1. Z czego szczególnie się cieszymy?

TO WSPANIAŁE, że słudzy Jehowy pozwalają swojemu światłu świecić! W ubiegłym roku regularnie prowadziliśmy ponad 10 000 000 studiów biblijnych. Pomyślmy też o milionach zainteresowanych, którzy przyszli na Pamiątkę i dowiedzieli się, że Bóg z miłości zapewnił okup (1 Jana 4:9).

2, 3. (a) Pomimo czego nie przestajemy ‛świecić jako źródła światła’? (b) Co omówimy w związku ze słowami Jezusa z Mateusza 5:14-16?

² Słudzy Boży na całym świecie posługują się wieloma różnymi językami. Ale to nie powstrzymuje nas przed wielbieniem naszego Ojca, Jehowy, w jedności (Obj. 7:9). Bez względu na nasze miejsce zamieszkania czy język ojczysty możemy ‛świecić jako źródła światła na świecie’ (Filip. 2:15).

³ Wzrost, który obserwujemy, panująca wśród nas jedność oraz czujność, którą staramy się zachowywać, przynoszą chwałę Jehowie. W tym artykule zobaczymy, dzięki czemu to wszystko jest możliwe (odczytaj Mateusza 5:14-16).

4, 5. (a) Co oprócz głoszenia możemy robić, żeby pozwalać swojemu światłu świecić? (b) Jakie efekty może przynieść nasze uprzejme zachowanie? (Zobacz ilustrację tytułową).

⁴ W artykule pod tytułem „Światło w mroku”, opublikowanym w Strażnicy z 1 czerwca 1925 roku, napisano: „Nikt w tych końcowych dniach nie może okazać się wierny i prawdziwy w oczach Pana (...), jeśli nie pozwoli, by jego światło świeciło”. Dalej wyjaśniono: „Można to robić, obwieszczając narodom ziemi dobrą nowinę i dostosowując swoje postępowanie do ścieżek światła”. Tak więc pozwalamy, żeby nasze światło świeciło, kiedy głosimy dobrą nowinę i czynimy uczniów (Mat. 28:19, 20). Ale możemy przynosić chwałę Jehowie również swoim postępowaniem. Domownicy i przechodnie nas obserwują. Nasz przyjazny uśmiech i serdeczne przywitanie dużo mówią o tym, kim jesteśmy i jakiemu Bogu służymy.

⁵ Jezus powiedział uczniom: „Wchodząc do domu, pozdrówcie domowników” (Mat. 10:12). W rejonie, gdzie Jezus i apostołowie głosili, ludzie mieli zwyczaj zapraszać nieznajomych do swoich domów. Dzisiaj w wielu miejscach nie jest to powszechne. Nie zmienia to faktu, że jeśli w przyjazny sposób wyjaśnimy, dlaczego przyszliśmy, możemy rozwiać obawy domownika albo złagodzić jego irytację. Serdeczny uśmiech jest często najlepszym wstępem do rozmowy. Sprawdza się to również podczas świadczenia publicznego z wózkiem na literaturę. Kiedy bierzesz udział w tej formie służby, pewnie zauważasz, że ludzie zwykle dobrze reagują na życzliwy uśmiech i przywitanie. Mogą dzięki temu poczuć się zachęceni, żeby podejść i wziąć jedną z naszych publikacji. A może nawet będą chcieli porozmawiać?

6. Jak pewne starsze małżeństwo poszerzyło zakres służby?

⁶ Pewne starsze małżeństwo w Anglii nie może głosić od domu do domu z powodu słabego zdrowia. Jednak chcą oni pozwalać swojemu światłu świecić, dlatego ustawiają przed swoim domem stolik z publikacjami. Robią to w czasie, kiedy rodzice przyjeżdżają odebrać dzieci z pobliskiej szkoły. Wielu z ciekawości wzięło od nich między innymi tom 1 i 2 książki Pytania młodych ludzi — praktyczne odpowiedzi. Pionierka ze zboru postanowiła przyłączyć się do wspomnianej inicjatywy. Jej przyjazne zachowanie i szczere wysiłki tego małżeństwa sprawiły, że pewien ojciec zgodził się na studium.

7. Jak możesz pomagać obcokrajowcom, którzy mieszkają w twojej okolicy?

⁷ Ostatnio do wielu krajów przyjechało sporo uchodźców. Co możesz zrobić, żeby pomóc im poznać Jehowę i Jego zamierzenie? Na początek mógłbyś się nauczyć przywitania w językach ludzi, których najczęściej spotykasz w swojej okolicy. W tym celu możesz skorzystać z aplikacji JW Language. Spróbuj też nauczyć się kilku zdań, którymi mógłbyś zaciekawić takie osoby. Być może uda ci się je skierować do serwisu jw.org i pokazać filmy oraz publikacje dostępne w ich języku (Powt. Pr. 10:19).

