Materiały źródłowe do periodyku „Chrześcijańskie życie i służba — program zebrań”

Materiały źródłowe do periodyku „Chrześcijańskie życie i służba — program zebrań”

Materiały źródłowe do periodyku Chrześcijańskie życie i służba — program zebrań

© 2024 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania

4-10 LISTOPADA

SKARBY ZE SŁOWA BOŻEGO | PSALM 105

„On zawsze pamięta o swoim przymierzu”

it-2 s. 757, ak. 7

Słowo

Jego słowu można zaufać — jeśli Bóg coś obieca, będzie o tym pamiętał i to uczyni (Pwt 9:5; Ps 105:42-45). Jak sam oświadczył, Jego słowo „będzie trwało po czas niezmierzony” — nigdy ‛nie wróci’, nie osiągnąwszy swego celu (Iz 40:8; 55:10, 11; 1Pt 1:25).

18-24 LISTOPADA

SKARBY ZE SŁOWA BOŻEGO | PSALMY 107, 108

„Dziękujcie Jehowie, bo jest dobry”

w07 15.4 s. 20, ak. 2

Zbór, który wysławia Jehowę

2 Zbór to coś więcej niż tylko grupa zaprzyjaźnionych osób. Nie jest to klub zrzeszający ludzi, którzy wywodzą się z tego samego środowiska lub których łączy wspólne zainteresowanie, na przykład jakimś sportem albo hobby. Celem istnienia zboru jest przede wszystkim wysławianie Jehowy Boga. Już dawno temu podkreślała to Księga Psalmów. W Psalmie 35:18 czytamy: „Sławić cię będę w wielkim zborze; pośród ludu licznego będę cię wysławiał”. A w Psalmie 107:31, 32 znajdujemy taką zachętę: „Niechaj dzięki składają Jehowie za jego lojalną życzliwość i za jego zdumiewające dzieła wobec synów ludzkich. I niech go wychwalają w zborze ludu”.

w15 15.1 s. 9, ak. 4

Okazujmy wdzięczność Jehowie i cieszmy się błogosławieństwami

4 Jeśli mamy pielęgnować w swym sercu wdzięczność i jej nie utracić, musimy dostrzegać błogosławieństwa od Jehowy i z docenianiem rozmyślać o nich oraz o przejawach Jego lojalnej miłości. Psalmista, który tak robił, był zdumiony mnogością wspaniałych rzeczy uczynionych przez Jehowę (odczytaj Psalm 40:5; 107:43).

25 LISTOPADA DO 1 GRUDNIA

SKARBY ZE SŁOWA BOŻEGO | PSALMY 109-112

Popieraj Jezusa, Króla!

w06 1.9 s. 13, ak. 6

Ciekawe myśli z Psalmów (Księga piąta)

110:1, 2 — Co robił „Pan” Dawida, Jezus Chrystus, siedząc po prawicy Bożej? Po zmartwychwstaniu Jezus wstąpił do nieba i czekał po prawicy Bożej do roku 1914, kiedy to zaczął panować jako Król. W tym czasie królował nad swymi namaszczonymi duchem naśladowcami — kierował nimi, gdy głosili i czynili uczniów, a także przygotowywał ich do panowania w jego Królestwie (Mateusza 24:14; 28:18-20; Łukasza 22:28-30).

w00 1.4 s. 18, ak. 3

Walczący z Bogiem nigdy nie zwyciężą!

3 Kiedy w roku 1914 dobiegły końca „wyznaczone czasy narodów”, Jehowa ustanowił swego Syna nowym Królem ziemi i polecił mu: „Wyrusz na podbój między swoich nieprzyjaciół” (Łukasza 21:24; Psalm 110:2). Chrystus użył swej władzy i wyrzucił Szatana z nieba, ograniczając jego wpływy do okolic ziemi. Diabeł wie, że mało ma czasu, dlatego skierował swój gniew na chrześcijan namaszczonych duchem oraz na ich towarzyszy (Objawienie 12:9, 17).

