1, 2. (a) Dlaczego nie powinniśmy być zaskoczeni, jeśli nasza działalność zostanie zakazana? (b) Co omówimy w tym artykule?

W ROKU 2018 ponad 223 000 głosicieli dobrej nowiny mieszkało w krajach, w których nasza działalność jest zakazana albo bardzo ograniczona. Nie jesteśmy tym zaskoczeni. Jak dowiedzieliśmy się z poprzedniego artykułu, prawdziwi chrześcijanie spodziewają się prześladowań (2 Tym. 3:12). Bez względu na to, gdzie żyjemy, władze świeckie mogą nagle, bez ostrzeżenia zakazać nam wysławiania naszego kochającego Boga, Jehowy.

² Jeśli tam, gdzie mieszkasz, rząd wprowadzi zakaz oddawania czci Jehowie, mogą nasunąć ci się pytania: „Czy prześladowania świadczą o tym, że przestaliśmy się cieszyć uznaniem Boga? Czy zakaz oznacza, że nie będziemy już wielbić Jehowy? Czy powinienem się przeprowadzić do kraju, w którym będę mógł bez przeszkód oddawać cześć Jehowie?”. W tym artykule omówimy te pytania. Zastanowimy się też nad tym, co w takiej sytuacji możemy zrobić, żeby nadal służyć Jehowie, a czego należy unikać.

3. Z jakimi prześladowaniami zgodnie z 2 Koryntian 11:23-27 spotkał się apostoł Paweł i czego się uczymy z jego przykładu?

³ Jeśli władze wprowadzają zakaz naszej działalności, moglibyśmy wyciągnąć błędny wniosek, że przestaliśmy cieszyć się Bożym błogosławieństwem. Pamiętajmy jednak, że prześladowania nie są oznaką niezadowolenia Jehowy. Rozważmy przykład apostoła Pawła. Nie ma wątpliwości co do tego, że cieszył się on uznaniem Boga. Miał przywilej napisać 14 listów wchodzących w skład Chrześcijańskich Pism Greckich i był apostołem dla narodów. Mimo to zaciekle go prześladowano (odczytaj 2 Koryntian 11:23-27). Z przeżyć Pawła uczymy się, że Jehowa dopuszcza do tego, żeby jego wiernych sług spotykały prześladowania.

4. Dlaczego świat nas nienawidzi?

⁴ Jezus wyjaśnił, dlaczego powinniśmy się spodziewać sprzeciwu. Powiedział, że staniemy się obiektem nienawiści, ponieważ nie jesteśmy częścią świata (Jana 15:18, 19). Prześladowania nie świadczą o tym, że Jehowa nam nie błogosławi. Wręcz przeciwnie, wskazują na to, że postępujemy właściwie!

5. Czy ludzie mogą powstrzymać wielbienie Jehowy? Wyjaśnij.

⁵ Ludzie nie mogą powstrzymać wielbienia wszechmocnego Boga, Jehowy. Wielu próbowało to zrobić i poniosło porażkę. Weźmy pod uwagę to, co wydarzyło się podczas II wojny światowej. W tym okresie w wielu krajach zaciekle prześladowano sług Bożych. Nasza działalność była zakazana nie tylko przez rządzącą w Niemczech partię nazistowską, ale także przez władze Australii, Kanady i innych krajów. Zauważmy jednak, jak potoczyły się wydarzenia. Kiedy w roku 1939 wybuchła wojna, na całym świecie było 72 475 głosicieli. Ale ze sprawozdań wynika, że po wojnie, w roku 1945, dzięki błogosławieństwu Jehowy było nas już 156 299. Liczba głosicieli zwiększyła się ponad dwukrotnie!

6. Jakie pozytywne skutki może mieć zakaz? Podaj przykład.

⁶ Sprzeciw zamiast nas zastraszyć, może sprawić, że będziemy jeszcze bardziej zdecydowani służyć Jehowie. Przykładem może być pewne małżeństwo z małym dzieckiem mieszkające w kraju, w którym wprowadzono zakaz. Zamiast ze strachu zwolnić tempo, małżeństwo to podjęło stałą służbę pionierską. W tym celu siostra zrezygnowała nawet z dobrze płatnej pracy. Brat powiedział, że wprowadzenie zakazu sprawiło, że wielu ludzi zaciekawiło się Świadkami Jehowy, dlatego łatwiej mu było rozpoczynać studia biblijne. Również na innych ta nowa sytuacja miała dobry wpływ. Pewien starszy z tego samego kraju zauważył, że wiele osób, które przestały służyć Jehowie, znowu zaczęło chodzić na zebrania i brać udział w głoszeniu.

