Saltar al contenido

Haka hoki ki te kona haꞌamata o te puka

HĀPĪ 39

Mo haka rē e tahi o te tātou huaꞌai haŋa rahi i a Iehoha

Mo haka rē e tahi o te tātou huaꞌai haŋa rahi i a Iehoha

“Rahi nō te hora i haka mamae ai tōꞌona māhatu ꞌi te henua paka-paka” (SALMO 78:40).

HĪMENE 102 Ayudemos a los débiles

AVANCE *

1. ꞌI te hora e haka eꞌa ena i te taina e tahi mai roto i te nūnaꞌa a Iehoha, ¿he aha te meꞌe ŋaroꞌa te māhatu o tōꞌona huaꞌai?

CUANDO una persona es expulsada de la congregación, sus familiares pueden quedar con el corazón destrozado. Una hermana llamada Hilda * dice: “Mi esposo murió fiel después de 41 años de matrimonio, y yo pensé que era lo peor que me podía pasar. Pero, cuando mi hijo dejó la congregación y también a su esposa y sus hijos, el dolor fue muchísimo peor”.

Jehová entiende lo doloroso que es que un ser querido deje de servirle. (Vea los párrafos 2 y 3). *

2, 3. Hai meꞌe kī era ꞌi ruŋa i a Salmo 78:40, 41, ꞌi te hora e haka rē ena i a Iehoha e tahi o roto i te tātou taina, ¿he aha te meꞌe ŋaroꞌa e Iehoha i roto i tōꞌona māhatu?

2 Pensemos en cuánto debió dolerle a Jehová cuando muchos ángeles, que eran parte de su familia, le dieron la espalda (Jud. 6). ¿Y nos imaginamos lo herido que se sintió cuando vio que su pueblo amado, los israelitas, se rebelaba contra él una y otra vez? (Lea Salmo 78:40, 41). Si alguien a quien usted ama deja a Jehová, puede estar seguro de que a nuestro amoroso Padre celestial también le duele. Él comprende lo que usted está sufriendo y le mostrará compasión dándole el ánimo y el apoyo que necesita.

3 En este artículo, veremos qué hacer para recibir la ayuda de Jehová cuando se expulsa a un ser querido. Y también hablaremos de cómo ayudar a los hermanos de la congregación que están en esta situación. Pero antes analicemos una manera negativa de pensar que debemos evitar.

ꞌINA KO MANAꞌU ŌꞌOU TE HAPE

4. ¿He aha te meꞌe e manaꞌu ena te matuꞌa ꞌi te hora e haka rē ena te rāua ŋā poki i a Iehoha?

4 Cuando un hijo querido deja a Jehová, muchos padres se preguntan qué más podrían haber hecho para ayudarlo a seguir en la verdad. Después que expulsaron a su hijo, un hermano llamado Luke reconoció: “Pensaba que yo tenía la culpa. Hasta tenía pesadillas. A veces lloraba y me dolía el corazón”. Una hermana llamada Elizabeth, que estaba en la misma situación, no dejaba de pensar: “¿En qué fallé como madre? Sentía que no había hecho lo suficiente para inculcarle la verdad a mi hijo”. 

5. ¿ꞌO ai te hape mo haka rē e tahi taina i a Iehoha?

5 Debemos recordar que Jehová nos ha dado a todos la libertad de tomar nuestras propias decisiones. Así que cada uno puede elegir si le obedecerá o no. Algunos jóvenes no se criaron en circunstancias ideales, pero decidieron servir a Jehová y se han mantenido fieles. Otros tuvieron padres que hicieron todo lo posible por criarlos según los principios bíblicos, pero cuando crecieron dejaron a Jehová. En definitiva, cada cual debe decidir si le servirá a Jehová o no (Jos. 24:15). Por eso, padres, si su hijo deja a Jehová, resistan la tendencia a echarse la culpa.

6. ¿He aha te meꞌe ŋaroꞌa ꞌi roto i te māhatu te ŋā poki era mo ai e tahi o tōꞌona matuꞌa ko haka rē ꞌana i a Iehoha?

