1, 2. (a) Dlaczego wielu ludziom trudno jest ufać osobom sprawującym władzę? (b) Co omówimy w tym artykule?

 DZISIAJ wielu ludziom trudno jest ufać osobom sprawującym władzę. Widzą, że systemy prawne i polityczne często faworyzują bogatych i wpływowych, a biednych traktują niesprawiedliwie. W Biblii trafnie zauważono: „Człowiek panuje nad człowiekiem ku jego szkodzie” (Kazn. 8:9). Wiele do życzenia pozostawia również postępowanie niektórych przywódców religijnych, przez co niejedna osoba straciła zaufanie do Boga. Kiedy więc zaczynamy studiować z kimś Biblię, musimy pomóc mu rozwinąć zaufanie do Jehowy i do Jego ziemskich przedstawicieli.

² Oczywiście nie tylko zainteresowani muszą uczyć się ufać Jehowie i Jego organizacji. My też nigdy nie możemy stracić z oczu faktu, że On zawsze postępuje słusznie. Nawet jeśli służymy Mu już od wielu lat, niektóre sytuacje mogą wystawić nasze zaufanie na próbę. W tym artykule omówimy trzy takie sytuacje: 1) kiedy czytamy jakąś relację biblijną, 2) kiedy otrzymujemy wskazówki od organizacji Jehowy oraz 3) kiedy w przyszłości staniemy przed różnymi wyzwaniami.

3. Dlaczego niektóre relacje biblijne mogą być próbą naszego zaufania do Jehowy?

 ³ Czytając Słowo Boże, możemy się zastanawiać, dlaczego Jehowa potraktował niektóre osoby w określony sposób i dlaczego podjął takie, a nie inne decyzje. Na przykład w Księdze Liczb znajdujemy relację o tym, że skazał na śmierć Izraelitę, który zbierał drewno w szabat. A z 2 Księgi Samuela dowiadujemy się, że kilkaset lat później przebaczył królowi Dawidowi cudzołóstwo i morderstwo (Liczb 15:32, 35; 2 Sam. 12:9, 13). Mogłoby się nam nasunąć pytanie: „Dlaczego Dawidowi Jehowa przebaczył tak ciężkie grzechy, a człowieka, który popełnił — wydawałoby się — lżejsze przewinienie, ukarał śmiercią?”. W zrozumieniu tego pomoże nam rozważenie trzech czynników, o których powinniśmy pamiętać podczas czytania Biblii.

4. Jak słowa z Rodzaju 18:20, 21 i Powtórzonego Prawa 10:17 umacniają nasze zaufanie do decyzji Jehowy?

⁴ Biblia nie zawsze podaje wszystkie szczegóły. Na przykład wiemy, że Dawid szczerze żałował tego, co zrobił (Ps. 51:2-4). A co wiemy o człowieku, który złamał prawo dotyczące szabatu? Czy okazał skruchę za swój czyn? Czy nie łamał praw Jehowy już w przeszłości? Czy nie ignorował udzielanych mu ostrzeżeń? Biblia tego nie mówi. Ale jednego możemy być pewni: Jehowie „niesprawiedliwość jest obca” (Powt. Pr. 32:4). On zna wszystkie fakty. Na decyzje, które podejmuje, nie mają wpływu pogłoski, uprzedzenia ani nic innego, co wypacza ludzką ocenę sytuacji (odczytaj Rodzaju 18:20, 21; Powtórzonego Prawa 10:17). Im lepiej poznajemy Jehowę i Jego zasady, tym bardziej ufamy Jego decyzjom. Nawet jeśli podczas czytania Biblii nasuną się nam pytania, na które nie potrafimy znaleźć odpowiedzi, to znamy naszego Boga wystarczająco dobrze, by nie wątpić, że On „zawsze postępuje w sposób prawy” (Ps. 145:17).

5. Jak niedoskonałość wpływa na nasze poczucie sprawiedliwości? (Zobacz też ramkę „ Nasze niedoskonałe spojrzenie na sprawiedliwość”).

