1, 2. (a) Co obecnie sprawia radość sługom Bożym? (b) Jak chrześcijańscy rodzice i starsi mogą pomóc młodym zrozumieć znaczenie chrztu?

STARSZY zboru zwraca się do 12-letniego Christophera: „Znam cię od urodzenia i cieszę się, że pragniesz przyjąć chrzest. A możesz mi powiedzieć, dlaczego chcesz to zrobić?”. Ów starszy zadał ważne pytanie. Oczywiście obserwowanie, jak każdego roku tysiące młodych ludzi na całym świecie daje się ochrzcić, sprawia nam wszystkim wielką radość (Kazn. 12:1). Jednocześnie chrześcijańscy rodzice i starsi w zborze chcą mieć pewność, że takie młode osoby podejmują decyzję, która jest nie tylko świadoma, ale ma też solidne podstawy.

² Słowo Boże wskazuje, że decyzja o oddaniu się Bogu i chrzcie jest początkiem drogi, na której chrześcijanie doświadczą błogosławieństw od Jehowy, ale też sprzeciwu ze strony Szatana (Prz. 10:22; 1 Piotra 5:8). Dlatego chrześcijańscy rodzice uczą swe dzieci, z czym się wiąże bycie chrześcijaninem. Natomiast młodym, których rodzice nie są Świadkami Jehowy, życzliwą pomoc w ‛obliczeniu kosztów’ związanych z naśladowaniem Chrystusa zapewniają starsi zboru (odczytaj Łukasza 14:27-30). Aby pomyślnie zakończyć budowę, trzeba wcześniej ją zaplanować i podobnie kto pragnie wiernie służyć Jehowie „do końca”, musi się do tego przygotować (Mat. 24:13). Ale co mogą zrobić młodzi, by nabrać przekonania, że przez resztę życia chcą pełnić służbę dla Boga?

3. (a) Czego o znaczeniu chrztu dowiadujemy się ze słów Jezusa i apostoła Piotra? (Mat. 28:19, 20; 1 Piotra 3:21). (b) Jakie pytania rozważymy i dlaczego?

³ Czy jesteś młodą osobą, która zastanawia się nad chrztem? Jeśli tak, zasługujesz na pochwałę! Bycie ochrzczonym Świadkiem Jehowy to wspaniały przywilej. Poza tym chrzest jest krokiem wymaganym od chrześcijan i niezbędnym do osiągnięcia wybawienia (Mat. 28:19, 20; 1 Piotra 3:21). Ponieważ szczerze pragniesz dotrzymać obietnicy, którą złożysz Jehowie, z pewnością chcesz się dobrze przygotować do tego ważnego kroku. Dlatego powinieneś przeanalizować trzy pytania, które pomogą ci ocenić, czy jesteś gotowy do chrztu: 1) Czy nabrałem dojrzałości potrzebnej do podjęcia tej decyzji? 2) Czy jest to moim osobistym pragnieniem? 3) Czy rozumiem, co to znaczy oddać się Jehowie? Przyjrzyjmy się bliżej tym pytaniom.

4, 5. (a) Dlaczego chrzest nie jest zarezerwowany tylko dla dorosłych? (b) Co dla chrześcijanina oznacza bycie dojrzałym?

⁴ Biblia nie sugeruje, że chrzest mogą przyjąć wyłącznie osoby starsze albo będące przynajmniej w takim wieku, w którym ustawowo przysługują im już pewne prawa. W Księdze Przysłów 20:11 czytamy: „Już po swych czynach chłopiec daje się poznać, czy jego postępowanie jest czyste i prostolinijne”. A zatem nawet ktoś bardzo młody może rozumieć, co to znaczy postępować właściwie i być oddanym Stwórcy. Tak więc chrzest jest ważnym i odpowiednim krokiem dla młodego człowieka, który w rozsądnym stopniu przejawia dojrzałość i oddał się Jehowie (Prz. 20:7).

⁵ Co to znaczy być dojrzałym? Dojrzałość obejmuje coś więcej niż rozwój fizyczny. Biblia mówi, że takie osoby „mają władze poznawcze wyćwiczone, aby odróżniać to, co właściwe, od tego, co niewłaściwe” (Hebr. 5:14). Dojrzali ludzie wiedzą zatem, co jest właściwe w oczach Jehowy, i w swym sercu są zdecydowani się tego trzymać. W rezultacie trudno jest ich nakłonić do złego postępowania, nie trzeba ich też ciągle zachęcać do właściwego. Słusznie więc można oczekiwać, że po chrzcie młody człowiek będzie się trzymać zasad Bożych, nawet gdy w pobliżu nie ma rodziców ani innych dorosłych (por. Filip. 2:12).

6, 7. (a) Opisz trudności, z którymi Daniel spotkał się w Babilonie. (b) Jak Daniel dowiódł dojrzałości?

