1. Dlaczego udzielamy odpowiedzi na zebraniach?

 DLACZEGO przychodzimy na zebrania? Przede wszystkim chcemy wysławiać Jehowę (Ps. 26:12; 111:1). Jesteśmy na nich obecni również po to, żeby w tych trudnych czasach nawzajem się zachęcać (1 Tes. 5:11). Gdy zgłaszamy się do odpowiedzi, przyczyniamy się do osiągnięcia obu tych celów.

2. Kiedy mamy okazje udzielać odpowiedzi na zebraniach?

² Każdego tygodnia na naszych zebraniach mamy okazje udzielać odpowiedzi. Na przykład na zebraniu w weekend możemy brać udział w studium Strażnicy. A na zebraniu w tygodniu możemy to robić podczas punktu „Wyszukujemy duchowe skarby”, na zborowym studium Biblii i w trakcie innych punktów z udziałem obecnych.

3. Co bywa dla nas trudne i jak może nam pomóc Hebrajczyków 10:24, 25?

³ Wszyscy chcemy wysławiać Jehowę i zachęcać naszych współwyznawców. Ale z różnych powodów udzielanie odpowiedzi może być trudne. Zgłaszanie się bywa stresujące. A może bardzo lubimy odpowiadać, ale nie jesteśmy o to proszeni tak często, jak byśmy chcieli. Jak sobie radzić z takimi wyzwaniami? Pomogą nam w tym słowa apostoła Pawła z Listu do Hebrajczyków. Omawiając znaczenie wspólnych zebrań, napisał on, że powinniśmy skupiać się na ‛zachęcaniu się nawzajem’ (odczytaj Hebrajczyków 10:24, 25). Będziemy się chętniej zgłaszać, gdy pamiętamy, że innych może zbudować nawet prosty komentarz świadczący o naszej wierze. A jeśli nie jesteśmy często proszeni o odpowiedź, to możemy się cieszyć, że inni w zborze mają taką okazję (1 Piotra 3:8).

4. Jakie trzy sprawy omówimy w tym artykule?

⁴ W tym artykule omówimy najpierw, jak możemy się zachęcać w małym zborze, gdzie liczba osób udzielających odpowiedzi jest ograniczona. Później powiemy, jak możemy zachęcać się w dużym zborze, w którym zgłasza się wiele osób. Na koniec zastanowimy się, co zrobić, żeby treść naszych komentarzy była zachęcająca.

5. Jak możemy się nawzajem zachęcać, jeśli na zebraniu jest niewielu obecnych?

⁵ W małym zborze lub grupie prowadzący nie ma do wyboru zbyt wielu odpowiadających. Czasami musi chwilę poczekać, aż ktoś się zgłosi. Może się wtedy wydawać, że zebranie się dłuży, co raczej nie jest zachęcające. Co mógłbyś zrobić? Bądź gotowy często podnosić rękę. Może w ten sposób zmotywujesz do udziału innych.

6, 7. Jak możemy zmniejszyć stres związany z udzielaniem odpowiedzi?

⁶ A jeśli stresuje cię już sama myśl o podniesieniu ręki? Wiele osób tak się czuje. Ale żeby zachęcać braci i siostry, warto przemyśleć, w jaki sposób zmniejszyć stres związany z odpowiadaniem. Jak mógłbyś to zrobić?

⁷ Przeanalizuj wskazówki podane we wcześniejszych wydaniach Strażnicy b. Na przykład dobrze się przygotowuj (Prz. 21:5). Im lepiej znasz materiał, tym swobodniej będziesz się zgłaszać. Poza tym staraj się wypowiadać krótko (Prz. 15:23; 17:27). Dzięki temu będziesz się mniej stresować. Zwięzły komentarz — składający się nawet z jednego lub dwóch zdań — może być dla braci i sióstr łatwiejszy do zrozumienia niż dłuższa wypowiedź, która porusza wiele wątków. Gdy własnymi słowami dajesz krótkie odpowiedzi, pokazujesz, że jesteś dobrze przygotowany i rozumiesz materiał.

