Materiały źródłowe do periodyku Chrześcijańskie życie i służba — program zebrań

© 2024 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania

6-12 MAJA

SKARBY ZE SŁOWA BOŻEGO | PSALMY 36, 37

Wyszukujemy duchowe skarby

it-1 s. 722

Góra

Stabilność, trwałość lub wzniosłość. Góry są przestawiane jako coś stabilnego i trwałego (Iz 54:10; Hab 3:6; por. Ps 46:2). Kiedy więc psalmista przyrównał prawość Jehowy do „gór Bożych” (Ps 36:6), chciał zapewne podkreślić, że jest niewzruszona lub że tak jak wzniosłe góry daleko przewyższa prawość człowieka (por. Iz 55:8, 9).

13-19 MAJA

SKARBY ZE SŁOWA BOŻEGO | PSALMY 38, 39

Zrzuć ciężar nadmiernego poczucia winy

w02 15.11 s. 20, ak. 1, 2

Co robić, by nasze dni liczyły się u Jehowy?

JAKŻE krótkie i ulotne wydają się dni naszego życia! Rozmyślając nad tym, psalmista Dawid modlił się: „Daj mi, Jehowo, poznać mój kres i jaka jest miara moich dni, bym wiedział, jaki jestem przemijający. Oto sprawiłeś, że dni moich jest zaledwie kilka; a trwanie mego życia jest przed tobą jak nicość”. Dawid pragnął żyć tak, by zarówno słowami, jak i czynami zaskarbiać sobie uznanie Boga. Otwarcie mówił o swej zależności od Niego: „Oczekiwanie moje kieruje się ku tobie” (Psalm 39:4, 5, 7). Jehowa uważnie go słuchał. I rzeczywiście przykładał stosowną miarę do postępowania Dawida, by potem odpowiednio go nagrodzić.

Łatwo jest co do minuty wypełnić dzień różnymi zajęciami i wpaść w wir gorączkowego życia. Ale taki natłok pracy i wrażeń może doprowadzić do rozdrażnienia, zwłaszcza gdy wciąż brakuje nam czasu. Czy wzorem Dawida pragniemy żyć tak, by zyskać uznanie Boga? Jehowa z pewnością obserwuje i dokładnie bada każdego z nas. Już jakieś 3600 lat temu bogobojny Hiob przyznał, że Jehowa widzi jego drogi i liczy wszystkie jego kroki. Hiob zastanawiał się: „Gdy zażąda obrachunku, cóż mu odpowiem?” (Hioba 31:4-6, 14). Jeżeli chcemy, by nasze dni liczyły się u Jehowy, musimy na pierwszym miejscu stawiać sprawy duchowe, słuchać Jego przykazań oraz mądrze wykorzystywać czas. Rozważmy to dokładniej.

3-9 CZERWCA

SKARBY ZE SŁOWA BOŻEGO | PSALMY 45-47

Pieśń o zaślubinach Króla

w14 15.2 ss. 9-10 ak. 8, 9

Radujmy się z zaślubin Baranka!

⁸ Odczytaj Psalm 45:13, 14a. Na królewskich zaślubinach oblubienica jest „pełna chwały”. W Objawieniu 21:2 została przyrównana do miasta, Nowej Jerozolimy, i opisana jako „przyozdobiona dla swego małżonka”. To niebiańskie miasto mające „chwałę Bożą” promienieje blaskiem „podobnym do najdrogocenniejszego kamienia, jakby krystalicznie lśniącego kamienia jaspisu” (Obj. 21:10, 11). Objawienie zachwycająco opisuje wspaniałość Nowej Jerozolimy (Obj. 21:18-21). Nic dziwnego, że psalmista też opiewa ‛pełnię chwały’ oblubienicy. Wszak królewskie zaślubiny odbywają się w niebie.

⁹ Tym, do którego zostaje przyprowadzona oblubienica, jest Oblubieniec — mesjański Król. Przygotowywał ją, ‛oczyszczając kąpielą wodną przez słowo’. Jest ‛święta i bez skazy’ (Efez. 5:26, 27). Na tę uroczystość musi też zostać odpowiednio przyodziana. I tak właśnie jest! „Szata jej ze złotymi zdobieniami” i „w tkanym stroju będzie przyprowadzona do króla”. Do ślubu z Barankiem „dano jej się przyoblec w jasny, czysty, delikatny len, bo delikatny len przedstawia prawe czyny świętych” (Obj. 19:8).

