Jako doskonały człowiek Jezus nie doświadczył tylu cierpień i trosk co inni ludzie. Mimo to okazywał im głęboką miłość. Chętnie robił dla nich więcej, niż musiał. Współczucie naprawdę pobudzało go do pomagania innym. Zastanów się nad sytuacjami opisanymi w rozdziałach 32, 37, 57, 99.

Ludzie w każdym wieku — młodzi i starzy — chętnie przychodzili do Jezusa, bo nie stwarzał dystansu ani nie sprawiał wrażenia, że jest ważniejszy od innych. Wyczuwali, że osobiście się nimi interesuje, i czuli się dobrze w jego towarzystwie. Dostrzeżesz to w rozdziałach 25, 27, 95.

Jezus regularnie zwracał się do swojego Ojca w szczerych modlitwach — na osobności, jak również w towarzystwie prawdziwych czcicieli Boga. Modlił się przy wielu okazjach, nie tylko przed posiłkiem. W modlitwach dziękował Ojcu, wysławiał Go i szukał Jego kierownictwa przed podejmowaniem ważnych decyzji. Zwróć na to uwagę w rozdziałach 24, 34, 91, 122, 123.

Nawet kiedy Jezus mógł pozwolić sobie na zasłużony odpoczynek, przedkładał potrzeby innych nad swoje. Nie był samolubny. Również pod tym względem dał nam wzór do naśladowania. Przeanalizuj, jak ukazano to w rozdziałach 19, 41, 52.

Jezus nie tylko uczył o potrzebie przebaczania — w relacjach z uczniami i innymi ludźmi pokazał, że sam też chętnie przebacza. Rozważ, jak zostało to opisane w rozdziałach 26, 40, 64, 85, 131.

Zgodnie z proroctwami większość Żydów miała nie uznać Mesjasza, a wrogowie mieli go zabić. Jezus mógł więc zacząć się oszczędzać w tym, co robił dla ludzi. Jednak gorliwie krzewił prawdziwe wielbienie. Dał w ten sposób przykład wszystkim swoim naśladowcom, którzy spotykają się z obojętnością, a nawet sprzeciwem. Zobacz rozdziały 16, 72, 103.

Jezus przewyższał niedoskonałych ludzi w wielu dziedzinach, na przykład pod względem mądrości i wiedzy. Jako doskonały człowiek bez wątpienia miał fizyczne i umysłowe zdolności, jakich nie miał nikt inny w jego otoczeniu. Jednak pokornie usługiwał drugim. Więcej na ten temat znajdziesz w rozdziałach 10, 62, 66, 94, 116.

Jezus cały czas okazywał cierpliwość, kiedy apostołom i innym nie udawało się go naśladować albo wprowadzać w czyn jego słów. Cierpliwie powtarzał wskazówki, których potrzebowali, żeby przybliżać się do Jehowy. Zastanów się nad przykładami cierpliwości Jezusa z rozdziałów 74, 98, 118, 135.