ကမ္ဘာဦး ၂၅:၁-၃၄
၂၅ အာဗြဟံက ကေတုရလို့ခေါ်တဲ့ မိန်းမတစ်ယောက် ထပ်ယူတယ်။
၂ ကေတုရက သားဇိမရံ၊ ယုတ်ရှန်၊ မေဒန်၊ မိဒျန်၊+ အိရှဘတ်၊ ရှုအာ+ တို့ကိုမွေးတယ်။
၃ ယုတ်ရှန်က သားရှေဘနဲ့ ဒေဒန်ကို ရတယ်။
ဒေဒန်ရဲ့သားတွေက အာရှုရိမ်၊ လေတုရှိမ်၊ လုံမိမ်။
၄ မိဒျန်ရဲ့သားတွေက ဧဖာ၊ ဧဖေရ၊ ဟာနုတ်၊ အဘိဒ၊ ဧလဒါ။
သူတို့အားလုံးဟာ ကေတုရရဲ့သားမြေးတွေပဲ။
၅ နောက်တော့ အာဗြဟံက သူပိုင်ဆိုင်သမျှ အိဇက်ကို ပေးလိုက်တယ်။+
၆ မယားငယ်တွေနဲ့ရတဲ့ သားတွေကိုတော့ လက်ဆောင်တွေ ပေးတယ်။ ပြီးတော့ သူအသက်ရှင်နေတုန်း သူတို့ကို သားအိဇက်နဲ့ဝေးရာ+ အရှေ့ပြည်ဆီ လွှတ်လိုက်တယ်။
၇ အာဗြဟံက ၁၇၅ နှစ် အသက်ရှင်တယ်။
၈ ဒီလိုနဲ့ အာဗြဟံက ကျေနပ်စရာကောင်းတဲ့ဘဝနဲ့ အသက်ရှည်ရှည် နေပြီးနောက် နောက်ဆုံးထွက်သက်ကို ရှူထုတ်ပြီး သေဆုံးသွားတယ်။ ဘိုးဘေးတွေ စုဝေးရာကို ရောက်သွားတယ်။*
၉ သားအိဇက်နဲ့အိရှမေလက မံရေအရပ် အရှေ့၊ ဟိတ္တိလူမျိုး ဇောဟာသား ဧဖရုန်ရဲ့မြေကွက်ထဲက မက်ပေလဂူမှာ သူ့ကို သင်္ဂြိုဟ်လိုက်တယ်။+
၁၀ ဟေသအမျိုးသားတွေဆီက အာဗြဟံဝယ်ခဲ့တဲ့ မြေကွက်၊ ဇနီးစာရာကို သင်္ဂြိုဟ်ထားတဲ့သင်္ချိုင်းမှာ အာဗြဟံကို သင်္ဂြိုဟ်တယ်။+
၁၁ အာဗြဟံ သေဆုံးပြီးနောက် သားအိဇက်ကို ဘုရားသခင် ဆက်ကောင်းချီးပေးတယ်။+ အိဇက်က ဗေရလဟဲရောအရပ်နားမှာ+ နေထိုင်တယ်။
၁၂ စာရာရဲ့ကျွန်မ အီဂျစ်သူ ဟာဂရနဲ့+ အာဗြဟံရတဲ့သား အိရှမေလရဲ့+ သမိုင်းမှတ်တမ်း။
၁၃ မျိုးနွယ်စုအလိုက် အိရှမေလရဲ့ သားတွေကတော့ သားဦး နဗာယုတ်၊+ ကေဒါ၊+ အာဒဗေလ၊ မိဗသံ၊+
၁၄ မိရှမ၊ ဒုမာ၊ မာစ၊
၁၅ ဟာဒဒ်၊ တေမ၊ ယေတုရ၊ နာဖိရှ၊ ကေဒမာ။
၁၆ အဲဒီ ၁၂ ယောက်ဟာ အိရှမေလရဲ့သားတွေ၊ မျိုးနွယ်စုခေါင်းဆောင်တွေပဲ။+ သူတို့က အခြေချနေထိုင်တဲ့နေရာတွေ၊ စခန်းချတဲ့နေရာတွေကို ကိုယ့်နာမည်နဲ့ မှည့်ခေါ်ကြတယ်။
၁၇ အိရှမေလဟာ ၁၃၇ နှစ် အသက်ရှင်ပြီးနောက် နောက်ဆုံးထွက်သက်ကို ရှူထုတ်ပြီး သေဆုံးသွားတယ်။ ဘိုးဘေးတွေ စုဝေးရာကို ရောက်သွားတယ်။
၁၈ အိရှမေလရဲ့ သားမြေးတွေဟာ အီဂျစ်ပြည်အနီး ရှုရအရပ်နားမှာရှိတဲ့+ ဟဝိလနယ်မြေကနေ+ အဆီးရီးယားပြည်အထိ နေထိုင်ကြတယ်။ ညီအစ်ကိုတွေအနီးအနားမှာ သူတို့ အခြေချနေထိုင်ကြတယ်။*+
၁၉ အာဗြဟံသားအိဇက်ရဲ့ သမိုင်းမှတ်တမ်း။+
