Rodzaju 38:1-30

  • Juda i Tamar (1-30)

38  Mniej więcej w tym czasie Juda odszedł od swoich braci i rozbił namiot w pobliżu miejsca, gdzie mieszkał Adullamita o imieniu Chira.  Juda zobaczył tam córkę Kananejczyka+, który miał na imię Szua. Wziął ją za żonę i z nią współżył.  A ona zaszła w ciążę i urodziła syna, którego Juda nazwał Er+.  I znowu zaszła w ciążę, urodziła syna i dała mu na imię Onan.  Potem urodziła jeszcze jednego syna i nazwała go Szela. Juda przebywał wtedy w Achzibie+.  Po pewnym czasie Juda wziął dla Era, swojego pierworodnego, żonę o imieniu Tamar+.  Lecz postępowanie Era, pierworodnego Judy, było złe w oczach Jehowy, dlatego Jehowa go uśmiercił.  W związku z tym Juda powiedział do Onana: „Współżyj z żoną swojego brata, zawrzyj z nią małżeństwo lewirackie*, żeby przedłużyć ród swojego brata*+.  Ale Onan wiedział, że dziecko, które spłodzi, nie będzie uważane za jego+. Kiedy więc współżył z żoną brata, wylewał swe nasienie na ziemię, żeby nie przedłużyć jego rodu+. 10  To, co robił, było złe w oczach Jehowy, dlatego również jego uśmiercił+. 11  Juda zwrócił się do swojej synowej, Tamar: „Pozostań wdową i mieszkaj w domu swojego ojca, dopóki nie dorośnie mój syn Szela”. Bo pomyślał sobie: „On też może umrzeć jak jego bracia”+. Tamar odeszła więc i zamieszkała w domu swojego ojca. 12  Jakiś czas później umarła żona Judy, córka Szuy+. Kiedy Juda skończył obchodzić żałobę, razem ze swoim przyjacielem Chirą z Adullamu+, wyruszył do Timny+, gdzie byli jego postrzygacze owiec. 13  Powiedziano wtedy Tamar: „Twój teść wybiera się do Timny, żeby strzyc swoje owce”. 14  Gdy tylko Tamar o tym usłyszała, zdjęła ubranie wdowy, zasłoniła twarz i okryła się chustą, po czym usiadła w bramie miasta Enaim, które leży przy drodze do Timny. Zrobiła tak, bo widziała, że Szela dorósł, a jeszcze nie dano mu jej za żonę+. 15  Kiedy Juda ją zobaczył, wziął ją za prostytutkę, ponieważ miała zakrytą twarz. 16  Zszedł z drogi, zbliżył się do niej i nie wiedząc, że to jego synowa+, powiedział: „Chciałbym, żebyś ze mną współżyła”. Ona jednak odparła: „A co mi za to dasz?”. 17  „Przyślę ci koźlę z mojego stada” — zaproponował. Lecz ona spytała: „Czy dasz mi coś w zastaw, dopóki nie przyślesz koźlęcia?”. 18  Na to on odrzekł: „Co mam ci dać w zastaw?”. Odpowiedziała: „Twój sygnet+, sznur i laskę, którą trzymasz w ręku”. Dał jej więc to wszystko i z nią współżył, a ona zaszła w ciążę. 19  Potem Tamar wstała i wróciła do siebie. Zdjęła chustę i włożyła ubranie wdowy. 20  A Juda za pośrednictwem swojego przyjaciela Adullamity+ posłał tej kobiecie koźlę, żeby odebrać od niej zastaw. Jednak on jej nie znalazł. 21  I wypytywał miejscowych mężczyzn: „Gdzie w Enaim jest ta prostytutka świątynna, która siedziała przy drodze?”. Ale oni odpowiadali: „Nigdy tu nie było prostytutki świątynnej”. 22  W końcu wrócił do Judy i powiedział: „Nie znalazłem jej, a poza tym tamtejsi mężczyźni mówili, że nigdy tam nie było żadnej prostytutki”. 23  Na to Juda rzekł: „Niech sobie wszystko zatrzyma, bo jak będziemy jej dalej szukać, to ściągniemy na siebie hańbę. W każdym razie ja posłałem koźlę, ale ty jej nie znalazłeś”. 24  Jednak jakieś trzy miesiące później doniesiono Judzie: „Tamar, twoja synowa, postąpiła jak prostytutka i teraz jest w ciąży”. Wtedy Juda powiedział: „Wyprowadźcie ją i spalcie*+. 25  Kiedy ją wyprowadzano, posłała do swojego teścia taką wiadomość: „Jestem w ciąży z mężczyzną, do którego należą te rzeczy”. I dodała: „Sprawdź, proszę, do kogo należy ten sygnet, sznur i laska”+. 26  Juda je obejrzał i oświadczył: „Ona jest bardziej prawa niż ja, ponieważ nie dałem jej za żonę mojemu synowi Szeli”+. Potem Juda już więcej z nią nie współżył. 27  Gdy nadszedł czas porodu, okazało się, że w jej łonie były bliźnięta. 28  Kiedy rodziła, jedno z dzieci wyciągnęło rączkę, a położna od razu obwiązała ją szkarłatną nicią i powiedziała: „Ten wyszedł pierwszy”. 29  Gdy tylko cofnął rączkę, wyszedł jego brat, a ona wykrzyknęła: „Co za przejście sobie zrobiłeś!”. Dlatego dano mu na imię Perec*+. 30  Potem urodził się jego brat, na którego ręce była szkarłatna nić, i nazwano go Zerach+.

Przypisy

Lub „wzbudzić potomstwo swemu bratu”.
Wyrok ten wykonywano po wcześniejszym uśmierceniu danej osoby. Zob. Joz 7:25.
Imię to znaczy „pęknięcie”, co prawdopodobnie odnosi się do pęknięcia krocza.