Bóg wybiera ograniczoną liczbę wiernych chrześcijan, którzy po śmierci zostaną wskrzeszeni do życia w niebie (1 Piotra 1:3, 4). Po tym, jak zostają wybrani, muszą nadal pielęgnować silną wiarę i postępować właściwie. W przeciwnym razie utraciliby to niebiańskie dziedzictwo (Efezjan 5:5; Filipian 3:12-14).

Co będą robić osoby, które pójdą do nieba?

 Będą przez 1000 lat służyć u boku Jezusa jako królowie i kapłani (Objawienie 5:9, 10; 20:6). Utworzą oni „nowe niebiosa”, czyli niebiański rząd, który będzie panował nad „nową ziemią”, czyli żyjącym na ziemi społeczeństwem. Ci niebiańscy władcy pomogą podwładnym odzyskać stan prawości, zgodnie z pierwotnym zamierzeniem Boga (Izajasza 65:17; 2 Piotra 3:13).

Ile osób zostanie wskrzeszonych do życia w niebie?

 W Biblii wskazano, że do życia w niebie zostanie wskrzeszonych 144 000 osób (Objawienie 7:4). W wizji opisanej w Księdze Objawienia 14:1-3 apostoł Jan zobaczył „Baranka stojącego na górze Syjon, a z nim sto czterdzieści cztery tysiące”. W wizji tej „Baranek” wyobraża zmartwychwstałego Jezusa (Jana 1:29; 1 Piotra 1:19). „Góra Syjon” jest symbolem wysokiej pozycji, którą zajmuje on oraz 144 000 osób królujących z nim w niebie (Psalm 2:6; Hebrajczyków 12:22).

 Tych, którzy zostają „powołani i wybrani”, żeby rządzić z Chrystusem, nazwano też „małą trzódką” ​(Objawienie 17:14; Łukasza 12:32). To wskazuje, że w porównaniu ze wszystkimi owcami Jezusa będą oni stosunkowo nieliczni (Jana 10:16).

Błędne poglądy na temat osób, które idą do nieba

 Błędny pogląd: Podaną w Księdze Objawienia liczbę 144 000 należy rozumieć symbolicznie, a nie dosłownie.

 Fakt: Chociaż w Księdze Objawienia niektóre liczby mają znaczenie symboliczne, to nie jest tak ze wszystkimi. Czytamy w niej na przykład o „dwunastu imionach dwunastu apostołów Baranka” ​(Objawienie 21:14). Zwróć uwagę na dowody, które wskazują, że również liczbę 144 000 należy rozumieć dosłownie.

 W Księdze Objawienia 7:4 podano „liczbę tych, których opieczętowano [czyli potwierdzono, że będą żyć w niebie]: sto czterdzieści cztery tysiące”. Jeśli spojrzymy na kontekst, zauważymy, że tę grupę osób skontrastowano z inną —„wielką rzeszą, której żaden człowiek nie zdołał policzyć”. Członkowie tej „wielkiej rzeszy” również zostaną wybawieni przez Boga (Objawienie 7:9, 10). Gdyby liczba 144 000 została użyta symbolicznie i odnosiła się do nieokreślonej liczby osób, to te dwie grupy by się nie różniły a.

 Co więcej, o 144 000 powiedziano, że „zostali kupieni spośród ludzi jako pierwociny” ​(Objawienie 14:4). Słowo „pierwociny” oznacza wybraną ilość, która reprezentuje pewną całość. Jest ono trafne w odniesieniu do osób, które razem z Chrystusem będą panować w niebie nad nieokreśloną liczbą ziemskich poddanych (Objawienie 5:10).