⁵ Nasze poczucie sprawiedliwości jest zniekształcone przez niedoskonałość. Bóg stworzył nas na swój obraz, dlatego mamy silne poczucie sprawiedliwości (Rodz. 1:26). Ale jesteśmy niedoskonali i możemy coś błędnie ocenić, nawet jeśli myślimy, że znamy wszystkie fakty. Przypomnijmy sobie, jak niezadowolony był Jonasz, kiedy Jehowa postanowił okazać miłosierdzie skruszonym mieszkańcom Niniwy (Jon. 3:10 do 4:1). A przecież dzięki temu życie ocaliło ponad 120 000 ludzi! To Jonasz — nie Jehowa — błędnie ocenił sytuację.

6. Dlaczego Jehowa nie musi wyjaśniać nam powodów swoich decyzji?

⁶ Jehowa nie musi tłumaczyć się ludziom ze swoich decyzji. To prawda, że w przeszłości pozwalał swoim sługom wyrażać zaniepokojenie w związku z decyzjami, które podjął albo właśnie miał podjąć (Rodz. 18:25; Jon. 4:2, 3). I czasami wyjaśniał ich powody (Jon. 4:10, 11). Jednak nie jest do tego zobowiązany. Jako nasz Stwórca nie potrzebuje naszej aprobaty — ani przed podjęciem jakiegoś działania, ani potem (Izaj. 40:13, 14; 55:9).

7. Co może być dla nas wyzwaniem i dlaczego?

⁷ Być może nie mamy żadnych wątpliwości, że Jehowa zawsze robi to, co słuszne. Jednak wyzwaniem może być dla nas ufanie Jego ziemskim przedstawicielom. Moglibyśmy się zastanawiać, czy ci, którym powierzył pewną miarę władzy w swojej organizacji, rzeczywiście poddają się Jego kierownictwu, czy raczej działają na własną rękę. Tak właśnie mogli myśleć niektórzy w czasach biblijnych. Wróćmy do przykładów wspomnianych w  akapicie 3. Krewny człowieka, który został uśmiercony za złamanie prawa dotyczącego szabatu, mógłby się zastanawiać, czy Mojżesz naprawdę zapytał o wskazówki Jehowę. A przyjaciel Hetyty Uriasza, którego żona popełniła cudzołóstwo z Dawidem, mógłby dojść do wniosku, że Dawid wykorzystał swoją pozycję, żeby uniknąć zasłużonej kary. Ale prawda jest taka: Nie można twierdzić, że ufa się Jehowie, jeśli nie ufa się Jego ziemskim przedstawicielom — ludziom, których On obdarzył zaufaniem.

8. Pod jakim względem funkcjonowanie dzisiejszego zboru chrześcijańskiego przypomina wzór ustanowiony w I wieku? (Dzieje 16:4, 5).

⁸ Dzisiaj Jehowa kieruje ziemską częścią swojej organizacji za pośrednictwem „niewolnika wiernego i roztropnego” (Mat. 24:45). Niewolnik ten, podobnie jak ciało kierownicze w I wieku, przewodzi ludowi Bożemu na całej ziemi i udziela wskazówek starszym zboru (odczytaj Dzieje 16:4, 5). Z kolei starsi dbają o to, żeby zbory trzymały się tych wskazówek. Gdy jesteśmy posłuszni temu, co nam przekazują niewolnik i starsi, dajemy dowód zaufania do sposobu działania Jehowy.

9. Kiedy może nam być trudno popierać decyzje starszych i dlaczego?

⁹ Czasami popieranie decyzji starszych nie jest łatwe. Na przykład w ostatnich latach przeprowadzono reorganizację wielu zborów i obwodów. Zdarza się, że starsi proszą głosicieli o przeniesienie się do innego zboru, żeby Sale Królestwa były jak najlepiej wykorzystywane. Jeśli to my jesteśmy proszeni o taką zmianę, może nam być trudno rozstać się z przyjaciółmi i krewnymi. Wiemy, że starsi nie otrzymują bezpośrednio od Boga wskazówek, gdzie przydzielić każdego głosiciela. I właśnie to może być dla nas wyzwaniem. Ale Jehowa upoważnił starszych do podejmowania takich decyzji i im ufa, więc my też powinniśmy im ufać *.

