W tym artykule:

•  Dlaczego rozmawiać twarzą w twarz?

•  Jak zacząć rozmowę

•  Co mówią twoi rówieśnicy

 Niektórzy twierdzą, że rozmowa twarzą w twarz jest trudna i stresująca, szczególnie w porównaniu z esemesowaniem.

 „Rozmowa twarzą w twarz wiąże się z większą presją, bo nie można edytować ani usunąć tego, co powiesz” (Anna).

 „SMS-y są jak wcześniej nagrany program, a normalna rozmowa — jak występ na żywo. Kiedy z kimś rozmawiam, ciągle myślę: ‚Tylko nie zalicz wtopy’” (Jean).

 Jednak prędzej czy później umiejętność rozmawiania z innymi ci się przyda. Na przykład wtedy, kiedy będziesz chciał nawiązać nowe przyjaźnie, zdobyć i utrzymać pracę albo w odpowiednim momencie zacząć się z kimś spotykać.

 Ale jest dobra wiadomość: rozmowy twarzą w twarz nie muszą być przerażające. Naprawdę możesz opanować tę umiejętność — i to nawet jeśli jesteś nieśmiały.

 „Czasami każdy z nas powie coś nie tak i poczuje się zakłopotany. Trzeba mieć do siebie dystans” (Neal).

•   Zadawaj pytania. Zastanów się, co może interesować innych, i zacznij od tego rozmowę. Na przykład:

   „Czy byłeś gdzieś na wakacjach?”

   „To fajna strona. Widziałeś ją kiedyś?”

   „Słyszałeś o...?”

   Pomyśl też, co wspólnego masz z osobą, z którą rozmawiasz. Czy na przykład chodzicie do tej samej szkoły albo pracujecie w tym samym miejscu? Zadaj pytanie dotyczące tematu, który was łączy.

   „Wybierz pytania, które tobie wydają się interesujące i na które naprawdę chciałbyś usłyszeć odpowiedzi” (Maritza).

   Słowo przestrogi: Gdybyś zadawał jedno pytanie za drugim, ktoś mógłby się poczuć jak na przesłuchaniu. Uważaj też, żeby twoje pytania nie były zbyt osobiste. Pytania w stylu: „Czego najbardziej się boisz?” lub „Dlaczego zawsze ubierasz się na niebiesko?” mogą sprawić, że ktoś poczuje się niekomfortowo. To drugie może nawet zostać odebrane jako krytyka!

   Unikniesz natarczywego tonu również wtedy, kiedy przed tym albo po tym, jak ktoś odpowie na twoje pytanie, sam podzielisz się swoją opinią na ten temat. Inaczej mówiąc, niech to będzie rozmowa, a nie wywiad.

   Zasada biblijna: „Myśli człowieka są jak woda w głębokiej studni, ale ktoś, kto ma rozeznanie, potrafi ich naczerpać” (Przysłów 20:5, Good News Bible).

•   Bądź dobrym słuchaczem. W udanej rozmowie liczy się bardziej to, czy umiesz słuchać, a nie mówić.

   „Mam taki cel, żeby dowiedzieć się jednej nowej rzeczy o osobie, z którą rozmawiam. Później staram się zapamiętać to, co mi powiedziała. Łatwiej mi wtedy wymyślić pytanie, które zadam jej następnym razem” (Tamara).

   Słowo przestrogi: Nie martw się, co powiesz dalej. Jeśli uważnie słuchasz, będziesz mógł nawiązać do tego, co mówi druga osoba.

   Zasada biblijna: „[Bądź] chętny do słuchania, nieskłonny do mówienia” (Jakuba 1:19).

•   Okazuj szczere zainteresowanie. Rozmowa będzie dla ciebie o wiele przyjemniejsza, jeśli będzie ci zależało na osobie, z którą rozmawiasz.

   „Kiedy druga osoba czuje, że naprawdę interesuje cię to, co mówi, będzie wam się dobrze rozmawiało — nawet jeśli nie wszystko pójdzie tak gładko” (Marie).

   Słowo przestrogi: Nie zadawaj zbyt osobistych pytań. Pochwała w stylu: „Ładny płaszcz. Ile kosztował?” mogłaby nie zostać dobrze odebrana.

   Zasada biblijna: „Miejcie na oku nie tylko swoje własne sprawy, ale też sprawy drugich” (Filipian 2:4).

 Jak możesz zakończyć rozmowę? Młody mężczyzna o imieniu Jordan mówi: „Staraj się powiedzieć coś pozytywnego, na przykład: ‚Naprawdę miło było z tobą porozmawiać’. Dzięki temu łatwiej będzie ci zagadnąć tę osobę, gdy spotkasz ją następnym razem”.