1. Jakie ważne zadanie mają starsi w myśl 1 Piotra 5:2?

 CHRZEŚCIJAŃSKIM starszym powierzono troskę o cenne owce Jehowy. Ci oddani mężczyźni są wdzięczni za przywilej usługiwania braciom i siostrom i z całych sił starają się być ‛pasterzami, którzy naprawdę pasą’ (Jer. 23:4; odczytaj 1 Piotra 5:2). Bardzo się cieszymy, że mamy w zborach takich mężczyzn!

2. Z jakimi wyzwaniami zmagają się niektórzy starsi?

² Podczas wywiązywania się ze swoich obowiązków starsi napotykają wiele wyzwań. Na przykład dużo wysiłku wymaga od nich troszczenie się o zbór. Tony, starszy ze Stanów Zjednoczonych, musiał pracować nad skromnością, jeśli chodzi o ilość zadań, których się podejmował. Wyjaśnia: „Na początku pandemii COVID-19 brałem na siebie kolejne obowiązki związane z organizowaniem zebrań i służby. Ale jak bym się nie wysilał, zawsze było jeszcze coś do zrobienia. W końcu czytanie Biblii, studium osobiste i modlitwa zeszły na dalszy plan”. Ilir, starszy z Kosowa, zetknął się z innym wyzwaniem. Kiedy przebywał w strefie działań wojennych, trudno było mu stosować się do wskazówek teokratycznych. Opowiada: „Moja odwaga została poddana próbie, kiedy Biuro Oddziału poprosiło mnie, żebym pomagał braciom i siostrom w niebezpiecznym rejonie. Bałem się, a wskazówki wydawały się niepraktyczne”. Z kolei Timowi, który jest misjonarzem w Azji, po prostu ciężko było każdego dnia ze wszystkim nadążyć. Przyznaje: „Niekiedy czułem się wyczerpany umysłowo i emocjonalnie”. Co może pomóc starszym, którzy napotykają podobne wyzwania?

3. Jakie korzyści każdy z nas może odnieść z przeanalizowania przykładu sędziego Gedeona?

³ Starsi mogą się wiele nauczyć z przykładu sędziego Gedeona (Hebr. 6:12; 11:32). Był zarówno obrońcą, jak i pasterzem ludu Bożego (Sędz. 2:16; 1 Kron. 17:6). Podobnie jak on, starsi zostali wyznaczeni, żeby troszczyć się o sług Jehowy w niespokojnych czasach (Dzieje 20:28; 2 Tym. 3:1). Możemy brać wzór ze skromności, pokory, posłuszeństwa i wytrwałości Gedeona. Bez względu na to, czy jesteśmy starszymi, czy nie, chcemy coraz bardziej cenić tych ciężko pracujących braci i ich wspierać (Hebr. 13:17).

4. Jak Gedeon okazał skromność i pokorę?

⁴ Gedeon był skromny i pokorny b. Kiedy anioł Jehowy przekazał mu, że został wybrany, żeby uwolnić naród izraelski spod władzy Midianitów, ten pokorny człowiek powiedział: „Mój ród jest najmniejszy w Manassesie, a ja znaczę najmniej w domu swojego ojca” (Sędz. 6:15). Uważał, że nie nadaje się do tego zadania, ale Jehowa wiedział lepiej. Z Jego pomocą Gedeon świetnie się z niego wywiązał.

5. Jak może zostać wystawiona na próbę skromność i pokora starszego?

⁵ Starsi bardzo się starają we wszystkim przejawiać skromność i pokorę (Mich. 6:8; Dzieje 20:18, 19). Nie przechwalają się swoimi umiejętnościami czy osiągnięciami. Z drugiej strony nie uważają, że z powodu swoich wad lub niedociągnięć są bezwartościowi. Ale skromność i pokora starszego poddawana jest niekiedy próbie. Na przykład może on wziąć na siebie wiele obowiązków, a później mieć trudności z wywiązaniem się z nich. Może też być krytykowany za to, jak podszedł do jakiegoś zadania, albo chwalony za to, jak wywiązał się z innego. Jak w takich sytuacjach starszym pomoże przykład Gedeona?