10. Dlaczego w myśl Hebrajczyków 13:17 powinniśmy współpracować ze starszymi?

¹⁰ Dlaczego powinniśmy współpracować ze starszymi i popierać ich decyzje, nawet jeśli coś nie jest po naszej myśli? Bo dzięki temu przyczyniamy się do jedności wśród ludu Jehowy (Efez. 4:2, 3). Gdy wszyscy pokornie podporządkowujemy się decyzjom podejmowanym przez grona starszych, zbory rozwijają się pod względem duchowym (odczytaj Hebrajczyków 13:17). A co ważniejsze, kiedy współpracujemy z tymi, którym Jehowa polecił się o nas troszczyć, pokazujemy, że Mu ufamy (Dzieje 20:28).

11. Jak możemy wzmacniać zaufanie do wskazówek otrzymywanych od starszych?

¹¹ Jak możemy wzmacniać zaufanie do wskazówek otrzymywanych od starszych? Powinniśmy pamiętać, że gdy starsi rozpatrują sprawy dotyczące zboru, modlą się o ducha świętego. Poza tym wnikliwie analizują odpowiednie zasady biblijne oraz uwzględniają wskazówki Bożej organizacji. Szczerze pragną podobać się Jehowie i zapewniać Jego sługom jak najlepszą opiekę. Ci wierni Bogu mężczyźni wiedzą, że są przed Nim odpowiedzialni za to, jak wywiązują się ze swoich zadań (1 Piotra 5:2, 3). Pomyślmy: Świat jest podzielony na tle narodowościowym, religijnym i politycznym, a my jesteśmy zjednoczeni w wielbieniu jedynego prawdziwego Boga, Jehowy. Bez Jego błogosławieństwa nie byłoby to możliwe!

12. Co muszą rozważyć starsi, żeby ustalić, czy grzesznik okazuje szczerą skruchę?

¹² Jehowa powierzył starszym odpowiedzialne zadanie dbania o czystość zboru. Oczekuje od nich, że jeśli jakiś chrześcijanin popełni poważny grzech, ustalą, czy ktoś taki może zostać w zborze. Między innymi muszą się upewnić, czy ta osoba okazuje szczerą skruchę. Może twierdzi, że żałuje tego, co zrobiła, ale czy naprawdę czuje do tego wstręt? Czy jest zdecydowana nie powtórzyć tego grzechu? Jeżeli dopuściła się go pod wpływem złego towarzystwa, to czy jest gotowa je porzucić? Biorąc pod uwagę nastawienie grzesznika, starsi z modlitwą analizują fakty i zasady biblijne. Dopiero wtedy postanawiają, czy może on zostać w zborze. Czasami muszą podjąć decyzję o wykluczeniu (1 Kor. 5:11-13).

13. Nad czym moglibyśmy się zastanawiać, gdyby został wykluczony nasz przyjaciel lub krewny?

¹³ Jak może zostać wypróbowane nasze zaufanie do starszych? Jeśli wykluczony nie jest naszym przyjacielem ani krewnym, możemy łatwo zaakceptować podjętą decyzję. Załóżmy jednak, że jest to ktoś nam bliski. Moglibyśmy się zastanawiać, czy starsi wzięli pod uwagę wszystkie fakty albo czy ich decyzja pokrywa się z decyzją Jehowy. Co może nam pomóc w takiej sytuacji?

14. Co może nam pomóc, jeśli starsi podjęli decyzję o wykluczeniu bliskiej nam osoby?

¹⁴ Pamiętajmy, że to Jehowa wymaga, żeby wykluczać nieokazujących skruchy grzeszników. Jest to dobre dla nich samych i dla zboru. Gdyby taka osoba pozostała w zborze, mogłaby wywierać na innych zły wpływ (Gal. 5:9). Oprócz tego mogłaby nie dostrzegać powagi swojego grzechu i nie mieć motywacji do tego, żeby zmienić sposób myślenia oraz postępowania i odzyskać uznanie Jehowy (Kazn. 8:11). Możemy być pewni, że starsi nie podejmują decyzji o wykluczeniu pochopnie. Pamiętają, że tak jak sędziowie w starożytnym Izraelu, ‛sądzą nie w imieniu człowieka, lecz w imieniu Jehowy’ (2 Kron. 19:6, 7).

