ARTYKUŁ DO STUDIUM NR 46

Młodzi mężowie i żony, koncentrujcie się na służeniu Jehowie

Młodzi mężowie i żony, koncentrujcie się na służeniu Jehowie

„Jehowa jest moją siłą (...), Jemu ufa moje serce” (PS. 28:7).

PIEŚŃ 131 Połączeni przez Boga

W SKRÓCIE *

1, 2. (a) Dlaczego młode małżeństwa powinny zaufać Jehowie? (Psalm 37:3, 4). (b) Co omówimy w tym artykule?

 CZY planujecie niedługo ślub albo właśnie się pobraliście? Jeśli tak, to z pewnością macie nadzieję na szczęśliwe życie u boku ukochanej osoby. Oczywiście małżeństwo niesie ze sobą różne wyzwania i wiąże się z podejmowaniem ważnych decyzji. To, jak podejdziecie do tych wyzwań i decyzji, wpłynie na dalsze lata waszego wspólnego życia. Jeśli zaufacie Jehowie, to dokonacie mądrych wyborów, a wasze małżeństwo będzie coraz silniejsze i szczęśliwsze. A jeśli nie weźmiecie pod uwagę Bożego sposobu myślenia? Prawdopodobnie napotkacie trudności, które odbiją się na waszym związku negatywnie, i nie będziecie szczęśliwi (odczytaj Psalm 37:3, 4).

2 Chociaż ten artykuł jest skierowany do młodych małżeństw, to omawia wyzwania, przed jakimi mogą stanąć wszystkie pary małżeńskie. Zobaczymy, czego możemy się nauczyć od niektórych mężczyzn i kobiet z czasów biblijnych. Wnioski płynące z ich przeżyć można odnieść również do małżeństwa. Poza tym przeanalizujemy przykłady kilku małżeństw z naszych czasów.

WYZWANIA, PRZED JAKIMI MOŻE STANĄĆ MŁODE MAŁŻEŃSTWO

Jakie decyzje mogą powstrzymać młode małżeństwo przed poszerzeniem zakresu służby dla Jehowy? (Zobacz akapity 3 i 4)

3, 4. Przed jakimi wyzwaniami może stanąć młode małżeństwo?

3 Niektórzy mogą zachęcać młodych małżonków do prowadzenia tak zwanego normalnego życia. Rodzice i inni członkowie rodziny mogą ich naciskać, żeby jak najszybciej postarali się o dzieci. Przyjaciele i krewni w dobrej wierze mogą im radzić, żeby kupili dom i komfortowo się urządzili.

4 Jeśli nie będą ostrożni, mogą podjąć decyzje, przez które obciążą się długami. A wtedy przypuszczalnie oboje będą musieli dużo pracować, żeby je spłacić. Świecka praca może im zabierać czas, który powinni poświęcać na studium osobiste, rodzinne wielbienie i służbę kaznodziejską. Być może nawet zaczną opuszczać zebrania, bo będą pracować po godzinach, żeby więcej zarobić albo nie stracić pracy. W rezultacie ominie ich radość wynikająca z pełnego zaangażowania się w służbę dla Jehowy.

5. Co potwierdza przykład Klausa i Marisy?

5 Wiele przykładów potwierdza, że zabieganie o sprawy materialne nie zapewnia szczęścia. Zobaczmy, jak się o tym przekonali Klaus i Marisa *. Po ślubie oboje pracowali na pełny etat, bo zależało im na wygodnym życiu. Ale tak naprawdę nie byli szczęśliwi. Klaus przyznaje: „Pod względem materialnym mieliśmy więcej, niż potrzebowaliśmy, ale nie stawialiśmy sobie żadnych celów duchowych. Szczerze mówiąc, nasze życie było skomplikowane i stresujące”. Być może wy też zauważyliście, że zdobywanie rzeczy materialnych nie daje wam satysfakcji. Jeśli tak, to się nie zniechęcajcie. W dokonaniu zmian może wam pomóc zastanowienie się nad przeżyciami niektórych wiernych sług Bożych. Najpierw zobaczmy, czego mężowie mogą się nauczyć z przykładu króla Jehoszafata.

