1. Jaką decyzję w sprawie przyszłości muszą podjąć młodzi, ale dlaczego nie powinni się obawiać? (Zobacz ilustrację tytułową).

MŁODZI, zapewne się zgodzicie, że jeśli wybieracie się w podróż, warto ją zaplanować. Do podróży można przyrównać życie, a młodość to czas, w którym powinniście ustalić, dokąd zmierzacie. Oczywiście planowanie nie jest łatwe. Dziewczyna o imieniu Heather mówi: „To trochę przeraża, bo musisz postanowić, co zrobić z resztą całego swojego życia”. Ale bez obaw. Jehowa zapewnia: „Nie rozglądaj się, bo ja jestem twoim Bogiem. Wzmocnię cię. Naprawdę ci pomogę” (Izaj. 41:10).

2. Skąd wiadomo, że Jehowa pragnie, żebyś był szczęśliwy?

² Jehowa zachęca cię, żebyś mądrze zaplanował swoją przyszłość (Kazn. 12:1; Mat. 6:20). Chce, żebyś był szczęśliwy. Świadczy o tym fakt, że stworzył wspaniałe widoki, dźwięki oraz smaki. Poza tym bardzo się o nas troszczy i wskazuje nam najlepszą drogę życiową. Osobom, które odrzucają Jego wskazówki, powiedział: „Wybraliście to, w czym nie miałem upodobania. (...) Oto moi słudzy będą się radować, lecz wy będziecie doznawać wstydu. Oto moi słudzy będą radośnie wołać w dobrym nastroju serca” (Izaj. 65:12-14). Kiedy podejmujemy mądre decyzje, przynosimy chwałę Jehowie (Prz. 27:11).

3. Do czego zachęca cię Jehowa?

³ Do jakich planów zachęca cię Jehowa? Zostaliśmy tak stworzeni, że szczęście zapewnia nam poznawanie Boga i wierna służba dla Niego (Ps. 128:1; Mat. 5:3). Inaczej jest w wypadku zwierząt, które jedynie jedzą, piją i wydają na świat potomstwo. Ale Bóg nie chce, żebyś się ograniczał do zaspokajania takich potrzeb — pragnie, żebyś realizował inne cele. Twój Stwórca jest „Bogiem miłości”, „szczęśliwym Bogiem”, który stworzył ludzi „na swój obraz” (2 Kor. 13:11; 1 Tym. 1:11; Rodz. 1:27). Dlatego satysfakcję da ci naśladowanie naszego kochającego Boga. Biblia mówi: „Więcej szczęścia wynika z dawania niż z otrzymywania” (Dzieje 20:35). Czy już się o tym przekonałeś? Ta prosta zależność sprawdza się w życiu. Właśnie dlatego Jehowa pragnie, żeby twoje plany koncentrowały się na okazywaniu miłości Jemu oraz innym (odczytaj Mateusza 22:36-39).

4, 5. Co dawało szczęście Jezusowi?

⁴ Doskonały przykład dla młodych osób pozostawił Jezus Chrystus. W dzieciństwie bez wątpienia bawił się i śmiał. Słowo Boże mówi, że jest „czas śmiechu (...) i czas pląsania” (Kazn. 3:4). Jezus przybliżał się też do Jehowy, studiując Pisma. Kiedy miał 12 lat, nauczyciele w świątyni „byli zadziwieni jego zrozumieniem i odpowiedziami” dotyczącymi spraw duchowych (Łuk. 2:42, 46, 47).

⁵ Jezus wyrósł na szczęśliwego człowieka. Co dawało mu zadowolenie? Na przykład wiedział, że Bóg chce, by „oznajmiał dobrą nowinę biednym, (...) a ślepym odzyskanie wzroku” (Łuk. 4:18). Jezusa uszczęśliwiało spełnianie woli Jehowy. W Psalmie 40:8 tak opisano jego uczucia: „Znalazłem upodobanie w wykonywaniu twej woli, Boże mój”. Radość sprawiało mu uczenie ludzi o niebiańskim Ojcu (odczytaj Łukasza 10:21). Po rozmowie o prawdzie z pewną kobietą powiedział uczniom: „Moim pokarmem jest wykonywanie woli tego, który mnie posłał, i dokończenie jego dzieła” (Jana 4:31-34). Jezus był szczęśliwy, bo okazywał miłość Bogu i innym. Ciebie również może to uszczęśliwić.

6. Dlaczego o swoich planach na przyszłość warto porozmawiać z doświadczonymi osobami?

⁶ Wielu chrześcijan zaznało szczęścia w młodości, pełniąc służbę pionierską. Dlaczego nie porozmawiać z nimi o swoich celach? „Plany zostają zniweczone, gdzie nie ma poufnej rozmowy, lecz przy mnóstwie doradców osiąga się cel” (Prz. 15:22). Takie dojrzałe duchowo osoby zapewne potwierdzą, że służba pełnoczasowa zapewnia szkolenie na całe życie. Jezus uczył się w niebie od swojego Ojca. Ale kiedy przyszedł na ziemię, kontynuował naukę — na przykład dowiedział się, jaką radość daje głoszenie dobrej nowiny oraz zachowywanie lojalności w próbach (odczytaj Izajasza 50:4; Hebr. 5:8; 12:2). Przeanalizujmy, jak służba pełnoczasowa może dać ci szczęście.

