1. Jakie ostrzeżenie apostoł Paweł skierował do namaszczonych chrześcijan?

 „NIE POZWÓLCIE już, żeby kształtował was ten świat” — napisał apostoł Paweł do żyjących w I wieku chrześcijan (Rzym. 12:2). Dlaczego ci oddani Bogu namaszczeni duchem mężczyźni i kobiety potrzebowali tak wyraźnego ostrzeżenia? (Rzym. 1:7).

2, 3. W jaki sposób Szatan stara się nas odciągnąć od Jehowy i jak możemy usunąć z naszego umysłu „to, co mocno obwarowane”?

² Paweł był zaniepokojony, ponieważ niektórzy chrześcijanie najwyraźniej ulegali wpływowi szkodliwych poglądów i filozofii promowanych przez świat podległy Szatanowi (Efez. 4:17-19). To samo może spotkać każdego z nas. Panujący nad tym światem Szatan podejmuje desperackie próby odciągnięcia nas od Boga. Ucieka się przy tym do różnych metod. Jedna z nich to odwoływanie się do naszego pragnienia bycia kimś ważnym i znanym. Szatan, chcąc nas nakłonić do przyjęcia swojego sposobu myślenia, może też posługiwać się pewnymi rzeczami, których nauczyliśmy się w domu, w szkole albo od otaczających nas ludzi.

³ Czy jesteśmy w stanie usunąć z naszego umysłu „to, co mocno obwarowane”? (2 Kor. 10:4). Zwróćmy uwagę na odpowiedź, której udzielił Paweł: „Obalamy (...) błędne rozumowania i każdą przeszkodę utrudniającą zdobycie wiedzy o Bogu. Poza tym bierzemy w niewolę wszelką myśl, żeby ją skłonić do posłuszeństwa wobec Chrystusa” (2 Kor. 10:5). Z pomocą Jehowy jesteśmy w stanie zapanować nad swoim sposobem myślenia. Tak jak lekarstwo może odwrócić szkodliwe działanie trucizny, tak Słowo Boże pomaga nam przeciwdziałać toksycznemu wpływowi szatańskiego świata.

4. Jakie zmiany musiało wprowadzić wielu z nas, kiedy poznaliśmy prawdę?

⁴ Pomyśl o zmianach, które musiałeś wprowadzić w swoim życiu, kiedy poznałeś prawdę ze Słowa Bożego i postanowiłeś służyć Jehowie. W tym celu wielu z nas musiało przestać robić pewne złe rzeczy (1 Kor. 6:9-11). Jesteśmy bardzo wdzięczni Jehowie, że nam w tym pomógł.

5. Jakie dwa działania opisano w Rzymian 12:2?

⁵ Jednak nigdy nie powinniśmy popaść w samozadowolenie. Chociaż przestaliśmy popełniać poważne grzechy, których być może dopuszczaliśmy się przed chrztem, nadal musimy się pilnować, żeby dawne postępowanie nie zaczęło nas znowu pociągać. Co nam w tym pomoże? Apostoł Paweł napisał: „Nie pozwólcie już, żeby kształtował was ten świat, ale się przemieniajcie przez przeobrażanie swojego umysłu” (Rzym. 12:2). Musimy więc robić dwie rzeczy. Po pierwsze, mamy ‛nie pozwalać, żeby kształtował nas świat’. Po drugie, musimy ‛się przemieniać’, zmieniając sposób myślenia.

6. Czego uczymy się ze słów Jezusa zapisanych w Mateusza 12:43-45?

⁶ Zmiana, którą miał na myśli Paweł, nie jest jedynie powierzchowna. Jest to gruntowna wewnętrzna przemiana (zobacz ramkę „ Przemieniony czy tylko przebrany?”). Musimy przeobrazić nasz umysł — nasze najskrytsze skłonności, uczucia i pragnienia. Dlatego wszyscy powinniśmy zadać sobie pytanie: „Czy zmiany, których dokonuję, żeby naśladować Chrystusa, są tylko powierzchowne, czy też naprawdę staram się zmieniać swoje wnętrze?”. To znaczna różnica. Na to, co powinniśmy zrobić, zwrócił uwagę Jezus w słowach zapisanych w Mateusza 12:43-45 (odczytaj). Z tego przykładu uczymy się czegoś ważnego: Nie wystarczy, że oczyścimy umysł z negatywnych myśli; należy go też wypełnić myślami, które podobają się Bogu.

