1. Dlaczego Bóg zaczął stwarzać?

 JEHOWA kiedyś był sam. Ale nie czuł się samotny. Jest przecież całkowicie samowystarczalny. Postanowił jednak podzielić się radością życia z innymi. Pobudzany miłością, zaczął stwarzać (Ps. 36:9; 1 Jana 4:19).

2. Jak Jezus i aniołowie reagowali na to, co stwarzał Jehowa?

² Na początku Jehowa stworzył swojego pierwszego Syna. Potem posłużył się nim, żeby stworzyć „wszystko inne”, w tym miliony inteligentnych istot duchowych (Kol. 1:16). Współpraca z Ojcem sprawiała Jezusowi wielką radość (Prz. 8:30). Powody do radości mieli też aniołowie. Można powiedzieć, że z pierwszych rzędów obserwowali, jak Jehowa i Jego Mistrzowski Wykonawca powołują do istnienia niebo i ziemię. Jaka była ich reakcja? Kiedy powstawała ziemia, „z uznaniem wykrzykiwali”. I bez wątpienia tak samo cieszyli się ze wszystkiego innego, co Jehowa stwarzał, a szczególnie z arcydzieła, jakim był człowiek (Hioba 38:7; Prz. 8:31). W każdym z tych dzieł było widać miłość i mądrość Jehowy (Ps. 104:24; Rzym. 1:20).

3. Co zgodnie z 1 Koryntian 15:21, 22 umożliwił okup?

³ Jehowa chciał, żeby rodzina ludzka żyła wiecznie na pięknej planecie, którą dla niej stworzył. Ale kiedy Adam i Ewa zbuntowali się przeciw swojemu kochającemu Ojcu, na ziemi pojawił się grzech i śmierć (Rzym. 5:12). Co Jehowa zrobił? Natychmiast oświadczył, jak zamierza ocalić ludzkość (Rodz. 3:15). Postanowił dostarczyć okup, który uwolniłby potomków Adama i Ewy od grzechu i śmierci. Dzięki okupowi każdy człowiek ma wybór, czy chce służyć Bogu i otrzymać życie wieczne (Jana 3:16; Rzym. 6:23; odczytaj 1 Koryntian 15:21, 22).

4. Jakie pytania omówimy w tym artykule?

⁴ W związku z obietnicą Jehowy co do zmartwychwstania omówimy kilka pytań. Jak będzie ono przebiegać? Czy rozpoznamy swoich bliskich, którzy powrócą do życia? Jakie powody do radości da nam zmartwychwstanie? I jak rozmyślanie o tej obietnicy pomoże nam docenić miłość, mądrość i cierpliwość Jehowy?

5. Dlaczego możemy przypuszczać, że zmarli będą wskrzeszani stopniowo?

⁵ Jehowa za pośrednictwem swojego Syna wskrzesi niezliczone miliony zmarłych. Możemy jednak przypuszczać, że nie wszyscy zmartwychwstaną w tym samym czasie. Nagłe pojawienie się na ziemi ogromnej liczby ludzi zapewne doprowadziłoby do chaosu. A przecież Jehowa nigdy nie działa w sposób chaotyczny. Wie, że trwały pokój zależy od tego, czy panuje porządek (1 Kor. 14:33). Kiedy razem z Jezusem przygotowywał ziemię dla człowieka, robił to stopniowo, co świadczy o Jego mądrości i cierpliwości. Jezus wykaże się tymi samymi cechami podczas Tysiącletniego Panowania, gdy razem z ocalałymi z Armagedonu będzie przygotowywał ziemię na przyjęcie zmartwychwstałych.