⁶ Czy młody człowiek rzeczywiście może przejawiać taką dojrzałość? Zastanów się nad przykładem proroka Daniela. Gdy został on siłą zabrany od swoich rodziców do niewoli w Babilonie, mógł być jeszcze nastolatkiem. Nagle znalazł się wśród ludzi, którzy mieli zupełnie inne poczucie dobra i zła. Dodatkowym wyzwaniem był fakt, że traktowano go tam w wyjątkowy sposób. Znalazł się w grupie starannie wybranych młodzieńców, mających stanąć przed królem (Dan. 1:3-5, 13). Z pozoru otworzyły się przed nim możliwości, których mógłby nigdy nie mieć w Izraelu.

⁷ Jak na to wszystko zareagował młody Daniel? Czy skusił go splendor i przepych Babilonu? Czy młodzieniec ten pozwolił, by nowe otoczenie zmieniło jego tożsamość lub podkopało wiarę? W żadnym wypadku! W Biblii czytamy, że podczas pobytu w Babilonie Daniel „postanowił w swym sercu, że nie skala się” niczym, co ma związek z fałszywym kultem (Dan. 1:8). Dowiódł tym niezwykłej dojrzałości.

8. Czego możesz się nauczyć z przykładu Daniela?

⁸ Czego możesz się nauczyć z przykładu Daniela? Między innymi tego, że dojrzała osoba jest stała w swoich przekonaniach. Nie przypomina kameleona, który zmienia kolory, by upodobnić się do otoczenia. Nie zachowuje się dwulicowo: w Sali Królestwa jak przyjaciel Boga, a w szkole jak przyjaciel świata. Nie miota się, lecz pozostaje niewzruszona nawet w obliczu prób wiary (odczytaj Efezjan 4:14, 15).

9, 10. (a) Jaką korzyść odniesie młoda osoba z przemyślenia swoich reakcji na ostatnie próby wiary? (b) Co oznacza chrzest?

⁹ Oczywiście nikt nie jest doskonały; młodzi, podobnie jak dorośli, od czasu do czasu popełniają błędy (Kazn. 7:20). Ale jeśli zastanawiasz się nad chrztem, byłoby mądrze przeanalizować, do jakiego stopnia jesteś zdecydowany w swoim sercu przylgnąć do zasad Jehowy. Jak możesz ocenić siłę swego postanowienia? Zadaj sobie pytanie: „Jakie mam osiągnięcia w trzymaniu się zasad Bożych?”. Przemyśl swoje reakcje na ostatnie próby wiary. Czy dowiodłeś, że zyskałeś rozeznanie potrzebne do odróżniania tego, co właściwe, od tego, co niewłaściwe? A co, jeśli tak jak Daniel jesteś traktowany w wyjątkowy sposób w tym szatańskim świecie? Czy ‛stale sobie uświadamiasz, co jest wolą Jehowy’, nawet kiedy stoi ona w sprzeczności z tym, do czego bierze cię pokusa? (Efez. 5:17).

¹⁰ Dlaczego zadajemy te szczere pytania? Mają one ci pomóc odpowiednio spojrzeć na chrzest. Jak wspomniano wcześniej, poświadcza on, że złożyłeś przed Jehową uroczystą przysięgę. Obiecujesz, że będziesz Go kochać i służyć Mu z całego serca (Marka 12:30). Wszyscy, którzy dają się ochrzcić, powinni być zdecydowani dotrzymać złożonej obietnicy (odczytaj Kaznodziei 5:4, 5).

11, 12. (a) Czego musi być pewna osoba, która myśli o chrzcie? (b) Co pomoże ci zachowywać właściwe spojrzenie na postanowienie Jehowy o chrzcie?

¹¹ W Biblii powiedziano, że lud Jehowy, obejmujący również młodych, „ochoczo się zaofiaruje” w służbie dla Niego (Ps. 110:3). Kto więc myśli o chrzcie, musi być pewny, że jest to jego osobiste pragnienie. Może to wymagać od ciebie dokonania samoanalizy, zwłaszcza jeśli wychowujesz się w rodzinie Świadków Jehowy.

¹² W minionych latach zapewne widziałeś chrzest wielu osób, w tym rówieśników, a może nawet swojego rodzeństwa. Jeśli tak było, to na co powinieneś uważać? Na to, by nie postrzegać chrztu jako rytuału, który prędzej czy później przechodzi każda młoda osoba wkraczająca w dorosłość. Jak możesz się upewnić, że masz właściwy pogląd na postanowienie Jehowy co do chrztu? Poświęcaj czas, by pomyśleć, dlaczego ochrzczenie się jest tak ważne. Kilka istotnych powodów znajdziesz w tym oraz następnym artykule.

13. Skąd możesz wiedzieć, czy twoja decyzja o chrzcie wypływa z serca?

¹³ To, czy twoja decyzja o chrzcie wypływa z serca, można ocenić na kilka sposobów. Na przykład szczere pragnienie służenia Jehowie będzie miało odzwierciedlenie w twoich modlitwach. Ich częstotliwość oraz rzeczowość mogą pokazać, jak bliską masz więź z Jehową (Ps. 25:4). Nierzadko odpowiada On na nasze modlitwy na kartach swego Słowa. Tak więc wysiłek, jaki wkładasz w studium Biblii, będzie kolejną wskazówką, czy naprawdę chcesz się zbliżyć do Jehowy i służyć Mu z serca (Joz. 1:8). Zadaj więc sobie pytania: „Jak konkretne są moje modlitwy? Jak regularne jest moje osobiste studium Biblii? Czy chętnie biorę udział w wielbieniu Boga w gronie rodziny, które odbywa się u mnie w domu?”. Odpowiedzi na te pytania pomogą ci dostrzec, czy decyzja dotycząca chrztu wynika z twojego osobistego pragnienia.

