1, 2. Przed jakim wyzwaniem stoją słudzy Boży? (Zobacz ilustracje tytułowe).

WIELU pracowników służby zdrowia ma kontakt z osobami cierpiącymi na choroby zakaźne. Chętnie pomagają swoim pacjentom, ale muszą się chronić, żeby nie zarazić się chorobą, którą chcą wyleczyć. My jesteśmy w podobnej sytuacji — wielu z nas żyje i pracuje wśród osób „zarażonych” mentalnością, która nie podoba się Bogu. Jest to prawdziwym wyzwaniem.

² W obecnych dniach ostatnich panuje moralny chaos. W Liście 2 do Tymoteusza apostoł Paweł opisał cechy ludzi, którzy nie kochają Boga. W miarę zbliżania się końca miały być one coraz bardziej widoczne (odczytaj 2 Tymoteusza 3:1-5, 13). Chociaż możemy być zszokowani zachowaniem niektórych ludzi, to mimo wszystko ich postępowanie i sposób myślenia może mieć na nas wpływ (Prz. 13:20). W tym artykule omówimy różnicę między cechami, które przejawia ogół ludzi, a tymi, które przejawiają słudzy Jehowy. Zobaczymy też, jak możemy się chronić przed wpływem negatywnych postaw, a jednocześnie pomagać innym w poznawaniu Boga.

3. Kogo dotyczy opis z 2 Tymoteusza 3:2-5?

³ Paweł napisał, że „w dniach ostatnich nastaną krytyczne czasy trudne do zniesienia”. Następnie wymienił 19 negatywnych cech, które miały być typowe dla ludzi żyjących w tym okresie. Podobne wyszczególnienie znajdujemy w Liście do Rzymian 1:29-31, ale List do Tymoteusza zawiera określenia, które nie występują nigdzie indziej w Chrześcijańskich Pismach Greckich. Paweł rozpoczyna wymienianie zachowań, które nie podobają się Bogu, słowami „ludzie będą”. Jednak nie dotyczy to wszystkich ludzi. Słudzy Jehowy odznaczają się zupełnie innymi przymiotami (odczytaj Malachiasza 3:18).

4. Opisz osoby nadęte pychą.

⁴ Po stwierdzeniu, że wielu będzie rozmiłowanych w samych sobie i w pieniądzach, Paweł dodał, że ludzie będą też zarozumiali, wyniośli i nadęci pychą. Takie osoby często czują się lepsze z powodu umiejętności, wyglądu, zamożności lub pozycji; pragną być podziwiane i uwielbiane. O człowieku owładniętym pychą pewien biblista napisał: „W sercu jego stoi ołtarz, przy którym oddaje pokłony samemu sobie”. Jak mówią niektórzy, przesadna duma jest tak wstrętna, że nawet osoby dumne nie lubią jej u innych.

5. Jak doszło do tego, że pewni słudzy Jehowy stali się wyniośli?

⁵ Jehowa nienawidzi pychy. W Biblii powiedziano o Nim: „Nienawidzi (...) wyniosłych oczu” (Prz. 6:16, 17). Pycha odgradza nas od Boga (Ps. 10:4). Jest cechą charakterystyczną Diabła (1 Tym. 3:6). Niestety nawet niektórzy lojalni słudzy Jehowy „zarazili się” pychą. Judzki król Uzzjasz był wierny przez wiele lat. „Lecz gdy tylko urósł w siłę, jego serce stało się tak wyniosłe, że doprowadziło do ruiny, tak iż postąpił wiarołomnie wobec Jehowy, swego Boga, i wszedł do świątyni Jehowy, by palić kadzidło na ołtarzu kadzielnym”. Później również król Ezechiasz stał się wyniosły, chociaż tylko na jakiś czas (2 Kron. 26:16; 32:25, 26).

6. Co mogło wbić Dawida w pychę, ale dzięki czemu jej nie uległ?

⁶ Niektórzy ludzie stali się wyniośli z powodu atrakcyjnego wyglądu, popularności, zdolności muzycznych, sprawności fizycznej lub pozycji. Dawid miał to wszystko, ale przez całe życie był pokorny. Po tym, jak zabił Goliata, otrzymał propozycję poślubienia córki króla Saula. Jak na to zareagował? Powiedział: „Kimże ja jestem i kim są moi krewni, rodzina mego ojca, w Izraelu, żebym miał zostać zięciem króla?” (1 Sam. 18:18). Co pomagało Dawidowi okazywać pokorę? Wiedział, że cechy, umiejętności i przywileje dostał od Boga, który ‛zniżył się’, żeby zwrócić na niego uwagę (Ps. 113:5-8). Zdawał sobie sprawę, że nie ma nic, czego nie otrzymał od Jehowy (por. 1 Kor. 4:7).

