1, 2. (a) Dlaczego apostoł Paweł mógł powiedzieć, że miłość jest „największa”? (b) Jakie pytania omówimy?

 KIEDY apostoł Paweł omawiał temat wiary, nadziei i miłości, na koniec powiedział, że „największa z nich jest miłość” (1 Kor. 13:13). Dlaczego mógł tak powiedzieć? W przyszłości nie będziemy już potrzebowali wiary w Boże obietnice dotyczące nowego świata ani nadziei na to, że się spełnią, ponieważ już do tego dojdzie. Ale zawsze będziemy potrzebować miłości do Jehowy i do ludzi. Tak naprawdę ta miłość będzie się umacniać bez końca.

² Ponieważ zawsze będziemy musieli okazywać miłość, omówimy teraz trzy pytania. Po pierwsze, dlaczego powinniśmy kochać jedni drugich? Po drugie, w jaki sposób możemy to robić? I po trzecie, jak umacniać naszą miłość?

3. Z jakich powodów okazujemy sobie nawzajem miłość?

³ Dlaczego to takie ważne, żebyśmy się nawzajem kochali? Między innymi dlatego, że miłość jest cechą charakterystyczną prawdziwych chrześcijan. Jezus powiedział apostołom: „Po miłości widocznej wśród was wszyscy rozpoznają, że jesteście moimi uczniami” (Jana 13:35). Poza tym miłość pomaga nam zachowywać jedność. Paweł nazwał miłość „doskonałą więzią jedności” (Kol. 3:14). Ale jest jeszcze jeden ważny powód, żebyśmy okazywali sobie nawzajem miłość. Apostoł Jan napisał do współwyznawców: „Kto kocha Boga, musi też kochać swojego brata” (1 Jana 4:21). Kiedy kochamy innych, pokazujemy, że kochamy też Boga.

4, 5. Jaki jest związek między naszą miłością do Boga a naszą miłością do innych? Wyjaśnij to.

⁴ W jakim sensie nasza miłość do Boga jest ściśle związana z miłością, jaką okazujemy braciom i siostrom? Pomyślmy o związku, jaki istnieje między naszym sercem a innymi częściami ciała. Kiedy lekarz sprawdza na naszym nadgarstku, czy puls jest prawidłowy, czy słabo wyczuwalny, może dowiedzieć się czegoś na temat stanu naszego serca. Jak moglibyśmy odnieść to do miłości?

⁵ Tak jak lekarz może uzyskać informacje o naszym sercu, sprawdzając puls, tak my możemy dowiedzieć się, jak silna jest nasza miłość do Boga, zastanawiając się, jak bardzo kochamy innych. Jeśli zauważymy, że nasza miłość do współwyznawców osłabła, może to wskazywać, że coś podobnego dzieje się z naszą miłością do Boga. Ale kiedy cały czas staramy się okazywać braciom i siostrom miłość, świadczy to o tym, że nasza miłość do Boga jest silna.

6. Dlaczego powinniśmy być zaniepokojeni, jeśli nasza miłość do braci i sióstr słabnie? (1 Jana 4:7-9, 11).

⁶ Dlaczego powinniśmy być zaniepokojeni, jeśli nasza miłość do braci i sióstr słabnie? Bo może to oznaczać, że jesteśmy w duchowym niebezpieczeństwie. Wyraźnie na to wskazał apostoł Jan: „Kto nie kocha brata, którego widzi, nie może kochać Boga, którego nie widzi” (1 Jana 4:20). Czego się z tego uczymy? Jehowa jest z nas zadowolony tylko wtedy, kiedy ‛kochamy jedni drugich’ (odczytaj 1 Jana 4:7-9, 11).

7, 8. Na jakie sposoby możemy pokazywać innym, że ich kochamy?

⁷ W Słowie Bożym wiele razy znajdujemy polecenie, ‛żebyśmy się nawzajem kochali’ (Jana 15:12, 17; Rzym. 13:8; 1 Tes. 4:9; 1 Piotra 1:22; 1 Jana 4:11). Jednak miłość to uczucie, które rodzi się w sercu, a przecież żaden człowiek nie może zajrzeć nam do serca. Co więc możemy zrobić, żeby nasza miłość była widoczna? Możemy ją wyrażać słowami i czynami.

