1, 2. Czym jest okup i dlaczego go potrzebujemy?

 KIEDY doskonały Adam zgrzeszył, on sam i jego przyszli potomkowie stracili widoki na życie wieczne. Jego postępku nie można było niczym usprawiedliwić. Zgrzeszył z premedytacją, dlatego w pełni zasługiwał na śmierć. Ale co powiedzieć o jego potomkach? Na to, co zrobił, nie mieli żadnego wpływu (Rzym. 5:12, 14). Czy istniała szansa, żeby odzyskali widoki na życie wieczne? Owszem! Wkrótce po grzechu Adama Jehowa zaczął wyjawiać, jak zamierza uwolnić miliony jego potomków od grzechu i śmierci (Rodz. 3:15). W wyznaczonym przez siebie czasie miał wysłać z nieba swojego Syna, ‛żeby dał swoje życie jako okup w zamian za wielu’ (Marka 10:45; Jana 6:51).

² Czym jest okup? W Chrześcijańskich Pismach Greckich słowo to odnosi się do ceny, którą zapłacił Jezus, żeby odkupić to, co stracił Adam (1 Kor. 15:22). Dlaczego potrzebujemy okupu? Ponieważ sprawiedliwość Jehowy — wyrażona w Prawie Mojżeszowym — nakazywała oddać życie za życie (Wyjścia 21:23, 24). Życie, które stracił Adam, było doskonałe. Żeby spełnić wymagania Bożej sprawiedliwości, Jezus musiał oddać takie samo doskonałe życie (Rzym. 5:17). W ten sposób dla wszystkich, którzy wierzą w okup, stał się „Wiecznym Ojcem” (Izaj. 9:6; Rzym. 3:23, 24).

3. Dlaczego w myśl Jana 14:31 i 15:13 Jezus był gotowy oddać swoje życie?

³ Jezus był gotowy oddać życie, ponieważ bardzo kocha zarówno swojego niebiańskiego Ojca, jak i nas (odczytaj Jana 14:31; 15:13). Pobudzany tą miłością, dochował lojalności aż do śmierci i wykonał wolę Ojca. Dzięki temu może się spełnić zamierzenie Jehowy co do ludzkości i ziemi. W tym artykule omówimy, dlaczego Jehowa pozwolił, żeby Jezus przed śmiercią tyle wycierpiał. Nawiążemy też do przykładu jednego z pisarzy biblijnych, który bardzo cenił okup. Poza tym zastanowimy się, jak my możemy pokazać, że cenimy to, co zrobili dla nas Jehowa i Jezus, i jak możemy pogłębiać za to wdzięczność.

4. Opisz, jak Jezus umarł.

⁴ Wyobraźmy sobie ostatni dzień życia Jezusa na ziemi. Chociaż może wezwać na pomoc „legiony aniołów”, pozwala, żeby rzymscy żołnierze go pojmali, a potem bezlitośnie ubiczowali (Mat. 26:52-54; Jana 18:3; 19:1). Używają do tego bicza, który rozdziera ciało i powoduje głębokie rany. Następnie na jego krwawiące plecy wkładają ciężki pal. Jezus zaczyna go ciągnąć, ale pod jego ciężarem szybko opada z sił. Wtedy żołnierze zmuszają do dźwigania pala pewnego przechodnia (Mat. 27:32). Na miejscu egzekucji przybijają Jezusowi do pala ręce i stopy. Gdy pal jest podnoszony, rany rozdzierają się pod ciężarem ciała. Matka i przyjaciele Jezusa rozpaczają, natomiast żydowscy przywódcy z niego kpią (Łuk. 23:32-38; Jana 19:25). Mija godzina za godziną. Jezus kona w męczarniach. Jego serce i płuca pracują coraz słabiej i walczy o każdy oddech. Tuż przed śmiercią, kiedy jest już pewny, że dochował Ojcu wierności, po raz ostatni się do Niego zwraca. Potem pochyla głowę i umiera (Marka 15:37; Łuk. 23:46; Jana 10:17, 18; 19:30). Była to powolna, bolesna i upokarzająca śmierć.

5. Co było dla Jezusa gorsze niż sposób, w jaki zadano mu śmierć?

⁵ Ale dla Jezusa największą próbą nie było to, w jaki sposób zadano mu śmierć. Bardziej bolał go zarzut, na podstawie którego go skazano. Fałszywie oskarżono go o to, że jest bluźniercą, czyli kimś, kto znieważa Boga albo Jego imię (Mat. 26:64-66). Myśl ta bardzo go dręczyła i miał nawet nadzieję, że Ojciec oszczędzi mu tego upokorzenia (Mat. 26:38, 39, 42). Dlaczego Jehowa pozwolił, żeby Jego ukochany Syn cierpiał i umarł? Przyjrzyjmy się trzem powodom.