6. Czego o skromności starsi mogą się nauczyć od Gedeona? (Zobacz też ilustrację).

⁶ Proś o pomoc. Ktoś, kto przejawia skromność, pamięta o swoich ograniczeniach. Gedeon pokazał, że jest skromny, kiedy chętnie prosił innych o pomoc (Sędz. 6:27, 35; 7:24). Starsi robią mądrze, jeśli go naśladują. Cytowany wcześniej Tony wyjaśnia: „Zostałem tak wychowany, że brałem na siebie więcej, niż byłem w stanie unieść. Postanowiłem uwzględnić temat skromności na naszym rodzinnym wielbieniu i zapytałem żonę o spostrzeżenia. Obejrzałem też w serwisie jw.org film Naśladujmy Jezusa w szkoleniu innych, obdarzaniu ich zaufaniem i powierzaniu im zadań”. Tony zaczął prosić o pomoc. Jaki był tego rezultat? Mówi: „Praca w zborze dalej jest wykonywana, a ja mam więcej czasu na wzmacnianie się pod względem duchowym”.

7. Jak starsi mogą naśladować Gedeona, gdy są krytykowani? (Jakuba 3:13).

⁷ Reaguj łagodnie, gdy jesteś krytykowany. Innym wyzwaniem dla starszych może być krytyka. Również w takiej sytuacji mogą brać przykład z Gedeona. Bez wątpienia był on świadomy swojej niedoskonałości i dlatego odpowiedział łagodnie na zarzuty Efraimitów (Sędz. 8:1-3). Nie wpadł w gniew. Okazał pokorę — wysłuchał tego, co mieli do powiedzenia, i taktownie rozładował napiętą sytuację. Mądrzy starsi tak jak Gedeon uważnie słuchają innych i łagodnie reagują na krytykę (odczytaj Jakuba 3:13). W ten sposób przyczyniają się do pokoju w zborze.

8. Jak zamianowani bracia powinni reagować na pochwały? Podaj przykład.

⁸ Oddawaj całą chwałę Jehowie. Kiedy Gedeon był chwalony za zwycięstwo nad Midianitami, skierował uwagę na Jehowę (Sędz. 8:22, 23). Jak zamianowani bracia mogą go naśladować? Wszelkie zasługi za swoje osiągnięcia powinni przypisywać Jehowie (1 Kor. 4:6, 7). Na przykład jeśli starszy jest chwalony za umiejętność nauczania, może wskazywać na źródło pouczeń, Słowo Boże, albo na szkolenie zapewniane przez organizację Jehowy. Od czasu do czasu starsi mogą się zastanowić, czy niepotrzebnie nie zwracają uwagi na siebie. Pomyślmy o starszym o imieniu Timothy. Krótko po zamianowaniu bardzo lubił wygłaszać wykłady publiczne. Mówi: „Używałem rozbudowanych wstępów i przykładów. Często mnie za nie chwalono. Niestety, uwaga zwykle skupiała się na mnie, a nie na Biblii czy na Jehowie”. Z czasem Timothy dostrzegł, że musi zmienić styl nauczania, żeby unikać stawiania siebie w centrum uwagi (Prz. 27:21). Jaki był tego efekt? Wyjaśnia: „Teraz bracia i siostry mówią mi, jak mój wykład pomógł im radzić sobie z jakimś problemem, przetrwać próbę albo zbliżyć się do Jehowy. Te wypowiedzi dają mi więcej radości, niż wszystkie pochwały, jakie zbierałem lata temu”.

9. Jak zostały wystawione na próbę posłuszeństwo i odwaga Gedeona? (Zobacz ilustrację na stronie tytułowej).

⁹ Po tym, jak Gedeon został ustanowiony sędzią, jego posłuszeństwo i odwaga zostały poddane próbie. Otrzymał niebezpieczne zadanie — miał zniszczyć ołtarz Baala należący do jego ojca (Sędz. 6:25, 26). Później, gdy Gedeon utworzył armię, dwukrotnie nakazano mu zmniejszyć jej liczebność (Sędz. 7:2-7). W końcu polecono mu zaatakować obóz wroga w środku nocy (Sędz. 7:9-11).