⁸ Jest wiele sposobów, na jakie możemy pokazywać naszym braciom i siostrom, że ich kochamy. Oto kilka przykładów: „Bądźcie prawdomówni wobec siebie nawzajem” (Zach. 8:16). „Zachowujcie między sobą pokój” (Marka 9:50). „Wyprzedzajcie się w okazywaniu sobie nawzajem szacunku” (Rzym. 12:10). „Serdecznie przyjmujcie drugich w swoim gronie” (Rzym. 15:7). „Przebaczajcie sobie nawzajem” (Kol. 3:13). „Noście brzemiona jedni drugich” (Gal. 6:2). „Wciąż (...) pocieszajcie się nawzajem” (1 Tes. 4:18). „Jedni drugich budujcie” (1 Tes. 5:11). „Módlcie się jedni za drugich” (Jak. 5:16).

9. Dlaczego pocieszanie innych jest ważnym wyrazem naszej miłości? (Zobacz też ilustrację).

⁹ Przyjrzyjmy się jednemu ze sposobów okazywania innym miłości, o którym wspomniano w poprzednim akapicie. Chodzi o zachętę Pawła: „Wciąż (...) pocieszajcie się nawzajem”. Dlaczego pocieszanie jest ważnym wyrazem naszej miłości? Pewne opracowanie biblijne wyjaśnia, że użyte przez Pawła słowo oddane jako „pocieszać” oznacza „stanie obok drugiej osoby, by dodawać jej otuchy, gdy przechodzi trudne próby”. Kiedy więc pocieszamy współwyznawcę, który przeżywa trudne chwile, pomagamy mu nadal wiernie służyć Jehowie. Za każdym razem, gdy podajemy pomocną dłoń, okazujemy miłość (2 Kor. 7:6, 7, 13).

10. Jaki jest związek między odczuwaniem współczucia a pocieszaniem?

¹⁰ Pocieszanie jest ściśle związane z odczuwaniem współczucia. Pod jakim względem? Kiedy ktoś współczuje osobie, która cierpi, stara się ją pocieszyć i jej pomóc. A więc współczucie pobudza do działania. Zwróćmy uwagę, jak Paweł połączył współczucie Jehowy z pocieszeniem, którego On udziela. Nazwał Jehowę „Ojcem serdecznego współczucia i Bogiem wszelkiego pocieszenia” (2 Kor. 1:3). Jehowa jest Źródłem współczucia, ponieważ leży ono w Jego naturze i wręcz z Niego emanuje. Pobudza Go do pocieszania nas „we wszystkich naszych próbach” (2 Kor. 1:4). Tak jak czysta woda wypływająca ze źródła orzeźwia tych, którzy są spragnieni, tak Jehowa zapewnia orzeźwienie i pokrzepienie osobom przygnębionym. Jak możemy Go w tym naśladować? Możemy między innymi pielęgnować cechy, które pomagają nam zapewniać innym pocieszenie. Jakie to cechy?

11. Jakie jeszcze cechy zgodnie z Kolosan 3:12 i 1 Piotra 3:8 musimy pielęgnować, żeby pocieszać innych?

¹¹ Dzięki czemu zachowamy miłość potrzebną do tego, żebyśmy „wciąż (...) pocieszali się nawzajem”? Powinniśmy rozwijać takie piękne cechy, jak empatia, miłość braterska czy życzliwość (odczytaj Kolosan 3:12; 1 Piotra 3:8). Jak mogą nam one pomóc? Kiedy współczucie i powiązane z nim cechy staną się częścią naszej osobowości, pocieszanie innych będzie przychodzić nam naturalnie. Jak powiedział Jezus, „usta mówią to, czym jest przepełnione serce. Dobry człowiek ze swego skarbca z dobrymi rzeczami wydobywa rzeczy dobre” (Mat. 12:34, 35). Pocieszanie braci i sióstr, którzy tego potrzebują, jest naprawdę ważnym sposobem wyrażania naszej miłości.

12. (a) Dlaczego musimy zachowywać czujność? (b) Jakie pytanie teraz omówimy?

¹² Wszyscy chcemy ‛dalej kochać jedni drugich’ (1 Jana 4:7). Musimy jednak pamiętać o ostrzeżeniu, jakie podał Jezus: „Miłość większości oziębnie” (Mat. 24:12). Jezus nie mówił, że do czegoś takiego dojdzie na wielką skalę wśród jego uczniów. Ale musimy uważać, żeby nie wpływał na nas brak miłości widoczny w tym świecie. Pamiętając o tym, omówmy teraz ważne pytanie: Czy w jakiś sposób możemy sprawdzić, czy nasza miłość do braci i sióstr jest silna?

13. Co może wystawiać na próbę naszą miłość?

¹³ Żeby sprawdzić, jak silna jest nasza miłość, możemy na przykład zastanowić się, jak reagujemy w pewnych sytuacjach (2 Kor. 8:8). O jednej z nich wspomniał apostoł Piotr: „Przede wszystkim żarliwie kochajcie jedni drugich, bo miłość zakrywa mnóstwo grzechów” (1 Piotra 4:8). Tak więc naszą miłość mogą wystawiać na próbę słabości i niedoskonałość naszych współwyznawców.