UFAJCIE JEHOWIE TAK JAK KRÓL JEHOSZAFAT

6. Jak król Jehoszafat zastosował się do rady z Przysłów 3:5, 6, kiedy stanął przed poważnym wyzwaniem?

6 Mężowie, czy czasami czujecie się przytłoczeni odpowiedzialnością, jaka na was spoczywa? Jeżeli tak, to możecie odnieść korzyść z przykładu króla Jehoszafata. Był on odpowiedzialny za cały naród! Jak zadbał o tych, o których miał się troszczyć? Zrobił wszystko, żeby zapewnić im bezpieczeństwo — zbudował w Judzie warowne miasta i stworzył armię liczącą przeszło 1 160 000 żołnierzy (2 Kron. 17:12-19). Po jakimś czasie stanął przed poważnym wyzwaniem. Jemu, jego rodzinie i poddanym zagroziła ogromna armia Ammonitów, Moabitów i ludzi z górzystego regionu Seir (2 Kron. 20:1, 2). Jak się zachował Jehoszafat? Nie polegał na własnych siłach, tylko szukał pomocy u Jehowy. Było to zgodne z mądrą radą z Księgi Przysłów 3:5, 6 (odczytaj). Pokorna modlitwa Jehoszafata, zapisana w 2 Księdze Kronik 20:5-12, pokazuje, jak bardzo ufał swojemu kochającemu niebiańskiemu Ojcu. Jak Jehowa zareagował na tę modlitwę?

7. Jak Jehowa odpowiedział na modlitwę Jehoszafata?

7 Jehowa odpowiedział Jehoszafatowi za pośrednictwem Lewity o imieniu Jachazjel. Polecił: „Zajmijcie pozycje, stójcie i patrzcie, jak Jehowa zapewnia wam wybawienie” (2 Kron. 20:13-17). Z pewnością nie była to typowa taktyka wojenna! Ale przecież wskazówki pochodziły od Jehowy, nie od ludzi. Jehoszafat z pełnym zaufaniem się do nich zastosował. Kiedy razem ze swoimi ludźmi wyruszał na spotkanie z wrogiem, nie ustawił na czele najlepszych żołnierzy, tylko nieuzbrojonych śpiewaków. Jehowa nie zawiódł Jehoszafata — tak jak obiecał, sprowadził na wrogą armię wielką klęskę (2 Kron. 20:18-23).

Młode małżeństwa pokazują, że koncentrują się na służbie dla Jehowy, jeśli modlą się do Niego i studiują Jego Słowo (zobacz akapity 8 i 10)

8. Czego mężowie uczą się od Jehoszafata?

8 Mężowie, czego uczycie się od Jehoszafata? Jesteście odpowiedzialni za swoją rodzinę, więc ciężko pracujecie, żeby ją chronić i się o nią troszczyć. Kiedy napotkacie jakieś trudności, może się wam wydawać, że pokonacie je na własną rękę. Ale nie polegajcie na samych sobie. W osobistych modlitwach proście o pomoc Jehowę. Żarliwie módlcie się też razem z żonami. Szukajcie Jego wskazówek, studiując Biblię i publikacje, które wydaje Jego organizacja, a potem wprowadzajcie je w życie. Niektórzy mogą kwestionować wasze oparte na Biblii decyzje, a nawet twierdzić, że robicie głupio. Mogą mówić, że pieniądze i rzeczy, które można za nie kupić, to najlepsze zabezpieczenie dla rodziny. Ale pamiętajcie o przykładzie Jehoszafata. On ufał Jehowie i dowodził tego czynami. Jehowa nie opuścił swojego lojalnego sługi i nie opuści też was (Ps. 37:28; Hebr. 13:5). Co jeszcze pomoże małżeństwom zaznawać szczęścia?

KONCENTRUJCIE SIĘ W ŻYCIU NA SŁUŻENIU JEHOWIE TAK JAK IZAJASZ I JEGO ŻONA

9. Co możemy powiedzieć o Izajaszu i jego żonie?

9 Izajasz i jego żona koncentrowali się w życiu na służbie dla Jehowy. Izajasz był prorokiem; jego żona mogła otrzymać podobne zadania, bo nazwano ją „prorokinią” (Izaj. 8:1-4). Nie ulega wątpliwości, że dla tego małżeństwa najważniejsze było wielbienie Jehowy. To wspaniały przykład dla dzisiejszych małżeństw!

10. W czym może pomóc małżeństwom studiowanie proroctw?

10 Dzisiejsze małżeństwa mogą naśladować Izajasza i jego żonę, koncentrując się w życiu na służbie dla Jehowy. Wzmocnią swoje zaufanie do Niego, kiedy będą razem studiować proroctwa biblijne i utwierdzać się w przekonaniu, że one zawsze się spełniają (Tyt. 1:2) *. Mogą rozmyślać o tym, jaki udział sami mają w spełnianiu niektórych proroctw. Może na przykład chodzić o słowa Jezusa, że zanim nadejdzie koniec, na całym świecie będzie głoszona dobra nowina (Mat. 24:14). Im bardziej mąż i żona się upewnią, że proroctwa biblijne są wiarygodne, tym bardziej będą zdecydowani robić dla Jehowy wszystko, na co ich stać.