2-8 GRUDNIA

SKARBY ZE SŁOWA BOŻEGO | PSALMY 113-118

Czym odwdzięczymy się Jehowie?

w01 1.1 s. 11, ak. 13

Budujący wpływ miłości

13 Ze słów Jezusa jasno wynika, że przede wszystkim powinniśmy miłować Jehowę. Ale nie rodzimy się z ukształtowaną w pełni miłością do Niego. Musimy ją rozwinąć. Kiedy po raz pierwszy o Nim usłyszeliśmy, zdobyte informacje zaczęły nas pociągać. Dowiedzieliśmy się, jak przygotował ziemię dla ludzi (Rodzaju 2:5-23). Usłyszeliśmy, jak potraktował rodzinę ludzką, gdy pojawił się grzech — nie odrzucił jej, lecz poczynił kroki, by ją wybawić (Rodzaju 3:1-5, 15). Życzliwie obchodził się z tymi, którzy byli Mu wierni, a w końcu wydał swego jednorodzonego Syna, by umożliwić nam przebaczenie naszych grzechów (Jana 3:16, 36). W miarę zdobywania tej wiedzy odczuwaliśmy coraz większą wdzięczność dla Jehowy (Izajasza 25:1). Król Dawid wyznał, iż miłuje Jehowę za Jego troskliwą opiekę (Psalm 116:1-9). W naszych czasach Jehowa troszczy się o nas, wzmacnia nas i zachęca oraz zapewnia nam kierownictwo. Im lepiej Go poznajemy, tym większą darzymy Go miłością (Psalm 31:23; Sofoniasza 3:17; Rzymian 8:28).

9-15 GRUDNIA

SKARBY ZE SŁOWA BOŻEGO | PSALM 119:1-56

„Jak młody człowiek może prowadzić czyste życie?”

w88/8 s. 17, ak. 10

Czy pozostajesz czysty pod każdym względem?

10 W Liście do Efezjan 5:5 Paweł ostrzegł: „Wiecie przecież i sami to uznajecie, iż żaden rozpustnik ani nieczysty, ani chciwy — co znaczy że jest bałwochwalcą — nie ma dziedzictwa w Królestwie Chrystusa i Boga”. A jednak rok w rok tysiące osób jest napominanych lub wykluczanych ze zboru za niemoralność płciową — ‛grzech przeciw własnemu ciału’ (1 Kor. 6:18). Często źródło zła tkwi jedynie w tym, że tacy nie mieli się „stale na baczności stosownie do słowa” Bożego (Ps. 119:9). Na przykład niektórzy bracia przestają być czujni pod względem moralnym w czasie urlopu. Nie starają się przebywać w towarzystwie teokratycznym i nawiązują znajomości z wczasowiczami należącymi do świata. Potrafią uznać, że to „naprawdę mili ludzie” i zaczynają brać z nimi udział w różnych pozornie niewinnych zajęciach. Inni wchodzą w nadmierną zażyłość ze znajomymi z pracy. Pewien chrześcijański starszy wdał się w tak bliską znajomość ze swą współpracowniczką, że odszedł od rodziny, a zamieszkał u niej. Został wykluczony. Ileż prawdy kryje się w słowach Biblii: „Złe towarzystwo psuje pożyteczne zwyczaje” (1 Kor. 15:33).

16-22 GRUDNIA

SKARBY ZE SŁOWA BOŻEGO | PSALM 119:57-120

Jak przetrwać trudności

w00 1.12 s. 14, ak. 3

Czy ‛nader miłujesz’ przypomnienia Jehowy?

3 Psalmista, który bardzo sobie cenił przypomnienia Boże, śpiewał: „Pośpieszyłem się i nie zwlekałem z przestrzeganiem twoich przykazań. Otoczyły mnie powrozy niegodziwców. Prawa twego nie zapomniałem” (Psalm 119:60, 61). Przypomnienia Jehowy pomagają nam więc wytrwać w obliczu prześladowań, gdyż jesteśmy pewni, że nasz Ojciec niebiański potrafi przeciąć powrozy ograniczeń, którymi wiążą nas przeciwnicy. W stosownym czasie usuwa takie przeszkody, dzięki czemu możemy kontynuować dzieło głoszenia o Królestwie (Marka 13:10).

w06 1.9 s. 14, ak. 3

Ciekawe myśli z Psalmów (Księga piąta)

119:71​—Co dobrego może być w znoszeniu ucisku? Trudności mogą nas nauczyć większego polegania na Jehowie, żarliwszego zanoszenia modlitw oraz pilniejszego studiowania Biblii i stosowania się do zawartych w niej zasad. Oprócz tego reakcja na ucisk może ujawnić nasze wady charakteru, które należy wyrugować. Cierpienia nas nie rozgoryczą, jeśli pozwolimy, by uszlachetniały naszą osobowość.

