Rodzaju 12:1-20

  • Abram wyrusza z Charanu do Kanaanu (1-9)

    • Bóg składa Abramowi obietnicę (7)

  • Abram i Saraj w Egipcie (10-20)

12  Jehowa przemówił do Abrama: „Zostaw swój kraj, swoich krewnych i dom swojego ojca i wyrusz do ziemi, którą ci wskażę+. 2  Sprawię, że staniesz się ojcem wielkiego narodu, i będę ci błogosławił. Rozsławię twoje imię i staniesz się dla innych błogosławieństwem+. 3  Będę błogosławił tym, którzy ci błogosławią, a przeklnę tych, którzy ci źle życzą+, i dzięki tobie z całą pewnością otrzymają* błogosławieństwo wszystkie rodziny na ziemi”+. 4  Abram wyszedł więc z Charanu, tak jak mu polecił Jehowa+, i razem z nim poszedł Lot. Abram miał wtedy 75 lat. 5  Wziął swoją żonę, Saraj+, swojego bratanka Lota+ oraz cały nagromadzony dobytek+ i ludzi*, których nabyli w Charanie, i wyruszyli do ziemi Kanaan+. Po wejściu do Kanaanu 6  Abram przemierzał tę ziemię, aż dotarł do miejsca zwanego Szechem+, blisko wielkich drzew More+. W tym czasie mieszkali tam Kananejczycy. 7  Wtedy Jehowa ukazał się Abramowi i powiedział: „Twojemu potomstwu+ dam tę ziemię”+. Abram zbudował więc tam ołtarz dla Jehowy, który mu się ukazał. 8  Później przeniósł się stamtąd w górzyste okolice na wschód od Betel+ i rozbił namiot między Betel i Aj+. (Betel leżało na zachód od tego miejsca, natomiast Aj — na wschód). Tam również zbudował ołtarz dla Jehowy+ i zaczął wzywać imienia Jehowy+. 9  Następnie zwinął obóz i szedł w kierunku Negebu+, przenosząc się obozem z miejsca na miejsce. 10  Kiedy w tej ziemi nastał głód, Abram powędrował do Egiptu, żeby zamieszkać tam na jakiś czas*+, bo klęska głodu była dotkliwa+. 11  Gdy już się zbliżał do Egiptu, odezwał się do swojej żony, Saraj: „Posłuchaj, proszę! Wiem, że jesteś piękną kobietą+. 12  Egipcjanie na pewno zwrócą na ciebie uwagę i powiedzą: ‚To jego żona’. Wtedy mnie zabiją, a ciebie zostawią przy życiu. 13  Mów, proszę, że jesteś moją siostrą, a nic mi się nie stanie i uratuję swoje życie*+. 14  Gdy tylko Abram wszedł do Egiptu, Egipcjanie zauważyli, że Saraj jest bardzo piękna. 15  Zobaczyli ją też książęta faraona i zaczęli ją przed nim bardzo chwalić. Zabrano więc Saraj do pałacu faraona. 16  Ze względu na nią faraon dobrze traktował Abrama — podarował mu owce, bydło, osły i oślice, służących i służące oraz wielbłądy+. 17  Wtedy Jehowa zesłał na faraona i jego domowników ciężkie plagi z powodu Saraj, żony Abrama+. 18  Faraon wezwał więc Abrama i powiedział: „Coś ty mi zrobił? Dlaczego ukrywałeś, że to jest twoja żona? 19  Dlaczego mówiłeś, że to twoja siostra?+ Mało brakowało, a wziąłbym ją sobie za żonę! Zabierz ją i idźcie stąd!”. 20  I faraon rozkazał swoim sługom, żeby odesłali go z kraju wraz z żoną i wszystkim, co miał+.

Przypisy

Lub „zdobędą”.
Lub „dusze”.
Lub „żeby przebywać tam jako cudzoziemiec”.
Lub „i żyć będzie moja dusza”.