Codziennie współpracuj z Jehową

Codziennie współpracuj z Jehową

„Jesteśmy Bożymi współpracownikami” (1 KOR. 3:9).

PIEŚNI: 44, 75

1. W jakich dziedzinach możemy współpracować z Jehową?

 STWÓRCA chciał, żeby doskonali ludzie współpracowali z Nim w realizacji Jego zamierzenia. Chociaż ludzie utracili doskonałość, to ci, którzy są wierni Bogu, nadal mogą każdego dnia z Nim współpracować. Na przykład stajemy się „Bożymi współpracownikami”, kiedy głosimy dobrą nowinę o Królestwie i czynimy uczniów (1 Kor. 3:5-9). To wielki zaszczyt, że wszechmocny Stwórca wszechświata uznał nas za godnych współpracowania z Nim w działalności, którą uważa za tak ważną. Ale z Jehową możemy współpracować również w innych dziedzinach. W tym artykule omówimy niektóre z nich — pomaganie rodzinie oraz współwyznawcom, okazywanie gościnności, angażowanie się w przedsięwzięcia teokratyczne i poszerzanie zakresu służby (Kol. 3:23).

2. Dlaczego niemądrze jest porównywać się z innymi?

2 Podczas rozważania tego artykułu staraj się nie porównywać swoich możliwości z tym, co dla Jehowy mogą robić inni. Pamiętaj, że różnimy się wiekiem, zdrowiem, warunkami i zdolnościami. Apostoł Paweł pod natchnieniem napisał: „Niech każdy sprawdza, jakie jest jego dzieło, a wtedy będzie miał powód do radosnego uniesienia ze względu na samego siebie, a nie w porównaniu z drugim” (Gal. 6:4).

POMAGAJ RODZINIE I WSPÓŁWYZNAWCOM

3. Dlaczego można powiedzieć, że każdy, kto dba o rodzinę, współpracuje z Bogiem?

3 Jehowa oczekuje, że Jego słudzy będą troszczyć się o członków rodziny. Może musisz pracować zawodowo, żeby zapewnić utrzymanie swoim bliskim. Wiele matek zostaje w domu, żeby zajmować się małymi dziećmi. Inni muszą opiekować się chorymi rodzicami. Są to bardzo ważne obowiązki. W Słowie Bożym czytamy: „Jeśli ktoś nie dba o swoich, a zwłaszcza o domowników, ten wiary się zaparł i jest gorszy niż człowiek bez wiary” (1 Tym. 5:8). Jeżeli jesteś w którejś z wymienionych sytuacji, to pewnie nie możesz poświęcać na sprawy duchowe tyle czasu, ile byś chciał. Ale nie zniechęcaj się! Jehowa się cieszy, kiedy dbasz o dobro swojej rodziny (1 Kor. 10:31).

4. Jak rodzice mogą dawać pierwszeństwo sprawom Królestwa i jakie to przynosi rezultaty?

4 Rodzice współdziałają z Jehową, kiedy zachęcają dzieci do stawiania sobie celów duchowych. W rezultacie wiele z nich postanawia służyć pełnoczasowo daleko od domu. Niektóre zostają misjonarzami, usługują na terenie, gdzie potrzeba więcej głosicieli, lub w Betel. Być może z powodu odległości takie rodziny spotykają się rzadziej, niż by chciały. Ale ofiarni ojcowie i matki zachęcają swoje dzieci do wytrwałego wywiązywania się z przydzielonych zadań. Dlaczego? Ponieważ świadomość, że stawiają one sprawy Królestwa na pierwszym miejscu, daje rodzicom radość i satysfakcję (3 Jana 4). Być może czują się jak Anna, która o swoim synu Samuelu powiedziała: „Użyczam go Jehowie”. Słusznie uważają taką współpracę z Jehową za zaszczyt. Nie chcieliby, żeby sprawy potoczyły się inaczej (1 Sam. 1:28).