STAWIAJCIE SPRAWY KRÓLESTWA NA PIERWSZYM MIEJSCU TAK JAK PRYSCYLLA I AKWILAS

11. Co udało się Akwilasowi i Pryscylli i dzięki czemu?

11 Młode małżeństwa mogą się wiele nauczyć od Pryscylli i Akwilasa, rodowitych Żydów, którzy mieszkali w Rzymie. Kiedy usłyszeli dobrą nowinę o Jezusie, zostali chrześcijanami. Z pewnością byli zadowoleni ze swojego życia. Ale nagle wszystko się zmieniło, bo cesarz Klaudiusz nakazał Żydom opuścić Rzym. Pomyślmy, co to oznaczało dla Akwilasa i Pryscylli. Musieli zostawić znane im otoczenie, urządzić się w nowym miejscu i na nowo rozkręcić interes związany z wytwarzaniem namiotów. Czy te trudności spowodowały, że odsunęli sprawy Królestwa na dalszy plan? Nie! Po przeprowadzce do Koryntu zaangażowali się w działalność miejscowego zboru i razem z apostołem Pawłem umacniali tamtejszych braci. Później jeszcze kilka razy przenosili się tam, gdzie potrzebni byli głosiciele (Dzieje 18:18-21; Rzym. 16:3-5). Bez wątpienia prowadzili bogate, szczęśliwe życie!

12. Dlaczego małżeństwa powinny wyznaczać sobie cele duchowe?

12 Dzisiaj mężowie i żony mogą naśladować Pryscyllę i Akwilasa, stawiając sprawy Królestwa na pierwszym miejscu. Najlepiej, żeby porozmawiali o swoich życiowych celach jeszcze przed ślubem. Kiedy wyznaczą sobie wspólne cele w służbie dla Jehowy i będą do nich zmierzać, wyraźniej zobaczą, jak w ich życiu działa Jego święty duch (Kazn. 4:9, 12). Pomyślmy o Russellu i Elizabeth. Russell wspomina: „Zanim się pobraliśmy, omówiliśmy wspólnie, jakie konkretnie cele duchowe chcemy sobie wyznaczyć”. Elizabeth dodaje: „Zrobiliśmy to, żeby później w różnych sytuacjach dokonywać takich wyborów, które pomogą nam te cele osiągnąć”. Warunki pozwoliły im przeprowadzić się do Mikronezji na teren z potrzebami.

Młode małżeństwa pokazują, że koncentrują się na służbie dla Jehowy, jeśli wyznaczają sobie duchowe cele (zobacz akapit 13)

13. Co dobrego zgodnie z Psalmem 28:7 przynosi poleganie na Jehowie?

13 Podobnie jak Russell i Elizabeth, wiele małżeństw decyduje się nie brać na siebie niepotrzebnych zobowiązań, żeby poświęcać jak najwięcej czasu na głoszenie i nauczanie. Gdy wyznaczają sobie wartościowe cele w służbie dla Jehowy i razem do nich zmierzają, przynosi to wiele dobrego. Przekonują się, że Jehowa się o nich troszczy, jeszcze bardziej Mu ufają i zaznają prawdziwego szczęścia (odczytaj Psalm 28:7).

UFAJCIE OBIETNICOM JEHOWY TAK JAK APOSTOŁ PIOTR I JEGO ŻONA

14. Jak apostoł Piotr i jego żona pokazali, że ufają obietnicy zapisanej w Mateusza 6:25, 31-34?

14 Małżeństwa mogą się też czegoś nauczyć od apostoła Piotra i jego żony. Piotr, jakieś 6 do 12 miesięcy po tym, jak po raz pierwszy spotkał Jezusa, musiał podjąć ważną decyzję. Na co dzień zajmował się rybołówstwem. Kiedy więc Jezus zaprosił go do współpracy w pełnym zakresie, musiał wziąć pod uwagę sytuację swojej rodziny (Łuk. 5:1-11). Postanowił towarzyszyć Jezusowi w działalności ewangelizacyjnej. Mądry wybór! I wszystko wskazuje na to, że żona Piotra poparła tę decyzję. Z Biblii wynika, że po zmartwychwstaniu Jezusa przynajmniej przez jakiś czas sama podróżowała z Piotrem (1 Kor. 9:5). Jej przykładna postawa zapewne przyczyniła się do tego, że Piotr mógł ze swobodą mowy spisać natchnione rady dla chrześcijańskich mężów i żon (1 Piotra 3:1-7). Najwyraźniej oboje ufali obietnicy Jehowy, że jeśli na pierwszym miejscu postawią sprawy Królestwa, On o nich zadba (odczytaj Mateusza 6:25, 31-34).