7. (a) Czego się uczymy z Kapłańskiej 26:36, 37? (b) Co zrobisz w obliczu zakazu?

⁷ Kiedy przeciwnicy wprowadzają zakaz, mają nadzieję, że zaczniemy się bać służyć Jehowie. Dodatkowo mogą też rozpuszczać kłamliwe plotki, przeszukiwać nasze domy, ciągać nas po sądach, a niektórych z nas nawet uwięzić. Liczą na to, że wpadniemy w panikę, bo udało im się wsadzić do więzienia niewielką grupę naszych współwyznawców. Gdybyśmy dali się w ten sposób zastraszyć, moglibyśmy sami sobie nałożyć „zakaz” i przestać służyć Jehowie. Nie chcemy stać się podobni do ludzi opisanych w Księdze Kapłańskiej 26:36, 37 (odczytaj). Nie pozwolimy, żeby strach ograniczył czy stłumił nasze zaangażowanie w zajęcia duchowe. Całkowicie ufamy Jehowie i jesteśmy zdecydowani nie ulec panice (Izaj. 28:16). Modlimy się do Jehowy i prosimy Go, żeby nami pokierował. Wiemy, że nawet najpotężniejszy ludzki rząd nie jest w stanie powstrzymać nas od służenia Jehowie, ponieważ On nas wspiera (Hebr. 13:6).

8, 9. (a) Przed jaką osobistą decyzją mogą stanąć poszczególni chrześcijanie oraz głowy rodzin? (b) Co trzeba zrobić, żeby podjąć mądrą decyzję?

⁸ Jeśli tam, gdzie mieszkasz, władze wprowadziły zakaz naszej działalności, możesz zacząć się zastanawiać, czy nie lepiej byłoby przeprowadzić się do kraju, w którym cieszymy się wolnością. Jest to osobista decyzja, której nikt nie może podjąć za ciebie. Pomocne może być rozważenie tego, jak w obliczu prześladowań postąpili chrześcijanie z I wieku. Po tym, jak przeciwnicy ukamienowali Szczepana, uczniowie z Jerozolimy rozproszyli się po całej Judei i Samarii, a niektórzy dotarli aż do Fenicji, na Cypr i do Antiochii (Mat. 10:23; Dzieje 8:1; 11:19). Jednak warto zauważyć, że kiedy nadeszła inna fala prześladowań, apostoł Paweł postanowił nie opuszczać terenu, na którym działalność głoszenia spotykała się z silnym sprzeciwem, mimo że narażał się w ten sposób na niebezpieczeństwo. Zrobił tak, ponieważ chciał dalej tam głosić i umacniać braci, których dotknęły prześladowania (Dzieje 14:19-23).

⁹ Czego uczymy się z tych relacji? Każda głowa rodziny musi sama zdecydować, czy się przeprowadzić, czy nie. Wcześniej należy z modlitwą przemyśleć sytuację rodziny i wszelkie skutki przeprowadzki — zarówno dobre, jak i złe. W tej sprawie każdy chrześcijanin „poniesie swój własny ciężar” (Gal. 6:5). Nie powinniśmy krytykować innych za to, jaką podjęli decyzję.

10. Jakie wskazówki zapewni nam Biuro Oddziału oraz starsi?

¹⁰ Jak pod zakazem będziesz mógł dalej oddawać cześć Jehowie? Biuro Oddziału przekaże miejscowym starszym wskazówki i praktyczne podpowiedzi dotyczące korzystania z pokarmu duchowego, organizowania zebrań oraz głoszenia. Jeśli Biuro Oddziału nie będzie mogło nawiązać kontaktu ze starszymi, wtedy oni pomogą tobie i wszystkim innym w zborze nadal wielbić Jehowę. Będą udzielać wskazówek opartych na Biblii i naszych publikacjach (Mat. 28:19, 20; Dzieje 5:29; Hebr. 10:24, 25).

