Nie, nie można powiedzieć, że we wszystkich religiach chodzi o to samo. Biblia podaje wiele przykładów religii, które nie podobają się Bogu. Można je podzielić na dwie podstawowe kategorie.

Kategoria 1: Religie oddające cześć fałszywym bogom

 Oddawanie czci fałszywym bogom Biblia nazywa między innymi „nicością” i „marnością, która na nic się nie przyda” ​(Jeremiasza 10:3-5, Kruszyński; 16:19, 20, Kr). Bóg Jehowa a nakazał starożytnemu narodowi izraelskiemu: „Nie będziesz miał, oprócz Mnie, żadnych bogów” ​(Wyjścia 20:3, 23, Biblia Warszawsko-Praska; 23:24). Gdy Izraelici wdawali się w fałszywy kult, ‛płonął przeciw nim gniew Jehowy’ (Liczb 25:3; Kapłańska 20:2; Sędziów 2:13, 14).

 Kult „tak zwanych bogów” w dalszym ciągu budzi w Jehowie podobne odczucia (1 Koryntian 8:5, 6, Komentarz żydowski do Nowego Testamentu; Galatów 4:8). Tym, którzy chcą Mu służyć, polecił, by przestali zadawać się z osobami praktykującymi fałszywą religię. Oświadczył: „Wyjdźcie spośród nich i się oddzielcie” ​(2 Koryntian 6:14-17). Czy dałby taki nakaz, gdyby religie niczym się od siebie nie różniły i wszystkie prowadziły do Niego?

Kategoria 2: Religie oddające cześć prawdziwemu Bogu w sposób, którego On nie akceptuje

 Czasami Izraelici łączyli wielbienie Boga z wierzeniami i praktykami zapożyczonymi z okolicznych religii, jednak dla Jehowy takie połączenie prawdy z fałszem było nie do przyjęcia (Wyjścia 32:8; Powtórzonego Prawa 12:2-4). Jezus potępił współczesnych sobie przywódców religijnych właśnie ze względu na sposób, w jaki czcili Boga — stwarzali oni pozory pobożności, ale obłudnie ‛lekceważyli to, co ważniejsze w Prawie, mianowicie sprawiedliwość i miłosierdzie, i wierność’ (Mateusza 23:23).

 Podobnie dzisiaj do Boga prowadzi ludzi jedynie religia oparta na prawdzie. Prawda ta zawarta jest w Biblii (Jana 4:24; 17:17; 2 Tymoteusza 3:16, 17). Religie głoszące treści sprzeczne z tą Księgą w rzeczywistości odwodzą ludzi od Boga. Wiele nauk, które rzekomo pochodzą z Biblii — łącznie z nauką o Trójcy, duszy nieśmiertelnej i wiecznych mękach — zostało zapożyczonych z kultów fałszywych bóstw. Religia, która upowszechnia takie nauki, ‛jest bezużyteczna’, ponieważ wymagania Boże zastępuje tradycjami ludzkimi (Marka 7:7, 8, KŻNT).

 Obłuda religijna budzi w Bogu odrazę (Tytusa 1:16). Jeśli religia ma pomóc ludziom się do Niego zbliżyć, powinna wpływać na ich codzienne życie, a nie składać się tylko z obrzędów i ceremonii. Biblia mówi na przykład: „Kto uważa się za osobę religijną, ale nie panuje nad swoim językiem, sam siebie oszukuje, a jego religijność się nie liczy. Religijność, którą Bóg Ojciec uważa za czystą i nienaganną, jest taka: troszczyć się o sieroty i wdowy w ich niedoli i ustrzec się przed skalaniem przez świat” ​(Jakuba 1:26, 27, KŻNT). W odniesieniu do takiego wolnego od obłudy wielbienia Boga Biblia króla Jakuba używa w tym wersecie sformułowania „czysta religia”.