1, 2. Co się wydarzyło, kiedy dwóch uczniów Jezusa wędrowało do Emaus?

 JEST 16 nisan 33 roku n.e. Uczniowie Jezusa są pogrążeni w smutku i sparaliżowani strachem. Dwóch z nich opuszcza Jerozolimę i wędruje do Emaus, wioski leżącej około 11 kilometrów dalej. Są przygnębieni, bo Jezus — człowiek, którego naśladowali — właśnie został uśmiercony. Wydaje się, że ich nadzieje związane z Mesjaszem legły w gruzach. Ale czeka ich niespodzianka.

² W drodze przyłącza się do nich pewien nieznajomy. Uczniowie wyjaśniają mu, co się stało z Jezusem. Nieznajomy zaczyna im opowiadać o rzeczach, które odmienią ich życie. „Począwszy od słów zapisanych przez Mojżesza i wszystkich proroków”, wyjaśnia im, dlaczego Mesjasz musiał cierpieć i umrzeć. Kiedy docierają razem do Emaus, wyjawia im, kim tak naprawdę jest — zmartwychwstałym Jezusem! Wyobraźmy sobie, jak szczęśliwi musieli być uczniowie, że Mesjasz znowu żyje! (Łuk. 24:13-35).

 3, 4. Jak zmieniła się sytuacja uczniów Jezusa i co omówimy w tym artykule? (Dzieje 1:3).

³ W trakcie ostatnich 40 dni spędzonych na ziemi Jezus wielokrotnie ukazywał się swoim uczniom (odczytaj Dzieje 1:3) a. Ich smutek i strach zamieniły się w radość i pewność siebie. Zaczęli odważnie głosić i nauczać o Królestwie Bożym.

⁴ Analiza tego fascynującego okresu życia Jezusa przyniesie nam wiele korzyści. W tym artykule omówimy, jak Jezus 1) pokrzepił swoich uczniów, 2) pomógł im lepiej zrozumieć natchnione Pisma i 3) wyszkolił ich do bardziej odpowiedzialnych zadań. Rozważymy też, jak w tych dziedzinach możemy go naśladować.

POKRZEPIAJ DRUGICH

 5. Dlaczego uczniowie Jezusa potrzebowali pokrzepienia?

⁵ Uczniowie Jezusa potrzebowali pokrzepienia. Żeby za nim podążać, niektórzy z nich zostawili domy, rodziny i źródła utrzymania (Mat. 19:27). Inni zostali uznani za wyrzutków społeczeństwa (Jana 9:22). Zdobyli się na te poświęcenia, bo uwierzyli, że Jezus jest obiecanym Mesjaszem (Mat. 16:16). Ale kiedy został stracony, ich nadzieja prysła i popadli w przygnębienie.

 6. Co Jezus zrobił po zmartwychwstaniu?

⁶ Jezus bez wątpienia rozumiał, że smutek jego uczniów nie jest przejawem słabości duchowej, ale naturalną reakcją na dotkliwą stratę. Dlatego w tym samym dniu, gdy został wskrzeszony, zaczął ich pokrzepiać. Na przykład ukazał się płaczącej przy jego grobowcu Marii Magdalenie (Jana 20:11, 16). Ukazał się też dwóm wspomnianym na wstępie uczniom. Oprócz tego spotkał się z apostołem Piotrem (Łuk. 24:34). Czego uczymy się z jego przykładu? Przyjrzyjmy się bliżej tej pierwszej sytuacji.

 7. Co Jezus zauważył, obserwując Marię wczesnym rankiem 16 nisan, i co dla niej zrobił? (Jana 20:11-16). (Zobacz też ilustrację).

⁷ Odczytaj Jana 20:11-16. Wczesnym rankiem 16 nisan grupa kobiet wybrała się na miejsce, gdzie złożono zmarłego Jezusa (Łuk. 24:1, 10). Jedną z nich była Maria Magdalena. Kiedy dotarła do grobowca, zauważyła, że jest pusty. Znalazła Piotra i Jana i im o tym opowiedziała. Obaj pobiegli do grobowca, a ona poszła za nimi. Kiedy Piotr i Jan upewnili się, że grobowiec jest pusty, wrócili do domu. Ale Maria została na miejscu i opłakiwała Jezusa. Nie miała pojęcia, że on ją obserwuje. Widział jej łzy i był do głębi poruszony. Dlatego się jej ukazał i zrobił coś prostego, co bardzo ją pokrzepiło. Zwrócił się do niej i dał jej ważne zadanie — miała opowiedzieć jego braciom o tym, że zmartwychwstał (Jana 20:17, 18).