11. Dlaczego możesz być pewny, że zawsze będziesz dysponował wszystkim, czego potrzebujesz, żeby dochować lojalności, i co możesz zrobić, żeby nie stracić Biblii i publikacji?

¹¹ Jehowa obiecał, że Jego słudzy będą dobrze odżywieni pod względem duchowym (Izaj. 65:13, 14; Łuk. 12:42-44). Możesz więc być pewny, że organizacja na wszelkie sposoby będzie się starać zapewnić ci wszystko, czego będziesz potrzebował, żeby dochować lojalności. A co ty mógłbyś zrobić? Jeśli zostanie wprowadzony zakaz, znajdź dobre miejsce, w którym będziesz mógł schować Biblię i nasze publikacje. Bądź ostrożny i nigdy nie zostawiaj takich materiałów — czy to w formie drukowanej, czy elektronicznej — w miejscu, w którym łatwo byłoby je znaleźć. Każdy z nas musi robić wszystko, co może, żeby pozostać silnym duchowo.

12. Jak starsi mogą organizować zebrania w sposób nieprzyciągający niepotrzebnej uwagi?

¹² A co z naszymi cotygodniowymi zebraniami? Starsi zadbają o to, żebyś mógł korzystać z zebrań w sposób nieprzyciągający niepotrzebnej uwagi. Mogą zalecić spotykanie się w małych grupkach i najpewniej często będą zmieniać miejsca i pory zebrań. Możesz pomóc zadbać o bezpieczeństwo wszystkich uczestników, mówiąc po cichu, kiedy przychodzisz na zebrania lub z nich wychodzisz. Możliwe, że będziesz też musiał ubierać się w sposób, który nie będzie przykuwał niczyjej uwagi.

13. Czego możemy się nauczyć od naszych braci z byłego Związku Radzieckiego?

¹³ Jeśli chodzi o głoszenie, w zależności od miejsca warunki mogą się różnić. Ale ponieważ kochamy Jehowę i sprawia nam radość mówienie innym o Jego Królestwie, znajdziemy sposób, żeby głosić (Łuk. 8:1; Dzieje 4:29). Historyk Emily Baran tak się wypowiedziała na temat działalności Świadków Jehowy w byłym Związku Radzieckim: „Kiedy władze powiedziały wyznawcom, że nie mogą prowadzić ewangelizacji, Świadkowie zaczęli nawiązywać rozmowy z sąsiadami, współpracownikami i znajomymi. A kiedy z tego powodu trafiali do obozów pracy, starali się nawracać innych więźniów”. Mimo zakazu nasi bracia nie przestali głosić. Jeśli zakaz zostanie wprowadzony w twoim kraju, bądź zdecydowany ich naśladować!

14. Przed czym ostrzega nas Psalm 39:1?

¹⁴ Bądź ostrożny, udzielając innym informacji. Podczas zakazu musimy umieć rozpoznawać, kiedy jest „czas milczenia” (Kazn. 3:7). Musimy chronić poufne informacje, na przykład dotyczące tego, jak się nazywają nasi bracia i siostry, gdzie odbywają się spotkania oraz w jaki sposób głosimy i otrzymujemy pokarm duchowy. Nie wyjawimy takich informacji władzom świeckim ani nawet mającym dobre intencje przyjaciołom i krewnym w naszym kraju lub za granicą — bez względu na to, czy są Świadkami Jehowy, czy nie. Gdybyśmy to zrobili, wystawilibyśmy naszych braci na niebezpieczeństwo (odczytaj Psalm 39:1).

15. Co będzie się starał zrobić Szatan i czego powinniśmy unikać?

¹⁵ Nie pozwól, żeby drobne nieporozumienia doprowadziły do podziałów. Szatan wie, że dom wewnętrznie podzielony nie może się ostać (Marka 3:24, 25). Nieustannie będzie się starał wywoływać wśród nas podziały. Liczy na to, że zamiast walczyć z nim, zaczniemy walczyć ze sobą nawzajem.