6 A veces, es el padre o la madre quien abandona la verdad y tal vez incluso a la familia (Sal. 27:10). Esto puede ser devastador para los hijos que ven a sus padres como un ejemplo. Esther cuenta lo que sintió cuando expulsaron a su padre: “Lloraba a menudo porque me daba cuenta de que no es que se hubiera alejado poco a poco de la verdad, sino que había tomado la decisión consciente de dejar a Jehová. Quiero mucho a mi padre. Por eso, cuando lo expulsaron, me pasaba todo el tiempo preocupada por su bienestar. Hasta me daban ataques de pánico”.

7. ¿He aha te meꞌe ŋaroꞌa e Iehoha e uꞌi ena te mamae o te ŋā poki era ko haka rē ꞌana e tahi o tōꞌona matuꞌa i a Iehoha?

7 Jóvenes, si uno de sus padres ha sido expulsado, compartimos su dolor. Y no duden que Jehová también está muy al tanto de cómo se sienten. Él los ama y se siente feliz de que sigan sirviéndole con lealtad. Y nosotros —sus hermanos y hermanas— nos sentimos igual. También recuerden que no son responsables de las decisiones de sus padres. Como ya vimos, Jehová nos ha dado la libertad de decidir si le serviremos. Y cada siervo de Dios dedicado y bautizado “llevará su propia carga de responsabilidad” (Gál. 6:5).

8. ¿He aha te meꞌe mo aŋa e te huaꞌai ꞌi te hora era ko haka rē ꞌana e tahi o rāua i a Iehoha? (Ka uꞌi te kona e kī era “ Jehová desea que vuelva”).

8 Cuando alguien a quien ama deja la verdad, es natural que usted se aferre a la esperanza de que un día volverá a Jehová. ¿Qué puede hacer mientras tanto? Siga cuidando su propia salud espiritual. De ese modo, les pondrá un buen ejemplo a otros miembros de su familia y tal vez hasta al expulsado. Además, eso le dará las fuerzas necesarias para soportar el dolor y la tristeza. Veamos algunas cosas que puede hacer para mantenerse fuerte en sentido espiritual.

TE MEꞌE MO AŊA MO TAꞌE HAꞌATAꞌA TĀTOU MAI MURI I A IEHOHA

9. ¿He aha te meꞌe ka hāꞌūꞌū mai era mo haka hio-hio mo oho te tātou fe? (Ka uꞌi te kona e kī era “ Textos que lo animarán si un ser querido ha dejado a Jehová”).

9 Mantenga una buena rutina espiritual. Es muy importante que siga fortaleciendo su amistad con Jehová y la de su familia. ¿Cómo puede hacerlo? Algo que le ayudará a mantener una fe fuerte es leer con regularidad la Palabra de Dios y meditar en ella, así como asistir a las reuniones. Pensemos en el ejemplo de Joanna. Su padre y su hermana dejaron la verdad. Ella cuenta: “Cuando leo sobre algunos personajes bíblicos como Abigaíl, Ester, Job, José y Jesús, siento una gran paz. Sus ejemplos llenan mi corazón y mi mente de pensamientos positivos que calman mi dolor. Nuestras canciones de JW Broadcasting también me animan mucho”.

10. Hai meꞌe kī era ꞌi ruŋa i a Salmo 32:6-8, ¿he aha te meꞌe mo aŋa ꞌi te hora e mamae rahi ena te tātou māhatu?

10 Ábrale su corazón a Jehová. Cuando se sienta muy angustiado, no deje de orarle. Suplíquele a nuestro cariñoso Dios que lo ayude a ver la situación como él la ve y que lo haga perspicaz y le enseñe el camino por el que debe ir (lea Salmo 32:6-8). Como es natural, tal vez le resulte muy doloroso contarle cómo se siente. Pero Jehová lo entiende a la perfección. Él lo quiere muchísimo y lo invita a derramarle su corazón (Éx. 34:6; Sal. 62:7, 8). 

11. ¿Pē hē a ꞌEvereo 12:11 e haka aŋi-aŋi mai ena te haka eꞌa i te taina e tahi, ꞌo te haŋa rahi o Iehoha ki a ia e aŋa ena pē ira? (Ka uꞌi takoꞌa te kona e kī era “ La expulsión es una muestra del amor de Jehová”).