10-16 CZERWCA

SKARBY ZE SŁOWA BOŻEGO | PSALMY 48-50

Rodzice — umacniajcie zaufanie waszej rodziny do organizacji Jehowy

w12 15.8 s. 12 ak. 5

Sprawujmy się jak obywatele Królestwa!

⁵ Zgłębianie historii. Osoba pragnąca zostać obywatelem jakiegoś kraju niekiedy musi też poznać jego historię. Podobnie ten, kto chce się stać obywatelem Królestwa Bożego, uczyni dobrze, jeśli zdobędzie o nim jak największą wiedzę. Pomyślmy o synach Koracha, którzy pełnili świętą służbę w starożytnym Izraelu. Radowali się oni z Jerozolimy i tamtejszego miejsca wielbienia Boga i z przyjemnością opisywali dzieje tego miasta. Ale największe wrażenie robiły na nich nie same kamienne budowle, lecz to, co owo miasto oraz miejsce wielbienia w istocie reprezentowały. Jerozolima była „grodem Wspaniałego Króla”, Jehowy, gdyż stanowiła ośrodek religii prawdziwej. Tam uczono Prawa nadanego przez Boga. A poddani tego „Wspaniałego Króla” korzystali z Jego lojalnej życzliwości (odczytaj Psalm 48:1, 2, 9, 12, 13). Czy tak jak synowie Koracha pragniesz poznawać historię ziemskiej części organizacji Bożej i opowiadać o niej innym? Im więcej dowiesz się o tej organizacji i o tym, jak Jehowa wspiera swój lud, tym bardziej realne stanie się dla ciebie Królestwo Boże. I w rezultacie tym gorliwiej zechcesz rozgłaszać dotyczącą go dobrą nowinę (Jer. 9:24; Łuk. 4:43).

Wyszukujemy duchowe skarby

it-1 s. 249

Bogactwo

Gdy Izraelitom dobrze się powodziło, mogli rozkoszować się jedzeniem i piciem (1Kl 4:20; Kzn 5:18, 19), a bogactwo chroniło ich przed problemami związanymi z ubóstwem (Prz 10:15; Kzn 7:12). Jehowa oczywiście chciał, by Izraelici cieszyli się z efektów swej ciężkiej pracy (por. Prz 6:6-11; 20:13; 24:33, 34), ale przestrzegł ich, by nie zapomnieli, że dobra materialne pochodzą od Niego, i nie zaczęli im ufać (Pwt 8:7-17; Ps 49:6-9; Prz 11:4; 18:10, 11; Jer 9:23, 24). Przypomniał, że bogactwo jest krótkotrwałe (Prz 23:4, 5), że nie można się nim wykupić u Boga od śmierci (Ps 49:6, 7) i że nie ma żadnej wartości dla zmarłych (Ps 49:16, 17; Kzn 5:15). Pokazał, że przykładanie nadmiernej wagi do bogactwa prowadzi do nieuczciwych praktyk i utraty uznania w Jego oczach (Prz 28:20; por. Jer 5:26-28; 17:9-11). Zachęcił ich również, by ‛okazywali Mu szacunek tym, co mają wartościowego’ (Prz 3:9).

17-23 CZERWCA

SKARBY ZE SŁOWA BOŻEGO | PSALMY 51-53

Podejmij kroki, żeby uniknąć poważnych błędów

w15 15.6 s. 14 ak. 5, 6

Możemy zachować czystość moralną

⁵ O pomoc w walce z nieczystymi myślami powinniśmy prosić Jehowę w modlitwie, czym pokażemy, że całkowicie na Nim polegamy. Kiedy tak robimy, przybliżamy się do Jehowy, a On przybliża się do nas. Szczodrze udziela nam swego świętego ducha, dzięki czemu jesteśmy jeszcze bardziej zdecydowani dawać odpór niemoralnym myślom i zachowywać czystość moralną. Mówmy więc Bogu, że szczerze pragniemy, by ‛rozmyślania naszego serca stały się Jemu miłe’ (Ps. 19:14). Czy pokornie prosimy, aby Jehowa nas przebadał i rozpoznał każdą „drogę bolesną” — czyli wszelkie niewłaściwe pragnienia lub skłonności — która mogłaby nas doprowadzić do grzechu? (Ps. 139:23, 24). Czy regularnie błagamy Go, żeby pomógł nam pozostać nieskazitelnymi w obliczu pokusy? (Mat. 6:13).