23-29 GRUDNIA

SKARBY ZE SŁOWA BOŻEGO | PSALM 119:121-176

Jak uniknąć niepotrzebnego cierpienia

w93 15.4 s. 17, ak. 12

Młodzi, o co zabiegacie?

12 Nade wszystko musisz się nauczyć żywić wstręt, odrazę i nienawiść do tego, co jest złe (Psalm 97:10). W jaki sposób miałbyś znienawidzić to, co z początku może się wydać zabawne i przyjemne? Przez uzmysłowienie sobie następstw! „Nie błądźcie, Bóg się nie da z siebie naśmiewać; albowiem co człowiek sieje, to i żąć będzie. Bo kto sieje dla ciała swego, z ciała żąć będzie skażenie” (Galacjan 6:7, 8). Kiedy bierze cię pokusa, by ulec namiętności, pomyśl o czymś daleko ważniejszym, mianowicie jaką przykrość sprawisz tym Jehowie Bogu (porównaj Psalm 78:41). Pomyśl także o możliwości pojawienia się niechcianego dziecka albo nabawienia się jakiejś choroby, na przykład AIDS. Weź pod uwagę takie konsekwencje, jak spustoszenie w sferze emocjonalnej i utrata szacunku dla własnej osoby. Skutki mogą się dawać we znaki nawet po dłuższym czasie. Pewna chrześcijanka przyznaje: „Zanim się poznaliśmy z mężem, oboje mieliśmy stosunki płciowe z innymi osobami. Chociaż dzisiaj jesteśmy chrześcijanami, dawne przeżycia nieraz wywołują w naszym małżeństwie spory i zazdrość”. Nie wolno też pomijać niebezpieczeństwa utraty przywilejów teokratycznych czy wręcz wykluczenia ze zboru chrześcijańskiego! (1 Koryntian 5:9-13). Czy jakakolwiek chwilowa przyjemność jest warta aż tak wysokiej ceny?

30 GRUDNIA 2024 DO 5 STYCZNIA 2025

SKARBY ZE SŁOWA BOŻEGO | PSALMY 120-126

Siali ze łzami, ale zbierali z radością

w01 15.7 ss. 18, 19, ak. 13, 14

Nie ustawajmy w dziele żniwnym!

13 Posłanym przez Boga żniwiarzom, zwłaszcza tym znoszącym prześladowania, ogromnie dodają otuchy słowa z Psalmu 126:5, 6: „Ci, którzy sieją ze łzami, będą żąć z radosnym wołaniem. Doprawdy, kto wychodzi z płaczem, niosąc wór nasienia, ten zaiste wejdzie z radosnym wołaniem, niosąc swoje snopy”. Powyższa wypowiedź psalmisty o sianiu i żęciu pokazywała, na jaką opiekę i błogosławieństwo Jehowy mogli w starożytności liczyć członkowie ostatka, którzy wrócili z niewoli w Babilonie. Byli bardzo szczęśliwi, że zostali uwolnieni, ale być może płakali, wysiewając ziarno do wyjałowionej gleby, która podczas ich 70-letniego pobytu na wygnaniu leżała odłogiem. Kto jednak nie przestał siać ani budować, cieszył się owocami swej pracy i odczuwał satysfakcję.

14 Może i my płaczemy, gdy znosimy próby albo gdy nas bądź naszych współwyznawców trapią cierpienia ze względu na prawość (1 Piotra 3:14). W prowadzonym przez nas żniwie początkowo może nam być trudno, ponieważ na pozór nic nie świadczy o skuteczności naszych wysiłków w służbie. Ale jeśli będziemy wytrwale siać i podlewać, Bóg da wzrost, często przekraczający wszelkie oczekiwania (1 Koryntian 3:6). Dobrze ilustrują to rezultaty rozpowszechniania przez nas Biblii oraz opartych na niej publikacji.