6. Dlaczego Jezus musiał zostać zawieszony na palu?

⁶ Po pierwsze, Jezus musiał zawisnąć na palu, żeby uwolnić Żydów od szczególnego rodzaju przekleństwa (Gal. 3:10, 13). Ściągnęli je na siebie przez to, że chociaż zgodzili się przestrzegać Prawa Mojżeszowego, to daleko od niego odeszli. Był to dodatkowy powód, dla którego zasługiwali na śmierć — oprócz tego, że odziedziczyli grzech po Adamie (Rzym. 5:12). Zgodnie z Prawem Mojżeszowym człowiek, który popełnił grzech zasługujący na śmierć, miał zostać stracony. W niektórych wypadkach ciało takiego człowieka wieszano na palu — na znak tego, że został przeklęty przez Boga (Powt. Pr. 21:22, 23; 27:26) *. Tak więc kiedy Jezus — który doskonale przestrzegał Prawa — zawisł na palu, wziął na siebie przekleństwo ciążące na tych, którzy podlegali Prawu. Tym samym umożliwił skorzystanie ze swojej ofiary narodowi, który go odrzucił.

7. Jaki jest drugi powód, dla którego Bóg pozwolił, żeby Jego Syn cierpiał?

⁷ Po drugie, Bóg szkolił swojego Syna do przyszłej roli Arcykapłana. Jezus osobiście doświadczył, jak trudno jest być posłusznym Bogu w skrajnych okolicznościach. Odczuwał tak dużą presję, że modlił się o pomoc „z głośnymi okrzykami i ze łzami”. Ponieważ sam przeżył taką udrękę emocjonalną, z pewnością rozumie nasze potrzeby i ‛potrafi przyjść nam z pomocą, gdy znosimy próby’. Jesteśmy bardzo wdzięczni Jehowie, że dał nam takiego miłosiernego Arcykapłana, ‛który może się wczuć w nasze słabości’! (Hebr. 2:17, 18; 4:14-16; 5:7-10).

8. Z jakiego jeszcze powodu Bóg pozwolił, żeby Jezus został poddany ciężkim próbom?

⁸ Po trzecie, w grę wchodziła odpowiedź na ważne pytanie: Czy ludzie okażą się wierni Jehowie, gdy zostaną poddani ciężkim próbom? Szatan twierdzi, że nie. Twierdzi, że ludzie służą Bogu z samolubnych pobudek. Uważa, że tak jak ich praojciec, Adam, wcale nie kochają Jehowy (Hioba 1:9-11; 2:4, 5). Jehowa był przekonany o lojalności swojego Syna. Dlatego pozwolił, żeby został wypróbowany do granic ludzkiej wytrzymałości. Jezus zachował lojalność i udowodnił, że Szatan jest kłamcą.

9. Jaki przykład dał nam apostoł Jan?

⁹ Wielu chrześcijan napotykało sprzeciw i różnego rodzaju próby. Mimo to dzięki wierze w okup wytrwale głosili i byli wierni Bogu aż do późnej starości. Pomyślmy o apostole Janie. Lojalnie głosił prawdę o Chrystusie i okupie prawdopodobnie przez ponad 60 lat. Kiedy miał już blisko 100 lat, Rzymianie uznali go za tak niebezpiecznego, że zesłali go na wyspę Patmos. Za jakie przestępstwo? ‛Za to, że mówił o Bogu i świadczył o Jezusie’ (Obj. 1:9). Dał nam niezwykły przykład wiary i wytrwałości!

10. Jak Jan pokazał w swoich pismach, że ceni okup?

¹⁰ W swoich natchnionych pismach Jan wyraża głęboką miłość do Jezusa i wdzięczność za okup. Do okupu albo płynących z niego korzyści nawiązuje przeszło 100 razy. Na przykład pisze: „Gdyby (...) ktoś popełnił grzech, to u Ojca mamy pomocnika — Jezusa Chrystusa, który jest prawy” (1 Jana 2:1, 2). W swoich pismach podkreśla też wagę „świadczenia o Jezusie” (Obj. 19:10). Jan bez wątpienia bardzo cenił okup. A jak my możemy pokazać, że go cenimy?

11. Co pomoże nam opierać się pokusom?

¹¹ Opieraj się pokusom do grzechu. Jeżeli naprawdę cenimy okup, nie pozwolimy sobie na myślenie: „Po co mam się opierać pokusom? Jeśli popełnię grzech, zawsze mogę prosić o przebaczenie”. Wręcz przeciwnie, w razie pokusy pomyślimy: „Nie! Jak mógłbym dopuścić się czegoś takiego po tym wszystkim, co zrobili dla mnie Jehowa i Jezus?!”. Kiedy mamy takie nastawienie, śmiało możemy błagać Jehowę: ‛Nie dopuść, żebym uległ pokusie’ (Mat. 6:13).