6. Kim będzie wielu wskrzeszonych przez Jehowę zgodnie z Dziejami 24:15?

⁶ Co najważniejsze, ci, którzy przeżyją Armagedon, będą musieli uczyć zmartwychwstałych o Królestwie Bożym i o wymaganiach Jehowy. Dlaczego? Ponieważ większość z tych, którzy wrócą do życia, będą stanowili „nieprawi” — ci, którzy nie znali Jehowy (odczytaj Dzieje 24:15). Będą oni musieli dokonać wielkich zmian, żeby odnieść pożytek z ofiary okupu. Uczenie tych milionów o Bogu będzie ogromnym przedsięwzięciem! Czy każda z tych osób skorzysta z indywidualnego szkolenia, na wzór dzisiejszego studium Biblii? Czy wszyscy zostaną przydzieleni do zborów i będą szkoleni, żeby uczyć kolejnych zmartwychwstałych? Czas pokaże. Wiemy jednak, że pod koniec Tysiącletniego Panowania Chrystusa „wiedza o Jehowie napełni ziemię” (Izaj. 11:9). Będzie to pracowity, a zarazem fascynujący okres!

7. Dlaczego słudzy Boży będą umieli okazać zmartwychwstałym prawdziwą empatię?

⁷ Podczas Tysiącletniego Panowania Chrystusa my również będziemy musieli dokonywać zmian, żeby podobać się Jehowie — zwalczać grzeszne skłonności i wprowadzać w życie Jego zasady. Dlatego pomagając w tym zmartwychwstałym, będziemy umieli okazać im prawdziwą empatię (1 Piotra 3:8). Ponieważ sami będziemy z pokorą ‛wypracowywać swoje wybawienie’, zmartwychwstali z pewnością chętnie przyłączą się do nas w wielbieniu Jehowy (Filip. 2:12).

8. Dlaczego mamy powody uważać, że osoby witające zmartwychwstałych bliskich będą w stanie ich rozpoznać?

⁸ Mamy powody uważać, że osoby witające zmartwychwstałych bliskich będą w stanie ich rozpoznać. Biorąc pod uwagę wcześniejsze wskrzeszenia, wydaje się, że Jehowa odtworzy wygląd oraz sposób mówienia i myślenia, jaki ktoś miał krótko przed śmiercią. Jak pamiętamy, Jezus przyrównał śmierć do snu, a zmartwychwstanie do obudzenia kogoś ze snu (Mat. 9:18, 24; Jana 11:11-13). Kiedy człowiek się budzi, wygląda i zachowuje się tak samo jak przed zaśnięciem. Wszystko też pamięta. Pomyślmy o Łazarzu. Był martwy przez cztery dni, więc jego ciało zaczęło się już rozkładać. Mimo to gdy Jezus go wskrzesił, siostry od razu go rozpoznały, a Łazarz bez wątpienia je pamiętał (Jana 11:38-44; 12:1, 2).

9. Co przemawia za tym, że zmartwychwstali nie będą od razu doskonali?

⁹ Jehowa obiecuje, że pod panowaniem Chrystusa nikt nie powie: „Jestem chory” (Izaj. 33:24; Rzym. 6:7). Najwyraźniej więc zmartwychwstali otrzymają zdrowe ciała. Ale nie będą od razu doskonali. Gdyby tak było, ich bliscy mogliby ich nie rozpoznać. Wygląda na to, że podczas Tysiącletniego Panowania Chrystusa wszyscy ludzie będą dochodzić do doskonałości stopniowo. Osiągną ją dopiero po zakończeniu tego okresu. Wtedy wszystkie cele Królestwa Bożego będą już spełnione, a Jezus przekaże władzę swojemu Ojcu (1 Kor. 15:24-28; Obj. 20:1-3).

10. Jak wpłynie na ciebie zmartwychwstanie?

¹⁰ Wyobraź sobie, jak witasz swoich bliskich, którzy wrócili do życia. Czy ze szczęścia będziesz się śmiać, czy płakać? Czy z całego serca będziesz śpiewać pieśni wysławiające Jehowę? Jedno jest pewne: cudowny dar zmartwychwstania wzbudzi w tobie głęboką miłość do twojego troskliwego Ojca i Jego bezinteresownego Syna.

