ARTYKUŁ DO STUDIUM NR 22

Dalej podążaj „Drogą Świętości”

Dalej podążaj „Drogą Świętości”

„Będzie tam droga nazywana Drogą Świętości” (IZAJ. 35:8).

PIEŚŃ 31 Chodź z Bogiem!

W SKRÓCIE a

1, 2. Jaką ważną decyzję musieli podjąć Żydzi mieszkający w Babilonie? (Ezdrasza 1:2-4).

 KRÓL wydał dekret! Żydzi, którzy przez około 70 lat byli w niewoli w Babilonie, mogli wrócić do swojej ojczyzny (odczytaj Ezdrasza 1:2-4). Coś takiego było możliwe tylko dzięki Jehowie. Dlaczego? Babilończycy nie mieli w zwyczaju uwalniać swoich jeńców (Izaj. 14:4, 17). Ale Babilon został zdobyty i nowy władca powiedział Żydom, że mogą wrócić do swojego kraju. W rezultacie każdy Żyd, w szczególności głowy rodzin, musiał podjąć ważną decyzję: opuścić Babilon albo w nim pozostać. Ta decyzja mogła nie być łatwa. Dlaczego?

2 Dla wielu z nich taka podróż mogła być zbyt trudna ze względu na wiek. A ponieważ większość Żydów urodziła się w Babilonie, właśnie tam był ich dom. Izrael był dla nich ziemią ich przodków. Niektórym najwyraźniej dobrze się powodziło w Babilonie, dlatego mogło być im trudno zostawić wygodny dom czy interesy i osiedlić się w nieznanym miejscu.

3. Jakie błogosławieństwo czekało na wiernych Żydów, którzy chcieli wrócić do Izraela?

3 W umysłach wiernych Żydów korzyści z powrotu do Izraela znacznie przewyższały jakiekolwiek wyrzeczenia, na które musieli się zdobyć. Najważniejsze było dla nich wielbienie Jehowy. Chociaż w Babilonie było ponad 50 pogańskich świątyń, to nie było tam świątyni Jehowy. Nie było ołtarza, na którym Izraelici mogliby składać ofiary wymagane przez Prawo Mojżeszowe, ani zorganizowanego kapłaństwa, które by się tym zajmowało. Ponadto w tym mieście mieszkało mnóstwo osób, które nie szanowały Jehowy ani Jego zasad. Dlatego tysiące Żydów bojących się Boga wyczekiwało powrotu do ojczyzny, gdzie mogliby przywrócić czyste wielbienie.

4. Jaką pomoc Jehowa obiecał Żydom wracającym do Izraela?

4 Podróż z Babilonu do Izraela mogła zająć około czterech miesięcy, ale Jehowa obiecał, że usunie wszystkie przeszkody, które mogłyby utrudniać powrót. Izajasz napisał: „Oczyśćcie drogę Jehowie! Zbudujcie dla naszego Boga prostą drogę wiodącą przez pustynię. (...) Niech wyboisty teren się wygładzi, a nierówny — stanie się równiną” (Izaj. 40:3, 4). Wyobraźmy to sobie: droga przez pustynię, po płaskim terenie między górami. Co za błogosławieństwo dla podróżujących! Podróż prostą drogą jest o wiele łatwiejsza niż podróż przez góry, wzgórza i doliny — i do tego o wiele szybsza.

5. Jak się nazywa symboliczna droga z Babilonu do Izraela?

5 Obecnie wiele dróg ma swoją nazwę albo numer. Symboliczna droga, o której pisał Izajasz, też miała swoją nazwę. Czytamy o niej: „Będzie tam droga nazywana Drogą Świętości. Nie będzie nią chodził nieczysty” (Izaj. 35:8). Co ta obietnica oznaczała dla Izraelitów? I co oznacza dla nas?

„DROGA ŚWIĘTOŚCI” — DAWNIEJ I TERAZ

6. Dlaczego ta droga została nazwana „Drogą Świętości”?

6 „Droga Świętości” — co za piękna nazwa! Dlaczego ta droga została tak nazwana? W odrodzonym narodzie izraelskim nie miało być nikogo „nieczystego” — nikogo, kto dopuszczał się niemoralności, bałwochwalstwa i innych poważnych grzechów. Powracający Żydzi mieli być „ludem świętym” dla swojego Boga (Powt. Pr. 7:6). Jednak nie oznaczało to, że ci, którzy opuścili Babilon, nie musieli dokonać zmian, żeby podobać się Jehowie.