14. Jaka powinna być nasza miłość zgodnie z 1 Piotra 4:8? Podaj przykład.

¹⁴ Przyjrzyjmy się bliżej słowom Piotra. Pierwsza część wersetu 8 mówi, jaka powinna być nasza miłość — żarliwa. Słowo, którego użył tu Piotr, dosłownie znaczy „rozpostarta; rozciągnięta”. Druga część wersetu opisuje efekt okazywania takiej miłości — zakrywa ona grzechy naszych braci. Moglibyśmy zilustrować to tak: Chwytamy naszą miłość obiema rękami, jakby była rozciągliwym materiałem, i coraz bardziej ją rozciągamy, aż zakryjemy nie jeden, nie dwa, ale „mnóstwo grzechów”. „Zakryć” to inaczej mówiąc przebaczyć. Tak jak kawałek materiału może zakryć plamę, tak miłość może zakryć słabości i niedoskonałość innych.

15. Co będziemy w stanie robić, jeśli nasza miłość do braci i sióstr jest wystarczająco silna? (Kolosan 3:13).

¹⁵ Nasza miłość do innych powinna być na tyle silna, żebyśmy mogli przebaczać ich słabości — nawet jeśli czasem wymaga to sporych wysiłków (odczytaj Kolosan 3:13). Kiedy przebaczamy, pokazujemy, że nasza miłość jest silna i że chcemy sprawiać radość Jehowie. Co jeszcze pomoże nam nie zwracać uwagi na irytujące cechy i błędy innych?

16, 17. Co jeszcze pomoże nam nie zwracać uwagi na drobne błędy innych? Podaj przykład. (Zobacz też ilustrację).

¹⁶ Skupiaj się na zaletach braci i sióstr, a nie na ich wadach. Rozważmy przykład. Wyobraź sobie, że jesteś na spotkaniu towarzyskim. Miło spędzasz czas z braćmi i siostrami, a na koniec robicie sobie grupowe zdjęcie. Na wszelki wypadek robisz jeszcze dwa, gdyby pierwsze nie wyszło. Masz teraz trzy zdjęcia. Zauważasz zdjęcie, na którym jeden z braci nie wyszedł dobrze. Co robisz? Kasujesz je, bo masz jeszcze dwa, na których wszyscy, łącznie z tym bratem, się uśmiechają.

¹⁷ Zdjęcia z tego przykładu można przyrównać do naszych wspomnień. Zazwyczaj miło wspominamy czas spędzony ze współwyznawcami. Ale przypuśćmy, że przy jednej z takich okazji brat lub siostra powie albo zrobi coś nieżyczliwego. Co powinniśmy zrobić z takim wspomnieniem? Czy nie warto byłoby się go pozbyć, tak jak nieudanego zdjęcia? (Prz. 19:11; Efez. 4:32). Możemy wymazać z pamięci drobny błąd naszego współwyznawcy, bo przecież mamy wiele miłych wspomnień związanych z tą osobą. Właśnie takie wspomnienia chcemy zachowywać i cenić.

18. Jakie myśli dotyczące miłości rozważyliśmy w tym artykule?

¹⁸ Dlaczego chcemy, żeby nasza miłość cały czas była silna? Powiedzieliśmy już, że kiedy okazujemy miłość braciom i siostrom, okazujemy miłość Jehowie. Jak możemy pokazywać, że kochamy naszych współwyznawców? Możemy na przykład ich pocieszać. Do tego, by ‛wciąż pocieszać się nawzajem’, będzie nas pobudzało współczucie. Jak możemy dbać, żeby nasza miłość zawsze była silna? Starając się ze wszystkich sił wybaczać innym błędy.

19. Dlaczego okazywanie miłości jest ważne zwłaszcza dzisiaj?

¹⁹ Dlaczego okazywanie miłości jest ważne zwłaszcza dzisiaj? Zwróćmy uwagę na powód podany przez Piotra: „Przybliżył się (...) koniec wszystkiego. Dlatego (...) żarliwie kochajcie jedni drugich” (1 Piotra 4:7, 8). Czego możemy się spodziewać, w miarę jak koniec tego złego świata się przybliża? Jezus zapowiedział: „Z powodu mojego imienia wszystkie narody będą pałać do was nienawiścią” (Mat. 24:9). Żeby wytrwać mimo takiej nienawiści, musimy zachowywać jedność. Jeśli kochamy naszych braci i siostry, Szatanowi nie uda się nas podzielić, bo miłość jest „doskonałą więzią jedności” (Kol. 3:14; Filip. 2:1, 2).