W Betanii mieszkało troje bliskich przyjaciół Jezusa — Łazarz i jego dwie siostry, Maria i Marta. Pewnego razu, kiedy Jezus był po drugiej stronie Jordanu, przekazano mu pilną wiadomość od Marii i Marty: ‛Łazarz jest ciężko chory. Prosimy, przyjdź jak najszybciej!’. Ale Jezus nie poszedł tam od razu. Poczekał jeszcze dwa dni i potem powiedział do uczniów: ‛Chodźmy do Betanii. Łazarz śpi, a ja mam zamiar go obudzić’. Apostołowie stwierdzili: ‛Jeśli Łazarz śpi, to szybciej wyzdrowieje’. Jezus powiedział im więc wprost: ‛Łazarz umarł’.

Kiedy Jezus dotarł do Betanii, Łazarz był w grobie już od czterech dni. Tłumy ludzi pocieszały jego siostry. Marta usłyszała, że przyszedł Jezus i szybko wybiegła mu na spotkanie. Powiedziała: ‛Panie, gdybyś tu był, mój brat by nie umarł’. Jezus pocieszył ją: ‛Twój brat znowu będzie żył. Czy w to wierzysz, Marto?’. Ona odpowiedziała: ‛Wierzę, że ożyje podczas zmartwychwstania’. Jezus powiedział: ‛Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem’.

Wtedy Marta wróciła do Marii i powiedziała jej: ‛Jezus tu jest’. Maria pobiegła do Jezusa, a tłum poszedł za nią. Upadła Jezusowi do stóp i się rozpłakała. Powiedziała: ‛Panie, gdybyś tu był, nasz brat by nie umarł!’. Jezus widział jej cierpienie i sam zaczął płakać. Kiedy ludzie zobaczyli jego łzy, powiedzieli: ‛Musiał bardzo kochać Łazarza’. Ale niektórzy się zastanawiali: ‛Dlaczego nie uratował przyjaciela?’. Co Jezus wtedy zrobił?

Jezus podszedł do grobowca, którego wejście zakrywał wielki głaz. Polecił: ‛Odsuńcie ten kamień’. Marta powiedziała: ‛Minęły cztery dni. Ciało na pewno już cuchnie’. Mimo wszystko odsunięto kamień, a Jezus się pomodlił: ‛Ojcze, dziękuję Ci, że mnie wysłuchałeś. Wiem, że zawsze mnie wysłuchujesz, ale mówię to na głos, żeby ci ludzie wiedzieli, że to Ty mnie posłałeś’. Potem głośno zawołał: ‛Łazarzu, wyjdź!’. I wtedy stało się coś niesamowitego: Łazarz wyszedł z grobowca! Był owinięty pasami płótna, więc Jezus powiedział: ‛Rozwiążcie go i pozwólcie mu iść’.

Wielu ludzi, którzy to widzieli, uwierzyło. Ale inni poszli i opowiedzieli o tym faryzeuszom. Ci postanowili wtedy zabić zarówno Łazarza, jak i Jezusa. Jeden z 12 apostołów, Judasz Iskariot, w tajemnicy spotkał się z nimi i zapytał: ‛Ile mi zapłacicie, jeśli pomogę wam znaleźć Jezusa?’. Uzgodnili, że dadzą mu 30 srebrnych monet. Odtąd Judasz zaczął szukać okazji, żeby wydać Jezusa w ręce faryzeuszy.