⁶ W rezultacie odebranego wychowania lub dawnego postępowania mogliśmy polubić praktyki, które potępia Jehowa. Mimo to może On nam pomóc dokonać niezbędnych zmian, byśmy dalej Mu służyli w sposób cieszący się Jego uznaniem. Zdawał sobie z tego sprawę król Dawid. Gdy dopuścił się cudzołóstwa z Batszebą, zwrócił się do Jehowy z błagalną prośbą: „Serce czyste stwórz we mnie (...) i w moim wnętrzu umieść ducha nowego, niezłomnego” (Ps. 51:10, 12). Grzeszne postępowanie może silnie pociągać nasze upadłe ciało, ale Jehowa potrafi w nas wzbudzić ochoczego ducha, czyli pragnienie, by okazywać Mu posłuszeństwo. Nawet jeśli złe pragnienia są głęboko zakorzenione i zdają się wypierać nasze czyste myśli, Jehowa może nam zapewnić kierownictwo, tak byśmy uznawali Jego przykazania i trzymali się ich w życiu. Może zadbać, by ‛nic szkodliwego nami nie zawładnęło’ (Ps. 119:133).

24-30 CZERWCA

SKARBY ZE SŁOWA BOŻEGO | PSALMY 54-56

Bóg jest po twojej stronie

cl s. 243 ak. 9

‛Nic nie zdoła nas oddzielić od miłości Bożej’

⁹ Jehowa ceni także naszą wytrwałość (Mateusza 24:13). Pamiętajmy, że Szatan chce nas od Niego odciągnąć. Dlatego każdy dzień, w którym pozostajemy lojalni wobec Jehowy, jest kolejnym argumentem przeciw urąganiom Szatana (Przysłów 27:11). Niekiedy trudno być wytrwałym. Wskutek problemów zdrowotnych, finansowych, emocjonalnych czy jeszcze innych czasem ciężko jest przeżyć następny dzień. Możemy też być zniechęceni „przewlekającym się oczekiwaniem” (Przysłów 13:12). Jeżeli mimo takich przeciwności nie dajemy za wygraną, zaskarbiamy sobie ogromne uznanie u Jehowy. Dlatego król Dawid prosił Boga, by zebrał jego łzy w symbolicznym bukłaku, po czym ufnie zapytał: „Czyż nie ma ich w twojej księdze?” (Psalm 56:8). Jehowa rzeczywiście pamięta i wysoko ceni wszelkie łzy i cierpienia ludzi zachowujących wobec Niego lojalność. W Jego oczach one również mają wielką wartość.

Wyszukujemy duchowe skarby

it-2 s. 505

Przewidywanie przyszłości

Zdradziecki postępek Judasza Iskariota spełnił proroctwa Boże i dowiódł, że zarówno Jehowa, jak i Jego Syn potrafią przewidywać przyszłość (Ps 41:9; 55:12, 13; 109:8; Dz 1:16-20). Nie można jednak twierdzić, jakoby Bóg z góry ustalił, iż tego czynu dopuści się właśnie Judasz. Proroctwa zapowiadały, że w najbliższym otoczeniu Jezusa znajdzie się zdrajca, ale nie precyzowały, kto nim będzie. Także w tym wypadku zasady biblijne wykluczają, by Bóg z góry zaplanował knowania Judasza. Jedna z nich, podana przez apostoła Pawła, mówi: „Nigdy na nikogo nie wkładaj rąk pochopnie ani nie bądź współuczestnikiem cudzych grzechów; zachowaj siebie nieskalanie czystym” (1Tm 5:22; por. 3:6). Jezus niewątpliwie pragnął dokonać właściwego i mądrego wyboru 12 apostołów, skoro przed ogłoszeniem swej decyzji spędził całą noc na modlitwie do Ojca (Łk 6:12-16). Gdyby Bóg już wcześniej przeznaczył Judasza na zdrajcę, to Jego sposób pokierowania sprawami pozostawałby w sprzeczności z podanymi przez Niego wytycznymi. Jednocześnie w myśl przytoczonej reguły stałby się współuczestnikiem grzechów tego człowieka.

Wydaje się więc oczywiste, że gdy Judasz był wybierany na apostoła, jego serce nie wykazywało wyraźnych skłonności do zdrady. Dopiero później dopuścił, by ‛wyrósł w nim trujący korzeń’ i go skaził, wskutek czego zszedł na manowce i zamiast rad Bożych usłuchał podszeptów Diabła, które popchnęły go do kradzieży i zdrady (Heb 12:14, 15; Jn 13:2; Dz 1:24, 25; Jak 1:14, 15; zob. JUDASZ). Kiedy przekroczył pewną granicę, Jezus odczytał stan jego serca i przepowiedział, że dopuści się zdrady (Jn 13:10, 11).