1, 2. Jaka była sytuacja Żydów w Jerozolimie, gdy Zachariasz otrzymał siódmą wizję?

KIEDY kończy się siódma wizja, Zachariasz ma o czym myśleć. Jehowa zapewnił, że pociągnie do odpowiedzialności ludzi za ich niegodziwe czyny. Obietnica ta bez wątpienia pokrzepiła Zachariasza. Ale tak naprawdę nic się nie zmieniło. Nieuczciwość i niegodziwe postępowanie wciąż były widoczne, a świątynia Jehowy w Jerozolimie nie była odbudowana. Jak to możliwe, że Żydzi tak szybko porzucili zadanie zlecone przez Boga? Czy wrócili do ojczyzny tylko po to, żeby skupiać się na własnych sprawach?

² Zachariasz wiedział, że ci repatrianci mieli silną wiarę. Opuścili bezpieczne domy i źródła dochodów, bo ich „ducha pobudził prawdziwy Bóg” (Ezd. 1:2, 3, 5). Wyprowadzili się z Babilonu, który bardzo dobrze znali, i osiedlili w ziemi, której większość z nich nigdy wcześniej nie widziała. Jeśli odbudowa świątyni Jehowy nie byłaby dla nich ważna, nie wybraliby się w trudną podróż wymagającą pokonania około 1600 kilometrów przez niegościnne tereny.

3, 4. Z jakimi wyzwaniami musieli się zmierzyć żydowscy repatrianci?

³ Jak mogła wyglądać ta podróż? W jej trakcie Żydzi niewątpliwie godzinami rozmyślali o tym, jak będzie wyglądał ich nowy dom. Słyszeli, że Jerozolima była kiedyś pięknym miastem. Najstarsi z powracających pamiętali wspaniałą świątynię (Ezd. 3:12). Gdybyś był wśród tych osób, to co byś pomyślał, pierwszy raz patrząc na Jerozolimę, swój nowy dom? Czy byłbyś przygnębiony, widząc ruiny porośnięte chwastami? Czy porównywałbyś potężne podwójne mury Babilonu ze zniszczonymi murami Jerozolimy, w których zostały wielkie wyrwy po bramach i wieżach? Żydzi nie byli tym zniechęceni. Podczas długiej podróży przekonali się, że Jehowa się o nich troszczy. Zaraz po przybyciu w miejscu dawnej świątyni zbudowali ołtarz, na którym każdego dnia składali ofiary Jehowie (Ezd. 3:1, 2). Z początku byli pełni zapału i nic nie wskazywało, że mogą się zniechęcić.

⁴ Oprócz świątyni Żydzi musieli też odbudowywać miasta i domy oraz uprawiać pola, żeby zapewnić jedzenie rodzinom (Ezd. 2:70). Czekał ich ogrom pracy. Ale wtedy napotkali ostry sprzeciw. Chociaż początkowo przejawiali zdecydowaną postawę, 15 lat zmagania się z wrogością zebrało swoje żniwo (Ezd. 4:1-4). Ostatecznie w roku 522 p.n.e. perski król zabronił dalszej odbudowy w Jerozolimie. Przyszłość miasta wydawała się niepewna (Ezd. 4:21-24).

5. Jak Jehowa zareagował na bezczynność swoich sług?

⁵ Jehowa wiedział, czego potrzebują Jego słudzy. Chciał ich upewnić o swojej miłości i o tym, że ceni wszystko, co do tej pory zrobili, dlatego dał Zachariaszowi ostatnią wizję. Obiecał, że będzie ich chronił, jeśli na nowo podejmą się zleconego przez Niego zadania. W związku z odbudową świątyni powiedział: „Stanie się tak — jeśli istotnie będziecie słuchać głosu Jehowy, waszego Boga” (Zach. 6:15).

6. (a) Jak zaczyna się ósma wizja z Księgi Zachariasza? (Zobacz ilustrację tytułową). (b) Dlaczego konie są różnej maści?

⁶ Ostatnia z ośmiu wizji, które otrzymał Zachariasz, chyba najbardziej wzmacnia wiarę (odczytaj Zachariasza 6:1-3). Wyobraź sobie następującą scenę: „Spomiędzy dwóch gór (...) miedzianych” wyjeżdżają cztery rydwany, najprawdopodobniej pędzące do bitwy. Zaprzężone do nich konie są różnej maści, co pozwala odróżnić jeden rydwan od drugiego. Zachariasz pyta: „Co to, mój panie?” (Zach. 6:4). Ponieważ wizja ta ma bezpośredni związek z nami, my również jesteśmy ciekawi odpowiedzi.

7, 8. (a) Co symbolizują dwie góry? (b) Na co wskazuje fakt, że góry są z miedzi?