 8. Jak możemy naśladować Jezusa?

⁸ Jak możemy naśladować Jezusa? Bardzo pomożemy braciom i siostrom trwać w służbie dla Jehowy, jeśli tak jak Jezus będziemy wyczuleni na to, co przeżywają, i okażemy im empatię. Weźmy pod uwagę przeżycia Jocelyn, która straciła siostrę w tragicznym wypadku. Wspomina: „Przez wiele miesięcy byłam w głębokiej żałobie”. Pewien brat i jego żona zaprosili ją do siebie, z empatią jej wysłuchali i zapewnili ją, że jest dla Boga bardzo cenna. Jocelyn mówi: „Poczułam się, jakby Jehowa, posługując się nimi, wyciągnął mnie ze wzburzonego morza do łodzi ratunkowej. Dzięki nim odzyskałam chęci, żeby dalej Mu służyć”. My też możemy pokrzepiać drugich, uważnie ich słuchając, gdy otwierają przed nami serce, i okazując im empatię. W ten sposób pomożemy im dalej wytrwale służyć Jehowie (Rzym. 12:15).

POMAGAJ WYCIĄGAĆ WNIOSKI Z ZASAD BIBLIJNYCH

 9. Przed jakim wyzwaniem stanęli uczniowie Jezusa i jak on im pomógł?

⁹ Uczniowie Jezusa przyjęli Słowo Boże i starali się stosować do niego w swoim życiu (Jana 17:6). Ale gdy Jezus zginął na palu męki jak przestępca, byli zdezorientowani. Jezus wiedział, że ich wątpliwości nie wynikają ze złego nastawienia serca, tylko z braku zrozumienia (Łuk. 9:44, 45; Jana 20:9). Pokazał im więc, jak wyciągać wnioski z natchnionych Pism. Zobaczmy, jak to zrobił, gdy ukazał się dwóm uczniom w drodze do Emaus.

10. Jak Jezus przekonał uczniów, że rzeczywiście jest Mesjaszem? (Łuk. 24:18-27).

¹⁰ Odczytaj Łukasza 24:18-27. Zauważmy, że Jezus nie od razu wyjawił uczniom, kim jest. Zamiast tego zadawał im pytania. Dlaczego? Być może chciał, żeby wyjawili mu swoje myśli i uczucia. I rzeczywiście tak zrobili. Jak powiedzieli, liczyli na to, że Jezus wyzwoli Izrael spod rzymskiej okupacji. Kiedy już jasno sformułowali swoje zmartwienia, Jezus za pomocą Pism pomógł im zrozumieć, że spełniło się wiele proroctw b. Wieczorem tego samego dnia wyjaśnił to również innym uczniom (Łuk. 24:33-48). Czego uczymy się z tej relacji?

11, 12. (a) Jak możemy naśladować Jezusa w uczeniu prawd biblijnych? (Zobacz też ilustracje). (b) Jak pewien brat pomógł swojemu zainteresowanemu?

¹¹ Jak możemy naśladować Jezusa? Kiedy prowadzisz studium biblijne, zadawaj taktowne pytania, które pokażą, co zainteresowany ma w umyśle i sercu (Prz. 20:5). Kiedy już to zrozumiesz, pokaż mu, jak może zastosować konkretne wersety w swojej sytuacji. Nie mów, co powinien zrobić. Pomóż mu raczej wyciągać własne wnioski na podstawie zasad biblijnych. Zastanówmy się nad przykładem brata z Ghany o imieniu Nortey.

¹² Nortey zaczął studiować Biblię w wieku 16 lat. Ale rodzina zaczęła się mu sprzeciwiać. Dzięki czemu się nie poddał? Brat, który prowadził z nim studium, już wcześniej na podstawie 10 rozdziału Ewangelii według Mateusza wyjaśnił mu, że prawdziwi chrześcijanie muszą liczyć się z prześladowaniami. Nortey mówi: „Kiedy prześladowania się zaczęły, przekonałem się, że znalazłem prawdę”. Wspomniany brat zachęcił go też do przemyślenia Ewangelii według Mateusza 10:16. Pomógł mu zrozumieć, jak rozmawiając w domu o religii, może zachowywać ostrożność i takt. Po chrzcie Nortey chciał zostać pionierem, ale ojciec oczekiwał, że pójdzie na uniwersytet. Brat prowadzący z nim studium nie powiedział mu, co ma zrobić, tylko zadał kilka pytań i pomógł wyciągnąć wnioski z zasad biblijnych. Nortey postanowił podjąć służbę pełnoczasową. Wtedy ojciec kazał mu wyprowadzić się z domu. Co Nortey myśli o swoich przeżyciach? „Jestem pewien, że dokonałem właściwego wyboru” — mówi. Kiedy uczymy innych wyciągać wnioski z wersetów biblijnych, pomagamy im stać się dojrzałymi chrześcijanami (Efez. 3:16-19).