15. Dlaczego teraz powinniśmy ufać kierownictwu Jehowy bardziej niż kiedykolwiek wcześniej?

¹⁵ Im bliższy jest koniec tego świata, tym bardziej powinniśmy ufać kierownictwu Jehowy — bardziej niż kiedykolwiek wcześniej. Dlaczego? Podczas wielkiego ucisku możemy otrzymać wskazówki, które wydadzą nam się dziwne, niepraktyczne albo nielogiczne. Oczywiście Jehowa nie przemówi do nas osobiście. Najprawdopodobniej poda nam te wytyczne za pośrednictwem swoich przedstawicieli. Raczej nie będzie wtedy czasu na roztrząsanie wątpliwości albo zastanawianie się: „Czy te wskazówki naprawdę pochodzą od Jehowy, czy może bracia działają na własną rękę?”. Jak się zachowasz w tym przełomowym momencie? Odpowiedź może zależeć od tego, jak już teraz reagujesz na teokratyczne przewodnictwo. Jeżeli z zaufaniem mu się podporządkowujesz, przypuszczalnie to samo zrobisz podczas wielkiego ucisku (Łuk. 16:10).

16. Jak nasze zaufanie do Jehowy może zostać wypróbowane w najbliższej przyszłości?

¹⁶ Jest jeszcze jedna sprawa, którą powinniśmy wziąć pod uwagę — jak zareagujemy, kiedy Jehowa będzie wykonywał wyrok na tym złym świecie. Teraz mamy nadzieję, że jeszcze wiele osób, które na razie Mu nie służą — w tym nasi krewni — zacznie to robić. Ale w Armagedonie Jehowa za pośrednictwem Jezusa ostatecznie osądzi każdego człowieka (Mat. 25:31-33; 2 Tes. 1:7-9). Nie my będziemy decydować, komu okaże miłosierdzie, a komu nie (Mat. 25:34, 41, 46). Czy zaufamy wtedy Jego osądowi? A może to, co postanowi, stanie się dla nas powodem do potknięcia? Widać więc, że musimy umacniać swoje zaufanie do Jehowy już teraz, żeby bezgranicznie Mu ufać w przyszłości.

17. Jakie korzyści odniesiemy z tego, że Jehowa wykona wyrok na tym złym świecie?

¹⁷ Wyobraźmy sobie, jak będzie wyglądało nasze życie, kiedy Jehowa wykona wyrok na tym złym świecie. Nie będzie już fałszywych religii, zachłannego systemu ekonomicznego ani rządów, które na przestrzeni wieków przysporzyły ludziom niewyobrażalnych cierpień. Nie będziemy doświadczać problemów ze zdrowiem, starości ani śmierci naszych bliskich — tego, co dziś jest wpisane w nasze życie. Szatan i demony na 1000 lat zostaną pozbawieni możliwości działania, a skutki ich buntu zostaną odwrócone (Obj. 20:2, 3). Będziemy wtedy bardzo szczęśliwi, że zaufaliśmy Jehowie, który zawsze postępuje słusznie!

18. Czego uczymy się z przeżyć Izraelitów, które opisano w Liczb 11:4-6 i 21:5?

¹⁸ Czy życie w nowym świecie będzie się wiązało z jakimiś wyzwaniami, które wystawią na próbę nasze zaufanie do Jehowy? Pomyślmy, co się wydarzyło krótko po tym, jak Izraelici zostali wyzwoleni z niewoli w Egipcie. Część z nich zaczęła tęsknić za jedzeniem, które tam jedli, i narzekać na mannę, którą zapewniał im Jehowa (odczytaj Liczb 11:4-6; 21:5). Czy moglibyśmy zareagować podobnie po zakończeniu wielkiego ucisku? Nie wiemy, ile wysiłku będzie wymagało oczyszczenie ziemi i przekształcenie jej w raj. Prawdopodobnie na początku będzie do wykonania mnóstwo pracy i życie nie będzie takie łatwe. Czy ośmielimy się wtedy narzekać na to, co zapewni nam Jehowa? Jedno jest pewne: Im bardziej teraz cenimy to, co od Niego otrzymujemy, tym większe jest prawdopodobieństwo, że będziemy to cenić w przyszłości.

19. Jak byś podsumował główne myśli tego artykułu?

¹⁹ Jehowa zawsze postępuje słusznie. Musimy być o tym przekonani. Musimy też ufać osobom, za pośrednictwem których zapewnia nam przewodnictwo. Nigdy nie zapominajmy, co Jehowa powiedział przez proroka Izajasza: „Zachowujcie spokój i okazujcie zaufanie — to będzie waszą siłą” (Izaj. 30:15).