12. Jak możemy stosować się do rady z 1 Jana 3:16-18?

¹² Kochaj swoich braci i siostry. Dlaczego w ten sposób pokażemy, że cenimy okup? Bo Jezus oddał życie nie tylko za nas, ale też za naszych braci i siostry. Jeśli był gotowy za nich umrzeć, to z pewnością są w jego oczach bardzo cenni (odczytaj 1 Jana 3:16-18). O naszej miłości do braci i sióstr będzie świadczyć to, jak ich traktujemy (Efez. 4:29, 31 do 5:2). Na przykład pomagamy im, kiedy są chorzy, ucierpią wskutek klęski żywiołowej albo przechodzą inne trudne chwile. Ale jak powinniśmy się zachować, jeśli współwyznawca powie lub zrobi coś, co nas urazi?

13. Dlaczego powinniśmy przebaczać?

¹³ Czy zdarza ci się żywić urazę do brata lub siostry? (Kapł. 19:18). Jeżeli tak, zastosuj się do rady: „Znoście jedni drugich i wspaniałomyślnie przebaczajcie sobie nawzajem, nawet jeśli ktoś ma powód do narzekania na drugiego. Jak Jehowa wspaniałomyślnie wam przebaczył, tak samo róbcie i wy” (Kol. 3:13). Za każdym razem, gdy przebaczamy współwyznawcy, pokazujemy naszemu niebiańskiemu Ojcu, że naprawdę cenimy okup. A jak możemy pogłębiać wdzięczność za ten dar?

14. W jaki między innymi sposób możemy pogłębiać wdzięczność za okup?

¹⁴ Dziękuj Jehowie za okup. Joanna, 83-letnia siostra mieszkająca w Indiach, mówi: „Dla mnie to bardzo ważne, żeby codziennie wspominać w modlitwie o okupie i dziękować za niego Jehowie”. Kiedy masz się pomodlić, pomyśl o konkretnych błędach, jakie popełniłeś w ciągu dnia, a potem poproś Jehowę o przebaczenie. Oczywiście jeśli dopuściłeś się poważnego grzechu, powinieneś też zwrócić się o pomoc do starszych. Oni cię wysłuchają i udzielą ci życzliwych rad ze Słowa Bożego. Pomodlą się z tobą i poproszą Jehowę, żeby przebaczył ci na podstawie ofiary Jezusa. Dzięki temu będziesz mógł ‛zostać uzdrowiony’ pod względem duchowym (Jak. 5:14-16).

15. Dlaczego powinniśmy poświęcać czas na czytanie i rozmyślanie o okupie?

¹⁵ Rozmyślaj o okupie. „Kiedy czytam o tym, jak Jezus cierpiał, do oczu napływają mi łzy” — mówi 73-letnia siostra o imieniu Rajamani. Rozmyślanie o cierpieniach Syna Bożego również dla ciebie może być trudne. Ale im więcej będziesz rozmyślać o ofierze Jezusa, tym bardziej pogłębisz swoją miłość do niego oraz jego Ojca. Czy mógłbyś poświęcić na to czas w ramach studium osobistego?

16. Jak uczenie innych o okupie przynosi korzyści nam samym? (Zobacz ilustrację na stronie tytułowej).

¹⁶ Ucz o okupie innych. Za każdym razem, kiedy opowiadamy innym o okupie, nasza wdzięczność za niego rośnie. Mamy wspaniałe narzędzia, które pomagają nam wyjaśniać, dlaczego Jezus musiał za nas umrzeć. Na przykład możemy skorzystać z 4 lekcji broszury Bóg ma dla nas dobrą nowinę! Lekcja ta nosi tytuł „Kim jest Jezus?”. Moglibyśmy też posłużyć się 5 rozdziałem książki Czego nas uczy Biblia?, zatytułowanym „Okup — najcenniejszy prezent od Boga”. Poza tym co roku pogłębiamy wdzięczność za okup, obchodząc Pamiątkę śmierci Jezusa i gorliwie zapraszając na nią innych. Nauczanie o Synu Bożym to dla nas prawdziwy zaszczyt!

17. Dlaczego okup jest najwspanialszym darem Bożym dla ludzkości?

¹⁷ Bez wątpienia mamy ważne powody, żeby pielęgnować i pogłębiać wdzięczność za okup. Dzięki niemu mimo niedoskonałości możemy nawiązać bliską więź z Jehową. Dzięki niemu zostaną usunięte wszelkie skutki działalności Diabła (1 Jana 3:8). I dzięki niemu spełni się zamierzenie Jehowy wobec ziemi i cała nasza planeta stanie się rajem. A wtedy każdy, kogo spotkasz, będzie kochał Jehowę i Mu służył. Dlatego codziennie szukajmy sposobów, żeby okazywać wdzięczność za okup — najwspanialszy dar Boży dla ludzkości!