⁷ W Biblii góry mogą być symbolem królestw lub rządów. Dwie góry wspomniane w Księdze Zachariasza przypominają te opisane w proroctwie Daniela. Pierwsza z nich symbolizuje wieczne wszechświatowe zwierzchnictwo Jehowy. Druga obrazuje mesjańskie Królestwo na czele z Jezusem (Dan. 2:35, 45). Od jesieni 1914 roku, kiedy Jezus zasiadł na tronie, obie góry odgrywają szczególną rolę w realizacji zamierzenia Bożego co do ziemi.

⁸ Dlaczego góry są z miedzi? Podobnie jak złoto, miedź jest bardzo cenna. Jehowa polecił wykorzystać ten lśniący metal przy budowie przybytku, a później świątyni w Jerozolimie (Wyjścia 27:1-3; 1 Król. 7:13-16). Fakt, że obie symboliczne góry są z miedzi, przypomina nam o wspaniałości wszechświatowego zwierzchnictwa Jehowy i mesjańskiego Królestwa, które zapewnią wszystkim ludziom stabilizację i błogosławieństwa.

9. Kim są powożący rydwanami i jakie mają zadanie?

⁹ A co symbolizują rydwany i ci, którzy nimi powożą? Jeźdźcy symbolizują aniołów — prawdopodobnie grupy lub oddziały aniołów (odczytaj Zachariasza 6:5-8). ‛Wychodzą sprzed oblicza Pana całej ziemi’ i mają do wypełnienia specjalne zadanie. Jakie? Zostają wysłani, żeby opiekować się sługami Jehowy w określonych miejscach. Mają ich bronić zwłaszcza przed „krainą północy”, czyli Babilonem. Jehowa zadba, żeby Babilon już nigdy nie wziął do niewoli Jego sług. Na pewno to bardzo pokrzepia budowniczych świątyni z czasów Zachariasza. Nie muszą się obawiać, że wrogowie im przeszkodzą.

10. O czym upewnia nas wizja, w której Zachariasz zobaczył rydwany?

¹⁰ Podobnie jak to było za czasów Zachariasza, Jehowa Zastępów nadal posługuje się aniołami, żeby chronić i umacniać swoich sług (Malach. 3:6; Hebr. 1:7, 14). Od czasu, gdy w 1919 roku Izrael duchowy został uwolniony z symbolicznej niewoli Babilonu Wielkiego, prawdziwe wielbienie mimo ciągłego sprzeciwu nieustannie się rozwija (Obj. 18:4). Dzięki ochronie aniołów nie musimy się obawiać, że organizacja Jehowy ponownie znajdzie się w niewoli duchowej (Ps. 34:7). Możemy być pewni, że słudzy Boży na całym świecie będą nadal rozkwitać pod względem duchowym. Kiedy zastanawiamy się nad wizją daną Zachariaszowi, nie mamy wątpliwości, że jesteśmy bezpieczni w cieniu dwóch gór.

11. Dlaczego nie musimy się bać nadchodzącego ataku na sług Bożych?

¹¹ Już niedługo siły polityczne szatańskiego świata stworzą koalicję, której celem będzie zagłada sług Bożych (Ezech. 38:2, 10-12; Dan. 11:40, 44, 45; Obj. 19:19). Ezechiel opisał te siły jako nadciągających w gniewie jeźdźców na koniach, którzy ‛jak obłoki pokryją kraj’ (Ezech. 38:15, 16) *. Czy powinniśmy się ich bać? Wcale nie! Po swojej stronie mamy wojsko Jehowy. W tym decydującym momencie wielkiego ucisku zastępy aniołów przybędą, by chronić sług Jehowy i zgładzić tych, którzy sprzeciwiają się Jego zwierzchnictwu (2 Tes. 1:7, 8). Cóż to będzie za dzień! Ale kto stoi na czele tego niebiańskiego wojska?

12, 13. (a) Jakie polecenie otrzymuje Zachariasz? (b) Dlaczego można powiedzieć, że człowiek o imieniu „Latorośl” wyobraża Jezusa?

¹² Wspomnianych osiem wizji Zachariasz oglądał sam. Teraz robi coś, co widzą inni i co może ich zachęcić do dalszej odbudowy świątyni (odczytaj Zachariasza 6:9-12). Jehowa polecił Zachariaszowi wziąć srebro i złoto od Cheldaja, Tobijasza i Jedajasza, którzy niedawno przybyli z Babilonu, i wykonać „okazałą koronę” (Zach. 6:11). Czy Zachariasz ma ją włożyć na głowę namiestnika Zerubbabela, który pochodzi z plemienia Judy i jest potomkiem Dawida? Nie. Wkłada ją na głowę arcykapłana Jozuego. Obserwatorzy zapewne zastanawiają się dlaczego.

¹³ Czy ta koronacja czyni z Jozuego króla? Nie. Jozue nie pochodził z rodu Dawida i dlatego nie mógł zostać królem. Wspomniana koronacja miała znaczenie prorocze — wskazywała na pojawienie się w przyszłości nieśmiertelnego króla i kapłana, który został nazwany „Latoroślą”. Z Biblii wynika, że chodzi o Jezusa Chrystusa (Izaj. 11:1; Mat. 2:23 *).

