Jehowa, Twórca małżeństwa, jest szczęśliwym Bogiem i pragnie, by rodziny również były szczęśliwe (1 Tymoteusza 1:11). Zalegalizowanie małżeństwa daje kobiecie i mężczyźnie poczucie bezpieczeństwa. W takiej rodzinie bezpiecznie mogą się czuć także dzieci. Chrześcijanie powinni przestrzegać miejscowych praw dotyczących rejestrowania związków małżeńskich. Przeczytaj Łukasza 2:1, 4, 5.

Jak Bóg zapatruje się na małżeństwo? Oczekuje, że będzie to trwały związek kobiety i mężczyzny. Pragnie, aby mąż i żona byli wobec siebie lojalni (Hebrajczyków 13:4). On nienawidzi rozwodów (Malachiasza 2:16). Dopuszcza rozwód i ponowne zawarcie małżeństwa tylko w wypadku cudzołóstwa współmałżonka. Przeczytaj Mateusza 19:3-6, 9.

Bóg stworzył mężczyznę i kobietę, żeby w obrębie małżeństwa wzajemnie się uzupełniali (Rodzaju 2:18). Mąż jako głowa domu ponosi główną odpowiedzialność za zaspokajanie potrzeb materialnych rodziny oraz za pouczanie jej o Bogu. Ma być gotowy przedkładać dobro żony nad własne. Oboje powinni darzyć się miłością i szacunkiem. Ponieważ każda żona i każdy mąż są niedoskonali, ich szczęście w dużej mierze zależy od tego, czy nauczą się sobie przebaczać. Przeczytaj Efezjan 4:31, 32; 5:22-25, 33 i 1 Piotra 3:7.

Jeżeli w małżeństwie pojawiają się problemy, mąż i żona powinni pracować nad tym, by we wzajemnych kontaktach okazywać sobie miłość (1 Koryntian 13:4, 5). Słowo Boże nie zaleca separacji jako łatwego sposobu na rozwiązanie trudności małżeńskich. Przeczytaj 1 Koryntian 7:10-13.

Jehowa pragnie, by dzieci były szczęśliwe. Podpowiada im, jak cieszyć się młodością. Chce, żeby korzystały z mądrości i doświadczenia swoich rodziców (Kolosan 3:20). Chce także, by osobiście się przekonały, ile radości daje robienie czegoś dla Stwórcy i Jego Syna. Przeczytaj Kaznodziei 11:9 do 12:1 i Mateusza 19:13-15; 21:15, 16.

Oczywiście rodzice powinni dokładać starań, żeby zapewnić dzieciom jedzenie, ubranie i dach nad głową (1 Tymoteusza 5:8). Ale ci, którzy pragną, by ich pociechy były szczęśliwe, zaszczepiają im również miłość do Boga i pomagają wyrobić w sobie nawyk korzystania z Jego mądrych rad (Efezjan 6:4). Nie da się przecenić dobrego przykładu rodziców — aby poruszyć serca dzieci, sami muszą kochać Stwórcę. Konieczne jest przy tym, by pouczali je na podstawie Słowa Bożego, bo tylko takie szkolenie może właściwie ukształtować ich sposób myślenia. Przeczytaj Powtórzonego Prawa 6:4-7 i Przysłów 22:6.

Dzieci bardzo potrzebują pochwał i zachęt. Ale niezbędne jest też korygowanie i karcenie. Może ono ochronić dzieci przed postępowaniem, które ograbiłoby je ze szczęścia (Przysłów 22:15). Jednak karcenie nigdy nie powinno być szorstkie ani okrutne. Przeczytaj Kolosan 3:21.

Świadkowie Jehowy wydali kilka książek przeznaczonych dla rodziców i dzieci. Publikacje te są oparte na Biblii. Przeczytaj Psalm 19:7, 11.