła! Upadła metropolia Babilon Wielki+ i stała się siedliskiem demonów oraz kryjówką wszystkich nieczystych duchów* i wszystkich nieczystych, wstrętnych ptaków!+ 3  Bo wszystkie narody upiły się winem jej namiętności*, winem jej niemoralności*+, i ziemscy królowie wdawali się z nią w niemoralne kontakty seksualne*+, a ziemscy kupcy* wzbogacili się dzięki jej ogromnemu, bezwstydnemu przepychowi”. 4  Wtedy usłyszałem inny głos z nieba: „Mój ludu, wyjdźcie z niej+, żebyście nie mieli udziału w jej grzechach i żeby nie spadły na was plagi, które ją spotkają+. 5  Bo jej grzechy narosły aż do nieba+ i Bóg przywołał na pamięć jej niesprawiedliwe czyny*+. 6  Potraktujcie ją tak, jak ona traktowała innych+, odpłaćcie jej podwójnie za to, co robiła+. W kielichu+, w którym przygotowywała napój, przygotujcie dla niej podwójną porcję+. 7  W jakim stopniu otaczała siebie chwałą i żyła w bezwstydnym przepychu, w takim stopniu zadajcie jej męczarnie i sprowadźcie na nią żałobę. Bo myśli sobie: ‚Siedzę jako królowa, nie jestem wdową i nigdy nie zaznam żałoby’+. 8  Dlatego też w jeden dzień przyjdą na nią plagi — śmierć, żałoba i klęska głodu — i zostanie doszczętnie spalona+, bo silny jest Bóg Jehowa*, który ją osądził+. 9  „A ziemscy królowie, którzy wdawali się z nią w niemoralne kontakty seksualne* i żyli z nią w bezwstydnym przepychu, będą nad nią płakać i z rozpaczy bić się w piersi, gdy zobaczą dym z pożaru, który ją trawi. 10  Ze strachu przed jej męczarniami będą stać w oddali i mówić: ‚Jaka szkoda, jaka szkoda, wielka+ i silna metropolio, Babilonie, bo w jednej godzinie został na tobie wykonany wyrok!’. 11  „Również ziemscy kupcy będą nad nią płakać i smucić się z jej powodu, bo już nie będzie nikogo, kto by kupował cały ich towar: 12  złoto, srebro, drogocenne kamienie, perły, delikatny len, purpurę, jedwab, szkarłat, wszelkie wyroby z pachnącego drewna, z kości słoniowej, z cennego drewna, z miedzi, z żelaza i z marmuru, 13  a także cynamon, przyprawę indyjską, kadzidło, pachnący olejek, olibanum, wino, oliwę, najlepszą mąkę, pszenicę, bydło, owce, konie, powozy, niewolników i innych ludzi*. 14  Tak, wyborny plon, którego pragnęłaś*, został ci zabrany, a wszystkie przysmaki i wspaniałe rzeczy przepadły raz na zawsze. 15  „Kupcy, którzy handlowali tymi towarami i wzbogacili się dzięki niej, staną w oddali ze strachu przed jej męczarniami i będą płakać i się smucić, 16  lamentując: ‚Jaka szkoda, jaka szkoda, wielka metropolio, ubrana w delikatny len, purpurę i szkarłat oraz bogato przystrojona w złoto, drogocenne kamienie i perły+, 17  bo w jednej godzinie zostało spustoszone tak wielkie bogactwo!’. „I wszyscy kapitanowie statków, wszyscy ludzie morza, żeglarze i wszyscy utrzymujący się z morza stanęli w oddali 18  i patrząc na dym z pożaru, który ją trawił, wołali: ‚Jakie miasto może się równać z tą wielką metropolią?’. 19  Posypywali sobie głowy prochem, płakali, smucili się i wołali: ‚Jaka szkoda, jaka szkoda! Wielka metropolia, w której wszyscy mający statki na morzu wzbogacili się dzięki jej zamożności, została w jednej godzinie spustoszona!’+. 20  „Cieszcie się, niebo+ oraz wy, święci+, apostołowie i prorocy, bo z waszego powodu Bóg ogłosił na nią wyrok!”+. 21  A pewien silny anioł podniósł kamień podobny do wielkiego kamienia młyńskiego, rzucił go w morze i powiedział: „Właśnie z takim rozmachem wielka metropolia Babilon zostanie rzucona i już nigdy się jej nie znajdzie+. 22  Już nigdy nie będzie słychać w tobie, Babilonie, głosu śpiewaków, którzy akompaniują sobie na lirze, flecistów, trębaczy ani innych muzyków. I już nigdy nie znajdzie się w tobie żaden rzemieślnik wykonujący jakikolwiek zawód ani już nigdy nie będzie w tobie słychać odgłosu kamienia młyńskiego. 23  Już nigdy nie będzie w tobie świecić światło lampy ani już nigdy nie będzie w tobie słychać głosu pana młodego i panny młodej. Bo twoi kupcy byli na ziemi wpływowymi ludźmi, a twoimi praktykami spirytystycznymi+ zostały zwiedzione wszystkie narody. 24  Tak, w tym mieście znaleziono krew proroków, świętych+ i wszystkich zabitych na ziemi”+.

Przypisy

Możliwe też „oddechów; wyziewów; natchnionych wypowiedzi”.
Dosł. „dopuszczali się z nią rozpusty”. W tekście gr. użyto tu słowa spokrewnionego ze słowem porneía. Zob. Słowniczek pojęć.
Lub „wędrowni kupcy ziemscy”.
Dosł. „rozpusty”. Gr. porneía. Zob. Słowniczek pojęć.
Lub „gniewu”.
Lub „jej przestępstwa”.
Dosł. „dopuszczali się z nią rozpusty”. W tekście gr. użyto tu słowa spokrewnionego ze słowem porneía. Zob. Słowniczek pojęć.
Lub „dusze ludzkie”.
Lub „pragnęła twoja dusza”.