11. Co według słów Jezusa z Jana 5:28, 29 czeka tych, którzy będą żyć zgodnie z prawymi normami Bożymi?

¹¹ Wyobraź sobie radość zmartwychwstałych, którzy będą zrzucać starą osobowość i uczyć się postępować zgodnie z prawymi normami Bożymi. Ci, którzy dokonają takich zmian, będą mogli żyć w raju już wiecznie — ich zmartwychwstanie okaże się „zmartwychwstaniem do życia”. Z kolei tym, którzy zbuntują się przeciw Bogu, nie pozwoli On zakłócać panującego na ziemi pokoju (Izaj. 65:20; odczytaj Jana 5:28, 29).

12. Jakich błogosławieństw zaznają wszyscy mieszkańcy ziemi?

¹² Pod rządami Królestwa Bożego wszyscy słudzy Jehowy przekonają się, jak prawdziwe są słowa z Księgi Przysłów 10:22: „Tym, co wzbogaca, jest błogosławieństwo Jehowy, a On nie dokłada do niego żadnego bólu”. Dzięki oddziaływaniu ducha Jehowy Jego słudzy staną się bogaci pod względem duchowym — będą coraz bardziej przypominać Chrystusa i zbliżać się do doskonałości (Jana 13:15-17; Efez. 4:23, 24). Z każdym dniem będą coraz lepszymi ludźmi. I z każdym dniem będą coraz zdrowsi i silniejsi. Cóż to będzie za radość! (Hioba 33:25). A jak rozmyślanie o zmartwychwstaniu może nam pomóc już teraz?

13. Jak Psalm 139:1-4 pokazuje, że Jehowa dobrze nas zna, i jak zmartwychwstanie to potwierdza?

¹³ Jak już mówiliśmy, Jehowa wskrzesi ludzi razem z charakterystycznymi dla nich wspomnieniami i cechami osobowości. Pomyśl, co to oznacza. Jehowa kocha cię tak bardzo, że zauważa i zapamiętuje wszystkie twoje myśli, uczucia, słowa i czyny. Gdyby więc musiał cię wskrzesić, bez problemu odtworzy twoje wspomnienia, usposobienie i cechy osobowości. Z tego, jak bardzo Jehowa interesuje się każdym z nas, dobrze zdawał sobie sprawę król Dawid (odczytaj Psalm 139:1-4). A jaki wpływ ta świadomość ma na nas dzisiaj?

14. Jak powinno na nas wpływać rozmyślanie o tym, że Jehowa bardzo dobrze nas zna?

¹⁴ Czy to, że Jehowa tak dobrze nas zna, powinno wzbudzać w nas niepokój? Nie! Jehowie bardzo na nas zależy. Każdy z nas jest dla Niego wyjątkowy i cenny. On bierze pod uwagę wszystkie przeżycia, które nas ukształtowały. To bardzo pokrzepiające! Nigdy nie jesteśmy sami. Każdego dnia i każdej minuty Jehowa jest obok nas i szuka sposobów, żeby nas wspierać (2 Kron. 16:9).

15. Jak zmartwychwstanie dowodzi mądrości Jehowy?

¹⁵ Strach przed śmiercią to potężna broń. Ci, którzy znajdują się pod wpływem Szatana, wykorzystują ją, żeby zmuszać innych do zdrady przyjaciół czy wyrzeczenia się swoich przekonań. Ale w naszym wypadku ta broń nie jest skuteczna. Wiemy, że nawet jeśli wrogowie pozbawią nas życia, Jehowa nam je przywróci (Obj. 2:10). Jesteśmy przekonani, że bez względu na to, co by zrobili, nie zniszczą naszej więzi z Jehową (Rzym. 8:35-39). Dając nam nadzieję zmartwychwstania, Jehowa dowiódł niezwykłej mądrości! Szatanowi wytrącił z ręki jedną z jego najskuteczniejszych broni, a nas uzbroił w niezłomną odwagę.