7. Dlaczego wielu młodych ma satysfakcję z czynienia uczniów?

⁷ Jezus powiedział: „Idźcie (...) i czyńcie uczniów” (Mat. 28:19, 20). Jeśli uczenie innych prawdy stanie się twoją drogą życiową, będziesz odczuwać satysfakcję i przysporzysz chwały Bogu. Tak jak w wypadku każdego zajęcia, potrzeba czasu, żeby nabrać w tym biegłości. Niedawno brat o imieniu Timothy, który zaczął służbę pionierską jako nastolatek, powiedział: „Lubię służbę pełnoczasową, bo mogę w ten sposób wyrażać swoją miłość do Jehowy. Początkowo nie prowadziłem żadnego studium biblijnego, ale potem przeniosłem się na inny teren i w ciągu miesiąca rozpocząłem kilka studiów. Jeden z zainteresowanych zaczął przychodzić na zebrania. Później skorzystałem z dwumiesięcznego Kursu Biblijnego dla Braci *, dostałem nowy przydział i tam zapoczątkowałem cztery studia. Kocham uczyć ludzi, bo mogę obserwować, jak duch święty pomaga im dokonywać zmian” (1 Tes. 2:19).

8. Co zrobili niektórzy młodzi, żeby poszerzyć zakres służby?

⁸ Niektórzy młodzi chrześcijanie nauczyli się języka obcego. Jacob z USA pisze: „Kiedy miałem 7 lat, chodziłem do klasy z kilkoma Wietnamczykami. Chciałem opowiedzieć im o Jehowie, dlatego postanowiłem nauczyć się ich języka. Uczyłem się, porównując Strażnice angielskie z wietnamskimi. Znalazłem też przyjaciół w pobliskim zborze wietnamskim. Kiedy miałem 18 lat, zostałem pionierem. Później skorzystałem z Kursu Biblijnego dla Braci, który przygotował mnie do kolejnych zadań. Obecnie usługuję w grupie wietnamskiej jako pionier i jedyny starszy. Wielu Wietnamczyków jest pod wrażeniem, że nauczyłem się ich języka. Zapraszają mnie do siebie i często rozpoczynam z nimi studia. Niektórzy z nich przyjęli chrzest” (por. Dzieje 2:7, 8).

9. Czego się uczymy, uczestnicząc w dziele czynienia uczniów?

⁹ Udział w dziele czynienia uczniów zapewnia gruntowne szkolenie — wypracowujemy dobre nawyki, rozwijamy umiejętności komunikacyjne, pewność siebie i takt (Prz. 21:5; 2 Tym. 2:24). Jest to szczególnie pożyteczne zajęcie również dlatego, że pomaga coraz lepiej poznawać Biblię, a to umacnia wiarę. Ponadto uczymy się bliskiej współpracy z Jehową (1 Kor. 3:9).

10. Dzięki czemu możesz zaznać radości w dziele czynienia uczniów nawet na trudnym terenie?

¹⁰ Możesz znajdować radość w dziele czynienia uczniów, nawet jeśli niewiele osób na twoim terenie interesuje się dobrą nowiną. Czynienie uczniów to praca zespołowa — cały zbór szuka szczerych ludzi. Chociaż tylko jeden brat lub siostra może dotrzeć do takiej osoby, wszyscy biorą udział w poszukiwaniach i wszyscy mogą się tym cieszyć. Brandon przez dziewięć lat pełnił służbę pionierską na nieowocnym terenie. Mówi: „Głoszenie dobrej nowiny sprawia mi dużą radość, bo robię to, o co prosi Jehowa. Po ukończeniu szkoły zostałem pionierem. Lubię zachęcać młodych w zborze i obserwować ich postępy duchowe. Skorzystałem z Kursu Biblijnego dla Braci i dostałem nowy przydział. Co prawda żaden z moich zainteresowanych nie został ochrzczony, ale inni bracia mieli takich zainteresowanych. Cieszę się, że postanowiłem brać pełny udział w dziele czynienia uczniów” (Kazn. 11:6).

11. W jaką dziedzinę służby angażuje się wielu młodych?

¹¹ Masz przed sobą różne możliwości służenia Jehowie. Potrzeba setek nowych Sal Królestwa, dlatego wielu młodych bierze udział w budowach teokratycznych. Jest to święta służba, która przynosi chwałę Bogu i może dać ci szczęście. Poza tym radość sprawi ci przebywanie w towarzystwie braci i sióstr. Praca na budowach teokratycznych zapewnia też szkolenie — uczy dbania o bezpieczeństwo, sumienności oraz współpracy z nadzorcami.