14. Na czym polega zadanie Jezusa jako Króla i Arcykapłana?

¹⁴ Jako Król i Arcykapłan Jezus dowodzi niebiańskim wojskiem Jehowy i podejmuje działania, żeby zapewnić ludowi Bożemu bezpieczeństwo we wrogo nastawionym świecie (Jer. 23:5, 6). Już niedługo Jezus na czele niebiańskich zastępów wyruszy w obronie zwierzchniej władzy Boga oraz Jego ludu i odniesie zwycięstwo nad narodami (Obj. 17:12-14; 19:11, 14, 15). Jednak zanim to nastąpi, „Latorośl” ma jeszcze przed sobą wielkie dzieło do wykonania.

15, 16. (a) Jakie odrodzenie i oczyszczenie odbyło się w czasach nowożytnych i kto je przeprowadził? (b) Jaki będzie rezultat Tysiącletniego Panowania Chrystusa?

¹⁵ Jezus nie tylko został wyznaczony na Króla i Arcykapłana, ale miał też ‛zbudować świątynię Jehowy’ (odczytaj Zachariasza 6:13). Na czym polega dzieło budowania w czasach nowożytnych? W 1919 roku Jezus uwolnił sług Bożych z Babilonu Wielkiego i sprawił, że zbór chrześcijański się odrodził. Ponadto ustanowił „niewolnika wiernego i roztropnego”, żeby przewodził działalności odbywającej się na ziemskich dziedzińcach wielkiej duchowej świątyni (Mat. 24:45). Poza tym Jezus oczyścił lud Boży, dzięki czemu może on wielbić Jehowę w sposób cieszący się Jego uznaniem (Malach. 3:1-3).

¹⁶ Podczas Tysiącletniego Panowania Jezus i jego 144 000 współkrólów i współkapłanów doprowadzą wiernych ludzi do doskonałości. Gdy to nastąpi, na oczyszczonej ziemi pozostaną tylko prawdziwi czciciele Boga. W końcu czyste wielbienie będzie w pełni przywrócone!

17. O czym Jehowa zapewnił Żydów i jak to na nich wpłynęło?

¹⁷ Jaki wpływ proroctwo Zachariasza miało na Żydów? Jehowa obiecał, że podczas odbudowy świątyni będzie im pomagał i ich chronił. Zapewnienie, że zostanie ona odbudowana, wzbudziło w nich nadzieję. Ale jak ta garstka miała wykonać tak ogromną pracę? Kolejne słowa Zachariasza rozproszyły wszelkie obawy i wątpliwości. Jehowa zapowiedział, że wielu ‛przyjdzie i będzie budować w Jego świątyni’ — podobnie jak wspomniani wcześniej Cheldaj, Tobijasz i Jedajasz (odczytaj Zachariasza 6:15). Żydzi, pewni wsparcia Bożego, od razu zabrali się do pracy mimo zakazu, który przypominał „wielką górę”. Wkrótce Jehowa ją usunął i w 515 roku p.n.e. odbudowa świątyni została zakończona (Ezd. 6:22; Zach. 4:6, 7). Jednak słowa Jehowy mają związek ze znacznie większym dziełem budowania, które odbywa się w naszych czasach.

18. Jak w naszych czasach spełniają się słowa z Zachariasza 6:15?

¹⁸ Obecnie miliony osób przyłączają się do organizacji Jehowy. Z serca wspierają czyste wielbienie w duchowej świątyni i ofiarują ‛to, co mają wartościowego’ — między innymi czas, siły i środki (Prz. 3:9). Dlaczego możemy być pewni, że Jehowa ceni wszystko, co dla Niego robimy? Jak pamiętamy, Cheldaj, Tobijasz i Jedajasz dostarczyli srebro i złoto, z których Zachariasz wykonał koronę. Służyła ona „jako pamiątka” — przypominała o ich wkładzie w prawdziwe wielbienie (Zach. 6:14). Podobnie nasza praca i miłość okazana Jehowie nigdy nie będą zapomniane (Hebr. 6:10). On zawsze będzie o nich pamiętał.

19. Jaki wpływ powinny mieć na nas wizje z Księgi Zachariasza?

¹⁹ To, co udaje się osiągnąć ludowi Bożemu w dniach ostatnich, jest niezaprzeczalnym dowodem błogosławieństwa Jehowy i kierownictwa Chrystusa. Jesteśmy częścią stabilnej organizacji, która zapewnia bezpieczeństwo i będzie istniała już zawsze. Zamierzenie Jehowy co do prawdziwego wielbienia bez wątpienia się spełni. Ceń swoje miejsce wśród sług Jehowy i słuchaj Jego głosu. Dzięki temu będziesz mógł korzystać z ochrony zapewnianej przez naszego Króla i Arcykapłana oraz niebiańskie rydwany. Ze wszystkich sił wspieraj prawdziwe wielbienie, a Jehowa Zastępów będzie cię chronił w tym systemie rzeczy i przez całą wieczność!