Po potopie synowie Noego i ich żony mieli dużo dzieci. Ich rodziny były coraz większe i zaczęły się rozchodzić w różne strony świata, tak jak kazał im Jehowa.

Jednak niektórzy ludzie nie byli posłuszni Bogu. Powiedzieli: ‛Zbudujmy miasto i w nim pozostańmy. Postawmy też wieżę — wysoką aż do nieba. Wtedy będziemy sławni’.

Jehowie się to nie podobało i postanowił ich powstrzymać. Wiesz, jak to zrobił? Sprawił, że nagle ci ludzie zaczęli mówić różnymi językami. Nie rozumieli jeden drugiego i nie mogli dalej razem pracować. Miasto, które budowali, zostało nazwane Babel. Słowo Babel znaczy „zamieszanie”. Ludzie zaczęli się stamtąd wyprowadzać i osiedlać w różnych częściach świata. Ale tam dalej robili złe rzeczy. Czy był na ziemi jeszcze ktoś, kto kochał Jehowę? Dowiemy się tego z następnego rozdziału.