1. Jak Jezus odpowiedział swoim uczniom na pytanie dotyczące „zakończenia systemu rzeczy” i do czego ich zachęcił?

 KILKA dni przed śmiercią Jezusa czterech jego uczniów zapytało go: „Co będzie znakiem (...) zakończenia systemu rzeczy?” (Mat. 24:3). Prawdopodobnie zastanawiali się oni, po czym rozpoznają, że zbliża się zagłada Jerozolimy oraz świątyni. Jezus udzielił im odpowiedzi dotyczącej nie tylko społeczeństwa żydowskiego, ale też okresu „zakończenia systemu rzeczy”, w którym żyjemy obecnie. Powiedział między innymi: „O tym dniu czy godzinie nie wie nikt — ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko Ojciec”. Potem zachęcił wszystkich swoich uczniów, żeby ‛stale czuwali’ (Marka 13:32-37).

2. Dlaczego chrześcijanie pochodzenia żydowskiego musieli pozostawać czujni?

² W I wieku chrześcijanie pochodzenia żydowskiego musieli pozostawać czujni, bo od tego zależało ich życie. Jezus wskazał swoim uczniom, po czym poznają, że zburzenie Jerozolimy jest bliskie. Powiedział: „Kiedy (...) zobaczycie Jerozolimę otoczoną przez obozujące wojska, wiedzcie, że przybliżyło się jej spustoszenie”. Mieli wtedy usłuchać ostrzeżenia Jezusa i „uciekać w góry” (Łuk. 21:20, 21). Ci, którzy tak zrobili, ocalili życie, gdy Rzymianie zniszczyli miasto.

3. Co omówimy w tym artykule?

³ Dzisiaj żyjemy w okresie zakończenia tego złego systemu rzeczy. Dlatego my też musimy pozostawać czujni. W tym artykule omówimy, jak możemy zachowywać równowagę, obserwując to, co się dzieje na świecie. Zastanowimy się też, co to znaczy ‛mieć się na baczności’ i jak robić dobry użytek z czasu, który nam jeszcze pozostał.

4. Dlaczego powinniśmy interesować się tym, jak wydarzenia na świecie spełniają proroctwa biblijne?

⁴ Mamy ważne powody, żeby interesować się tym, jak wydarzenia na świecie spełniają proroctwa biblijne. Na przykład Jezus wymienił konkretne wydarzenia, które pomagają nam dostrzec, że koniec świata Szatana jest bliski (Mat. 24:3-14). Z kolei apostoł Piotr zachęcił, żebyśmy zwracali uwagę na spełniające się proroctwa, bo dzięki temu nasza wiara cały czas będzie silna (2 Piotra 1:19-21). A ostatnia księga biblijna zaczyna się słowami: „Objawienie od Jezusa Chrystusa, które dał mu Bóg, żeby pokazać swoim niewolnikom, co ma się stać wkrótce” (Obj. 1:1). Bardzo więc interesujemy się wydarzeniami na świecie i tym, jak spełniają one proroctwa biblijne. I możliwe, że chętnie rozmawiamy o tym ze współwyznawcami.

5. Czego powinniśmy unikać, a co robić? (Zobacz też ilustracje).

⁵ Kiedy rozmawiamy o proroctwach biblijnych, powinniśmy unikać spekulowania. Dlaczego? Ponieważ nie chcemy powiedzieć czegoś, co negatywnie wpłynęłoby na jedność w zborze. Na przykład możemy słyszeć, jak przywódcy polityczni omawiają sposoby rozwiązania jakiegoś konfliktu i zaprowadzenia pokoju i bezpieczeństwa. Zamiast spekulować, czy stanowi to spełnienie proroctwa z 1 Listu do Tesaloniczan 5:3, powinniśmy być na bieżąco z materiałami wydawanymi przez organizację Jehowy. Jeśli to właśnie one są podstawą naszych rozmów, przyczyniamy się do tego, że w zborze panuje „jedność myśli i poglądów” (1 Kor. 1:10; 4:6).