7. Jak możemy zmienić to, kim jesteśmy wewnątrz?

⁷ Czy to w ogóle możliwe, żeby zmienić swoje wnętrze — to, kim naprawdę jesteśmy? Słowo Boże odpowiada: „Macie wciąż odnawiać swój sposób myślenia i macie włożyć na siebie nową osobowość, stworzoną w zgodzie z wolą Bożą i odzwierciedlającą prawdziwą prawość i lojalność” (Efez. 4:23, 24). A więc to możliwe, żeby człowiek się zmienił, chociaż nie jest to łatwe. Nie wystarczy, że będziemy tłumić złe pragnienia i przestaniemy robić złe rzeczy. Musimy zmienić „swój sposób myślenia”. Oznacza to, że muszą się zmienić nasze pragnienia, skłonności i pobudki. Wymaga to z naszej strony nieustannych wysiłków.

8, 9. Jak przeżycia pewnego brata ilustrują potrzebę dokonania wewnętrznej zmiany?

⁸ Rozważmy przykład brata, który kiedyś zachowywał się agresywnie. Nadużywał alkoholu i wdawał się w bójki, ale zerwał z takim postępowaniem, zrobił postępy i został ochrzczony. Było to wspaniałe świadectwo dla znających go ludzi. Jednak krótko po chrzcie spotkała go niespodziewana próba. Pewnego wieczora do jego domu przyszedł pijany mężczyzna i chciał się z nim bić. Na początku brat nie dawał się sprowokować. Ale kiedy ten mężczyzna zaczął obrażać Jehowę, brat stracił panowanie nad sobą. Wyszedł z domu i pobił tego człowieka. Dlaczego tak się stało? Chociaż studium Biblii pomogło temu bratu stłumić złe skłonności, nie udało mu się jeszcze zmienić sposobu myślenia. Innymi słowy, nie zmienił jeszcze swojego wnętrza.

⁹ Jednak nasz brat się nie poddał (Prz. 24:16). Skorzystał z pomocy starszych i dalej robił postępy duchowe. Z czasem sam został starszym zboru. Ale pewnego wieczora spotkała go podobna próba jak lata wcześniej. Pijany mężczyzna chciał pobić przed Salą Królestwa innego starszego. Co zrobił nasz brat? Spokojnie i pokornie zaczął rozmawiać z tym człowiekiem, rozładował atmosferę i na koniec pomógł zataczającemu się mężczyźnie wrócić do domu. Dlaczego tym razem tak zareagował? Ponieważ zmienił sposób myślenia. Naprawdę stał się pokojowo usposobionym, pokornym człowiekiem. Przyniosło to chwałę Jehowie!

10. Co musimy robić, żeby się zmienić?

¹⁰ Do takiej przemiany nie dochodzi samoistnie i nie odbywa się ona z dnia na dzień. Możliwe, że całymi latami będziemy musieli ‛dokładać wszelkich gorliwych starań’, żeby osiągnąć pożądany efekt (2 Piotra 1:5). Nie wystarczy, że po prostu od dawna jesteśmy w prawdzie. Żeby zmienić to, kim jesteśmy wewnątrz, musimy dawać z siebie wszystko. Pomoże nam w tym kilka prostych rzeczy. Omówmy niektóre z nich.

11. Jak modlitwa pomaga nam zmienić sposób myślenia?

¹¹ Po pierwsze, ważna jest modlitwa. Powinniśmy się modlić podobnie jak psalmista, który prosił: „Boże, stwórz we mnie czyste serce i daj mi nowego, niezłomnego ducha” (Ps. 51:10). Musimy uznać potrzebę zmiany sposobu myślenia i poprosić Jehowę o pomoc. Skąd możemy mieć pewność, że On pomoże nam się zmienić? Zachętą jest dla nas Jego obietnica skierowana do upartych Izraelitów żyjących w czasach Ezechiela: „Dam im jedno serce i włożę w nich nowego ducha. (...) Dam im serce miękkie [chodzi o serce wrażliwe na Boże wskazówki]” (Ezech. 11:19 i przypis). Jehowa chciał pomóc tym Izraelitom się zmienić i chce pomóc też nam.

12, 13. (a) Nad czym zgodnie z Psalmem 119:59 powinniśmy rozmyślać? (b) Jakie pytania powinniśmy sobie zadać?

¹² Po drugie, bardzo ważne jest rozmyślanie. Wnikając codziennie w Słowo Boże, musimy zastanawiać się nad tym, jakie myśli i uczucia powinniśmy zmienić (odczytaj Psalm 119:59; Hebr. 4:12; Jak. 1:25). Koniecznie trzeba zwracać uwagę na to, czy w jakiejś dziedzinie nie poddaliśmy się wpływowi świeckiego myślenia. Musimy uczciwie przyznawać się do swoich słabości i pracować nad tym, żeby je przezwyciężyć.