8, 9. (a) Jaką praktyczną pomoc otrzymujemy podczas zebrań w tygodniu? (b) W jaki sposób rodzice mogą pomagać dzieciom brać udział w zebraniach?

⁸ Jehowa życzliwie uczy nas, jak głosić coraz skuteczniej. Praktyczne wskazówki otrzymujemy na przykład podczas zebrania chrześcijańskiego życia i służby. Pomagają nam one śmielej dokonywać odwiedzin ponownych i prowadzić studia biblijne.

⁹ Wiele osób, które przychodzą na nasze zebrania po raz pierwszy, jest pod wrażeniem tego, że biorą w nich udział również dzieci. Rodzice, uczcie swoje dzieci odpowiadać własnymi słowami. Ich proste, płynące z serca wypowiedzi mogą pomóc zainteresowanym uświadomić sobie, że znaleźli prawdę (1 Kor. 14:25).

10. Jak rodzinne wielbienie przyczynia się do jedności?

¹⁰ Jak jeszcze możemy pozwalać swojemu światłu świecić? Powinniśmy dbać o jedność w rodzinie i zborze. Rodzice mogą to robić, regularnie organizując rodzinne wielbienie. Można wtedy na przykład wspólnie obejrzeć miesięczną audycję telewizji JW Broadcasting, a potem porozmawiać o tym, jak zastosować przedstawione rady. Rodzice powinni pamiętać, że szkolenie, którego potrzebuje małe dziecko, znacznie się różni od tego, które trzeba zapewnić nastolatkowi. Dlatego podczas studium należy tak omówić materiał, żeby korzyść z niego odniósł każdy członek rodziny (Ps. 148:12, 13).

11-13. Jak możemy dbać o jedność w zborze?

¹¹ Nawet jeśli jesteś młodą osobą, możesz zrobić coś, żeby każdy w zborze czuł się potrzebny. Na przykład spróbuj zaprzyjaźnić się ze starszymi braćmi i siostrami. Poproś, żeby opowiedzieli ci o swojej wieloletniej służbie. Ich historie na pewno cię zbudują. Zarówno ty, jak i oni poczujecie się jeszcze bardziej zmotywowani, żeby pozwalać światłu prawdy świecić. Poza tym każdy z nas może postanowić, że będzie serdecznie witał wszystkich, którzy przychodzą na zebrania. W ten sposób przyczyniamy się do jedności i być może zachęcimy takie osoby, żeby razem z nami pozwalały swojemu światłu świecić. Możesz je witać szczerym uśmiechem, pomóc im znaleźć miejsce i przedstawić je innym członkom zboru. Dzięki temu poczują się mile widziane.

¹² Jeśli masz przeprowadzić zbiórkę, możesz wiele zrobić, żeby pomóc osobom w podeszłym wieku wziąć udział w służbie. W tym celu powinieneś zadbać o odpowiedni teren. Do współpracy ze starszą osobą mógłbyś przydzielić kogoś młodszego, kto będzie jej pomagał. Okazuj wyrozumiałość tym, którzy z powodu zdrowia czy warunków mają ograniczone możliwości. Jeśli przejawiasz troskę i zrozumienie, możesz pomóc wszystkim — niezależnie od ich wieku czy doświadczenia — gorliwie głosić dobrą nowinę (Kapł. 19:32).

¹³ Psalmista napisał: „Oto jak dobrze i jak miło, gdy bracia mieszkają ze sobą w jedności!” (odczytaj Psalm 133:1, 2). Ponieważ Izraelici wspólnie wielbili Boga, każdy mógł odnosić korzyść z dobrego wpływu, jaki wywierali na niego inni. Można go przyrównać do orzeźwiającego olejku do namaszczania. Dlaczego nie miałbyś sobie postanowić, że będziesz wywierać pozytywny wpływ na innych i dbać o jedność wśród braci i sióstr? Jeśli już tak robisz, zasługujesz na pochwałę. Ale może mógłbyś ‛się rozszerzyć’, czyli robić to w jeszcze większym zakresie albo bardziej systematycznie? (2 Kor. 6:11-13).