16. Jakie pytania warto sobie zadać, żeby sprawdzić swoje zaufanie do Jehowy?

¹⁶ Jeśli wrogowie Jehowy zagrożą ci śmiercią, czy będziesz w stanie zostawić swoje życie w Jego rękach? Jak się o tym przekonać? Możesz na przykład zadać sobie pytania: „Czy nawet pomniejszymi, codziennymi decyzjami pokazuję, że ufam Jehowie?” (Łuk. 16:10). „Czy naprawdę wierzę w Jego obietnicę, że jeśli szukam najpierw Królestwa, to On zaspokoi moje potrzeby materialne? Czy dowodzę tego swoim stylem życia?” (Mat. 6:31-33). Jeśli możesz odpowiedzieć na te pytania twierdząco, to znaczy, że ufasz Jehowie i jesteś przygotowany na każdą próbę, która może cię spotkać (Prz. 3:5, 6).

17. (a) Jak zmartwychwstanie pokazuje, że Jehowa jest cierpliwy? (b) Jak możemy pokazać, że cenimy cierpliwość Jehowy?

¹⁷ Jehowa ustalił dzień i godzinę, kiedy zniszczy ten stary świat (Mat. 24:36). Nie straci cierpliwości i nie zacznie działać wcześniej. Bardzo pragnie wskrzesić zmarłych, ale czeka, aż nadejdzie na to najwłaściwszy moment (Hioba 14:14, 15; Jana 5:28). Powinniśmy być wdzięczni Jehowie za Jego cierpliwość. Dzięki temu, że ją okazuje, mnóstwo ludzi — między innymi my sami — ma czas ‛zdobyć się na skruchę’ (2 Piotra 3:9). Jehowa chce, żeby jak najwięcej ludzi mogło żyć wiecznie. Pokazujmy więc, że cenimy Jego cierpliwość. Gorliwie szukajmy tych, którzy mają „właściwe nastawienie serca, potrzebne do uzyskania życia wiecznego”. Pomagajmy im, żeby pokochali Jehowę i zaczęli Mu służyć (Dzieje 13:48). Wtedy również oni odniosą korzyść z cierpliwości Jehowy.

18. Dlaczego powinniśmy być cierpliwi wobec innych?

¹⁸ Jehowa nie oczekuje od nas doskonałości. Wie, że osiągniemy ją dopiero z końcem Tysiącletniego Panowania. Dopóki to nie nastąpi, będzie cierpliwie przebaczał nasze grzechy. Na pewno więc mamy powody, żeby szukać w innych dobra i też być wobec nich cierpliwi. Pomyślmy o siostrze, której mąż zaczął mieć ostre napady lęku i przestał chodzić na zebrania. Mówi ona: „Było to dla mnie bardzo bolesne. Cały nasz świat przewrócił się do góry nogami”. Mimo wszystko ta kochająca żona okazywała mężowi cierpliwość. Zaufała Jehowie i nigdy się nie poddała. Wzięła z Niego wzór i skupiła się na dobrych stronach męża. Dodaje: „Mój mąż ma piękne cechy i stara się zapanować nad swoimi lękami — pomału, krok po kroku”. To bardzo ważne, żebyśmy byli cierpliwi wobec członków rodziny i współwyznawców, którzy stawiają czoła poważnym problemom.

19. Na co powinniśmy być zdecydowani?

¹⁹ Kiedy była stwarzana ziemia, Jezus i aniołowie bardzo się cieszyli. A wyobraź sobie, jak będą się cieszyć, widząc na niej samych doskonałych ludzi, którzy kochają Jehowę i Mu służą. Wyobraź sobie radość tych, którzy pójdą do nieba, żeby panować tam z Chrystusem. Będą przecież obserwować, jak ludzkość odnosi korzyści z ich wiernej służby (Obj. 4:4, 9-11; 5:9, 10). I wyobraź sobie, co sam będziesz czuł, gdy choroby, ból i śmierć znikną na zawsze, a łzy smutku zamienią się w łzy szczęścia (Obj. 21:4). Bądź więc zdecydowany naśladować miłość, mądrość i cierpliwość swojego niebiańskiego Ojca. Jeśli będziesz tak robić, to bez względu na próby, jakie cię spotkają, uda ci się zachować radość (Jak. 1:2-4). Jakże wdzięczni możemy być Jehowie za obietnicę, że „nastąpi zmartwychwstanie”! (Dzieje 24:15).