7. Jakich zmian musieli dokonać niektórzy Żydzi? Podaj przykład.

7 Jak wspomnieliśmy wcześniej, większość Żydów urodziła się w Babilonie i najwidoczniej przyzwyczaiła się do sposobu myślenia Babilończyków i wyznawanych przez nich wartości. Wiele lat po tym, jak pierwsi Żydzi wrócili do Izraela, Ezdrasz dowiedział się, że niektórzy z nich zawarli związki małżeńskie z pogankami (Wyjścia 34:15, 16; Ezd. 9:1, 2). Jeszcze później namiestnik Nehemiasz ze zdziwieniem stwierdził, że dzieci urodzone w Izraelu nawet nie nauczyły się mówić po żydowsku (Powt. Pr. 6:6, 7; Nehem. 13:23, 24). Jak ci młodzi mogli pokochać i wielbić Jehowę, jeśli nie znali hebrajskiego — głównego języka, w którym spisano Słowo Boże? (Ezd. 10:3, 44). Tak więc ci Żydzi musieli dokonać dużych zmian, ale było to dla nich o wiele łatwiejsze, ponieważ mieszkali w Izraelu, gdzie stopniowo przywracano czyste wielbienie (Nehem. 8:8, 9).

Od 1919 roku miliony mężczyzn, kobiet i dzieci opuściły Babilon Wielki i zaczęły podążać „Drogą Świętości” (zobacz akapit 8)

8. Dlaczego to, co wydarzyło się tak dawno temu, powinno interesować nas obecnie? (Zobacz ilustrację na stronie tytułowej).

8 Ktoś mógłby pomyśleć: „To wszystko jest bardzo ciekawe, ale czy to, co przeżyli Żydzi tak dawno temu, ma dla nas jakiekolwiek znaczenie?”. Jak najbardziej, ponieważ w pewnym sensie my też podróżujemy „Drogą Świętości”. Bez względu na to, czy należymy do namaszczonych chrześcijan, czy do „drugich owiec”, musimy pozostawać na „Drodze Świętości”, która prowadzi nas przez duchowy raj aż do przyszłych błogosławieństw Królestwa (Jana 10:16) b. Od 1919 roku miliony mężczyzn, kobiet i dzieci opuściły Babilon Wielki, czyli wszystkie religie fałszywe, i zaczęły podróż po tej symbolicznej drodze. Prawdopodobnie należysz do tej grupy. Podróżować tą drogą zaczęto jakieś 100 lat temu, ale prace przygotowawcze rozpoczęły się na niej wieki wcześniej.

PRZYGOTOWYWANIE DROGI

9. Jaka praca została wykonana na „Drodze Świętości” zgodnie z Izajasza 57:14?

9 Jehowa zadbał o to, żeby zostały usunięte przeszkody przed Żydami opuszczającymi Babilon (odczytaj Izajasza 57:14). A co możemy powiedzieć o nowożytnej „Drodze Świętości”? Setki lat przed rokiem 1919 Jehowa zaczął posługiwać się ludźmi, którzy mieli do Niego wielki szacunek, żeby umożliwić innym opuszczenie Babilonu Wielkiego (por. Izajasza 40:3). Przygotowali drogę — duchową drogę — dzięki której szczere osoby mogły opuścić Babilon Wielki i wejść do raju duchowego, gdzie przywrócono czyste wielbienie Jehowy. Na czym polegała ich praca? Przyjrzyjmy się temu bliżej.

Przez setki lat ludzie, którzy bali się Boga, pomagali oczyścić drogę z Babilonu Wielkiego (zobacz akapity 10 i 11)

10, 11. Jak drukowanie i tłumaczenie Biblii przyczyniło się do tego, że wiedza z tej Księgi stała się bardziej powszechna? (Zobacz też ilustrację).

10 Drukowanie. Do połowy XV wieku Biblię przepisywano ręcznie. Zabierało to wiele czasu, a jej kopie były trudno dostępne i bardzo drogie. Ale po wynalezieniu prasy drukarskiej z ruchomymi czcionkami produkcja i dystrybucja Biblii stały się łatwiejsze.

11 Tłumaczenie. Przez stulecia Biblia była dostępna głównie po łacinie, którą rozumieli tylko ludzie dobrze wykształceni. Ale kiedy drukowanie stało się powszechniejsze, osoby, które bały się Boga, jeszcze bardziej poświęciły się pracy związanej z jej tłumaczeniem na języki znane zwykłym ludziom. Teraz czytelnicy Biblii mogli porównać to, czego uczyli ich duchowni, z tym, czego naprawdę uczy ta Księga.

Ludzie, którzy bali się Boga, pomagali oczyścić drogę z Babilonu Wielkiego (zobacz akapity 12-14) c

12, 13. Podaj przykład, jak w XIX wieku szczerzy badacze Biblii zaczęli demaskować fałszywe nauki religijne.

12 Pomoce do studium Biblii. Osoby, które uważnie studiowały Biblię, dużo się dowiedziały ze Słowa Bożego. I ku niezadowoleniu wielu duchownych rzadko zatrzymywały tę wiedzę dla siebie. Na przykład w XIX wieku kilku szczerych mężczyzn zaczęło wydawać traktaty, w których demaskowali fałszywe nauki różnych kościołów.