8. Jak Jehowa zapatruje się na nasze szczere wysiłki?

⁸ A co, jeśli mimo zastosowania tych wskazówek czujesz się zbyt zestresowany, żeby odpowiedzieć więcej niż raz lub dwa razy? Możesz być pewny, że Jehowa docenia twoje szczere wysiłki (Łuk. 21:1-4). Dawanie z siebie tego, co najlepsze, nie oznacza, że masz robić więcej, niż jesteś w stanie (Filip. 4:5). Określ, co możesz zrobić, postaw to sobie za cel i módl się o spokój serca. Na początek takim celem mógłby być jeden krótki komentarz.

9. Z jakim wyzwaniem można się spotkać w dużych zborach?

⁹ Jeżeli w twoim zborze jest dużo głosicieli, możesz napotykać inne wyzwanie. Być może do odpowiedzi zgłasza się tyle osób, że twoja ręka często jest pomijana. Na przykład Danielle c zawsze lubiła wypowiadać się na zebraniach. Uważa to za element wielbienia Boga, okazję do zachęcania innych i sposób na utrwalanie prawd biblijnych w swoim umyśle. Ale gdy przeniosła się do większego zboru, rzadziej proszono ją o komentarz, a czasem w ogóle nie udawało jej się odpowiedzieć. Mówi: „Byłam sfrustrowana. Czułam się tak, jakby odebrano mi jakiś przywilej. Gdy taka sytuacja powtarza się wielokrotnie, człowiek zaczyna się zastanawiać, czy to nie jest celowe”.

10. Jak możemy zwiększyć swoje szanse na zabranie głosu?

¹⁰ Czy i ty miewasz podobne odczucia? Jeżeli tak, to możesz być skłonny ograniczać się do słuchania. Ale nie rezygnuj z udzielania odpowiedzi. Co mógłbyś zrobić? Spróbuj na każde zebranie przygotować kilka komentarzy. Nawet jeśli nie zostaniesz poproszony do odpowiedzi na początku studium, będziesz miał jeszcze szansę później. Kiedy przygotowujesz się do studium Strażnicy, zastanów się, jak każdy akapit wiąże się z tematem artykułu. Dzięki temu w trakcie całego studium będziesz mieć coś wartościowego do powiedzenia. Ponadto mógłbyś przygotować komentarz do akapitów omawiających głębsze prawdy, trudniejsze do wyjaśnienia (1 Kor. 2:10). Dlaczego? Ponieważ do takich akapitów nieraz zgłasza się mniej osób. A co, jeśli zastosowałeś się do tych wskazówek, ale minęło kilka zebrań, a nadal nie udało ci się udzielić odpowiedzi? Przed zebraniem mógłbyś porozmawiać z prowadzącym i powiedzieć mu, na które pytanie chciałbyś się zgłosić.

11. Do czego zachęca nas Filipian 2:4?

¹¹ Odczytaj Filipian 2:4. Pod natchnieniem apostoł Paweł zachęcił chrześcijan, żeby brali pod uwagę drugich. Jak możemy stosować tę radę w trakcie zebrań? Pamiętajmy, że inni też chcą mieć w nich swój udział.

12. Jak między innymi możemy zachęcać współwyznawców na zebraniach? (Zobacz też ilustrację).

¹² Pomyśl o tym w ten sposób: Czy podczas spotkania z przyjaciółmi mówiłbyś tak dużo, że oni nie mieliby okazji zbyt wiele powiedzieć? Na pewno nie! Chcesz, żeby mieli w rozmowie swój udział. Podobnie chcemy, żeby na zebraniach wypowiadało się jak najwięcej osób. W gruncie rzeczy jednym z najlepszych sposobów na zachęcanie innych jest dawanie im możliwości, żeby wyrażali swoją wiarę (1 Kor. 10:24). Zobaczmy, jak można to robić.

13. Co możemy zrobić, żeby więcej osób się wypowiadało?

¹³ Starajmy się udzielać krótkich odpowiedzi, dzięki czemu więcej osób zdąży zabrać głos. Starsi i inni doświadczeni głosiciele mogą dawać pod tym względem wzór. Nawet kiedy udzielasz krótkiej odpowiedzi, unikaj poruszania zbyt wielu wątków. Jeśli nawiążesz do wszystkich myśli z akapitu, nie zostawisz wiele dla innych. Na przykład w tym akapicie podano dwie wskazówki: udzielaj krótkich odpowiedzi i unikaj poruszania zbyt wielu wątków. Jeżeli jesteś pierwszą osobą poproszoną o komentarz do tego akapitu, przytocz tylko jedną z tych rad.