14. Jak możesz pozwalać swojemu światłu świecić w najbliższym otoczeniu?

¹⁴ A może mógłbyś zwiększyć wysiłki, żeby światło prawdy biblijnej świeciło jeszcze jaśniej w twojej okolicy. Twoje życzliwe słowa i zachowanie być może sprawią, że któryś z sąsiadów zechce poznać Jehowę. Zastanów się: „Co sąsiedzi o mnie myślą? Czy dbam o czystość domu i podwórka i w ten sposób przyczyniam się do ładnego wyglądu otoczenia? Czy wychodzę z inicjatywą, żeby pomagać innym?”. Kiedy rozmawiasz z braćmi i siostrami, zapytaj, jak ich życzliwość i przykładne zachowanie wpłynęły na krewnych, sąsiadów, współpracowników i kolegów szkolnych. Pewnie usłyszysz wiele budujących historii (Efez. 5:9).

15. Dlaczego czujność ma tak duże znaczenie?

¹⁵ Jeśli chcemy, żeby nasze światło świeciło coraz jaśniej, musimy też zwracać uwagę na swoje nastawienie. Jezus wielokrotnie zachęcał uczniów: „Czuwajcie” (Mat. 24:42; 25:13; 26:41). Jeśli uważamy, że „wielki ucisk” jest kwestią odległej przyszłości — że kiedyś nadejdzie, ale pewnie nie za naszego życia — to głoszenie nie będzie dla nas sprawą pilną (Mat. 24:21). Zamiast jasno świecić, nasze światło będzie tylko delikatnie migotać, a może nawet całkiem zgaśnie.

16, 17. Jak możesz zachowywać czujność?

¹⁶ Musimy być czujni, bo warunki na świecie stale się pogarszają. Jehowa podejmie działania w najodpowiedniejszym momencie. Nie mamy co do tego wątpliwości (Mat. 24:42-44). Ale na razie musimy przejawiać cierpliwość i czujność. Dlatego codziennie czytaj Słowo Boże i bądź ‛czujny co do modlitw’ (1 Piotra 4:7). Ucz się z przykładów braci i sióstr, których życie pokazuje, ile szczęścia daje zachowywanie czujności i pozwalanie, żeby nasze światło świeciło. Możesz na przykład zapoznać się z życiorysem zatytułowanym „Siedemdziesiąt lat ‛trzymania się szaty Żyda’”, który został opublikowany w Strażnicy z 15 kwietnia 2012 roku, na stronach 18-21.

¹⁷ Niech twoje życie wypełniają budujące zajęcia. Bądź życzliwy dla innych i spędzaj czas z braćmi i siostrami. Da ci to ogromną radość i będziesz miał wrażenie, że czas szybko mija (Efez. 5:16). Przez ostatnie 100 lat nasi bracia byli bardzo zajęci i udało im się dużo osiągnąć. Ale dzisiaj dzięki kierownictwu Jehowy osiągamy jeszcze więcej. Nikt się nie spodziewał, że nasze światło będzie świecić aż tak jasno.

18, 19. Jak starsi mogą nam pomóc zachowywać czujność i gorliwość? Podaj przykład.

¹⁸ Chociaż popełniamy błędy, możemy służyć Bogu w sposób, który Mu się podoba. Żeby nam w tym pomóc, Jehowa dał „dary w ludziach”, czyli starszych (odczytaj Efezjan 4:8, 11, 12). Kiedy więc któryś ze starszych cię odwiedzi, skorzystaj z jego mądrości i rad.

¹⁹ Pewne małżeństwo w Anglii, które przeżywało problemy, zwróciło się o pomoc do starszych. Żonie brakowało przewodnictwa pod względem duchowym. Mąż przyznał, że nie jest zbyt dobrym nauczycielem i nie organizuje regularnie rodzinnego wielbienia. Starsi posłużyli się przykładem Jezusa, który troszczył się o swoich uczniów i brał pod uwagę ich potrzeby. Bracia zachęcili męża, żeby naśladował Jezusa, a żonę — żeby okazywała cierpliwość. Poza tym podali kilka praktycznych wskazówek, jak małżeństwo to może organizować rodzinne wielbienie z dwójką swoich dzieci (Efez. 5:21-29). Mąż zaczął pracować nad tym, żeby być lepszą głową rodziny. Po jakimś czasie starsi go pochwalili i zachęcili, żeby się nie poddawał i dalej polegał na duchu świętym. Ich życzliwa troska i pomoc sprawiły, że ta rodzina może teraz pozwalać swojemu światłu świecić.

20. Co osiągniemy, jeśli pozwalamy swojemu światłu świecić?

²⁰ Psalmista śpiewał: „Szczęśliwy każdy, kto się boi Jehowy, kto chodzi jego drogami” (Ps. 128:1). Kiedy pozwalasz swojemu światłu świecić — pomagając innym poznać Boga, dbając o jedność i zachowując czujność — będziesz odczuwał coraz większą radość. Inni zobaczą twoje dobre uczynki i wielu będzie wychwalać naszego Ojca, Jehowę (Mat. 5:16).