6. Czego uczymy się ze słów zapisanych w 2 Piotra 3:11-13?

⁶ Odczytaj 2 Piotra 3:11-13. Słowa apostoła Piotra pomagają nam zachowywać równowagę, gdy analizujemy proroctwa biblijne. Zachęcił on, żebyśmy ‛stale pamiętali o dniu Jehowy’. Dlaczego? Nie dlatego, że chcemy poznać „dzień i godzinę” Armagedonu, ale dlatego, że chcemy dobrze wykorzystywać nasz czas — „postępować w sposób święty i robić to, co świadczy o oddaniu dla Boga” (Mat. 24:36; Łuk. 12:40). Inaczej mówiąc, chcemy, żeby nasze czyny podobały się Jehowie, a nasze wysiłki w służbie świadczyły o miłości do Niego. Żeby tak było, musimy ‛mieć się na baczności’.

7. Jak możemy pokazywać, że mamy się na baczności? (Łukasza 21:34).

⁷ Jezus zachęcił swoich uczniów, żeby zwracali uwagę nie tylko na wydarzenia światowe, ale też na samych siebie. Przyjrzyjmy się jego słowom zanotowanym w Ewangelii według Łukasza 21:34 (odczytaj). Jezus powiedział: „Miejcie się na baczności”. Osoba, która ma się na baczności, jest wyczulona na to, co może zagrozić jej więzi z Jehową, i się tego wystrzega. Robi wszystko, żeby Bóg dalej ją kochał (Prz. 22:3; Judy 20, 21).

8. Jaką radę do chrześcijan skierował apostoł Paweł?

⁸ Podobną radę skierował do chrześcijan apostoł Paweł. Braciom w Efezie napisał: „Bardzo więc uważajcie, żeby nie postępować jak niemądrzy. Postępujcie jak mądrzy” (Efez. 5:15, 16). Nasze usposobienie duchowe cały czas jest narażone na niebezpieczeństwo. Dlatego Biblia zachęca: „Stale sobie uświadamiajcie, co jest wolą Jehowy”. Jeśli tak robimy, poradzimy sobie z każdym zagrożeniem (Efez. 5:17).

9. Jak ustalić, co w danej sprawie jest wolą Jehowy?

⁹ Biblia nie mówi o wszystkim, co może zagrozić naszej więzi z Jehową. Nieraz musimy podejmować decyzje w sprawach, o których Biblia wprost się nie wypowiada. Żeby były one mądre, musimy ustalić, „co jest wolą Jehowy”. Pomoże nam w tym regularne studiowanie Słowa Bożego i rozmyślanie nad nim. Im lepiej rozumiemy wolę Jehowy i im bardziej nasz sposób myślenia przypomina sposób myślenia Jezusa, tym łatwiej będzie nam postępować mądrze — nawet jeśli w danej sprawie nie ma konkretnych przepisów (1 Kor. 2:14-16). Niektóre zagrożenia są oczywiste, a inne bardziej subtelne.

10. Między innymi jakich zagrożeń musimy unikać?

¹⁰ Musimy unikać między innymi flirtowania, nadmiernego picia alkoholu, przejadania się, krzywdzącej mowy, pornografii, rozrywki pełnej przemocy i tym podobnych rzeczy (Ps. 101:3). Nasz wróg, Diabeł, ciągle szuka okazji, żeby zaszkodzić naszej więzi z Jehową (1 Piotra 5:8). Jeśli nie będziemy ostrożni, może zasiać w naszym umyśle i sercu ziarna zawiści, nieuczciwości, chciwości, nienawiści, pychy czy urazy (Gal. 5:19-21). Z początku te skłonności mogą wydawać się niegroźne. Ale jeśli nie podejmiemy działań, żeby je wykorzenić, będą się rozwijać niczym trujący chwast i prowadzić do problemów (Jak. 1:14, 15).

