1, 2. Przed jakimi wyzwaniami staje wielu sług Jehowy?

 APOSTOŁ Paweł zachęcał Tymoteusza — a w gruncie rzeczy wszystkich chrześcijan — do dokładnego pełnienia służby (2 Tym. 4:5). Traktujemy tę radę poważnie. Ale stajemy przed różnymi wyzwaniami. Od wielu z nas głoszenie wymaga wielkiej odwagi (2 Tym. 4:2). Pomyślmy o braciach mieszkających w krajach, gdzie nasza działalność jest ograniczona albo nawet zakazana. Biorąc udział w służbie, ryzykują wolność!

² Słudzy Jehowy zmagają się też z różnymi problemami, które mogą odbierać im siły. Wielu z nich ciężko pracuje, żeby zaspokoić choćby podstawowe potrzeby rodziny. Chcieliby robić w służbie dla Jehowy coś więcej, ale pod koniec tygodnia po prostu brakuje im sił. Inni mają poważne ograniczenia związane z przewlekłą chorobą albo podeszłym wiekiem. Możliwe, że nawet nie wychodzą z domu. Jeszcze innych na co dzień dręczy niskie poczucie własnej wartości. Mary *, siostra mieszkająca na Bliskim Wschodzie, mówi: „Ciągła walka z negatywnymi uczuciami wyczerpuje mnie pod względem emocjonalnym. Mam poczucie winy, bo zabiera mi to czas i siły, które mogłabym poświęcić na służbę”.

3. Co omówimy w tym artykule?

³ Niezależnie od naszych warunków Jehowa może dodać nam sił do radzenia sobie z wyzwaniami i służenia Mu na miarę naszych możliwości. Zanim omówimy, jak pomaga w tym nam, przeanalizujmy, jak umocnił Pawła i Tymoteusza, żeby mogli pełnić służbę mimo trudności.

4. Co przechodził Paweł?

⁴ Paweł nie miał łatwego życia. Potrzebował sił zwłaszcza wtedy, kiedy był więziony, poddawany chłoście czy kamienowany (2 Kor. 11:23-25). Otwarcie przyznał, że czasami walczy z negatywnymi emocjami (Rzym. 7:18, 19, 24). Zmagał się też z jakimś ‛cierniem w ciele’ i bardzo chciał, żeby Bóg go usunął (2 Kor. 12:7, 8).

5. Czego Paweł dokonał mimo trudności?

⁵ Jehowa umocnił Pawła, żeby mógł pełnić służbę pomimo tych wszystkich trudności. Zobaczmy, czego udało mu się dokonać. Kiedy był w areszcie domowym w Rzymie, gorliwie głosił „wysoko postawionym Żydom”, a być może też urzędnikom (Dzieje 28:17; Filip. 4:21, 22). Poza tym głosił wszystkim, którzy do niego przychodzili, między innymi wielu żołnierzom gwardii pretoriańskiej (Dzieje 28:30, 31; Filip. 1:13). W tym samym czasie napisał natchnione listy, z których odnoszą korzyść również dzisiejsi chrześcijanie. Co więcej, jego przykład wzmocnił braci w Rzymie, dzięki czemu ‛okazywali jeszcze większą odwagę i nieustraszenie głosili słowo Boże’ (Filip. 1:14). Wprawdzie Paweł nie zawsze mógł robić to, co by chciał, ale zawsze robił to, co mógł. Jego sytuacja „w rzeczywistości przyczyniła się do rozkrzewienia dobrej nowiny” (Filip. 1:12).

6. Dzięki czemu w myśl 2 Koryntian 12:9, 10 Paweł był w stanie dokładnie pełnić służbę?

⁶ Paweł dobrze rozumiał, że wszystko, co osiągnął w służbie, zawdzięcza sile od Boga, a nie swojej własnej. Przyznał, że moc Boża ‛w pełni ujawnia się w słabości’ (odczytaj 2 Koryntian 12:9, 10). Za pośrednictwem swojego ducha Jehowa umocnił go do dokładnego pełnienia służby mimo prześladowań, uwięzienia i innych wyzwań.

7. Jakie trudności musiał pokonywać w służbie Tymoteusz?

⁷ Tymoteusz, młodszy współpracownik Pawła, również musiał polegać w służbie na sile od Boga. Towarzyszył Pawłowi w długich podróżach misjonarskich. Poza tym Paweł wysyłał go, żeby odwiedzał i zachęcał zbory (1 Kor. 4:17). Tymoteusz mógł uważać, że się do tego nie nadaje. Być może właśnie dlatego Paweł napisał: „Niech nikt nigdy nie patrzy z góry na twój młody wiek” (1 Tym. 4:12). Oprócz tego w tamtym okresie Tymoteusz miał swój własny ‛cierń w ciele’ — „częste dolegliwości” (1 Tym. 5:23). Ale wiedział, że potężny duch Jehowy doda mu sił do głoszenia i usługiwania braciom (2 Tym. 1:7).