5. Jak możesz pomagać członkom swojego zboru? (Zobacz ilustrację tytułową).

5 Jeśli sam nie masz wielu obowiązków rodzinnych, to czy mógłbyś na przykład zatroszczyć się o współwyznawców, którzy są starsi lub schorowani, albo pomóc ich opiekunom? Pomyśl, kto w zborze potrzebuje wsparcia. Może jakaś siostra opiekuje się starszymi wiekiem rodzicami. Czy mógłbyś spędzić z nimi trochę czasu, żeby ta siostra mogła się zająć innymi sprawami? Albo czy ktoś potrzebuje pomocy, żeby dostać się na zebranie, zrobić zakupy, coś załatwić lub odwiedzić kogoś w szpitalu? Niewykluczone, że Jehowa posłuży się tobą, by odpowiedzieć na czyjąś modlitwę (odczytaj 1 Koryntian 10:24).

BĄDŹ GOŚCINNY

6. Co obejmuje okazywanie gościnności?

6 Współpracownicy Boga są znani z gościnności. W Chrześcijańskich Pismach Greckich słowo tłumaczone na „gościnność” dosłownie znaczy „życzliwość dla obcych” (Hebr. 13:2). Biblia zawiera relacje, z których uczymy się okazywania tej cechy (Rodz. 18:1-5). Możemy i powinniśmy szukać okazji do pomagania innym, niezależnie od tego, czy są z nami „spokrewnieni w wierze”, czy nie (Gal. 6:10).

7. Dlaczego warto okazywać gościnność sługom pełnoczasowym?

7 Czy możesz współpracować z Bogiem i gościć sług pełnoczasowych? (Odczytaj 3 Jana 5, 8). Takie okazje często dają możliwość „wymiany zachęt” (Rzym. 1:11, 12). Rozważmy przeżycie Olafa. Wspomina on, że wiele lat temu nikt w jego zborze nie mógł przenocować nadzorcy obwodu. Młody Olaf zapytał rodziców, którzy nie byli Świadkami, czy brat ten mógłby w czasie obsługi mieszkać u nich. Zgodzili się, ale zaznaczyli, że wtedy Olaf będzie musiał spać na kanapie. Czy było warto? Olaf wspomina: „To był cudowny tydzień! Nadzorca i ja wstawaliśmy wcześnie rano i przy śniadaniu omawialiśmy wiele ciekawych tematów. Zachęty, których mi udzielił, wzbudziły we mnie pragnienie podjęcia służby pełnoczasowej”. Olaf od 40 lat usługuje na różnych terenach jako misjonarz.

8. Jakie mamy powody, żeby okazywać życzliwość, nawet jeśli inni jej nie doceniają? Podaj przykład.

8 Jest wiele sposobów okazywania miłości nieznajomym, nawet jeśli na początku jej nie doceniają. Pokazuje to poniższy przykład. Pewna głosicielka w Hiszpanii zauważyła, że podczas studium jej zainteresowana z Ekwadoru o imieniu Yesica nie mogła powstrzymać łez. Zapytała ją więc, co się stało. Yesica powiedziała, że zanim wyemigrowała, była bardzo biedna. Pewnego dnia zabrakło jej jedzenia dla córeczki, miała tylko wodę. Próbując ukołysać ją do snu, Yesica modliła się o pomoc. Wkrótce potem odwiedziły ją dwie siostry, ale Yesica była dla nich niemiła i podarła czasopismo, które jej zaproponowały. Zapytała je: „To tym mam nakarmić córeczkę?!”. Siostry próbowały ją pocieszyć, jednak na próżno. Później zostawiły pod jej drzwiami koszyk z jedzeniem. Ich życzliwość wzruszyła Yesicę. W trakcie studium uświadomiła sobie, że Bóg w ten sposób odpowiedział na jej modlitwę, a ona to zlekceważyła. Dlatego teraz płakała. Ale od tej pory miała mocne postanowienie, że będzie służyć Jehowie. Szczodrość tych sióstr przyniosła naprawdę piękne rezultaty! (Kazn. 11:1, 6).