POMAGAJ BRACIOM STAWAĆ SIĘ „DARAMI W POSTACI LUDZI”

13. Co Jezus zrobił, żeby się upewnić, że zlecone przez Ojca zadanie będzie kontynuowane? (Efezjan 4:8).

¹³ Będąc na ziemi, Jezus doskonale zajmował się zadaniem powierzonym mu przez Ojca (Jana 17:4). Ale nie miał nastawienia w rodzaju: „Jeśli coś ma być zrobione dobrze, muszę zrobić to sam”. Podczas swojej trzyipółletniej służby szkolił do tego zadania innych. Zanim wrócił do nieba, polecił uczniom troszczyć się o cenne owce Jehowy i przewodzić w dziele głoszenia i nauczania. Niektórzy z nich mogli mieć jakieś 20—30 lat (odczytaj Efezjan 4:8). Jak Jezus w trakcie swoich ostatnich 40 dni na ziemi pomógł tym oddanym, lojalnym i pracowitym mężczyznom stać się „darami w postaci ludzi”? (Zobacz komentarz do Efezjan 4:8 w Biblii do studium).

14. Jak w trakcie swoich ostatnich 40 dni na ziemi Jezus pomagał uczniom rozwijać się duchowo? (Zobacz też ilustrację).

¹⁴ Jezus udzielał uczniom życzliwych, ale szczerych rad. Zauważył na przykład, że niektórzy z nich pozwalają, by ogarniały ich wątpliwości, dlatego ich skorygował (Łuk. 24:25-27; Jana 20:27). Wskazał, że bardziej niż na celach zawodowych powinni skupiać się na dbaniu o owce Jehowy (Jana 21:15). Przypomniał, żeby w służbie dla Niego nie porównywali się z innymi (Jana 21:20-22). Skorygował też ich błędne poglądy co do Królestwa i pomógł im skoncentrować się na głoszeniu dobrej nowiny (Dzieje 1:6-8). Czego od Jezusa mogą się nauczyć starsi?

15, 16. (a) Jak starsi mogą naśladować Jezusa? Objaśnij to szerzej. (b) Jakie korzyści Patrick odniósł z otrzymanej rady?

¹⁵ Jak starsi mogą naśladować Jezusa? Muszą szkolić mężczyzn — również tych stosunkowo młodych — żeby brali na siebie bardziej odpowiedzialne zadania c. Nie powinni oczekiwać od nich doskonałości. Powinni raczej udzielać im życzliwych rad, żeby nabierali doświadczenia, rozwijali pokorę, dochowywali wierności i byli gotowi usługiwać innym (1 Tym. 3:1; 2 Tym. 2:2; 1 Piotra 5:5).

¹⁶ Zastanówmy się nad przykładem brata o imieniu Patrick. Kiedy był młodszy, zdarzało mu się traktować innych szorstko i nieuprzejmie — nawet siostry. Dojrzały starszy zauważył jego słabość i udzielił mu życzliwej, ale bezpośredniej rady. „Jestem mu za to bardzo wdzięczny” — mówi Patrick. „Byłem rozczarowany, kiedy inni bracia otrzymywali zadania, o których ja też marzyłem. Ale rada tego starszego pomogła mi dostrzec, że muszę się skupić na pokornym usługiwaniu braciom i siostrom, a nie na pozycji czy przywilejach”. W rezultacie Patrick został starszym w wieku 23 lat (Prz. 27:9).

17. Jak Jezus pokazał, że ufa swoim uczniom?

¹⁷ Jezus polecił swoim uczniom nie tylko głosić, ale też nauczać (zobacz komentarz „Uczcie ich” do Mateusza 28:20 w Biblii do studium). Mogli oni myśleć, że brakuje im do tego kwalifikacji. Ale Jezus nie miał wątpliwości, że dadzą sobie radę, i im o tym powiedział. Z pełnym zaufaniem do nich oświadczył: „Jak Ojciec posłał mnie, tak ja posyłam was” (Jana 20:21).

18. Jak starsi mogą naśladować Jezusa?

¹⁸ Jak starsi mogą naśladować Jezusa? Doświadczeni starsi dzielą się obowiązkami z innymi (Filip. 2:19-22). Na przykład mogą angażować młodych do sprzątania i prac konserwacyjnych w Sali Królestwa. Kiedy powierzają komuś zadanie, mogą go przeszkolić, a potem wyrazić przekonanie, że świetnie sobie poradzi. Matthew, który niedawno został zamianowany na starszego, jest bardzo wdzięczny doświadczonym nadzorcom, którzy go szkolili, a potem z ufnością zostawiali sprawy w jego rękach. Wspomina: „Uważali moje błędy za część procesu szkolenia i pomagali mi nabierać biegłości. Bardzo mi się to przydało” d.

19. Na co powinniśmy być zdecydowani?

¹⁹ W trakcie swoich ostatnich 40 dni na ziemi Jezus pokrzepiał, uczył i szkolił innych. Bądźmy zdecydowani brać z niego wzór (1 Piotra 2:21). On nam w tym pomoże. Obiecał przecież: „Będę z wami przez wszystkie dni aż do zakończenia systemu rzeczy” (Mat. 28:20).