Rzymian 1:1-32
1 Pisze do was Paweł, niewolnik Chrystusa Jezusa, powołany na apostoła, wyznaczony* do głoszenia dobrej nowiny od Boga+,
2 którą On z wyprzedzeniem przekazał w świętych Pismach przez swoich proroków.
3 Ta dobra nowina dotyczy Jego Syna, który pod względem cielesnym* był potomkiem Dawida+,
4 lecz mocą ducha świętego* powstał z martwych i został uznany za Syna Bożego+. Jest to Jezus Chrystus, nasz Pan.
5 Dzięki niemu obdarzono mnie* niezasłużoną życzliwością i powołano na apostoła+, żeby ludzie ze wszystkich narodów+ mogli okazać wiarę i posłuszeństwo i sławić tym jego imię.
6 Spośród tych narodów również wy zostaliście powołani, żeby należeć do Jezusa Chrystusa.
7 Piszę do wszystkich, którzy są w Rzymie, do tych, których Bóg kocha, powołanych, żeby być świętymi:
Niech Bóg, nasz Ojciec, i Pan Jezus Chrystus okazują wam niezasłużoną życzliwość i udzielają pokoju.
8 Na początku chciałbym powiedzieć, że dziękuję za was wszystkich swojemu Bogu w imię Jezusa Chrystusa, bo o waszej wierze mówi się na całym świecie.
9 Bóg, dla którego całym sercem* pełnię świętą służbę, głosząc dobrą nowinę o Jego Synu, jest mi świadkiem, że zawsze wspominam o was w swoich modlitwach+
10 i błagam, żeby — jeśli to możliwe, jeśli taka będzie wola Boża — w końcu udało mi się do was przyjść.
11 Bo gorąco pragnę was zobaczyć, żeby podzielić się z wami jakimś duchowym darem i was umocnić
12 albo raczej żebyśmy mogli zachęcić się nawzajem+ swoją wiarą — ja waszą, a wy moją.
13 Chcę, bracia, byście wiedzieli, że już wiele razy zamierzałem do was przyjść, żeby też wśród was zebrać plon jak wśród pozostałych narodów. Ale za każdym razem napotykałem przeszkody.
14 Jestem dłużnikiem Greków i nie-Greków*, wykształconych i niewykształconych.
15 Dlatego jestem gotowy głosić dobrą nowinę również wam, tam w Rzymie+.
16 Nie wstydzę się dobrej nowiny+. Jest ona przecież przejawem mocy Bożej i może zapewnić wybawienie każdemu, kto wierzy+ — najpierw Żydowi+, a potem też Grekowi*+.
17 Bo ten, kto ma wiarę, dostrzega w dobrej nowinie prawość Bożą i w rezultacie jego wiara jeszcze wzrasta+, tak jak jest napisane: „Lecz prawy będzie żył dzięki wierze”+.
18 Bóg wylewa z nieba swój gniew*+ na wszystkich bezbożnych i nieprawych ludzi, którzy w nieprawy sposób zagłuszają prawdę+.
19 Bo to, co można wiedzieć o Bogu, jest dla nich zupełnie jawne — On przecież sam im to wyjawił+.
20 Choć jest niewidzialny, to Jego przymioty — Jego wieczna moc+ i boskość+ — są wyraźnie widoczne już od stworzenia świata. Można je dostrzec dzięki temu, co zostało stworzone+. Dlatego tacy ludzie są bez wymówki.
21 Bo chociaż wiedzieli o Bogu, nie wychwalali Go jako Boga ani Mu nie dziękowali. Ich umysły stały się puste, a ich nierozumne serca ogarnęła ciemność+.
22 Mimo że uważali się za mądrych, stali się głupi
23 i zamienili chwałę niezniszczalnego Boga na podobizny zniszczalnego człowieka, a także ptaków, zwierząt czworonożnych i gadów*+.
24 Dlatego też Bóg, stosownie do pragnień ich serc, zostawił ich na pastwę nieczystości, żeby hańbili swoje ciała.
25 Zamienili oni prawdę Bożą na kłamstwo i wielbili stworzenie — dla niego pełnili świętą służbę zamiast dla Stwórcy, który powinien być wysławiany na wieki. Amen.
26 Właśnie dlatego Bóg zostawił ich na pastwę odrażających żądz seksualnych+. Kobiety zamieniły stosunki seksualne zgodne z naturą na przeciwne naturze+.
27 Podobnie mężczyźni zrezygnowali ze zgodnych z naturą stosunków seksualnych z kobietą i gwałtownie zapłonęli żądzą jedni do drugich, mężczyźni do mężczyzn+. Zaczęli dopuszczać się tego, co ohydne, na samych siebie ściągając karę* należną za złe postępowanie+.
28 Ponieważ nie chcieli poznać Boga*, On zostawił ich na pastwę niewłaściwego sposobu myślenia, żeby robili to, co nie przystoi+.
29 Są więc pełni wszelkiej nieprawości+, niegodziwości, chciwości*+, zła, zawiści+, skłonni do morderstw+, kłótni, podstępni+, złośliwi+, rozsiewają pogłoski*,
30 rzucają oszczerstwa+, nienawidzą Boga, są zuchwali, wyniośli, chełpliwi, knują zło*, są nieposłuszni rodzicom+,
31 nie mają zrozumienia+, łamią obietnice, są pozbawieni naturalnych uczuć i niemiłosierni.
32 Choć bardzo dobrze wiedzą, że zgodnie z prawym postanowieniem Bożym dopuszczający się czegoś takiego zasługują na śmierć+, nie tylko dalej to robią, ale też z uznaniem odnoszą się do innych, którzy tak postępują.
Przypisy
^ Dosł. „oddzielony”.
^ Dosł. „według ciała”.
^ Dosł. „ducha świętości”.
^ Dosł. „otrzymaliśmy”. Paweł używa tu liczby mnogiej w odniesieniu do samego siebie.
^ Dosł. „duchem”.
^ Lub „cudzoziemców”. Dosł. „barbarzyńców”.
^ Zob. Słowniczek pojęć.
^ Dosł. „[Boży gniew z nieba] się objawia”.
^ Lub „pełzających”.
^ Lub „odbierając pełną zapłatę”.
^ Lub „nie zamierzali zważać na Boga”.
^ Lub „plotki”.
^ Lub „zachłanności”.
^ Lub „obmyślają to, co szkodliwe”.