11. Jakiego subtelnego zagrożenia musimy unikać i dlaczego?

¹¹ Jednym z zagrożeń, których nie widać na pierwszy rzut oka, jest złe towarzystwo. Załóżmy, że pracujesz z kimś, kto nie podziela twoich przekonań religijnych. Chcesz, żeby miał o Świadkach Jehowy dobre zdanie, dlatego jesteś uprzejmy i pomocny. Być może też zgadzasz się od czasu do czasu zjeść z nim posiłek. Po niedługim czasie robisz to już regularnie. Zdarza się, że twój współpracownik porusza niemoralne tematy. Z początku starasz się to ignorować, ale z czasem tak się przyzwyczajasz, że już cię to nie razi. Pewnego dnia współpracownik zaprasza cię po pracy na drinka, a ty się zgadzasz. Powoli zaczynasz przejmować niektóre jego poglądy. Czy zajmie to dużo czasu, zanim zaczniesz się zachowywać tak jak on? Oczywiście chcemy okazywać życzliwość i szacunek wszystkim ludziom. Musimy jednak pamiętać, że towarzystwo, jakie wybieramy, ma na nas duży wpływ (1 Kor. 15:33). Jeśli zgodnie z radą Jezusa ‛mamy się na baczności’, nie będziemy niepotrzebnie spędzać czasu z ludźmi, którzy nie trzymają się zasad Jehowy (2 Kor. 6:15). Dostrzeżemy zagrożenie i będziemy go unikać.

12. Czym mieli się zajmować naśladowcy Jezusa, czekając na zburzenie Jerozolimy i świątyni?

¹² Czekając na zburzenie Jerozolimy i świątyni, naśladowcy Jezusa nie mieli być bezczynni. Jezus dał im do wykonania pewne zadanie. Polecił im głosić dobrą nowinę „w Jerozolimie, w całej Judei, Samarii i aż do najdalszego miejsca na ziemi” (Dzieje 1:6-8). Mieli przed sobą mnóstwo pracy! Dając z siebie to, co najlepsze, mogli robić dobry użytek ze swojego czasu.

13. Dlaczego musimy robić dobry użytek ze swojego czasu? (Kolosan 4:5).

¹³ Odczytaj Kolosan 4:5. Żeby ‛mieć się na baczności’, musimy sprawdzać, jak korzystamy ze swojego czasu. Każdego z nas może spotkać coś nieoczekiwanego (Kazn. 9:11). Możemy nawet stracić życie.

14, 15. Jak zgodnie z Hebrajczyków 6:11, 12 możemy robić dobry użytek ze swojego czasu? (Zobacz też ilustrację).

¹⁴ Robimy dobry użytek ze swojego czasu, kiedy spełniamy wolę Jehowy i umacniamy z Nim więź (Jana 14:21). Musimy być „niezłomni, niewzruszeni, zawsze bardzo zajęci dziełem Pańskim” (1 Kor. 15:58). Jeśli tak postępujemy, to gdy nadejdzie koniec — naszego życia lub tego złego systemu rzeczy — nie będziemy niczego żałować (Mat. 24:13; Rzym. 14:8).

¹⁵ Obecnie Jezus nadal zapewnia kierownictwo swoim uczniom, którzy głoszą o Królestwie Bożym na całej ziemi. Za pośrednictwem organizacji Jehowy szkoli nas do głoszenia dobrej nowiny i daje nam potrzebne narzędzia (Mat. 28:18-20). A my robimy to, czego od nas oczekuje, gdy z całych sił angażujemy się w głoszenie i nauczanie oraz zachowujemy czujność, czekając na koniec tego systemu rzeczy. Jeśli stosujemy się do rady z Listu do Hebrajczyków 6:11, 12, zachowamy niewzruszoną nadzieję „aż do końca” (odczytaj).

16. Na co jesteśmy zdecydowani?

¹⁶ Jehowa ustalił dzień i godzinę zniszczenia świata Szatana. Kiedy to nastąpi, bez wątpienia spełnią się wszystkie proroctwa, które polecił spisać w swoim Słowie. Niekiedy może się wydawać, że koniec tego systemu rzeczy się odwleka. Ale dzień Jehowy się „nie opóźni”! (Hab. 2:3). Bądźmy więc zdecydowani ‛wypatrywać Jehowy’ i ‛cierpliwie czekać na Boga naszego wybawienia’ (Mich. 7:7).