Jehowa obdarza króla Salomona mądrością; podczas jego panowania Izrael cieszy się niezrównanym pokojem i dobrobytem
JAK by wyglądało życie w kraju, w którym cały naród wraz z królem uważałby Jehowę za swego Władcę i przestrzegał Jego praw? Odpowiedzi na to pytanie dostarczyło 40-letnie panowanie Salomona.
Przed śmiercią Dawid wyznaczył swego syna Salomona na swojego następcę. We śnie Bóg zapytał nowego króla, co chciałby od Niego otrzymać. Salomon poprosił o mądrość i wiedzę, by sądzić lud sprawiedliwie i roztropnie. Jehowie spodobało się to życzenie, obdarzył więc Salomona mądrością i zrozumieniem. Poza tym obiecał mu, że jeśli będzie posłuszny, to otrzyma też bogactwo, chwałę i długie życie.
Salomon zasłynął z mądrych sądów. Pewnego razu dwie kobiety spierały się o to, która jest matką małego chłopczyka. Salomon kazał rozciąć dziecko i każdej z nich dać po połowie. Jedna z kobiet przyjęła spokojnie ten werdykt, ale prawdziwa matka natychmiast zaczęła błagać, by dziecko oddano tej drugiej. Salomon zorientował się więc, że właśnie ta współczująca kobieta jest matką, i oddał jej synka. Wkrótce cały Izrael usłyszał o tym rozstrzygnięciu i wszyscy dostrzegli, że Bóg obdarzył Salomona mądrością.
Jednym z największych osiągnięć Salomona było wzniesienie w Jerozolimie świątyni Jehowy — okazałej budowli mającej stanowić centrum wielbienia Boga. Podczas uroczystości poświęcenia świątyni Salomon oświadczył w modlitwie: „Oto niebiosa, wręcz niebo niebios, nie mogą cię pomieścić; cóż dopiero ten dom, który zbudowałem!” (1 Królów 8:27).
Sława Salomona docierała również do innych krajów, nawet tak odległych jak Szeba w Arabii. Królowa Szeby odbyła podróż, by na własne oczy ujrzeć chwałę i bogactwo Salomona oraz przekonać się o jego mądrości. Była pod takim wrażeniem jego rozsądku oraz dobrobytu panującego w Izraelu, że zaczęła wychwalać Jehowę za osadzenie na tronie takiego władcy. Dzięki błogosławieństwu Jehowy panowanie Salomona rzeczywiście było najlepszym okresem w historii starożytnego Izraela.
Niestety, po jakimś czasie Salomon przestał się kierować mądrością Bożą. Łamiąc nakaz Jehowy, wziął sobie setki żon, z których wiele oddawało cześć cudzoziemskim bogom. Stopniowo żony zaczęły odwracać jego serce od wielbienia Jehowy ku bożkom. W związku z tym Jehowa zapowiedział, że Salomon utraci część królestwa. Jego potomkowie mieli zachować władzę na pewnym obszarze ze względu na jego ojca, Dawida. A zatem pomimo odstępstwa Salomona Jehowa pozostał lojalny przymierzu zawartemu z Dawidem.