12. Jakie możliwości otwiera służba pionierska?

¹² Brat o imieniu Kevin wspomina: „Od dziecka chciałem służyć Jehowie pełnoczasowo. Zostałem pionierem w wieku 19 lat. Pracowałem w niepełnym wymiarze godzin u brata, który budował domy. Nauczyłem się montować dachy, okna i drzwi. Później przez dwa lata byłem członkiem brygady, która odbudowywała Sale Królestwa i domy braci zniszczone przez huragan. Kiedy dowiedziałem się, że potrzeba ochotników do pomocy na budowach w RPA, złożyłem wniosek i zostałem zaproszony do współpracy. Tu, w Afryce, co kilka tygodni przenoszę się z jednej budowy na drugą. Moja brygada jest dla mnie jak rodzina. Razem mieszkamy, studiujemy Biblię i pracujemy. Bardzo lubię też każdego tygodnia głosić z miejscowymi braćmi. Cele, które wyznaczyłem sobie w dzieciństwie, dały mi szczęście, o jakim nawet nie marzyłem”.

13. Jaką radość daje młodym służba w Betel?

¹³ Część osób, których celem była służba pełnoczasowa, obecnie usługuje w Betel. Ten rodzaj służby daje dużo szczęścia, bo wszystko, czym się zajmujesz, robisz dla Jehowy. Rodzina Betel pomaga przygotowywać pokarm duchowy. Dustin opowiada: „Kiedy miałem 9 lat, postanowiłem, że podejmę służbę pełnoczasową, i po ukończeniu szkoły zostałem pionierem. Po półtora roku zaproszono mnie do Betel, gdzie nauczyłem się obsługi maszyn drukarskich, a później programowania. W Betel mogę na własne oczy widzieć rozwój ogólnoświatowego dzieła czynienia uczniów. Kocham tu pracować, bo to, co robimy, pomaga innym przybliżać się do Jehowy”.

14. Jak możesz się przygotować do podjęcia służby pełnoczasowej?

¹⁴ Jak możesz się przygotować do podjęcia służby pełnoczasowej? Żeby w pełni służyć Jehowie, niezbędne są przede wszystkim przymioty duchowe. Dlatego wnikliwie studiuj Słowo Boże, głęboko rozmyślaj i staraj się mówić o swojej wierze podczas zebrań. Jeszcze w trakcie nauki w szkole możesz nabywać doświadczenia i umiejętności jako głosiciel dobrej nowiny. Ucz się okazywać ludziom zainteresowanie, taktownie pytając ich o opinię i wysłuchując odpowiedzi. Możesz też zgłosić się do pomocy w zborze — na przykład przy sprzątaniu i konserwacji Sali Królestwa. Jehowie sprawia przyjemność posługiwanie się osobami pokornymi i chętnymi do pracy (odczytaj Psalm 110:3; Dzieje 6:1-3). Apostoł Paweł zaprosił Tymoteusza do służby misjonarskiej, ponieważ „cieszył się on dobrą opinią u braci” (Dzieje 16:1-5).

15. Jak możesz się przygotować do zarabiania na utrzymanie?

¹⁵ Większość sług pełnoczasowych musi zarabiać na utrzymanie (Dzieje 18:2, 3). Może mógłbyś ukończyć jakiś krótki kurs, żeby nabyć umiejętności potrzebnych w twojej okolicy i znaleźć pracę w niepełnym wymiarze godzin. Porozmawiaj z nadzorcą obwodu i pionierami — zapytaj, jaka praca jest dobra dla pioniera. I tak jak mówi Biblia, „zdaj swe dzieła na Jehowę, a będą utwierdzone twe plany” (Prz. 16:3; 20:18).

16. Jak służenie Jehowie pełnoczasowo w młodości może cię przygotować do przyszłych obowiązków?

¹⁶ Możesz być pewny, że Jehowa chce, żebyś ‛mocno się uchwycił’ szczęśliwej przyszłości (odczytaj 1 Tymoteusza 6:18, 19). Pełniąc służbę pełnoczasową, będziesz przebywał w towarzystwie innych pionierów i staniesz się dojrzałym chrześcijaninem. Poza tym wielu przekonało się, że służenie Jehowie pełnoczasowo pomaga lepiej dbać o szczęście w małżeństwie. Często osoby, które były pionierami w stanie wolnym, po ślubie razem kontynuują służbę (Rzym. 16:3, 4).

17, 18. Dlaczego planowanie wiąże się z tym, co mamy w sercu?

¹⁷ Planowanie wiąże się z tym, co mamy w sercu. W Psalmie 20:4 powiedziano o Jehowie: „Niech ci da według twego serca i niech spełni wszelki twój zamysł”. Dlatego zastanów się, co chcesz robić w życiu. Weź pod uwagę, czego Jehowa dokonuje w naszych czasach, i to, jak ty możesz wspierać tę działalność. Następnie zaplanuj, że będziesz zajmował się tym, co się Jemu podoba.

¹⁸ Służenie Jehowie w pełni przyniesie ci ogromną satysfakcję, bo taka droga życiowa przysparza Mu chwały. Dlatego „wielce się rozkoszuj Jehową, a da ci wszystko, o co prosi twe serce” (Ps. 37:4).