Psalm 105:1-45

  • Jehowa postępuje wiernie względem swojego ludu

    • Bóg pamięta o swoim przymierzu (8-10)

    • „Nie tykajcie moich pomazańców” (15)

    • Józef przebywający w niewoli narzędziem w rękach Boga (17-22)

    • Boże cuda w Egipcie (23-36)

    • Wyjście Izraelitów z Egiptu (37-39)

    • Bóg pamięta o obietnicy danej Abrahamowi (42)

105  Dziękujcie Jehowie+, wzywajcie Jego imienia,rozgłaszajcie wśród ludów Jego czyny!+  2  Śpiewajcie Mu, wysławiajcie Go pieśnią*,rozmyślajcie* o wszystkich Jego zdumiewających czynach+.  3  Szczyćcie się Jego świętym imieniem+. Niech ci, którzy szukają Jehowy, cieszą się w sercach+.  4  Proście Jehowę, żeby udzielił wam swojej siły*+. Bezustannie zabiegajcie o Jego uznanie*.  5  Wspominajcie zdumiewające czyny, których dokonał,Jego cuda i wyroki, które ogłosił+,  6  wy, potomkowie* Jego sługi Abrahama+,wy, synowie Jakuba, Jego wybrani+.  7  To jest Jehowa, nasz Bóg+. Jego wyroki dotyczą całej ziemi+.  8  On zawsze pamięta o swoim przymierzu+,przez tysiąc pokoleń — o złożonej obietnicy*+,  9  o przymierzu, które zawarł z Abrahamem+,o przysiędze, którą złożył Izaakowi+, 10  którą uczynił dekretem dla Jakubai trwałym przymierzem dla Izraela, 11  mówiąc: „Dam ci ziemię Kanaan+jako przydzielone dziedzictwo”+. 12  Było ich wtedy niewielu+,naprawdę niewielu, i byli cudzoziemcami w tej ziemi+. 13  Wędrowali od narodu do narodu,od jednego królestwa do drugiego+. 14  Bóg nikomu nie pozwolił ich gnębić+i ze względu na nich upominał królów+, 15  mówiąc: „Nie tykajcie moich pomazańców,a moim prorokom nie róbcie nic złego”+. 16  Sprowadził na tę ziemię głód+,pozbawił ich zapasów* chleba*. 17  Posłał przed nimi Józefa,człowieka, którego sprzedano w niewolę+. 18  Jego stopy krępowano* kajdanami+,a jego szyja była zakuta w żelaza*, 19  aż sprawdziło się słowo Boga*+,oczyściła go wypowiedź Jehowy. 20  Król rozkazał zwolnić Józefa+,władca ludów go wypuścił. 21  Ustanowił go panem swojego domu,zarządcą całego swojego mienia+, 22  żeby miał pełną władzę nad jego książętami*i jego starszyznę uczył mądrości+. 23  Wtedy Izrael przyszedł do Egiptu+i Jakub zamieszkał jako cudzoziemiec w ziemi Chama. 24  Bóg sprawił, że Jego lud był bardzo płodny+. Uczynił go potężniejszym od jego wrogów+. 25  Pozwolił też, żeby w sercach wrogów zaszła zmiana, tak iż znienawidzili Jego ludi knuli przeciwko Jego sługom+. 26  Posłał swojego sługę Mojżesza+oraz Aarona+, którego wybrał. 27  Ci dwaj pokazali Egipcjanom Jego znakii Jego cuda w ziemi Chama+. 28  Bóg sprowadził ciemność i w tej ziemi zapadł mrok+,a oni* nie buntowali się przeciw Jego słowom. 29  Wody Egipcjan zamienił w krewi pozabijał ich ryby+. 30  W ich ziemi zaroiło się od żab+,i to nawet w królewskich komnatach. 31  Bóg nakazał, żeby na wszystkie ich terytorianadciągnęły gzy i komary+. 32  Ich deszcz przeobraził w gradi posyłał na ich kraj błyskawice*+. 33  Potłukł ich winorośle i drzewa figowe,połamał drzewa na ich terytorium. 34  Polecił, żeby nadciągnęły szarańcze,niezliczone młode szarańcze+. 35  Pożarły one całą roślinność kraju,pożarły też plon ziemi. 36  Potem zabił każdego pierworodnego w ich kraju+,tych, którzy im się urodzili jako pierwsi*. 37  Wyprowadził swój lud ze srebrem i złotem+,a wśród Jego plemion nie było nikogo słabego*. 38  Kiedy Izraelici* opuszczali Egipt, jego mieszkańcy cieszyli się,bo bardzo się ich bali+. 39  Bóg rozciągnął obłok, żeby osłonić Izraelitów+,i dał ogień, żeby zapewniał w nocy światło+. 40  Gdy prosili, Bóg sprowadził przepiórki+. Karmił ich też do syta chlebem z nieba+. 41  Ponadto otworzył skałę i wypłynęła woda+,popłynęła przez pustynię jak rzeka+. 42  Bo pamiętał o świętej obietnicy, którą dał swojemu słudze Abrahamowi+. 43  Wyprowadził więc swój lud wśród ogromnej radości+,swoich wybranych — wśród radosnych okrzyków. 44  Dał im ziemie narodów+,odziedziczyli to, na co ciężko pracowały inne ludy+, 45  żeby trzymali się Jego nakazów+i przestrzegali Jego praw. Wysławiajcie Jah!*

Przypisy

Możliwe też „mówcie”.
Lub „grajcie Mu”.
Dosł. „szukajcie Jehowy i Jego siły”.
Lub „szukajcie Jego obecności”. Dosł. „szukajcie Jego oblicza”.
Lub „potomstwo”.
Dosł. „o słowie, które nakazał”.
Dosł. „połamał drążki”. Może chodzić o drążki, na których wieszano chleb.
Lub „jedzenia”.
Dosł. „trapiono”.
Lub „jego dusza dostała się w żelazo”.
Możliwe też „Józefa”.
Lub „wiązał jego książąt zgodnie z upodobaniem swojej duszy”.
Może chodzić o Mojżesza i Aarona.
Lub „płomienie ognia”.
Lub „byli początkiem ich siły rozrodczej”.
Lub „nikogo, kto by się potykał”.
Dosł. „oni”.
Lub „Alleluja!”. „Jah” to skrócona forma imienia Jehowa.