10. Jak może zostać poddane próbie posłuszeństwo starszego?

¹⁰ Starsi powinni być ‛gotowi okazywać posłuszeństwo’ (Jak. 3:17). Posłuszny starszy chętnie podporządkowuje się temu, co mówi Biblia, oraz wskazówkom organizacji Bożej. W ten sposób daje innym wzór. Jednak jego posłuszeństwo może zostać wystawione na próbę. Na przykład może być mu trudno na bieżąco stosować się do często aktualizowanych wskazówek. Czasami mógłby się zastanawiać, czy jakaś wskazówka jest praktyczna lub mądra. Może też zostać poproszony o podjęcie się zadania, które narazi go na utratę wolności. Jak w takich sytuacjach starsi mogą naśladować posłuszeństwo Gedeona?

11. Co pomoże starszym okazywać posłuszeństwo?

¹¹ Uważnie słuchaj wskazówek i się do nich stosuj. Bóg powiedział Gedeonowi, jak ma zniszczyć ołtarz swojego ojca, gdzie wybudować nowy ołtarz dla Jehowy i które zwierzę ofiarować. Gedeon nie kwestionował tych poleceń — po prostu się do nich zastosował. Obecnie organizacja Jehowy przekazuje starszym wskazówki za pośrednictwem listów, ogłoszeń i wytycznych dotyczących naszego zdrowia duchowego i fizycznego. Bardzo kochamy starszych za to, że wiernie zapewniają nam teokratyczne przewodnictwo. Korzysta na tym cały zbór (Ps. 119:112).

12. Jak starsi mogą zastosować się do rady z Hebrajczyków 13:17, kiedy zmieniają się teokratyczne wskazówki?

¹² Chętnie się dostosowuj. Jak pamiętamy, na polecenie Jehowy Gedeon zredukował wielkość armii o ponad 99 procent (Sędz. 7:8). Mógłby sobie pomyśleć: „Czy ta zmiana jest naprawdę konieczna? Czy to się uda?”. Okazał jednak posłuszeństwo. Obecnie starsi naśladują Gedeona, kiedy wprowadzają zalecane przez organizację zmiany (odczytaj Hebrajczyków 13:17). Na przykład w roku 2014 Ciało Kierownicze dokonało zmian w sposobie finansowania budów Sal Królestwa i Sal Zgromadzeń (2 Kor. 8:12-14). Zbory nie zaciągają już pożyczek na budowę obiektów teokratycznych. Teraz datki na ten cel pochodzą ze zborów na całym świecie. Są rozdzielane tak, by te obiekty mogły powstawać wszędzie, gdzie są potrzebne — niezależnie od tego, czy miejscowy zbór na to stać. Gdy o tej zmianie dowiedział się José, miał wątpliwości, czy to zadziała. Myślał: „Nie zbudujemy nawet jednej Sali Królestwa. W tej części świata tak się tego nie robi”. Co pomogło José poprzeć to nowe postanowienie? Opowiada: „Słowa z Księgi Przysłów 3:5, 6 przypomniały mi, żebym ufał Jehowie. A rezultaty okazały się wspaniałe! Nie tylko budujemy więcej Sal Królestwa, ale też zrozumieliśmy, że sami możemy przyczyniać się do tego, by ‛nastąpiło wyrównanie’”.

13. (a) O czym był przekonany Gedeon? (b) Jak starsi mogą naśladować Gedeona? (Zobacz też ilustrację).