7. Co nam pomoże okazywać pokorę?

⁷ Obecnie słudzy Jehowy starają się naśladować Dawida w okazywaniu pokory. Jesteśmy pod wielkim wrażeniem, że ten ujmujący przymiot przejawia Bóg — najpotężniejsza Osoba we wszechświecie (Ps. 18:35). Bierzemy sobie do serca natchnioną radę: „Przyodziejcie się w tkliwe uczucia: współczucie, życzliwość, uniżenie umysłu, łagodność i wielkoduszną cierpliwość” (Kol. 3:12). Wiemy też, że miłość ‛nie przechwala się ani się nie nadyma’ (1 Kor. 13:4). Kiedy inni widzą naszą pokorę, może ich to pociągnąć do Jehowy. Tak jak mężowie mogą „bez słowa zostać pozyskani dzięki postępowaniu swych żon”, ludzie mogą zapragnąć poznawać Boga dzięki pokorze okazywanej przez Jego sług (1 Piotra 3:1).

8. (a) Jak obecnie niektórzy patrzą na nieposłuszeństwo dzieci? (b) Co Biblia nakazuje dzieciom?

⁸ Paweł opisał, jak ludzie żyjący w dniach ostatnich będą się nawzajem traktować. Dzieci miały być nieposłuszne rodzicom. Chociaż obecnie nieposłuszeństwo jest czasami akceptowane, a nawet promowane w książkach, filmach i programach telewizyjnych, tak naprawdę osłabia rodzinę — podstawową komórkę społeczną. Wiadomo o tym już od dawna. Co ciekawe, w starożytnej Grecji ktoś, kto uderzył ojca lub matkę, tracił wszystkie prawa obywatelskie. A zgodnie z prawem rzymskim taki czyn był traktowany jak morderstwo. Zarówno Pisma Hebrajskie, jak i Chrześcijańskie Pisma Greckie nakazują dzieciom szanować rodziców (Wyjścia 20:12; Efez. 6:1-3).

9. Co pomoże młodym okazywać posłuszeństwo rodzicom?

⁹ Żeby nie „zarazić się” duchem nieposłuszeństwa, dzieci powinny rozmyślać o tym, co robią dla nich rodzice. W ten sposób nauczą się wdzięczności. Powinny też rozumieć, że posłuszeństwa wobec ojca i matki oczekuje Bóg — Ojciec nas wszystkich. Kiedy młodzi dobrze mówią o rodzicach, mogą pomóc rówieśnikom pozytywnie patrzeć na swoich rodziców. Oczywiście jeśli ojcu i matce brakuje naturalnego uczucia, dzieciom może być trudno chętnie okazywać im posłuszeństwo. Ale kiedy młoda osoba czuje się naprawdę kochana, chce postępować właściwie, nawet jeśli nie jest to łatwe. Austin opowiada: „Często sprawiałem problemy, ale rodzice wyznaczali mi rozsądne granice, wyjaśniali, dlaczego wprowadzają różne reguły, i zawsze byli gotowi ze mną rozmawiać. To mi pomagało być posłusznym. Czułem, że się o mnie troszczą, i dlatego chciałem, żeby byli ze mnie dumni”.

10, 11. (a) Jakie negatywne postawy świadczą, że ludziom brakuje miłości? (b) Do jakiego stopnia prawdziwi chrześcijanie okazują innym miłość?

¹⁰ Paweł wspomina inne negatywne postawy, które świadczą o tym, że ludziom brakuje miłości. Po „nieposłusznych rodzicom” trafnie wymienia osoby niewdzięczne, które nie cenią tego, co robią dla nich inni. Następnie pisze, że ludzie mieli być nielojalni. Potem wspomina nieskłonnych do jakiejkolwiek ugody, którzy są niechętni do przywracania pokojowych stosunków z innymi. Bluźniercy i zdrajcy wypowiadają zniewagi i obelgi nie tylko przeciwko ludziom, ale nawet przeciwko Bogu. Z kolei oszczercy rozpowiadają krzywdzące informacje, mające na celu zepsucie komuś opinii *.

¹¹ W przeciwieństwie do ogółu ludzi słudzy Jehowy okazują innym prawdziwą miłość. Było tak od zawsze. Jezus powiedział, że w Prawie Mojżeszowym przykazanie miłości do bliźniego (agápe) ustępowało jedynie nakazowi, by miłować Boga (Mat. 22:37-39). Powiedział też, że miłość ma być znakiem rozpoznawczym prawdziwych chrześcijan (odczytaj Jana 13:34, 35). Mieli ją okazywać nawet wrogom (Mat. 5:43, 44).

12. Jak Jezus okazywał innym miłość?

¹² Jezus bardzo kochał ludzi. Szedł od miasta do miasta i głosił dobrą nowinę o Królestwie Bożym. Leczył ślepych, kulawych, trędowatych i głuchych. Wskrzeszał zmarłych (Łuk. 7:22). Oddał za ludzi nawet swoje życie, chociaż wielu go nienawidziło. Miłość Jezusa w doskonały sposób odzwierciedlała miłość jego Ojca. Świadkowie Jehowy na całym świecie naśladują Boga i Jezusa w okazywaniu tego przymiotu.