ANGAŻUJ SIĘ W PRZEDSIĘWZIĘCIA TEOKRATYCZNE

9, 10. (a) W jakie przedsięwzięcia mogli angażować się słudzy Boży w czasach biblijnych? (b) Jak obecnie bracia mogą pomagać w zborze?

9 W historii starożytnego Izraela przy różnych okazjach do pracy byli potrzebni ochotnicy (Wyjścia 36:2; 1 Kron. 29:5; Nehem. 11:2). Obecnie też mamy wiele możliwości, żeby poświęcać braciom i siostrom swój czas, środki i umiejętności. Jeśli stawisz się do dyspozycji, będziesz odczuwać radość i otrzymasz wiele błogosławieństw.

10 Słowo Boże zachęca mężczyzn, żeby współpracowali z Jehową przez ubieganie się o przywileje służby (1 Tym. 3:1, 8, 9; 1 Piotra 5:2, 3). Ci, którzy to robią, chcą pomagać innym zarówno w sprawach związanych z życiem codziennym, jak i pod względem duchowym (Dzieje 6:1-4). Czy starsi pytali cię, czy chciałbyś usługiwać jako porządkowy albo pomagać przy literaturze, terenach, konserwacji Sali lub innych zadaniach? Bracia, którzy się tym zajmują, mają wielką satysfakcję z pomagania innym.

Udział w przedsięwzięciach teokratycznych daje wiele okazji do zawierania nowych przyjaźni (zobacz akapit 11)

11. Jak pewna siostra odniosła korzyść z przyjaźni, które zawarła, uczestnicząc w przedsięwzięciach teokratycznych?

11 Osoby, które angażują się w przedsięwzięcia teokratyczne, często zyskują dzięki temu nowych przyjaciół. Weźmy pod uwagę przeżycia Margie, siostry, która przez 18 lat uczestniczyła w budowach Sal Królestwa. Przez te lata brała pod swoje skrzydła młodsze siostry i pomagała im się szkolić. Uważa, że były to świetne okazje do wymiany zachęt (Rzym. 1:12). Przyjaciele, których Margie poznała na budowach teokratycznych, wspierali ją, kiedy przechodziła trudne chwile. A czy ty brałeś kiedyś udział w takiej budowie? Czy mógłbyś stawić się do dyspozycji, nawet jeśli nie masz szczególnych umiejętności?

12. Jak mógłbyś nieść pomoc po klęsce żywiołowej?

12 Słudzy Jehowy mają okazję z Nim współpracować, pomagając w praktyczny sposób braciom, którzy ucierpieli na skutek jakiegoś nieszczęścia. Mogą na przykład przekazać środki pieniężne (Jana 13:34, 35; Dzieje 11:27-30). Inna możliwość to wzięcie udziału w sprzątaniu albo naprawianiu szkód. Gabriela — siostra z Polski, której dom zniszczyła powódź — bardzo się ucieszyła, kiedy bracia z sąsiednich zborów przyszli jej z pomocą. Mówi: „Nie chcę opowiadać o tym, co straciłam — to tylko rzeczy. Wolę powiedzieć, jak wiele zyskałam. Ta sytuacja upewniła mnie, że należenie do zboru chrześcijańskiego to niezwykły zaszczyt oraz źródło radości i szczęścia”. Wiele osób, które otrzymały pomoc po katastrofie, czuje się podobnie. A ci, którzy w takich sytuacjach współpracują z Jehową, pomagając innym, czerpią z tego ogromną satysfakcję (odczytaj Dzieje 20:35; 2 Koryntian 9:6, 7).