¹³ Zadaj sobie na przykład pytania: Czy dostrzegam u siebie jakiekolwiek ślady zawiści? (1 Piotra 2:1). Czy jestem dumny ze swojego pochodzenia, wykształcenia czy statusu finansowego? (Prz. 16:5). Czy patrzę z góry na osoby, które nie posiadają tyle co ja albo są innej rasy? (Jak. 2:2-4). Czy pociąga mnie to, co oferuje świat Szatana? (1 Jana 2:15-17). Czy interesuje mnie niemoralna albo pełna przemocy rozrywka? (Ps. 97:10; 101:3; Am. 5:15). Odpowiedzi na te osobiste pytania mogą wskazać dziedziny, nad którymi powinniśmy pracować. Kiedy w naszych sercach ‛obalamy to, co mocno obwarowane’, sprawiamy radość naszemu niebiańskiemu Ojcu (Ps. 19:14).

14. Dlaczego to takie ważne, żebyśmy starannie dobierali sobie towarzystwo?

¹⁴ Po trzecie, ważne jest przebywanie w dobrym towarzystwie. Nawet jeśli nie zdajemy sobie z tego sprawy, towarzystwo wywiera na nas silny wpływ (Prz. 13:20). W pracy czy w szkole prawdopodobnie otaczają nas ludzie, którzy nie pomagają nam myśleć po Bożemu. Najlepsze możliwe towarzystwo znajdziemy na chrześcijańskich zebraniach. Te spotkania motywują nas „do miłości i dobrych uczynków” (Hebr. 10:24, 25, przypis).

15, 16. Jak Szatan stara się zmienić nasz sposób myślenia?

¹⁵ Pamiętajmy jednak, że Szatanowi bardzo zależy na tym, żeby zmienić nasz sposób myślenia. Posługuje się najróżniejszymi poglądami, żeby nie pozwolić prawdzie ze Słowa Bożego wpływać na nasz umysł.

¹⁶ Szatan nadal podsuwa nam to samo pytanie, które zadał Ewie w ogrodzie Eden: „Czy Bóg rzeczywiście powiedział, że...?” (Rodz. 3:1). Często słyszymy pytania mające na celu wzbudzić wątpliwości, na przykład: „Czy Bóg rzeczywiście nie uznaje małżeństw osób tej samej płci? Czy Bóg rzeczywiście nie chce, żebyście obchodzili święta Bożego Narodzenia i urodziny? Czy Bóg rzeczywiście oczekuje, że będziecie odmawiać przyjęcia krwi? Czy kochający Bóg rzeczywiście wymaga, żebyście unikali towarzystwa bliskich, którzy zostali wykluczeni?”.

17. Co powinniśmy robić z pytaniami, które podważają nasze wierzenia? Jaki zgodnie z Kolosan 2:6, 7 będzie tego rezultat?

¹⁷ Musimy być pewni swoich przekonań. Jeśli nie szukamy odpowiedzi na pytania, które podważają nasze wierzenia, to w umyśle mogą nam się rozwinąć poważne wątpliwości. Z czasem mogą one wypaczyć nasz sposób myślenia i zburzyć wiarę. Co więc powinniśmy robić? Słowo Boże zachęca nas do przeobrażania umysłu, żebyśmy „sami mogli się przekonać, jaka jest wola Boga, co jest dla Niego dobre, miłe i doskonałe” (Rzym. 12:2). Regularne studium pozwoli nam przekonać się, że to, czego uczymy się z Biblii, jest prawdą. Upewni nas też, że ustalone przez Jehowę normy są właściwe. Staniemy się wtedy podobni do dobrze ukorzenionego drzewa — będziemy ‛utwierdzeni w wierze’ (odczytaj Kolosan 2:6, 7).

18. Co pozwoli ci przeciwdziałać toksycznemu wpływowi szatańskiego świata?

¹⁸ Nikt nie może zbudować silnej wiary za ciebie. Dlatego dalej odnawiaj swój sposób myślenia. Nieustannie się módl i proś Jehowę o Jego ducha. Głęboko rozmyślaj i stale analizuj swój sposób myślenia oraz pobudki. Przebywaj w dobrym towarzystwie — otaczaj się osobami, które pomogą ci właściwie kształtować twój sposób myślenia. Pozwoli ci to przeciwdziałać toksycznemu wpływowi szatańskiego świata i obalać „błędne rozumowania i każdą przeszkodę utrudniającą zdobycie wiedzy o Bogu” (2 Kor. 10:5).