13 Około 1835 roku Henry Grew, który cenił sprawy duchowe, opublikował traktat na temat stanu umarłych. Wykazał w nim na podstawie Biblii, że nieśmiertelność to dar od Boga, a nie coś, z czym się rodzimy, jak uczyła większość kościołów. W 1837 roku pastor George Storrs znalazł w pociągu kopię tego traktatu. Przeczytał go i nabrał przekonania, że odkrył ważną prawdę. Postanowił dzielić się nią z innymi. W 1842 roku wygłosił serię wykładów o intrygującym tytule: „Czy źli są nieśmiertelni? Analiza zagadnienia”. To, co napisał George Storrs, miało duży wpływ na młodego Charlesa Russella.

14. Jaką korzyść odnieśli brat Russell i jego towarzysze z duchowej pracy, którą wykonano wcześniej? (Zobacz też ilustrację).

14 Jaką korzyść odnieśli brat Russell i jego współpracownicy z duchowej pracy, którą wykonano wcześniej? Podczas swoich badań mogli posługiwać się dostępnymi w tamtym czasie leksykonami, konkordancjami i różnymi tłumaczeniami Biblii. Korzystali też z tego, czego z Biblii dowiedzieli się tacy ludzie, jak Henry Grew, George Storrs czy inni. Brat Russell i jego współpracownicy wnieśli swój wkład w tę duchową pracę, publikując wiele książek i traktatów na tematy biblijne.

15. Co szczególnego wydarzyło się w roku 1919?

15 W 1919 roku Babilon Wielki stracił kontrolę nad sługami Boga. W tym roku pojawił się też „niewolnik wierny i roztropny” — we właściwym czasie, żeby powitać odpowiednio usposobione osoby na nowo otwartej „Drodze Świętości” (Mat. 24:45-47). Między innymi dzięki pracy wiernych osób z przeszłości ci, którzy zaczęli podróżować tą drogą, mogli dowiedzieć się więcej o Jehowie i Jego zamierzeniu (Prz. 4:18). Mogli też dostosować swoje życie do Bożych wymagań. Jehowa nie oczekiwał, że Jego słudzy dokonają wszystkich niezbędnych zmian od razu. Oczyszczał ich stopniowo (zobacz ramkę „ Jehowa stopniowo oczyszcza swoich sług”). Jakie to będzie szczęście, gdy będziemy podobać się Bogu we wszystkim, co robimy! (Kol. 1:10).

„DROGA ŚWIĘTOŚCI” JEST NADAL OTWARTA

16. Jakich prac na „Drodze Świętości” dokonuje się od 1919 roku? (Izajasza 48:17; 60:17).

16 Żeby droga była w dobrym stanie, trzeba o nią dbać. Od 1919 roku prace na „Drodze Świętości” posuwają się naprzód, dzięki czemu jeszcze więcej osób może opuścić Babilon Wielki. Nowo ustanowiony niewolnik wierny i roztropny od razu przystąpił do działania i w 1921 roku wydał nową publikację, która miała pomóc zainteresowanym poznać prawdę z Biblii. Ta książka, Harfa Boża, z czasem osiągnęła nakład prawie 6 000 000 egzemplarzy w 36 językach i wiele osób poznało dzięki niej prawdę. Niedawno otrzymaliśmy wspaniałą publikację pomagającą w poznawaniu Biblii — Już zawsze ciesz się życiem! W dniach ostatnich Jehowa posługuje się swoją organizacją, żeby zapewnić stały dostęp do pokarmu duchowego i umożliwić każdemu z nas podążanie „Drogą Świętości” (odczytaj Izajasza 48:17; 60:17).

17, 18. Dokąd prowadzi „Droga Świętości”?

17 Możemy powiedzieć, że kiedy ktoś zaczyna studiować Biblię, ma okazję wejść na „Drogę Świętości”. Niektórzy podążają tą drogą tylko przez krótki czas, a potem ją opuszczają. Inni są zdecydowani dalej nią podróżować, aż dotrą do celu. Jaki to cel?

18 Osoby z nadzieją niebiańską „Droga Świętości” prowadzi do „raju Bożego” w niebie (Obj. 2:7). Te z nadzieją ziemską ta droga prowadzi do doskonałości, która zapanuje wraz z końcem Tysiącletniego Panowania Chrystusa. Jeśli podróżujesz tą drogą, nie oglądaj się za siebie. I nie opuszczaj jej, aż dotrzesz do celu. Serdecznie życzymy ci bezpiecznej podróży!

PIEŚŃ 24 Przyjdźcie na górę Jehowy

a Jehowa nazwał symboliczną drogę z Babilonu do Izraela „Drogą Świętości”. Czy podobnie oczyścił drogę dla swoich sług w czasach nowożytnych? Tak! Od 1919 roku miliony osób opuściły Babilon Wielki i zaczęły podążać „Drogą Świętości”. Wszyscy musimy na niej pozostawać, aż dotrzemy do naszego celu.

b Zobacz książkę Proroctwo Izajasza światłem dla całej ludzkości, tom II, strony 56 i 57.

c OPIS ILUSTRACJI: Brat Russell i jego współpracownicy korzystali z pomocy do studiowania Biblii, które zostały przygotowane wcześniej.