13. Jak okazywana przez nas miłość pomaga ludziom zbliżyć się do Jehowy?

¹³ Okazywana przez nas miłość pociąga ludzi do naszego niebiańskiego Ojca. Na przykład pewnego mężczyznę w Tajlandii poruszyła miłość, którą zobaczył wśród braci na kongresie. Kiedy wrócił do domu, poprosił, żeby dwa razy w tygodniu prowadzono z nim studium. Głosił wszystkim krewnym i zaledwie sześć miesięcy po kongresie miał na zebraniu swoje pierwsze czytanie Biblii. Aby przeanalizować, w jakim stopniu okazujemy miłość, możemy zadać sobie pytania: „Czy robię wszystko, co mogę, by pomagać innym — w rodzinie, w zborze i na terenie? Czy staram się patrzeć na ludzi tak jak Jehowa?”.

14, 15. Jakie zwierzęce cechy przejawia wielu ludzi, ale co pomogło niektórym z nich dokonać zmian?

¹⁴ W dniach ostatnich ludzie przejawiają też inne złe cechy, których powinniśmy unikać. Wielu nie miłuje dobroci lub, jak to oddają inne przekłady, ‛nienawidzi dobra’. Takie osoby nie panują nad sobą i są zajadłe, a także nieprzejednane, czyli impulsywne i bezmyślne.

¹⁵ Wielu tych, którzy w przeszłości przejawiali wspomniane zwierzęce cechy, dokonało zmian. Taki proces został przepowiedziany w jednym z proroctw biblijnych (odczytaj Izajasza 11:6, 7). Czytamy w nim o dzikich zwierzętach, między innymi o wilkach i lwach, które żyją w zgodzie ze zwierzętami domowymi, takimi jak baranki i cielęta. Zauważmy, że te pokojowe warunki zapanują, „gdyż ziemia będzie napełniona poznaniem Jehowy” (Izaj. 11:9). Ponieważ zwierzęta nie mogą uczyć się o Jehowie, w sensie duchowym proroctwo to spełnia się na ludziach.

16. Jak Biblia pomaga zmieniać osobowość?

¹⁶ Niejeden sługa Jehowy był kiedyś zajadły jak wilk, a teraz żyje z innymi w pokoju. Przeżycia takich osób znajdziesz w artykułach z serii „Biblia pomaga zmienić życie”, publikowanych w serwisie jw.org. Ci, którzy poznali Jehowę i zaczęli Mu służyć, w niczym nie przypominają ludzi, którzy zachowują formę zbożnego oddania, ale sprzeniewierzają się jego mocy — deklarują, że wierzą w Boga, ale swoim zachowaniem temu zaprzeczają. Słudzy Jehowy, którzy w przeszłości byli zajadli, ‛przyoblekli się w nową osobowość, stworzoną według woli Bożej w rzeczywistej prawości i lojalności’ (Efez. 4:23, 24). Kiedy ktoś poznaje Boga, uświadamia sobie, że musi dostosować życie do Jego wymagań. Zmienia swoje przekonania, sposób myślenia i zachowanie. Nie jest to łatwe, ale możliwe, bo duch święty pomaga osobom, które szczerze starają się spełniać wolę Jehowy.

17. Co pomoże nam nie przejąć szkodliwej mentalności otoczenia?

¹⁷ Różnica między osobami, które służą Bogu, a tymi, które tego nie robią, staje się coraz bardziej widoczna. Musimy uważać, żeby nie przejąć szkodliwej mentalności otoczenia. Dlatego mądrze jest stosować się do natchnionej rady, żeby odwrócić się od ludzi opisanych w Liście 2 do Tymoteusza 3:2-5. Oczywiście nie uda nam się całkowicie uniknąć z nimi kontaktu. Być może z nimi pracujemy, chodzimy do szkoły albo mieszkamy. Ale możemy uniknąć przyswojenia sobie ich sposobu myślenia i postępowania. Pomoże nam w tym wzmacnianie wiary przez studium Biblii i przyjaźnienie się z osobami, które kochają Jehowę.

18. Jak możemy pomóc innym poznać Jehowę?

¹⁸ Powinniśmy też starać się pomagać innym pod względem duchowym. Szukajmy okazji do dawania świadectwa i prośmy Jehowę, żeby pomógł nam znaleźć odpowiednie słowa w odpowiedniej chwili. Informujmy innych, że jesteśmy Świadkami Jehowy. Dzięki temu nasze przykładne postępowanie przyniesie chwałę Bogu, a nie nam samym. Jehowa nas szkoli, „abyśmy się wyrzekli bezbożności i światowych pragnień oraz żyli pośród teraźniejszego systemu rzeczy w trzeźwości umysłu i prawości, i zbożnym oddaniu” (Tyt. 2:11-14). Jeśli robimy to, co podoba się Bogu, inni to zauważą i być może powiedzą: „Pójdziemy z wami, bo słyszeliśmy, że z wami jest Bóg” (Zach. 8:23).