13. W jaki sposób chętne pomaganie innym może wzmocnić naszą więź z Jehową? Podaj przykład.

13 Stephanie i inni głosiciele współpracowali z Bogiem, kiedy zaopiekowali się rodzinami Świadków, które uciekły do USA z powodu wojny w swoim kraju. Pomagali oni tym uchodźcom znaleźć i urządzić domy. Stephanie mówi: „Bardzo nas poruszyło, że byli tak szczęśliwi i wdzięczni za miłość okazaną im przez naszą międzynarodową społeczność. Te rodziny myślą, że to my im pomogliśmy, ale w rzeczywistości oni dali nam o wiele więcej. Miłość, jedność, wiara i poleganie na Jehowie, które u nich widzieliśmy, bardzo wzmocniły naszą miłość do Jehowy. A to sprawiło, że jeszcze bardziej cenimy wszystko, co otrzymujemy za pośrednictwem Jego organizacji”.

POSZERZ ZAKRES SŁUŻBY

14, 15. (a) Jakie nastawienie miał prorok Izajasz? (b) Jak dzisiaj głosiciele Królestwa mogą naśladować postawę tego proroka?

14 Czy chciałbyś współpracować z Jehową w szerszym zakresie? Czy byłbyś gotowy przenieść się na teren, gdzie potrzeba więcej głosicieli? Oczywiście żeby okazywać hojność, słudzy Boży nie muszą wyjeżdżać daleko od domu. Ale warunki niektórych braci i sióstr im na to pozwalają. Mają oni takie nastawienie jak prorok Izajasz. Na pytanie Jehowy: „Kogo poślę i kto nam pójdzie?”, odpowiedział on: „Oto jestem! Mnie poślij” (Izaj. 6:8). A czy ty masz pragnienie i możliwość, żeby podobnie zareagować na potrzeby organizacji? O jakie potrzeby może chodzić?

15 O dziele głoszenia i czynienia uczniów Jezus powiedział: „Żniwo jest wielkie, ale pracowników mało. Proście zatem Pana żniwa, aby wysłał pracowników na swe żniwo” (Mat. 9:37, 38). Czy mógłbyś usługiwać na terenie z potrzebami, może jako pionier? Albo czy mógłbyś w tym pomóc komuś innemu? Wiele braci i sióstr czuje, że najlepszym sposobem okazywania miłości Bogu i bliźnim jest służba pionierska na terenach, na których potrzeba więcej głosicieli. Czy przychodzą ci na myśl jeszcze inne sposoby na poszerzenie zakresu swojej służby? Z pewnością dałoby ci to wiele radości.

16, 17. Jakie możliwości otwierają się przed osobami, które chcą poszerzyć zakres służby?

16 Czy myślałeś o tym, by służyć w Betel albo na budowie teokratycznej jako współpracownik tymczasowy lub dojeżdżający? Stale potrzeba osób, które będą służyć Jehowie tam, gdzie zostaną posłane, i wykonywać każde zadanie, jakie zostanie im zlecone. Może to od nich wymagać, żeby wykonali jakąś pracę, chociaż mają kwalifikacje w zupełnie innej dziedzinie. Jehowa bardzo ceni ludzi niesamolubnych, gotowych działać tam, gdzie akurat jest taka potrzeba (Ps. 110:3).

17 Czy chciałbyś otrzymać dodatkowe szkolenie, żeby móc lepiej pełnić świętą służbę? Jeśli tak, to możesz się starać o przyjęcie na Kurs dla Ewangelizatorów Królestwa. Szkoli się na nim duchowo usposobionych mężczyzn i kobiety pełniących służbę pełnoczasową, żeby mogli być jeszcze bardziej przydatni. Po skończeniu kursu uczestnicy muszą być gotowi przyjąć każde zadanie. Czy chciałbyś w ten sposób poszerzyć zakres służby? (1 Kor. 9:23).

18. Jakie korzyści wynikają ze współpracy z Jehową?

18 Służba dla Jehowy pobudza nas do szczodrości, która jest przejawem dobroci, życzliwości i miłości. Chcemy dbać o potrzeby innych każdego dnia. Przyniesie nam to radość, pokój i szczęście (Gal. 5:22, 23). Bez względu na swoje warunki życiowe możesz być szczęśliwy, jeśli będziesz naśladował szczodrość Jehowy i z Nim współpracował! (Prz. 3:9, 10).