8. Jak Jehowa wzmacnia swoich sług obecnie?

⁸ Również obecnie Jehowa daje swoim sługom „niezwykłą siłę”, żeby dalej wiernie Mu służyli (2 Kor. 4:7). Omówmy teraz, na jakie cztery sposoby nam w tym pomaga. Chodzi o modlitwę, Biblię, współwyznawców i służbę kaznodziejską.

9. Jak może nam pomóc modlitwa?

⁹ Siły dzięki modlitwie. Jak czytamy w Liście do Efezjan 6:18, Paweł zachęcał, żebyśmy modlili się do Boga „przy każdej okazji”. On odpowie na nasze modlitwy i nas umocni. Jonnie z Boliwii doświadczył takiego wsparcia, kiedy przechodził jedną próbę za drugą. Jego żona i oboje rodzice w tym samym czasie poważnie zachorowali. Nie było mu łatwo dbać o potrzeby całej trójki. Jego matka zmarła, a żona i ojciec przez długi czas dochodzili do zdrowia. Jonnie wspomina: „Kiedy było bardzo źle, zawsze pomagały mi konkretne modlitwy”. Jehowa udzielił mu potrzebnych sił. Ronald, starszy zboru z Boliwii, dowiedział się, że jego matka ma raka. Miesiąc później zmarła. Co pomogło mu w tym trudnym okresie? Opowiada: „Modliłem się do Jehowy i otwierałem przed Nim całe swoje serce. Wiem, że On rozumie mnie lepiej niż ktokolwiek inny, nawet lepiej niż ja sam siebie”. Czasami czujemy się przytłoczeni albo nie wiemy, o co się modlić. Ale Jehowa nas do tego zachęca, nawet jeśli trudno nam ubrać w słowa nasze myśli i uczucia (Rzym. 8:26, 27).

10. Dlaczego w myśl Hebrajczyków 4:12 tak ważne jest czytanie Biblii i rozmyślanie nad nią?

¹⁰ Siły dzięki Biblii. Tak samo jak Paweł możemy czerpać siły i pocieszenie ze Słowa Bożego (Rzym. 15:4). Kiedy czytamy Biblię i nad nią rozmyślamy, Jehowa za sprawą swojego ducha może pomóc nam odnieść jej treść do naszej sytuacji (odczytaj Hebrajczyków 4:12). Wspomniany wcześniej Ronald mówi: „Cieszę się, że już wcześniej miałem zwyczaj codziennie wieczorem czytać fragment Biblii. Dużo rozmyślam o przymiotach Jehowy i o tym, jak troszczy się o swoich sług. Dzięki temu odzyskuję siły”.

11. Jak Biblia dodała sił pewnej siostrze?

¹¹ Rozmyślanie nad Słowem Bożym pomoże nam właściwie spojrzeć na naszą sytuację. Zobaczmy, jak sprawdziło się to w wypadku pewnej siostry, która straciła męża. Starszy zboru podpowiedział jej, że mogłoby jej pomóc czytanie Księgi Hioba. Gdy zaczęła ją czytać, w pierwszej chwili skrytykowała Hioba za niewłaściwe nastawienie. Pomyślała: „Hiobie, czemu tak się skupiasz na swoich problemach?!”. Ale potem uświadomiła sobie, że ona robi to samo. Pomogło jej to zmienić sposób myślenia i dodało sił do radzenia sobie po stracie męża.

12. Jak Jehowa wzmacnia nas za pośrednictwem współwyznawców?

¹² Siły dzięki współwyznawcom. Jehowa wzmacnia nas też za pośrednictwem braci i sióstr. Paweł gorąco pragnął zobaczyć swoich współwyznawców, żeby ‛mogli się nawzajem zachęcić’ (Rzym. 1:11, 12). Cytowana już Mary bardzo ceni towarzystwo braci i sióstr. Mówi: „Jehowa posługiwał się nawet osobami, które nic nie wiedziały o moich problemach. Czasem powiedziały mi albo napisały coś zachęcającego właśnie wtedy, gdy tego potrzebowałam. Poza tym pomaga mi otwieranie się przed siostrami, które miały podobne przeżycia. Wiele się od nich uczę. A starsi zawsze mnie upewniają, że jestem dla zboru bardzo cenna”.

