1. Przymioty swoje dał poznać Bóg,

pragniemy zawsze brać z Niego wzór.

Największą wartość z nich miłość ma,

duch Boży przymiot ten wzbudza w nas.

Ktoś może zdolny czy mądry być,

lecz bez miłości nie znaczy nic.

Prosimy Boga, by miłość dał —

prawdziwą, szczerą do serc nam wlał.

2. Gdy kochasz braci, chcesz dla nich żyć.

Potrzebne wsparcie zapewniasz im.

Nie będziesz w sercu urazy mieć,

przebaczysz chętnie, zapomnisz grzech.

Ta miłość ufna, cierpliwa jest,

brzemiona ciężkie potrafi nieść,

przetrzyma zło, w próbach będzie trwać.

Miłości moc nie zawiedzie nas.