¹³ Odważnie wykonuj wolę Jehowy. Gedeon posłuchał Jehowy pomimo swoich obaw oraz ryzyka, jakie musiał podjąć (Sędz. 9:17). Jehowa zapewnił go o swoim wsparciu. Dzięki temu Gedeon był przekonany, że może na Niego liczyć, gdy będzie bronił Jego ludu. Starsi mieszkający w rejonach, gdzie nasza działalność jest zakazana, mogą naśladować Gedeona. Odważnie przewodzą na zebraniach i w służbie kaznodziejskiej, chociaż grozi im za to areszt, przesłuchanie, utrata pracy albo brutalne traktowanie c. W trakcie wielkiego ucisku starsi będą musieli posłusznie stosować się do otrzymywanych wskazówek — bez względu na związane z tym ryzyko. Te wskazówki mogą dotyczyć ogłaszania orędzia przypominającego grad oraz tego, jak przetrwać atak Goga z Magog (Ezech. 38:18; Obj. 16:21).

14. Jak została poddana próbie wytrwałość Gedeona?

¹⁴ Zadanie Gedeona jako sędziego było fizycznie wyczerpujące. Gdy w trakcie nocnej bitwy Midianici zaczęli uciekać, ścigał ich od doliny Jizreel aż do Jordanu, którego brzegi prawdopodobnie porastała gęsta roślinność (Sędz. 7:22). Czy Gedeon zakończył pościg przy Jordanie? Nie! Chociaż on i jego 300 ludzi byli zmęczeni, przekroczyli rzekę i ruszyli dalej. W końcu dogonili Midianitów i ich pokonali (Sędz. 8:4-12).

15. Kiedy może zostać poddana próbie wytrwałość starszego?

¹⁵ Troska o zbór i rodzinę może sprawić, że starszy poczuje się wyczerpany pod względem fizycznym, umysłowym lub emocjonalnym. Jak w takich okolicznościach starsi mogą naśladować Gedeona?

16, 17. Co pomogło Gedeonowi wytrwać i o czym mogą być przekonani starsi? (Izajasza 40:28-31). (Zobacz też ilustrację).

¹⁶ Ufaj, że Jehowa doda ci sił. Gedeon ufał, że Jehowa go wzmocni, i się nie zawiódł (Sędz. 6:14, 34). Na przykład on i jego ludzie pieszo ścigali dwóch midianickich królów, chociaż ci przypuszczalnie uciekali na wielbłądach (Sędz. 8:12, 21). Ale Izraelici byli zdeterminowani i z pomocą Boga odnieśli zwycięstwo. Podobnie starsi mogą polegać na Jehowie, który „nigdy się nie męczy ani nie nuży”. On doda im sił, kiedy będą tego potrzebowali (odczytaj Izajasza 40:28-31).

¹⁷ Rozważmy przykład Matthew, który usługuje w Komitecie Łączności ze Szpitalami. Co pomaga mu być wytrwałym? Opowiada: „Przekonałem się o tym, jak prawdziwe są słowa z Listu do Filipian 4:13. Często byłem tak wyczerpany, że błagałem Boga o siły fizyczne i umysłowe, żebym mógł dalej wspierać swoich braci. W takich chwilach czułem, jak duch Jehowy mnie umacnia i pomaga mi trwać”. Podobnie jak Gedeon, ofiarni starsi mogą napotykać przeszkody, gdy niesamolubnie troszczą się o lud Boży. Oczywiście muszą brać pod uwagę swoje fizyczne i emocjonalne ograniczenia. Ale mogą ufać, że Jehowa usłyszy ich prośby o pomoc i doda im sił do wytrwania (Ps. 116:1; Filip. 2:13).

18. Jak starsi mogą naśladować Gedeona?

¹⁸ Z przykładu Gedeona starsi mogą wyciągnąć praktyczne wnioski. Powinni być skromni i pokorni, jeśli chodzi o to, ile obowiązków na siebie biorą oraz jak reagują na krytykę albo pochwały. Muszą przejawiać posłuszeństwo i odwagę, zwłaszcza że koniec tego systemu jest coraz bliższy. Muszą też ufać, że bez względu na to, z jakimi przeszkodami się spotkają, Bóg doda im sił. Z pewnością jesteśmy wdzięczni za ciężko pracujących pasterzy i ‛zawsze cenimy takich ludzi’ (Filip. 2:29).