13. Jak możemy wzmacniać się nawzajem na zebraniach?

¹³ Świetną okazję do zachęcania się nawzajem mamy na naszych zebraniach. Czy nie moglibyśmy wtedy wzmacniać innych wyrazami miłości i doceniania? Starszy o imieniu Peter powiedział przed zebraniem pewnej siostrze, której mąż nie służy Jehowie: „Nawet nie zdajesz sobie sprawy, jak bardzo zachęcasz innych tym, że jesteś na zebraniach, i to z szóstką dzieci — zawsze ładnie ubranych i przygotowanych do odpowiedzi”. W oczach stanęły jej łzy. Odpowiedziała: „Nie masz pojęcia, jak bardzo potrzebowałam dzisiaj tych słów”.

14. Jak wpływa na nas służba kaznodziejska?

¹⁴ Siły dzięki służbie kaznodziejskiej. Gdy dzielimy się z innymi prawdą z Biblii, czujemy się pokrzepieni i nabieramy sił, bez względu na to, czy ludzie nas słuchają (Prz. 11:25). Zobaczmy, co przeżyła siostra o imieniu Stacy. Kiedy jeden z jej bliskich został wykluczony, była bardzo przygnębiona i zastanawiała się: „Czy mogłam zrobić coś więcej?”. Nie przestawała o tym myśleć. Co jej pomogło? Służba! Zaangażowała się w głoszenie i skupiła na ludziach, którzy potrzebowali jej pomocy. Wspomina: „Jehowa dał mi wtedy studium biblijne z osobą, która zrobiła szybkie postępy. Bardzo mnie to pokrzepiło. To właśnie służba kaznodziejska najbardziej stabilizująco wpływa na moje życie”.

15. Czego się uczysz z wypowiedzi Mary?

¹⁵ Niektórzy ze względu na swoje warunki uważają, że nie mogą robić w służbie zbyt dużo. Jeśli ty też tak uważasz, pamiętaj, że gdy dajesz Jehowie to, co najlepsze, On bardzo to ceni. Pomyślmy o wspomnianej wcześniej Mary. Kiedy przeniosła się na teren obcojęzyczny, czuła się bezużyteczna. Opowiada: „Przez jakiś czas wszystko, na co było mnie stać, to prosta wypowiedź, przeczytanie wersetu biblijnego czy wręczenie w służbie traktatu”. Mary czuła się gorsza w porównaniu z osobami, które biegle mówiły w tym języku. Ale zmieniła swoje podejście. Zdała sobie sprawę, że Jehowa może się nią posłużyć mimo jej ograniczeń językowych. Dodaje: „Prawdy biblijne są bardzo proste i to właśnie one zmieniają życie ludzi”.

16. Co może dodać sił tym, którzy nie są w stanie wychodzić z domu?

¹⁶ Jehowa widzi i ceni to, że pragniemy brać udział w służbie, nawet gdy nie jesteśmy w stanie wychodzić z domu. Może nam pomóc dać świadectwo tym, którzy się nami opiekują, albo personelowi medycznemu. Jeśli porównujemy to, co robimy teraz, z tym, co robiliśmy w przeszłości, możemy być zniechęceni. Ale jeśli dostrzegamy, jak Jehowa nas wspiera dzisiaj, będziemy mieć siły do przetrwania z radością każdej próby.

17. Dlaczego zgodnie z Kaznodziei 11:6 powinniśmy wytrwale głosić, nawet jeśli nie widzimy natychmiastowych rezultatów?

¹⁷ Nie wiemy, które z zasianych przez nas ziaren prawdy wykiełkują i zaczną rosnąć (odczytaj Kaznodziei 11:6). Barbara, siostra po osiemdziesiątce, regularnie głosi telefonicznie i listownie *. Do jednego z listów dołączyła Strażnicę z 1 marca 2014 roku, która zawierała artykuł „Co dla ciebie uczynił Bóg”. Nieświadomie wysłała go do pewnego wykluczonego małżeństwa. Oboje wielokrotnie przeczytali to czasopismo. Mąż poczuł, jakby Jehowa zwracał się do niego osobiście. Zaczęli przychodzić na zebrania i w końcu — po 27 latach — wrócili do zboru. Jeden list, a taki rezultat! Możemy sobie wyobrazić, jak bardzo Barbara czuła się pokrzepiona i wzmocniona.

18. Co możemy robić, żeby korzystać z sił od Jehowy?

¹⁸ Jehowa wiele robi, żeby nas wzmacniać. Czy jesteśmy przekonani, że może udzielić nam potrzebnych sił za pośrednictwem modlitwy, Biblii, współwyznawców i służby kaznodziejskiej? Jeśli tak, to pokazujmy, że polegamy na Jego wsparciu i bardzo je cenimy. Zawsze ufajmy naszemu niebiańskiemu Ojcu, bo On ‛wspiera tych, których serce jest Mu w pełni oddane’ (2 Kron. 16:9).