„NADZIEJA JEST (...) PODSTAWOWYM ELEMENTEM NASZEGO ŻYCIA DUCHOWEGO” — napisali Anthony Scioli i Henry Biller. „Jest też najlepszym lekarstwem na uczucie bezsilności, wyobcowania oraz strachu” (Hope in the Age of Anxiety).

O potrzebie posiadania nadziei wielokrotnie wspomniano na kartach Biblii. Jednocześnie ostrzeżono w niej przed fałszywymi nadziejami. Na przykład w Psalmie 146:3 czytamy: „Nie pokładajcie ufności w dostojnikach ani w synu ziemskiego człowieka, do którego nie należy wybawienie”. Zamiast oczekiwać, że wybawią nas ludzie, mądrze jest wierzyć w Stwórcę, który posiada moc potrzebną do spełnienia wszystkich swoich obietnic. O jakie obietnice chodzi?

KONIEC ZŁA I TRWAŁY POKÓJ DLA PRAWYCH LUDZI: „Jeszcze tylko chwilka, a już nie będzie niegodziwca (...). Lecz potulni posiądą ziemię i naprawdę będą się wielce rozkoszować obfitością pokoju” — napisano w Psalmie 37:10, 11. A w wersecie 29 dodano: „Prawi będą na niej [na ziemi] przebywać na zawsze”.

KONIEC WOJEN: „[Jehowa] sprawia, że wojny ustają aż po kraniec ziemi. Łamie łuk i kruszy włócznię, wozy pali w ogniu” (Psalm 46:8, 9).

KONIEC CHORÓB, CIERPIEŃ I ŚMIERCI: „[Bóg] otrze z ich [ludzi] oczu wszelką łzę, i śmierci już nie będzie ani żałości, ani krzyku, ani bólu już nie będzie” (Objawienie 21:3, 4).

OBFITOŚĆ ŻYWNOŚCI DLA KAŻDEGO: „Mnóstwo zboża będzie na ziemi; nadmiar będzie na wierzchu gór” (Psalm 72:16).

SPRAWIEDLIWOŚĆ DZIĘKI OGÓLNOŚWIATOWEMU RZĄDOWI — KRÓLESTWU CHRYSTUSA: „Dano mu [Jezusowi Chrystusowi] panowanie i dostojeństwo oraz królestwo, aby jemu służyły wszystkie ludy, grupy narodowościowe i języki. Panowanie jego to panowanie po czas niezmierzony, które nie przeminie, a jego królestwo nie będzie obrócone wniwecz” (Daniela 7:14).

Dlaczego można zaufać tym obietnicom? Kiedy Jezus był na ziemi, wyraźnie pokazał, że doskonale się nadaje na przyszłego Króla. Leczył chorych, karmił biednych, a nawet wskrzeszał zmarłych. Jeszcze ważniejsze były głoszone przez niego nauki, ponieważ zawierały zasady umożliwiające ludziom życie wieczne na ziemi w pokoju i jedności. Jezus przepowiedział też przyszłe wydarzenia — w tym te, które miały wskazywać na zbliżający się koniec obecnego świata.

Jezus przepowiedział, że czymś charakterystycznym dla „dni ostatnich” wcale nie będzie pokój i bezpieczeństwo, ale coś zupełnie przeciwnego! Podany przez niego złożony znak „zakończenia systemu rzeczy” obejmuje wojny o zasięgu światowym, braki żywności, zarazy oraz wielkie trzęsienia ziemi (Mateusza 24:3, 7; Łukasza 21:10, 11; Objawienia 6:3-8). Jezus powiedział też: „Z powodu wzrostu bezprawia miłość większości oziębnie” (Mateusza 24:12).

Taki chłód emocjonalny uwidacznia się na różne sposoby, co szczegółowo zapowiedział inny pisarz Biblii. W Liście 2 do Tymoteusza 3:1-5 czytamy, że w „dniach ostatnich” ludzie mieli obsesyjnie skupiać się na samych sobie, pieniądzach oraz przyjemnościach. Mieli być aroganccy i gwałtowni. W rodzinach miało brakować naturalnych uczuć, a dzieci miały być nieposłuszne rodzicom. Powszechna miała być też obłuda religijna.

Takie „burzowe” warunki oznaczają, że dni tego świata są policzone. Potwierdzają też, że zbliża się „cisza” — pokojowe życie pod panowaniem Królestwa Bożego. Co więcej, w proroctwie opisującym dni ostatnie Jezus zapowiedział: „Ta dobra nowina o królestwie będzie głoszona po całej zamieszkanej ziemi na świadectwo wszystkim narodom; a potem nadejdzie koniec” (Mateusza 24:14).

Dla ludzi, którzy postępują niegodziwie, wspomniana dobra nowina jest ostrzeżeniem. Ale ludziom prawym daje nadzieję, ponieważ upewnia ich, że obietnice Boga niedługo się spełnią. Czy chciałbyś dowiedzieć się więcej na ten temat? Jeśli tak, zwróć uwagę na ostatnią stronę tego czasopisma.