14. Wyjaśnij, jaka jest różnica między oddaniem a chrztem.

¹⁴ Niektórzy nie bardzo wiedzą, jaka jest różnica między oddaniem się Bogu a chrztem. Młode osoby czasem mówią, że już się oddały Jehowie, ale jeszcze nie są gotowe do chrztu. Czy takie stwierdzenie ma sens? Oddając się Jehowie, przyrzekasz, że będziesz Mu służyć na zawsze. A dając się ochrzcić, pokazujesz to innym. Dlatego chrzest jest publicznym wyrazem osobistego oddania, o którym wcześniej powiedziałeś Jehowie w modlitwie. Zanim zgłosisz się do chrztu, musisz mieć pewność, że rozumiesz, czym jest oddanie.

15. Co oznacza oddanie?

¹⁵ Krótko mówiąc, kiedy oddajesz się Jehowie, przekazujesz Mu prawo własności do swojej osoby. Obiecujesz Bogu, że wykonywanie Jego woli będziesz przedkładać ponad wszystko inne w życiu (odczytaj Mateusza 16:24). Skoro powinniśmy poważnie traktować każdą obietnicę, to o ileż bardziej tę złożoną Jehowie Bogu! (Mat. 5:33). Jak więc możesz pokazać, że naprawdę ‛zaparłeś się samego siebie’ i odtąd ‛należysz do Jehowy’? (Rzym. 14:8).

16, 17. (a) Zilustruj przykładem, co to znaczy ‛zaprzeć się samego siebie’. (b) Co tak naprawdę mówi osoba, która oddaje się Bogu?

¹⁶ Aby to zilustrować, wyobraź sobie, że przyjaciel sprezentował ci samochód. Daje ci dokumenty auta i mówi: „Samochód jest twój”. Załóżmy jednak, że dodaje: „Zatrzymam sobie kluczyki i tylko ja będę go prowadził”. Jak byś zareagował na taki „prezent”? Co byś pomyślał o ofiarodawcy?

¹⁷ A teraz pomyśl, czego Jehowa słusznie oczekuje od kogoś, kto Mu się oddaje i mówi: „Daję Ci moje życie. Należę do Ciebie”. Co wtedy, gdyby taka osoba zaczęła prowadzić podwójne życie i na przykład potajemnie umawiać się na randki z kimś niewierzącym? A co jeśli decyduje się na pracę, która uniemożliwia pełny udział w służbie kaznodziejskiej lub korzystanie z chrześcijańskich zebrań? Czy nie przypominałoby to zatrzymania kluczyków od samochodu? Kto oddaje się Jehowie, w gruncie rzeczy mówi do Niego: „Moje życie bardziej niż do mnie należy do Ciebie. Jeżeli kiedykolwiek moje pragnienia będą kolidować z Twoją wolą, za każdym razem wygra to, co Ty chcesz”. Takie podejście będzie odzwierciedlać sposób myślenia Jezusa, który podczas pobytu na ziemi powiedział: „Zstąpiłem z nieba nie po to, żeby wykonywać wolę swoją, lecz wolę tego, który mnie posłał” (Jana 6:38).

18, 19. (a) Jak wypowiedzi Rose i Christophera pokazują, że chrzest zapewnia błogosławieństwa? (b) Co sądzisz o chrzcie?

¹⁸ Bez wątpienia chrzest jest poważnym krokiem, którego ani ty, ani nikt inny nie powinien traktować lekko. Zarazem oddanie się Bogu i chrzest stanowią wielki zaszczyt. Młodzi, którzy kochają Jehowę i rozumieją, czym jest oddanie, nie powstrzymują się od przyjęcia chrztu i nigdy nie żałują tej decyzji. Nastolatka o imieniu Rose mówi: „Kocham Jehowę i nic nie sprawiłoby mi więcej radości niż służba dla Niego. Niczego w życiu nie byłam tak pewna, jak swojej decyzji o chrzcie”.

¹⁹ A jak potoczyły się losy wspomnianego na wstępie Christophera? Czy jego decyzja, by dać się ochrzcić w wieku 12 lat, była uzasadniona? Christopher z docenianiem wspomina swoje oddanie się Bogu i chrzest. W wieku 17 lat rozpoczął stałą służbę pionierską, rok później został sługą pomocniczym, a obecnie usługuje w Betel. Opowiada: „Decyzja o chrzcie była słuszna. Moje życie jest wypełnione satysfakcjonującą pracą dla Jehowy i Jego organizacji”. Jeśli myślisz o chrzcie, to jak możesz się do niego przygotować? Na to pytanie odpowie następny artykuł.