11 Apoye la decisión de los ancianos. La expulsión es una medida amorosa que Jehová ha establecido por el bien de todos, incluida la persona que ha pecado (lea Hebreos 12:11). Puede que algunos digan que los ancianos se equivocaron al expulsarla, pero recuerde que esas personas seguramente evitarán mencionar detalles negativos sobre el expulsado. Lo cierto es que no tenemos todos los datos. Así que lo mejor es confiar en que los ancianos que participaron en el comité judicial hicieron todo lo posible por seguir los principios bíblicos y juzgar “para Jehová” (2 Crón. 19:6).

12. ¿He aha te meꞌe riva e piri ena ki te huaꞌai haka roŋo ki a Iehoha?

12 Si usted apoya la decisión de los ancianos de expulsar a su familiar, puede que lo ayude a volver a Jehová. Elizabeth, mencionada en el párrafo 4, reconoce: “Fue durísimo cortar por completo la relación con nuestro hijo, que ya era adulto. Pero, cuando volvió a Jehová, admitió que merecía la expulsión. Y tiempo después dijo que había aprendido muchas lecciones valiosas. Eso me hizo apreciar la disciplina de Jehová”. Su esposo, que se llama Mark, añade: “Años más tarde, nuestro hijo me contó que en parte había decidido volver porque habíamos hecho exactamente lo que debíamos hacer. Estoy muy agradecido de que Jehová nos ayudara a ser obedientes”.

13. ¿He aha te meꞌe ka hāꞌūꞌū atu ena mo taꞌe mamae rahi tuꞌu māhatu?

13 Hable con amigos comprensivos. Pase tiempo con cristianos maduros que puedan ayudarlo a mantener una actitud positiva (Prov. 12:25; 17:17). Joanna, mencionada en el párrafo 9, comenta: “La verdad es que me sentía muy sola. Pero me ayudó mucho hablar con amigos de confianza”. Ahora bien, ¿qué puede hacer usted si un hermano le dice algo que lo hace sentir peor?

14. ¿ꞌO te aha ana taꞌe riri hōrou mo te rua ꞌe ana haka rehu ana oho te meꞌe taꞌe tano aŋa atu e te taina?

14 Sea paciente con los hermanos. Siendo realistas, no podemos esperar que todos nos digan siempre las palabras ideales (Sant. 3:2). Todos somos imperfectos, así que no se sorprenda si algunos no saben qué decir o incluso si le dicen algo hiriente sin querer. Recuerde el consejo del apóstol Pablo: “Sigan soportándose unos a otros y perdonándose con generosidad incluso si alguno tiene una razón para quejarse de otro” (Col. 3:13). Una hermana que tiene un familiar que fue expulsado explica: “Jehová me ha ayudado a perdonar a los hermanos que intentaban hacer lo correcto pero no lo lograban por la imperfección”. Veamos ahora lo que puede hacer la congregación para ayudar a los miembros fieles de la familia.

E RIVA NŌ TE TAINA MO HĀꞌŪꞌŪ ATU

15. ¿Pē hē tātou e hāꞌūꞌū ena ki te ŋā taina era ko haka eꞌa ꞌā e tahi o te rāua huaꞌai?

15 Tratemos con bondad y cariño a los familiares fieles. Una hermana llamada Míriam admite que le daba un poco de temor ir a las reuniones después que su hermano fue expulsado. Confiesa: “Tenía miedo de lo que otros dijeran. Pero había amigos muy buenos que también estaban tristes y no decían nada negativo de mi hermano. Gracias a ellos, no me sentí sola”. Otra hermana recuerda: “Cuando expulsaron a nuestro hijo, vinieron a consolarnos hermanos queridos. Algunos reconocieron que no sabían qué decir. Lloraron conmigo o me escribieron unas palabras. Lo que hicieron me ayudó muchísimo”.

16. ¿He aha te meꞌe mo aŋa e te taina taꞌatoꞌa mo hāꞌūꞌū ki te huaꞌai ko haka eꞌa ꞌana e tahi o roto i a rāua?