15. Czego można się nauczyć z przeżyć Tiago i Esther?

15 Jeśli jesteście po ślubie już kilka lat, to czy dalej pielęgnujecie pragnienie poszerzenia zakresu służby? Pomaga w tym między innymi zapoznawanie się z przeżyciami innych małżeństw. Moglibyście na przykład czytać serię artykułów „Chętnie stawili się do dyspozycji”. Dzięki nim Tiago i Esther z Brazylii zapragnęli usługiwać tam, gdzie są większe potrzeby. Tiago opowiada: „Czytaliśmy, jak Jehowa pomagał swoim sługom, i też chcieliśmy odczuć na sobie Jego kierownictwo i opiekę”. Z czasem przenieśli się do Paragwaju, gdzie od 2014 roku usługują na terenie portugalskojęzycznym. Esther mówi: „Oboje bardzo lubimy werset z Efezjan 3:20. Raz za razem przekonujemy się, jak prawdziwe są te słowa”. Paweł zapewnia tam, że Jehowa uczyni dla nas o wiele więcej niż to, o co Go poprosimy. Ta obietnica naprawdę się spełnia!

Młode małżeństwa pokazują, że koncentrują się na służbie dla Jehowy, jeśli korzystają z rad dojrzałych chrześcijan (zobacz akapit 16)

16. Kto może udzielić rad młodym małżeństwom, które chcą przemyśleć swoje cele życiowe?

16 Młode małżeństwa mogą odnieść wiele korzyści z doświadczenia innych, którzy nauczyli się polegać na Jehowie. Niektóre pary pełnią służbę pełnoczasową już od dziesięcioleci. Jeśli widzicie potrzebę, żeby przemyśleć swoje cele, warto zapytać takie osoby o radę. To kolejny sposób, żeby pokazać, że polega się na Jehowie (Prz. 22:17, 19). Poza tym w wyznaczaniu sobie celów duchowych i zmierzaniu do nich mogą pomóc młodym małżeństwom starsi zboru.

17. Co przeżyli Klaus i Marisa i czego możemy się z tego nauczyć?

17 Czasami postanawiamy podjąć jakąś formę służby dla Jehowy, ale sprawy przyjmują nieoczekiwany obrót. Coś takiego przeżyli Klaus i Marisa, wspomniani na początku artykułu. Trzy lata po ślubie zgłosili się do prac budowlanych w Biurze Oddziału w Finlandii. Ale dowiedzieli się, że będą mogli tam zostać tylko sześć miesięcy. Z początku byli rozczarowani. Wkrótce jednak otrzymali zaproszenie na kurs języka arabskiego. Teraz z radością usługują w innym kraju na terenie arabskojęzycznym. Patrząc wstecz, Marisa przyznaje: „Bałam się wyjść poza swoją strefę komfortu i w pełni zaufać Jehowie. Ale On zawsze pomagał nam w niespodziewany sposób. Te przeżycia nauczyły mnie jeszcze bardziej na Nim polegać”. Jak pokazuje ten przykład, jeśli w pełni zaufacie Jehowie, On na pewno was nagrodzi.

18. Jak małżeństwa mogą pokazywać, że polegają na Jehowie?

18 Małżeństwo jest darem od Jehowy (Mat. 19:5, 6). On chce, żeby ten dar sprawiał nam radość (Prz. 5:18). Jeżeli jesteście niedługo po ślubie, czy moglibyście przemyśleć, na co poświęcacie swoje życie? Czy ze wszystkich sił pokazujecie Jehowie, jak bardzo cenicie to, co od Niego otrzymaliście? Rozmawiajcie z Nim w modlitwie. Szukajcie w Jego Słowie zasad, które pasują do waszej sytuacji. A potem stosujcie się do Jego wskazówek. Możecie być pewni, że jeśli koncentrujecie się na służbie dla Jehowy, wasze życie będzie szczęśliwe i satysfakcjonujące!

PIEŚŃ 132 Jesteśmy jednym ciałem

^ Niektóre nasze decyzje mają wpływ na to, ile czasu i sił możemy poświęcić na służbę dla Jehowy. Zwłaszcza młode małżeństwa stoją przed decyzjami, które mogą wpłynąć na całe ich życie. Ten artykuł pomoże im dokonywać mądrych wyborów, które sprawią, że ich życie będzie sensowne i szczęśliwe.

^ Niektóre imiona zostały zmienione.

^ Dla przykładu moglibyście przedyskutować wnioski omówione w rozdziałach 6, 7 i 19 książki Czyste wielbienie Jehowy — nareszcie przywrócone!