Rzymian 6:1-23

  • Nowe życie za sprawą chrztu w Chrystusie (1-11)

  • ‛Niech grzech nie króluje w waszych ciałach’ (12-14)

  • Uwolnieni od grzechu, żeby stać się niewolnikami Boga (15-23)

    • Zapłatą za grzech śmierć, darem od Boga życie (23)

6  Co więc powiemy? Czy mamy trwać w grzechu, żeby w większej mierze zaznać niezasłużonej życzliwości?  Nic podobnego! Skoro umarliśmy dla grzechu+, to czy możemy dalej w nim żyć?+  Czy nie wiecie, że my wszyscy, którzy zostaliśmy ochrzczeni w Chrystusie Jezusie*+, zostaliśmy ochrzczeni w jego śmierci?+  Przez chrzest w jego śmierci zostaliśmy więc z nim pogrzebani+, żebyśmy — tak jak Chrystus dzięki chwale Ojca został wzbudzony z martwych — i my żyli nowym życiem+.  Jeśli jednoczymy się z nim w śmierci podobnej do jego śmierci+, to na pewno też zjednoczymy się z nim w zmartwychwstaniu podobnym do jego zmartwychwstania+.  Wiemy, że naszą starą osobowość przybito razem z nim do pala+, żeby nasze grzeszne ciało nie miało nad nami władzy+ i żebyśmy nie byli już niewolnikami grzechu+.  Bo ten, kto umarł, został uwolniony od grzechu*.  Ponadto jeśli umarliśmy z Chrystusem, wierzymy, że będziemy też z nim żyli.  Wiemy, że Chrystus — wzbudzony z martwych+ — już więcej nie umrze+. Śmierć nie ma już nad nim władzy. 10  Umarł w związku z grzechem* — raz na zawsze+. A teraz, gdy żyje, żyje dla Boga. 11  Podobnie też wy uważajcie siebie za umarłych dla grzechu, a żyjących dla Boga dzięki Chrystusowi Jezusowi+. 12  Niech więc grzech nie króluje już w waszych śmiertelnych ciałach+, niech was nie pobudza do ulegania cielesnym pragnieniom. 13  Zamiast oddawać swoje ciała* grzechowi i dopuszczać się nieprawości*, oddajcie się Bogu jako ci, którzy byli martwi, ale ożyli. Oddajcie Mu swoje ciała*, żeby czynić prawość*+. 14  Bo skoro nie podlegacie Prawu*+, lecz okazano wam niezasłużoną życzliwość+, grzech nie może nad wami panować. 15  Co w takim razie? Czy mamy grzeszyć, bo nie podlegamy Prawu, lecz okazano nam niezasłużoną życzliwość?+ W żadnym wypadku! 16  Czy nie wiecie, że jeśli oddajecie się komuś, żeby być mu posłuszni jak niewolnicy, to naprawdę stajecie się jego niewolnikami+: albo grzechu+ prowadzącego do śmierci+, albo posłuszeństwa prowadzącego do prawości? 17  Ale dzięki niech będą Bogu, że chociaż wcześniej byliście niewolnikami grzechu, staliście się z serca posłuszni nauce, którą wam przekazano. 18  Uwolnieni od grzechu+, staliście się niewolnikami prawości+. 19  Ze względu na słabość waszego ciała używam zrozumiałych dla was określeń. Jak oddawaliście swoje ciała* w niewolę nieczystości i niegodziwości*, żeby dopuszczać się niegodziwych czynów*, tak teraz oddawajcie swoje ciała* w niewolę prawości, żeby czynić to, co święte+. 20  Bo gdy byliście niewolnikami grzechu, prawość nie miała nad wami władzy*. 21  Jakie więc owoce wydawaliście w tym czasie? Uczynki, których się dziś wstydzicie, bo prowadzą do śmierci+. 22  Jednak teraz, gdy zostaliście uwolnieni od grzechu i staliście się niewolnikami Boga, macie wydawać owoc w postaci świętości+, która prowadzi do życia wiecznego+. 23  Bo zapłatą za grzech jest śmierć+. Ale Bóg daje nam w darze życie wieczne+ przez Chrystusa Jezusa, naszego Pana+.

Przypisy

Lub „żeby być w jedności z Chrystusem Jezusem”.
Lub „bo grzech tego, kto umarł, został przebaczony”.
To znaczy żeby usunąć grzech.
Lub „jako oręż prawości”.
Dosł. „członki”.
Dosł. „członki”.
Lub „jako oręż nieprawości”.
Dosł. „członki”.
Lub „bezprawia”.
Lub „bezprawia”.
Dosł. „członki”.
Lub „byliście wolni względem prawości”.