14. Co pomoże nam ustalić, jak często się zgłaszać? (Zobacz też ilustrację).

¹⁴ Kierujmy się rozsądkiem, jeśli chodzi o to, ile razy się zgłosić. Gdybyśmy robili to zbyt często, prowadzący mógłby się czuć przymuszony do udzielania nam głosu, chociaż inni nie mieli jeszcze okazji się wypowiedzieć. To mogłoby ich zniechęcać do podnoszenia ręki (Kazn. 3:7).

15. (a) Jak powinniśmy reagować, gdy nie jesteśmy proszeni o komentarz? (b) Jak prowadzący może brać pod uwagę wszystkich obecnych? (Zobacz ramkę „ Jeśli jesteś prowadzącym”).

¹⁵ Gdy w trakcie zebrania zgłasza się wielu obecnych, prawdopodobnie nie będziemy się wypowiadać tak często, jak byśmy chcieli. Być może prowadzący w ogóle nie udzieli nam głosu. To może zniechęcać, ale nie powinniśmy się obrażać (Kazn. 7:9).

16. Jak możemy zachęcać osoby, które udzielają odpowiedzi?

¹⁶ Jeżeli nie masz okazji wypowiadać się tak często, jak byś chciał, możesz uważnie słuchać odpowiedzi innych, a po zebraniu ich za nie pochwalić. Dla braci i sióstr twoja pochwała może być równie zachęcająca, jak komentarz, którego chciałeś udzielić (Prz. 10:21). Pochwały to kolejny sposób zachęcania się nawzajem.

17. (a) Jak rodzice mogą pomagać dzieciom przygotować odpowiednie komentarze? (b) Jakie cztery kroki wspomniane w filmie pomogą ci przygotować komentarz? (Zobacz przypis).

¹⁷ Jak jeszcze moglibyśmy się wzajemnie zachęcać na naszych zebraniach? Jeśli jesteś rodzicem, pomóż dzieciom przygotowywać komentarze dostosowane do ich wieku (Mat. 21:16). Czasami w trakcie studium omawiamy trudniejsze tematy, na przykład problemy małżeńskie albo kwestie dotyczące moralności. Ale prawdopodobnie znajdzie się jakiś akapit, przy omawianiu którego mogą się zgłosić dzieci. Wyjaśnij im też, że zapewne nie odpowiedzą za każdym razem, gdy podniosą rękę. Dzięki temu nie zniechęcą się, gdy prowadzący poprosi o wypowiedź kogoś innego (1 Tym. 6:18) d.

18. Jak w trakcie udzielania odpowiedzi możemy unikać kierowania uwagi na siebie? (Przysłów 27:2).

¹⁸ Wszyscy możemy przygotowywać budujące komentarze, które przysparzają chwały Jehowie i zachęcają naszych współwyznawców (Prz. 25:11). Co prawda możemy od czasu do czasu podzielić się jakimś własnym przeżyciem, ale nie powinniśmy mówić o sobie zbyt wiele (odczytaj Przysłów 27:2; 2 Kor. 10:18). Staramy się raczej kierować uwagę na Jehowę, Jego Słowo i Jego lud (Obj. 4:11). Oczywiście jeśli pytanie do akapitu zachęca do podzielenia się jakimś osobistym przeżyciem, to chcemy tak zrobić. Przykładem jest następny akapit w tym artykule.

19. (a) Co osiągniemy, gdy w trakcie zebrań będziemy brali pod uwagę wszystkich obecnych? (Rzymian 1:11, 12). (b) Co sobie cenisz, jeśli chodzi o wypowiadanie się na zebraniach?

¹⁹ Oczywiście nie ma ścisłych reguł dotyczących udzielania odpowiedzi, ale każdy z nas może coś zrobić, żeby zachęcać innych. Być może postanowimy zgłaszać się częściej. Chcemy być zadowoleni, kiedy sami zabieramy głos, ale też cieszyć się, kiedy inni mają taką możliwość. Gdy w trakcie zebrań skupiamy się na korzyściach współwyznawców, wszyscy będziemy ‛nawzajem się zachęcać’ (odczytaj Rzymian 1:11, 12).