1. Jehowo, nasz Ojcze w niebiosach,

czternasty był Nisan w tę noc.

Widział wtedy Twój lud, uwolniony przez cud,

Twą miłość i prawość, i moc.

Baranka Izrael spożywał

— zbawienie mu dałeś w ten czas.

To proroczy był dzień, to Chrystusa był cień;

on dał życie za lud wszystkich ras.

2. W ten wieczór stoimy przed Tobą

jak owce zebrane z Twych łąk.

Imię Twe chcemy czcić, miłość Twą sławić dziś,

bo Chrystus nas kupił swą krwią.

Jehowo, to święto Pamiątki

miłości rozbudza w nas żar.

Syn Twój wzorem jest nam, chcemy być jak on sam,

aby życia wiecznego mieć dar.