16. Jaki przykład dała nam siostra Gertrud Pötzinger?

¹⁶ Nawet dojrzali chrześcijanie muszą uważać, żeby nie wpaść w tę pułapkę. Pomyśl o dwóch namaszczonych duchem siostrach — Gertrud Pötzinger i Elfriede Löhr. Razem z innymi siostrami zostały uwięzione w nazistowskim obozie koncentracyjnym. Gertrud poczuła zazdrość, bo Elfriede wygłaszała przemówienia, które podnosiły na duchu inne siostry. Później Gertrud się tego wstydziła i modliła się do Jehowy o pomoc. Napisała: „Musimy się nauczyć godzić z tym, że inni mogą być bardziej uzdolnieni albo cieszyć się większą łaską”. Jak udało się jej wyzbyć uczucia zazdrości? Skupiła się na pięknych cechach Elfriede i na jej miłym usposobieniu. Dzięki temu udało się jej przywrócić przyjacielskie relacje. Obie siostry przetrwały obóz koncentracyjny i aż do końca swojego ziemskiego biegu wiernie służyły Jehowie. Jeżeli zdobywamy się na wysiłki, żeby rozwiązywać nieporozumienia z naszymi braćmi, nie dopuścimy, żeby cokolwiek nas podzieliło (Kol. 3:13, 14).

17. Dlaczego zawsze powinniśmy stosować się do wskazówek?

¹⁷ Zawsze stosuj się do wskazówek. Jeśli stosujemy się do wskazówek otrzymanych od godnych zaufania braci sprawujących przewodnictwo, unikniemy problemów (1 Piotra 5:5). Na przykład w pewnym kraju, w którym nasza działalność została zakazana, bracia polecili głosicielom nie udostępniać w służbie drukowanych publikacji. Jednak pewien pionier uznał, że wie lepiej, i nadal to robił. Do czego to doprowadziło? Pewnego dnia, niedługo po tym, jak on i kilku innych głosicieli skończyli głosić nieoficjalnie, zostali przesłuchani przez policję. Najwyraźniej jakiś przedstawiciel władz ich śledził i udało mu się zdobyć zostawione przez głosicieli publikacje. Czego możemy się z tego nauczyć? Powinniśmy stosować się do wskazówek, nawet jeśli nie do końca się z nimi zgadzamy. Kiedy współpracujemy z braćmi, którzy nam przewodzą, Jehowa zawsze nam błogosławi (Hebr. 13:7, 17).

18. Dlaczego nie należy ustanawiać niepotrzebnych reguł?

¹⁸ Nie ustanawiaj niepotrzebnych reguł. Jeśli starsi ustanawiają niepotrzebne reguły, nakładają na innych ciężar. Brat Juraj Kaminský tak wspominał wydarzenia z okresu zakazu w dawnej Czechosłowacji: „Gdy aresztowano braci piastujących odpowiedzialne funkcje, a także wielu starszych, niektórzy sprawujący przewodnictwo w zborach i obwodach zaczęli narzucać głosicielom reguły postępowania, tworząc listę zakazów i nakazów”. Jehowa nie upoważnił nas do podejmowania za innych decyzji w sprawach osobistych. Ktoś, kto ustanawia niepotrzebne reguły, nie troszczy się o bezpieczeństwo braci, tylko próbuje stać się ‛panem ich wiary’ (2 Kor. 1:24).

19. Dlaczego zgodnie z 2 Kronik 32:7, 8 nie musimy się bać niezależnie od tego, co zrobi Szatan?

¹⁹ Nasz główny przeciwnik, Szatan Diabeł, nie przestanie prześladować wiernych sług Boga (1 Piotra 5:8; Obj. 2:10). On i jego poplecznicy będą chcieli zakazać wielbienia Jehowy. Nie ma jednak żadnych powodów do paniki! (Powt. Pr. 7:21). Jehowa jest po naszej stronie i będzie nas wspierał nawet wtedy, kiedy nasza działalność zostanie zakazana (odczytaj 2 Kronik 32:7, 8).

20. Co jesteś zdecydowany robić?

²⁰ Obyśmy byli tak zdecydowani jak nasi bracia z I wieku, którzy stojąc przed władzami, powiedzieli: „Co jest słuszne w oczach Bożych — słuchać was czy Boga? Oceńcie sami. My jednak nie możemy przestać mówić o tym, co widzieliśmy i słyszeliśmy” (Dzieje 4:19, 20).