16 Sigamos apoyando a los familiares fieles. Ellos necesitan nuestro amor y ánimo ahora más que nunca (Heb. 10:24, 25). A veces, algunos familiares de expulsados han notado que ciertos hermanos han dejado de hablarles, como si ellos también estuvieran expulsados. ¡Jamás hagamos eso! Los jóvenes que tienen padres expulsados necesitan especialmente que los animemos y felicitemos. Una hermana llamada María cuenta lo que le pasó cuando su esposo fue expulsado y dejó a su familia: “Algunos de mis amigos vinieron a mi casa, cocinaron algo y me ayudaron a estudiar con mis hijos. Sintieron mi dolor y lloraron conmigo. Y también me defendieron cuando algunas personas esparcieron rumores falsos sobre mí. Me animaron mucho” (Rom. 12:13, 15).

La congregación puede apoyar con cariño a los familiares fieles de un expulsado. (Vea el párrafo 17). *

17. ¿He aha te meꞌe mo aŋa e te pūꞌoko haka tere o te tātou kona piri mo hāꞌūꞌū ki te huaꞌai e mamae mai era te rāua māhatu?

17 Ancianos, aprovechen toda oportunidad para fortalecer a los familiares fieles. Ustedes en especial tienen la responsabilidad de consolar a los hermanos con seres queridos que han dejado a Jehová (1 Tes. 5:14). Tomen la iniciativa y anímenlos antes y después de las reuniones. Visítenlos y oren por ellos. También pueden predicar con ellos o de vez en cuando invitarlos a su adoración en familia. Los pastores espirituales deben mostrarles a las ovejitas de Jehová que sufren la compasión, el amor y la atención que necesitan (1 Tes. 2:7, 8).

ꞌINA KO MANAꞌU ꞌINA HE RĀVEꞌA TOE, KA TIAKI KA OHO NŌ KI A IEHOHA

18. Hai meꞌe kī era ꞌi te 2 Pedro 3:9, ¿he aha te meꞌe haŋa a Iehoha mo aŋa e te ŋā taina era ko haka rē ꞌā i a ia?

18 Jehová “no desea que ninguno sea destruido, sino que todos lleguen a arrepentirse” (lea 2 Pedro 3:9). Aunque una persona cometa un pecado grave, su vida sigue siendo muy valiosa para Dios. Recuerde que Jehová pagó un precio muy alto por cada uno de nosotros: la vida de su Hijo amado. Con amor, Dios intenta ayudar a quienes lo han dejado para que vuelvan a él. Y espera que decidan hacerlo, como podemos aprender de la parábola de Jesús del hijo perdido (Luc. 15:11-32). Muchos que han dejado la verdad han regresado después a su amoroso Padre celestial, y la congregación los ha recibido con los brazos abiertos. Elizabeth, a quien mencionamos antes, se sintió muy feliz cuando su hijo fue readmitido. Ella dice: “Me siento muy agradecida por todos aquellos que nos animaron a no perder la esperanza”.

19. ¿ꞌO te aha e ꞌite nei tātou e ko haka rē mai a Iehoha?

19 Siempre podemos confiar en Jehová. Él nunca nos dirá que hagamos algo que nos perjudique. Es un Padre generoso y compasivo que siente un profundo amor por todos los que lo aman y lo adoran. Tengamos la seguridad de que Jehová no nos abandonará en los momentos más difíciles (Heb. 13:5, 6). Mark, mencionado en el párrafo 12, dice: “Jehová nunca nos abandonó. Él siempre está a nuestro lado cuando pasamos por momentos difíciles”. Dios seguirá dándonos “el poder que va más allá de lo normal” (2 Cor. 4:7). Así es, podemos conservar la fe y la esperanza incluso cuando un ser querido deja a Jehová.

HĪMENE 44 Una súplica ferviente

^ parr. 5 ¡Qué doloroso es que un ser querido deje a Jehová! En este artículo, analizaremos cómo se siente Dios cuando esto sucede. También veremos qué pueden hacer los familiares fieles del expulsado para sobrellevar el dolor y para permanecer fuertes en sentido espiritual. Y, por último, hablaremos de lo que puede hacer toda la congregación para consolar y apoyar a la familia.

^ parr. 1 En este artículo, se han cambiado algunos nombres.

^ parr. 79 DESCRIPCIÓN DE LA IMAGEN: Cuando un hermano abandona a su familia y a Jehová, su esposa y sus hijos sufren.

^ parr. 81 DESCRIPCIÓN DE LA IMAGEN: Dos ancianos visitan a una familia de la congregación para darle ánimo en sentido espiritual.