အာဗြဟံက သားအိဇက်ကို ရတယ်။
၂၀ အိဇက်ဟာ ပါဒန်အာရံဒေသက အာရံအမျိုးသား ဗေသွေလရဲ့သမီး၊+ အာရံအမျိုးသား လာဗန်ရဲ့နှမ ရေဗက္ကာနဲ့ အိမ်ထောင်ပြုချိန်မှာ အသက် ၄၀ ရှိပြီ။
၂၁ အိဇက်က ရေဗက္ကာ ကလေးမရတဲ့အတွက် ယေဟောဝါဆီ အမြဲအသနားခံတယ်။ သူအသနားခံတာကို ယေဟောဝါ နားထောင်တဲ့အတွက် ရေဗက္ကာမှာ ကိုယ်ဝန်ရှိလာတယ်။
၂၂ ရေဗက္ကာက ဗိုက်ထဲကသားတွေ အချင်းချင်း ကန်နေကြလို့+ “ဒီလိုသာဖြစ်နေရင် ငါအသက်ရှင်နေလို့ ဘာထူးမှာလဲ” ဆိုပြီး ယေဟောဝါကို အကျိုးအကြောင်း မေးကြည့်တယ်။
၂၃ ယေဟောဝါက “မင်းရဲ့ဗိုက်ထဲမှာ+ လူမျိုးနှစ်မျိုး ရှိတယ်။ မတူတဲ့လူမျိုးနှစ်မျိုး မွေးလာမယ်။+ တစ်မျိုးက ခွန်အားပိုကြီးမယ်။+ အကြီးဟာ အငယ်ဆီမှာ ကျွန်ခံရမယ်”+ လို့ပြောတယ်။
၂၄ သားဖွားချိန်ရောက်တော့ တကယ်ပဲ အမြွှာလေးဖြစ်နေတယ်။
၂၅ ဦးဆုံးမွေးတဲ့သားက တစ်ကိုယ်လုံးနီပြီး အမွေးထူလွန်းတော့ သားမွေးထည်ဝတ်ထားသလိုပဲ။+ ဒါကြောင့် သူ့ကို ဧသော*+ လို့ နာမည်ပေးတယ်။
၂၆ အဲဒီနောက် ညီဖြစ်သူက ဧသောရဲ့ဖနောင့်ကို ကိုင်ပြီး+ မွေးလာတယ်။ ဒါကြောင့် သူ့ကို ယာကုပ်*+ လို့နာမည်ပေးတယ်။ ဒီကလေးတွေကို ရေဗက္ကာမွေးချိန်မှာ အိဇက် အသက် ၆၀ ရှိပြီ။
၂၇ ကြီးပြင်းလာတဲ့အခါ ဧသောက တောပျော်မုဆိုးကျော်+ ဖြစ်လာတယ်။ ယာကုပ်ကတော့ တဲမှာ အနေများပြီး အပြစ်ပြောစရာမရှိတဲ့သူပဲ။+
၂၈ အိဇက်က သူစားဖို့ သားကောင်တွေရှာပေးတဲ့ ဧသောကို ချစ်တယ်။ ရေဗက္ကာက ယာကုပ်ကို ချစ်တယ်။+
၂၉ တစ်နေ့၊ ယာကုပ် ပဲဟင်းချက်နေတုန်း ဧသောက အမဲလိုက်ရာကနေ မောမောပန်းပန်း ပြန်ရောက်လာတယ်။
၃၀ ဒါနဲ့ ဧသောက “မင်းရဲ့ ပဲဟင်းနီနီ နည်းနည်းလောက် ကျွေးစမ်းပါ။ မြန်မြန်။ ငါမောလာလို့” ဆိုပြီး ယာကုပ်ကို ပြောတယ်။ ဒါကြောင့် သူ့ကို ဧဒုံ*+ လို့လည်း ခေါ်တယ်။
၃၁ ယာကုပ်က “မင်းရဲ့သားဦး အခွင့်အရေးကို+ အရင် ရောင်းပါ” လို့ပြောတော့၊
၃၂ ဧသောက “ဒီမှာဖြင့် သေတော့မယ်။ အဲဒီအခွင့်အရေးကို ဘာလုပ်ရမှာလဲ” လို့ပြန်ပြောတယ်။
၃၃ ယာကုပ်က “ဒါဆို အခု သစ္စာဆို” လို့ပြောတော့ သူလည်း သစ္စာဆိုပြီး ယာကုပ်ကို သားဦးအခွင့်အရေး ရောင်းလိုက်တယ်။+
၃၄ ဒါနဲ့ ယာကုပ်က မုန့်နဲ့ ပဲနီလေးဟင်းပေးလိုက်တော့ ဧသောဟာ စားသောက်ပြီး ထွက်သွားတယ်။ သားဦးအခွင့်အရေးကို သူတန်ဖိုးမထားခဲ့ဘူး။
